(1)

Działanie Unii w sektorze transportu morskiego powinno mieć na celu poprawę bezpieczeństwa morskiego oraz ochronę środowiska morskiego i zdrowia ludzi.

(2)

Komitet Bezpieczeństwa na Morzu działający w ramach Międzynarodowej Organizacji Morskiej (IMO) na swoim 106. posiedzeniu w dniach 2-11 listopada 2022 r. ma przyjąć zmiany w rozdziale II-2 Międzynarodowej konwencji o bezpieczeństwie życia na morzu (SOLAS) i w Międzynarodowym kodeksie rozszerzonego programu inspekcji podczas przeglądów masowców i zbiornikowców olejowych z 2011 r. (zwanym dalej "kodeksem ESP z 2011 r.").

(3)

Komitet Ochrony Środowiska Morskiego IMO na swoim 79. posiedzeniu w dniach 12-16 grudnia 2022 r. ma przyjąć zmiany do prawidła 14 do Międzynarodowej konwencji o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez statki (MARPOL) i w uzupełnieniu VII i IX do załącznika VI do konwencji MARPOL.

(4)

Należy określić stanowisko, jakie ma być zajęte w imieniu Unii na 106. posiedzeniu Komitetu Bezpieczeństwa na Morzu, ponieważ zmiany w rozdziale II-2 konwencji SOLAS i w kodeksie ESP z 2011 r. mogą wywrzeć decydujący wpływ na treść prawa Unii, mianowicie na dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/45/WE (1) i rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 530/2012 (2).

(5)

Celem zmian w rozdziale II-2 konwencji SOLAS jest uwzględnienie dostawców paliwa olejowego, którzy nie spełnili wymogów w zakresie punktu zapłonu, podejmowania działań przeciwko dostawcom paliwa olejowego, co do których potwierdzono, że dostarczają paliwo olejowe niespełniające minimalnych wymogów w zakresie punktu zapłonu, oraz dokumentacji dotyczącej punktu zapłonu konkretnej partii paliwa przy bunkrowaniu. Unia powinna poprzeć te zmiany, ponieważ ich wprowadzenie przyczyni się do poprawy bezpieczeństwa statków.

(6)

Zmiany w kodeksie ESP z 2011 r. mają na celu wprowadzenie bardziej rygorystycznych wymogów w zakresie dokonywania przeglądów zbiorników balastowych i pustych pomieszczeń w celu rozwiązania problemów związanych z bezpieczeństwem stwierdzonych w toku postępowania wyjaśniającego w przedmiocie bezpieczeństwa na morzu prowadzonego przez państwo bandery w następstwie zatonięcia motorowca Stellar Daisy w 2017 r. Unia powinna poprzeć te zmiany, ponieważ ich wprowadzenie przyczyni się do poprawy bezpieczeństwa statków

(7)

Należy określić stanowisko, jakie ma być zajęte w imieniu Unii na 79. posiedzeniu Komitetu Ochrony Środowiska Morskiego IMO, ponieważ zmiany do prawidła 14 konwencji MARPOL i uzupełnień VII i IX do załącznika VI do konwencji MARPOL będą mogły wywrzeć decydujący wpływ na treść prawa Unii, a mianowicie na rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/757 (3) oraz na dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/802 (4).

(8)

Zmiany do prawidła 14 konwencji MARPOL i uzupełnienia VII do załącznika VI do konwencji MARPOL dotyczą wyznaczenia całości obszaru Morza Śródziemnego jako obszaru kontroli emisji tlenków siarki (Med SOX ECA). Unia powinna poprzeć te zmiany, ponieważ doprowadzi to do znacznego ograniczenia poziomów zanieczyszczenia powietrza na całym obszarze Morza Śródziemnego oraz w państwach nadbrzeżnych Morza Śródziemnego, które dzięki temu osiągną znaczące korzyści dla zdrowia ludzkiego i dla środowiska.

(9)

Zmiany w uzupełnieniu IX do załącznika VI do konwencji MARPOL spowodują zwiększenie ilości informacji na temat intensywności emisji dwutlenku węgla przez statki w prowadzonym przez IMO systemie gromadzenia danych na temat zużycia paliwa olejowego przez statki. Unia powinna poprzeć te zmiany, ponieważ informacje na temat intensywności emisji dwutlenku węgla przez statki będą stanowiły źródło wartościowych danych na temat efektywności energetycznej floty w ujęciu globalnym oraz intensywności generowanych przez nią emisji dwutlenku węgla. Takie informacje powinny być zgłaszane do systemu gromadzenia danych IMO.

(10)

Unia nie jest ani członkiem IMO ani umawiającą się stroną konwencji SOLAS, kodeksu ESP z 2011 r. ani konwencji MARPOL. Rada powinna zatem upoważnić państwa członkowskie do wyrażenia stanowiska Unii.

(11)

Niniejsza decyzja powinna ograniczać się do treści proponowanych zmian w zakresie, w jakim zmiany te mogą mieć wpływ na wspólne przepisy Unii i w jakim należą do wyłącznej kompetencji Unii. Niniejsza decyzja nie powinna wpływać na podział kompetencji między Unię a państwa członkowskie,