(1)

Konwencja o międzynarodowym lotnictwie cywilnym (zwana dalej „konwencją chicagowską") regulująca międzynarodowy transport lotniczy weszła w życie w dniu 4 kwietnia 1947 r. Na jej mocy ustanowiono Organizację Międzynarodowego Lotnictwa Cywilnego (ICAO).

(2)

Państwa członkowskie Unii są umawiającymi się państwami konwencji chicagowskiej oraz członkami ICAO, natomiast Unia ma status obserwatora w niektórych organach ICAO. W Radzie ICAO reprezentowanych jest obecnie sześć państw członkowskich.

(3)

Zgodnie z art. 54 konwencji chicagowskiej Rada ICAO może przyjmować międzynarodowe normy i zalecane metody postępowania (SARPs) i oznaczać je jako załączniki do konwencji chicagowskiej.

(4)

Rada ICAO zamierza przyjąć podczas swojej 228. sesji zmianę nr 93 w tomie I załącznika 10 do konwencji chicagowskiej.

(5)

Głównym celem zmiany nr 93 w tomie I załącznika 10 do konwencji chicagowskiej jest wsparcie wprowadzenia globalnego systemu nawigacji satelitarnej (GNSS) o podwójnej częstotliwości i multikonstelacji (DFMC) poprzez dodanie postanowień dotyczących dodatkowych częstotliwości pracy globalnego systemu pozycjonowania (GPS), globalnego systemu nawigacji satelitarnej (GLONASS) i systemu wspomagającego opartego na wyposażeniu satelitarnym (SBAS) oraz poprzez wprowadzenie postanowień dotyczących nowego systemu nawigacji satelitarnej BeiDou (BDS) i systemu Galileo. Chodzi również o wsparcie ograniczenia wpływu gradientu jonosferycznego na system wspomagający oparty na urządzeniach naziemnych (GBAS).

(6)

Należy ustalić stanowisko, jakie ma zostać zajęte w imieniu Unii w ramach Rady ICAO, ponieważ zmiana nr 93 w tomie I załącznika 10 do konwencji chicagowskiej będzie wiążąca na mocy prawa międzynarodowego i może mieć decydujący wpływ na treść prawa Unii, a mianowicie na rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2017/373 (1).

(7)

Stanowisko, jakie ma zostać zajęte w imieniu Unii na 228. sesji Rady ICAO lub na jakiejkolwiek kolejnej sesji w kwestii przyjęcia zmiany nr 93 w tomie I załącznika 10 do konwencji chicagowskiej, jak określono w piśmie skierowanym do państw nr 2021/41, powinno polegać na pełnym poparciu tej zmiany i zastosowaniu się do niej. Stanowisko Unii powinno zostać wyrażone przez działające wspólnie w interesie Unii państwa członkowskie UE będące członkami Rady ICAO.

(8)

Po jej przyjęciu i wejściu w życie zmiana nr 93 w tomie I załącznika 10 do konwencji chicagowskiej stanie się wiążąca dla wszystkich państw członkowskich ICAO, w tym wszystkich państw członkowskich UE, zgodnie z konwencją chicagowską i w jej granicach.

(9)

Zgodnie z art. 38 konwencji chicagowskiej każde państwo, które uważa za niemożliwe w praktyce zastosowanie się pod każdym względem do z międzynarodowych norm przyjętych przez ICAO lub zasad postępowania albo całkowite dostosowanie wprowadzonych przez siebie przepisów lub metod postępowania do międzynarodowych norm i zasad postępowania, albo które uważa za konieczne wprowadzenie przepisów lub metod postępowania różniących się pod jakimkolwiek względem od przepisów i metod postępowania ustalonych zgodnie z normami międzynarodowymi, powinno niezwłocznie zgłosić ICAO różnice między jego własną praktyką a praktyką ustaloną przez normy międzynarodowe.

(10)

Zgodnie z art. 90 konwencji chicagowskiej każdy załącznik lub każda zmiana załącznika przyjęte przez Radę ICAO stają się skuteczne w terminie trzech miesięcy po ich przedłożeniu umawiającym się państwom ICAO albo po upływie dłuższego okresu określonego przez Radę ICAO, chyba że w międzyczasie większość umawiających się państw ICAO złoży swój sprzeciw w Radzie ICAO.

(11)

Stanowisko, jakie ma zostać zajęte w imieniu Unii po przyjęciu przez Radę ICAO zmiany nr 93 w tomie I załącznika 10 do konwencji chicagowskiej, co ma zostać ogłoszone przez Sekretarza Generalnego ICAO w drodze procedury pisma ICAO skierowanego do państw, powinno polegać na niezgłaszaniu sprzeciwu wobec przedmiotowej zmiany i powiadomieniu o zastosowaniu się do przyjętego środka, pod warunkiem że zmiana ta zostanie przyjęta bez wprowadzania istotnych poprawek. W przypadku gdy prawo Unii odbiegałoby od nowo przyjętych SARPs po przewidywanej dacie rozpoczęcia ich stosowania, należy zgłosić ICAO wszelkie różnice w stosunku do konkretnych SARPs. Stanowisko, jakie ma zostać zajęte w imieniu Unii w kwestii takich różnic powinno opierać się na pisemnym dokumencie przedłożonym przez Komisję Radzie do dyskusji i zatwierdzenia. Stanowisko to powinno zostać wyrażone przez wszystkie państwa członkowskie Unii działające wspólnie w jej interesie.

(12)

Rada ICAO podczas swojej 228. sesji zamierza także przyjąć zmianę do Instrukcji technicznych bezpiecznego transportu materiałów niebezpiecznych drogą powietrzną (ICAO Dok 9284) w celu zezwolenia na przewożenie aktywnych urządzeń lokacyjnych zasilanych małymi bateriami litowymi w bagażu rejestrowanym. Kwestia ta wchodzi w zakres załącznika 18 do konwencji chicagowskiej „Bezpieczny transport materiałów niebezpiecznych drogą powietrzną".

(13)

Zmiana zezwoliłaby pasażerom i załogom na przewożenie aktywnych urządzeń lokacyjnych zasilanych małymi bateriami litowymi w bagażu rejestrowanym, czego ICAO Dok 9284 zabrania z uwagi na wymóg, by urządzenia zawierające ogniwa lub baterie litowe w bagażu rejestrowanym były wyłączone.

(14)

Należy ustalić stanowisko, jakie ma zostać zajęte w imieniu Unii w ramach Rady ICAO, ponieważ proponowana zmiana w ICAO Dok 9284 miałaby bezpośredni wpływ na zasady transportu towarów niebezpiecznych określone w rozporządzeniu Komisji (UE) nr 965/2012 (2), które odnosi się bezpośrednio do tego dokumentu ICAO, a zatem zmiana ta może mieć decydujący wpływ na treść prawa Unii.

(15)

Stanowisko, jakie ma zostać zajęte w imieniu Unii na 228. sesji Rady ICAO lub na jakiejkolwiek kolejnej sesji w kwestii przyjęcia zmiany w ICAO Dok 9284 powinno polegać na poparciu tej zmiany. Stanowisko Unii powinno zostać wyrażone przez działające wspólnie w interesie Unii państwa członkowskie UE będące członkami Rady ICAO,