(1)

W rozporządzeniu Komisji (UE) 2023/915 (2) określono najwyższe dopuszczalne poziomy kadmu w szeregu środków spożywczych.

(2)

W dniu 30 stycznia 2009 r. Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności („Urząd") przyjął opinię naukową w sprawie kadmu w żywności (3). Urząd stwierdził, że kadm jest głównie toksyczny dla nerek, w szczególności dla proksymalnych komórek kanalików, gdzie gromadzi się z czasem i może powodować zaburzenia nerek. Ze względu na skutki toksyczne kadmu dla nerek Urząd ustalił tolerowane tygodniowe pobranie kadmu na 2,5 μg/kg masy ciała. Urząd stwierdził ponadto, że średnie narażenie w przypadku dorosłych w całej UE jest bliskie tolerowanemu tygodniowemu pobraniu lub nieco je przekracza. Stwierdzono również, że w przypadku podgrup takich jak wegetarianie, dzieci, palacze i osoby mieszkające na obszarach silnie zanieczyszczonych tolerowane tygodniowe pobranie może być przekroczone około dwukrotnie. W związku z tym Urząd stwierdził, że należy ograniczyć obecne narażenie na kadm na poziomie populacji. W następstwie tej opinii naukowej Urząd wydał w dniu 17 stycznia 2012 r. sprawozdanie naukowe, w którym potwierdził, że narażenie dzieci i dorosłych na poziomie 95. percentyla może przekraczać wartości orientacyjne istotne dla zdrowia (4).

(3)

Uwzględniając opinię naukową Urzędu i sprawozdanie naukowe, ustanowiono na mocy rozporządzenia Komisji (UE) nr 488/2014 (5) nowe najwyższe dopuszczalne poziomy kadmu w żywności dla niemowląt oraz w wyrobach czekoladowych i kakaowych. Przyjęto zalecenie Komisji 2014/193/UE (6), w którym wezwano państwa członkowskie do zapewnienia rolnikom informacji o dostępnych metodach ograniczania zawartości kadmu i zachęcania do ich stosowania oraz do rozpoczęcia lub kontynuacji wdrażania tych metod, do regularnego monitorowania postępów we wdrażaniu środków zmniejszających ryzyko poprzez gromadzenie danych dotyczących występowania kadmu w żywności oraz do przekazania - do lutego 2018 r. - danych, w szczególności dotyczących poziomów kadmu zbliżonych do najwyższych dopuszczalnych poziomów lub je przekraczających.

(4)

Na podstawie danych o występowaniu, zebranych po wdrożeniu środków ograniczających ryzyko, rozporządzeniem Komisji (UE) 2021/1323 (7) najwyższe dopuszczalne poziomy kadmu zostały obniżone w szerokiej gamie żywności.

(5)

Od czasu opublikowania rozporządzenia (UE) 2021/1323 udostępniono nowe dane o występowaniu dotyczące orzechów tygrysich i niektórych mniej spożywanych gatunków grzybów uprawnych.

(6)

Najwyższy dopuszczalny poziom kadmu w rzodkwi zwyczajnej, który rozporządzeniem (UE) 2021/1323 został obniżony z 0,10 do 0,020 mg/kg, ma zastosowanie do orzechów tygrysich. Ten najwyższy dopuszczalny poziom został obniżony na podstawie dostępnych w tamtym czasie danych o występowaniu dotyczących gatunku najczęściej spożywanego w grupie towarów obejmujących rzodkiew zwyczajną (Raphanus sativus var. sativus). W międzyczasie udostępniono jednak bardziej aktualne dane o występowaniu w odniesieniu do orzechów tygrysich, z których wynika, że zawierają one kadm w stężeniach wyższych niż w przypadku innej rzodkwi zwyczajnej. W związku z tym stało się jasne, że najwyższy dopuszczalny poziom ustanowiony dla kadmu w orzechach tygrysich nie jest zgodny z zasadą najniższego racjonalnie osiągalnego poziomu (ALARA). Ponadto ze względu na niski poziom spożycia orzechów tygrysów ich wkład w narażenie konsumentów na kadm jest ograniczony.

(7)

Rozporządzeniem (UE) 2021/1323 najwyższe dopuszczalne poziomy grzybów uprawnych obniżono z 0,20 mg/kg w przypadku Agaricus bisporus, Lentinula edodes i Pleurotus ostreatus oraz z 1,0 mg/kg w przypadku innych grzybów uprawnych do 0,15 mg/kg w przypadku Lentinula edodes i Pleurotus ostreatus oraz do 0,050 mg/kg w przypadku wszystkich innych grzybów uprawnych, w tym Agaricus bisporus. Najwyższy dopuszczalny poziom w odniesieniu do grzybów uprawnych innych niż Lentinula edodes i Pleurotus ostreatus został obniżony na podstawie dostępnych wówczas danych o występowaniu dotyczących najczęściej spożywanego gatunku z tej grupy towarów (Agaricus bisporus). W międzyczasie udostępniono jednak bardziej aktualne dane o występowaniu dotyczące niektórych określonych gatunków grzybów uprawnych spożywanych w mniejszym stopniu niż Agaricus bisporus, Lentinula edodes i Pleurotus ostreatus, z których wynika, że zawierają one wyższe stężenia kadmu niż Agaricus bisporus. W związku z tym stało się jasne, że najwyższy dopuszczalny poziom ustanowiony dla kadmu w grzybach uprawnych innych niż Agaricus bisporus, Lentinula edodes i Pleurotus ostreatus nie jest zgodny z zasadą „ALARA". Ponadto, ponieważ gatunki Agaricus bisporus, Lentinula edodes i Pleurotus ostreatus stanowią główną część całkowitej ilości grzybów spożywanych w Unii, udział pozostałych grzybów uprawnych w narażeniu konsumentów na kadm jest ograniczony.

(8)

Aby uwzględnić zasadę „ALARA" i uniknąć nieproporcjonalnych wskaźników niezgodności w odniesieniu do orzechów tygrysich i grzybów uprawnych innych niż Agaricus bisporus, Lentinula edodes i Pleurotus ostreatus, a jednocześnie utrzymać wysoki poziom bezpieczeństwa żywności, należy zwiększyć najwyższe dopuszczalne poziomy kadmu w odniesieniu do tych gatunków.

(9)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (UE) 2023/915.

(10)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz,

1)

pozycja 3.2.2 otrzymuje brzmienie:

2)

pozycja 3.2.9 otrzymuje brzmienie: