(1)

Art. 14 ust. 2 akapit pierwszy Traktatu o Unii Europejskiej (TUE) określa kryteria dotyczące składu Parlamentu Europejskiego, w myśl których całkowita liczba przedstawicieli obywateli Unii nie przekracza siedmiuset pięćdziesięciu, nie licząc przewodniczącego, a reprezentacja ta ma charakter degresywnie proporcjonalny, z minimalnym progiem sześciu członków na państwo członkowskie, przy czym żadnemu państwu nie można przyznać więcej niż dziewięćdziesiąt sześć miejsc.

(2)

Art. 10 TUE stanowi między innymi, że podstawą funkcjonowania Unii jest demokracja przedstawicielska, w której obywatele są bezpośrednio reprezentowani na poziomie Unii w Parlamencie Europejskim, a państwa członkowskie są reprezentowane w Radzie przez swoje rządy, które odpowiadają demokratycznie przed parlamentami narodowymi albo swoimi obywatelami.

(3)

Art. 14 ust. 2 TUE ma zatem zastosowanie w kontekście szerszych ustaleń instytucjonalnych określonych w Traktatach, które dotyczą także przepisów dotyczących procesu podejmowania decyzji w Radzie.

(4)

Do końca 2026 r. i przed przedstawieniem wniosku w sprawie swojego składu Parlament Europejski powinien zaproponować obiektywną, sprawiedliwą, trwałą i przejrzystą metodę podziału miejsc, wdrażającą zasadę degresywnej proporcjonalności, bez uszczerbku dla prerogatyw instytucji wynikających z Traktatów. Taka metoda powinna gwarantować zrównoważoną maksymalną liczbę członków Parlamentu Europejskiego, z uwzględnieniem wpływu ewentualnych przyszłych zmian.

(5)

Władza budżetowa oraz Komisja, wykonując swoje prerogatywy w ramach rocznej procedury budżetowej, powinny zapewnić, aby zwiększenie liczby miejsc przewidziane w niniejszej decyzji było neutralne dla budżetu w ramach sekcji 1 budżetu ogólnego Unii,

-

całkowita liczba miejsc w Parlamencie Europejskim nie przekracza 750, nie licząc przewodniczącego,

-

podział miejsc między państwa członkowskie jest degresywnie proporcjonalny, z minimalnym progiem sześciu miejsc oraz maksymalnym progiem 96 miejsc na państwo członkowskie, odzwierciedlając jednocześnie w możliwie najszerszym zakresie liczbę ludności poszczególnych państw członkowskich,

-

degresywną proporcjonalność określa się następująco: stosunek liczby ludności każdego z państw członkowskich do liczby posiadanych miejsc - przed zaokrągleniem do najbliższej liczby całkowitej w górę albo w dół - powinien różnić się w zależności od liczby ludności w taki sposób, aby każdy członek Parlamentu Europejskiego z państwa członkowskiego o większej liczbie ludności reprezentował większą liczbę obywateli niż członek Parlamentu Europejskiego z państwa członkowskiego o mniejszej liczbie ludności, a im większa liczba ludności państwa członkowskiego, do tym większej liczby miejsc w Parlamencie Europejskim jest ono uprawnione,

-

podział miejsc w Parlamencie Europejskim powinien brać pod uwagę zmiany demograficzne w państwach członkowskich.