(1)

Konwencja z Minamaty w sprawie rtęci (zwana dalej „Konwencją”) została zawarta przez Unię decyzją Rady (UE) 2017/939 (1) i weszła w życie w dniu 16 sierpnia 2017 r.

(2)

Zgodnie z decyzją MC-1/1 dotyczącą regulaminu, przyjętą przez Konferencję Stron Konwencji (zwaną dalej „Konferencją Stron”) na jej pierwszym posiedzeniu w dniach 24-29 września 2017 r., Strony Konwencji (zwane dalej „Stronami”) dokładają wszelkich starań, aby osiągnąć porozumienie we wszystkich kwestiach merytorycznych w drodze konsensusu.

(3)

Na swoim trzecim posiedzeniu w dniach 25-29 listopada 2019 r. Konferencja Stron przyjęła decyzję MC-3/5 w sprawie progów dotyczących odpadów składających się z rtęci lub związków rtęci lub zawierających rtęć lub związki rtęci, o których mowa w art. 11 ust. 2 lit. a) i b) Konwencji, oraz zobowiązała grupę ekspertów technicznych, ustanowioną przez Konferencję Stron na jej drugim posiedzeniu w dniach 19-23 listopada 2018 r., do opracowania progów dla odpadów zanieczyszczonych rtęcią lub związkami rtęci, o których mowa w art. 11 ust. 2 lit. c) Konwencji (zwanych dalej „odpadami zanieczyszczonymi rtęcią”), w tym zwałowisk z kopalnictwa z wyjątkiem wydobycia podstawowego rtęci.

(4)

Podczas drugiego etapu czwartego posiedzenia w dniach 21-25 marca 2022 r. Konferencja Stron nie zdołała przyjąć decyzji w sprawie progów dotyczących odpadów zanieczyszczonych rtęcią. Zamiast tego w decyzji MC-4/6 zwrócono się do grupy ekspertów technicznych o kontynuowanie prac, głównie za pomocą środków elektronicznych, oraz o zorganizowanie jednego dostatecznie długiego spotkania bezpośredniego w celu podjęcia kwestii odpadów zanieczyszczonych rtęcią, z zastrzeżeniem dostępności zasobów, oraz o przedstawienie Konferencji Stron sprawozdania z prac na jej piątym posiedzeniu, które odbędzie się w dniach 30 października-3 listopada 2023 r.

(5)

Należy ustalić stanowisko, jakie ma być zajęte w imieniu Unii na piątym posiedzeniu Konferencji Stron Konwencji, gdyż proponowana decyzja w sprawie ustanowienia progów dotyczących odpadów zanieczyszczonych rtęcią, jeżeli zostanie przyjęta, będzie wywierała skutki prawne, ponieważ Strony będą musiały podjąć środki w celu jej wdrożenia na poziomie krajowym lub regionalnym.

(6)

Unia w znacznym stopniu przyczyniła się do opracowania postanowień Konwencji dotyczących odpadów oraz wniosła wkład w prace ekspertów w okresie między sesjami, rozpoczęte decyzją MC-3/5, które doprowadziły do przedstawienia zaleceń. Dorobek prawny Unii wymaga, aby gospodarowanie wszystkimi odpadami rtęciowymi, o których mowa w art. 11 ust. 2 Konwencji, w tym odpadami zanieczyszczonymi rtęcią, odbywało się bez narażania zdrowia ludzkiego oraz bez szkody dla środowiska, niezależnie od zawartości rtęci w tych odpadach.

(7)

Unia powinna poprzeć przyjęcie przez Konferencję Stron jedynie takiej decyzji, która jest zgodna z dorobkiem prawnym Unii,