Rozporządzenie rady (ue) 2024/257 ustanawiające uprawnienia do połowów na lata 2024, 2025 i 2026 w odniesieniu do niektórych stad ryb, mające zastosowanie w wodach Unii oraz – dla unijnych statków rybackich – w niektórych wodach nienależących do Unii, a także zmieniające rozporządzenie (UE) 2023/194

Akt prawny

Akt prawny
obowiązujący

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej, L rok 2024 poz. 257
Wersja aktualna od 2024-05-17

Akt prawny
obowiązujący

Alerty

Od redakcji: Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 stycznia 2024 r. do dnia 31 grudnia 2024 r. Jednakże: a) art. 13 ust. 1 i 6 stosuje się od dnia 1 stycznia 2024 r. do dnia 31 marca 2025 r.; b) art. 13 ust. 2–5 stosuje się od dnia 1 kwietnia 2024 r. do dnia 31 marca 2025 r.; c) art. 17 i 18 przestają mieć zastosowanie w dniu rozpoczęcia stosowania aktów delegowanych wprowadzających więcej … Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 stycznia 2024 r. do dnia 31 grudnia 2024 r. Jednakże: a) art. 13 ust. 1 i 6 stosuje się od dnia 1 stycznia 2024 r. do dnia 31 marca 2025 r.; b) art. 13 ust. 2–5 stosuje się od dnia 1 kwietnia 2024 r. do dnia 31 marca 2025 r.; c) art. 17 i 18 przestają mieć zastosowanie w dniu rozpoczęcia stosowania aktów delegowanych wprowadzających odpowiednie środki; d) art. 23 stosuje się od dnia 1 stycznia 2024 r. do dnia 31 stycznia 2025 r.; e) art. 30 oraz załącznik VII stosuje się od dnia 1 grudnia 2023 r. do dnia 30 listopada 2024 r.; f) art. 28 ust. 2 stosuje się od dnia 17 grudnia 2023 r. do dnia 31 grudnia 2023 r.; g) art. 35 ust. 1 lit. a) stosuje się od dnia 1 stycznia 2024 r. do dnia 19 stycznia 2025 r.; h) art. 56 ust. 2 stosuje się od dnia 1 stycznia 2023 r. i) załącznik I stosuje się również w odniesieniu do 2025 i 2026 r. w przypadkach określonych w tym załączniku; j) załącznik IK stosuje się od dnia 1 grudnia 2023 r. do dnia 30 listopada 2024 r. w przypadkach określonych w tym załączniku; k) załącznik II stosuje się od dnia 1 lutego 2024 r. do dnia 31 stycznia 2025 r.; l) maksymalny rozmiar dla kolenia pospolitego (DGS/03 A-C., DGS/2AC4-C i DGS/15X14) przestaje mieć zastosowanie od dnia rozpoczęcia stosowania aktu delegowanego wprowadzającego odpowiednie środki i regulującego sposób postępowania z odłowionymi z tych stad osobnikami przekraczającymi 100 cm; m) limity połowowe i ograniczenia nakładu połowowego ustalone w niniejszym rozporządzeniu na 2024 r. oraz, w przypadkach określonych w niniejszym rozporządzeniu, również na lata 2025 i 2026, mają nadal zastosowanie w 2025 r. oraz, w stosownych przypadkach, w latach 2026 i 2027, wyłącznie do celów: (i) wymian na podstawie art. 16 ust. 8 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013; (ii) odliczeń i ponownych przydziałów na podstawie art. 37 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009; (iii) ilości zatrzymanych zgodnie z art. 4 rozporządzenia (WE) nr 847/96 i art. 15 ust. 9 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013; oraz (iv) odliczeń na podstawie art. 105, 106 i 107 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009.

ROZPORZĄDZENIE RADY (UE) 2024/257

z dnia 10 stycznia 2024 r.

ustanawiające uprawnienia do połowów na lata 2024, 2025 i 2026 w odniesieniu do niektórych stad ryb, mające zastosowanie w wodach Unii oraz - dla unijnych statków rybackich - w niektórych wodach nienależących do Unii, a także zmieniające rozporządzenie (UE) 2023/194

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 43 ust. 3,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Art. 6 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1380/2013 (1) zawiera wymóg przyjmowania środków ochronnych przy uwzględnieniu dostępnych opinii naukowych, technicznych i ekonomicznych, w tym - w stosownych przypadkach - sprawozdań sporządzonych przez Komitet Naukowo-Techniczny i Ekonomiczny ds. Rybołówstwa (STECF) oraz inne organy doradcze, a także przy uwzględnieniu wszelkich porad otrzymywanych od komitetów doradczych.

(2)

Rada powinna przyjąć środki dotyczące ustalenia i przydziału uprawnień do połowów, w tym - w stosownych przypadkach - określonych warunków funkcjonalnie związanych z tymi uprawnieniami do połowów. Zgodnie z art. 16 ust. 4 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 uprawnienia do połowów należy ustalać zgodnie z celami wspólnej polityki rybołówstwa (WPRyb) określonymi w art. 2 ust. 2 tego rozporządzenia. Zgodnie z art. 16 ust. 1 tego rozporządzenia uprawnienia do połowów należy rozdzielać między państwa członkowskie tak, aby zapewnić względną stabilność działalności połowowej każdego państwa członkowskiego w odniesieniu do każdego stada lub rodzaju rybołówstwa.

(3)

Całkowite dopuszczalne połowy (TAC) należy zatem ustalać, zgodnie z art. 3 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013, na podstawie dostępnych opinii naukowych, z uwzględnieniem aspektów biologicznych i społeczno-gospodarczych, przy jednoczesnym zapewnieniu sprawiedliwego traktowania poszczególnych sektorów rybołówstwa oraz w świetle opinii wyrażonych podczas konsultacji z zainteresowanymi stronami.

(4)

Zgodnie z art. 15 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 wszystkie stada, w odniesieniu do których obowiązują limity połowowe, podlegają obowiązkowi wyładunku od dnia 1 stycznia 2019 r., chociaż mają zastosowanie pewne wyłączenia. Na podstawie wspólnych zaleceń państw członkowskich oraz zgodnie z art. 15 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013, Komisja przyjmuje akty delegowane ustalające szczegóły wdrożenia obowiązku wyładunku w odniesieniu do niektórych połowów.

(5)

Uprawnienia do połowów dotyczące stad objętych obowiązkiem wyładunku powinny uwzględniać fakt, że odrzuty nie są już co do zasady dozwolone. W związku z tym uprawnienia do połowów powinny być oparte na opiniach Międzynarodowej Rady Badań Morza (ICES) zawierających dane liczbowe dotyczące całkowitych połowów. Ilości, które - na podstawie wyłączenia od obowiązku wyładunku - mogą nadal być odrzucane, należy odjąć od tych danych liczbowych dotyczących całkowitych połowów. Ponadto uprawnienia do połowów w przypadku stad, w odniesieniu do których ICES przedstawia jedynie opinie dotyczące wyładunków, należy określać na podstawie tych opinii.

(6)

W rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/973 (2) ustanowiono plan wieloletni dla Morza Północnego (zwany dalej „planem wieloletnim dla Morza Północnego”), a w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/472 (3) ustanowiono plan wieloletni dla wód zachodnich (zwany dalej „planem wieloletnim dla wód zachodnich”). W planach tych określono cele i środki długoterminowego zarządzania stadami objętymi tymi planami wieloletnimi. Uprawnienia do połowów w odniesieniu do stad wymienionych w art. 1 ust. 1 tych rozporządzeń (stad docelowych) należy określić zgodnie z przedziałami śmiertelności połowowej prowadzącymi do maksymalnego podtrzymywalnego połowu (MSY) (zakresy FMSY), lub na niższym poziomie, oraz zgodnie ze środkami ochronnymi przewidzianymi w tych rozporządzeniach. Przedziały FMSY określono w stosownych opiniach ICES. W przypadku gdy nie są dostępne odpowiednie informacje naukowe, uprawnienia do połowów dla stad docelowych, o których mowa art. 1 ust. 4 tych rozporządzeń (stada stanowiące przyłów), należy ustalić zgodnie z zasadą ostrożnego zarządzania zasobami, jak określono w tych rozporządzeniach. Zgodnie z art. 5 ust. 3 tych rozporządzeń, przy ustalaniu uprawnień do połowów w odniesieniu do stad stanowiących przyłów należy wziąć pod uwagę również kwestie połowów wielogatunkowych.

(7)

Zgodnie z art. 7 planu wieloletniego dla Morza Północnego oraz art. 8 planu wieloletniego dla wód zachodnich, w przypadku gdy opinie naukowe wskazują, że biomasa stada tarłowego któregokolwiek ze stad, o których mowa w art. 1 ust. 1 tych rozporządzeń, znajduje się poniżej granicznego punktu odniesienia biomasy (Blim) (4), należy przyjąć dalsze środki zaradcze w celu zapewnienia szybkiego powrotu stada do poziomów wyższych niż poziomy pozwalające uzyskać MSY. Te środki zaradcze mogą w szczególności obejmować zawieszenie ukierunkowanych połowów danego stada oraz odpowiednie zmniejszenie uprawnień do połowów w odniesieniu do tych stad lub innych stad w łowiskach.

(8)

W odniesieniu do niektórych stad ICES zaleca połowy na poziomie zerowym. Jeżeli jednak TAC dla tych stad ustali się na zalecanych poziomach, obowiązek wyładunku wszystkich połowów - w tym przyłowów tych stad w połowach wielogatunkowych - spowodowałby wystąpienie zjawiska „gatunków dławiących”. „Gatunki dławiące” to gatunki, na które nie przyznaje się kwot i które mogą spowodować zaprzestanie połowów przez jeden lub większą liczbę statków rybackich, nawet jeśli nadal posiadają one kwoty na inne gatunki. Aby osiągnąć równowagę między kontynuowaniem połowów - mając na względzie potencjalnie poważne skutki społeczno-gospodarcze w przeciwnym wypadku - a potrzebą osiągnięcia dobrego stanu biologicznego tych stad, biorąc pod uwagę trudności w prowadzeniu połowów wszystkich stad w ramach połowów wielogatunkowych z zachowaniem MSY, należy ustanowić szczególne TAC w odniesieniu do przyłowów z tych stad. Te TAC dla przyłowów należy ustalić na poziomach, które zapewnią zmniejszenie śmiertelności tych stad oraz zachęcą do poprawy selektywności i unikania przyłowów z tych stad. W celu zmniejszenia połowów stad, w odniesieniu do których ustalono TAC dla przyłowów, uprawnienia do połowów dotyczące łowisk, w których poławia się ryby z tych stad, należy ustalić na poziomach, które pomogą odbudować biomasę zagrożonych stad do zrównoważonych poziomów.

(9)

W swojej opinii naukowej dotyczącej dorsza atlantyckiego (Gadus morhua) w podrejonie ICES 21 (Kattegat) ICES zaleca zerowe połowy z tego stada w 2024 r. Ponadto, zdaniem ICES dorsz atlantycki w tym obszarze jest poławiany głównie jako przyłów w połowach homarca (Nephrops norvegicus). W związku z tym, gdyby TAC dla dorsza atlantyckiego w cieśninie Kattegat na 2024 r. ustalono na poziomie zerowym, doprowadziłoby to do sytuacji, w której statki poławiające homarca w tym obszarze zaprzestaną połowów w 2024 r., co może potencjalnie doprowadzić do zamknięcia tych połowów. Na podstawie danych Europejskiego Centrum Monitorowania Rynku Produktów Rybołówstwa i Akwakultury (EUMOFA) (5) orientacyjną wartość (6) możliwych połowów homarca w rejonie 3a (Skagerrak-Kattegat) w granicach TAC na 2024 r. szacuje się na 98 561 451 EUR. Należy zatem ustanowić TAC dla przyłowów dorsza atlantyckiego jako gatunku dławiącego w cieśninie Kattegat.

(10)	Aby w miarę możliwości zagwarantować wykorzystanie uprawnień do połowów w połowach wielogatunkowych zgodnie z art. 16 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013, należy ustanowić rezerwę na wymiany kwot dla państw członkowskich, które nie dysponują kwotą pokrywającą ich nieuniknione przyłowy.

(11)

Zgodnie z art. 2 ust. 2 i art. 16 ust. 4 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013, w odniesieniu do stad nieobjętych wieloletnim planem zarządzania dla Morza Północnego ani wieloletnim planem zarządzania dla wód zachodnich, w przypadku gdy dostępne są odpowiednie informacje naukowe, uprawnienia do połowów należy ustalić w zależności od śmiertelności połowowej MSY, a w przypadku gdy informacje takie nie są dostępne, uprawnienia do połowów należy ustalić zgodnie z zasadą ostrożnego zarządzania zasobami rybołówstwa, zdefiniowaną w art. 4 ust. 1 pkt 8 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013.

(12)

W odniesieniu do niektórych stad opinia ICES zachowuje ważność przez wiele lat i opinia ta pozostaje najlepszą dostępną opinią naukową przez cały okres ważności opinii. W takich przypadkach należy ustalić roczne TAC obejmujące cały okres ważności opinii (wieloletnie TAC). Jeżeli jednak w tym okresie dostępna będzie nowa opinia ICES, należy zapewnić, aby wieloletni TAC pozostał spójny z nową opinią. Ponadto należy zapewnić zgodność rocznych odliczeń od zalecanej wartości całkowitych połowów w celu uwzględnienia wyłączeń z obowiązku wyładunku z dostępnymi danymi.

(13)

Labraks (Dicentrarchus labrax) w rejonach ICES 8a i 8b (Zatoka Biskajska) jest stadem docelowym w ramach wieloletniego planu zarządzania dotyczącego wód zachodnich. Zgodnie z opinią ICES na 2024 r., w 2023 r. biomasa tego stada spadła poniżej MSY Btrigger i należy oczekiwać dalszego spadku w 2024 r., jednak przy utrzymaniu poziomu powyżej Blim. W związku z tym należy przyjąć odpowiednie środki zaradcze, aby zapewnić szybkie przywrócenie liczebności tego stada do poziomu wyższego od umożliwiającego uzyskanie MSY. Francja i Hiszpania powinny zatem zapewnić, aby wyładunki komercyjne i odłów w ramach połowów rekreacyjnych tego stada, które mają one ustalić na 2024 r., znajdowały się poniżej wartości punktu FMSY (7), zmniejszonej proporcjonalnie, aby uwzględnić spadek biomasy, oraz powinny przyjąć dodatkowe środki zgodnie z art. 19 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013.

(14)

Należy wzmocnić środki regulujące połowy rekreacyjne labraksa w rejonach ICES 8a i 8b, ze względu na ich znaczący wpływ na biomasę tego stada oraz mając na uwadze jej spadek. Limit ilościowy należy zatem zmniejszyć do jednej złowionej i zatrzymanej ryby na rybaka dziennie. Należy również wykluczyć sieci stawne, ponieważ nie są one wystarczająco selektywne i prawdopodobnie złowią więcej osobników niż wynosi ustalony limit.

(15)

Art. 5 ust. 3 wieloletniego planu zarządzania dla wód zachodnich przewiduje zarządzanie połowami wielogatunkowymi w odniesieniu do stad, z których pochodzą przyłowy, z uwzględnieniem trudności w prowadzeniu połowów ze wszystkich stad na poziomie MSY jednocześnie, zwłaszcza w sytuacjach, kiedy prowadzi to do przedwczesnego zamykania połowów. Z analizy połowów wielogatunkowych w Zatoce Biskajskiej opublikowanej w dniu 14 listopada 2023 r. wynika, że jeśli wykluczyć ostroboki, rdzawiec (Pollachius pollachius) jest najbardziej ograniczającym stadem w połowach dennych w Zatoce Biskajskiej w odniesieniu do trzech z 21 segmentów rybołówstwa. Zważywszy na przedłożone przez jedno z zainteresowanych państw członkowskich dane społeczno-gospodarcze, które sugerują, że w odniesieniu do rdzawca w Zatoce Biskajskiej i wodach Półwyspu Iberyjskiego (podobszar ICES 8 i rejon 9a), analiza połowów wielogatunkowych wskazuje na trudności z połowieniem pełnego TAC, potrzeba więcej czasu na ocenę społeczno-gospodarczych skutków ustalenia uprawnień do połowów rdzawca dla rybaków prowadzących takie połowy wielogatunkowe (sola (Solea solea) i homarzec). Z tego powodu na pierwszą połowę 2024 r. należy ustalić TAC tymczasowy dla rdzawca w Zatoce Biskajskiej (rejony 8abde). Na podstawie opinii ICES z dnia 30 czerwca 2023 r. dotyczącej rdzawca w Zatoce Biskajskiej i wodach Półwyspu Iberyjskiego oraz biorąc pod uwagę sezonowość tych połowów, tę tymczasową kwotę należy ustalić na poziomie 500 ton od dnia 1 stycznia 2024 r. do dnia 30 czerwca 2024 r. Taki tymczasowy TAC ma zapewnić możliwość kontynuowania działalności połowowej na czas analizy danych i do chwili ustalenia przez Radę ostatecznego unijnego TAC.

(16)

Zgodnie z opinią naukową połowy rekreacyjne rdzawca w podobszarach ICES 8, 9, 10 i w wodach Unii obszaru CECAF 34.1.1 (Zatoka Biskajska i wody Półwyspu Iberyjskiego) nie są do pominięcia, należy zatem wprowadzić ograniczenia dla połowów rekreacyjnych w tych obszarach. W celu ochrony tarlisk oraz ograniczenia połowów młodych osobników od dnia 1 stycznia do dnia 30 kwietnia nie jest dozwolone złowienie i zatrzymanie ani jednego osobnika rdzawca w połowach rekreacyjnych, natomiast przez pozostałą część roku dozwolone mogą być maksymalnie dwa osobniki.

(17)

W maju 2022 r. ICES zauważyła, że pomimo starań państw członkowskich na rzecz odbudowy zasobów węgorza europejskiego (Anguilla anguilla) ogólnie nie poczyniono postępów w realizacji celu spływu 40 % biomasy węgorza srebrzystego w całej Unii, zgodnie z wymogiem art. 2 ust. 4 rozporządzenia Rady (WE) nr 1100/2007 (8), oraz że nie zaobserwowano wyraźnych wzorców śmiertelności. W listopadzie 2023 r. ICES ponownie zaleciła, w przypadkach gdy stosuje się zasadę ostrożnego zarządzania zasobami, połowy węgorza europejskiego (Anguilla anguilla) na poziomie zerowym we wszystkich siedliskach i na wszystkich etapach życia w całym jego naturalnym zasięgu, co obejmuje północno-wschodni Atlantyk i Morze Śródziemne. Dotyczy to zarówno połowów rekreacyjnych, jak i komercyjnych oraz obejmuje połowy węgorza szklistego do celów zarybiania i akwakultury.

(18)

Rozporządzeniem Rady (UE) 2023/194 (9) wydłużono do sześciu miesięcy okres zamknięty wszelkiej komercyjnej działalności połowowej ukierunkowanej na węgorza w unijnych wodach morskich i wodach słonawych północno-wschodniego Atlantyku i Morza Śródziemnego oraz dla statków unijnych we wszystkich wodach morskich Morza Śródziemnego. Zakazano w nim również wszelkich połowów rekreacyjnych węgorza w tych wodach. Uznano, że sześciomiesięczny okres zamknięty umożliwi skuteczniejszą ochronę stada niż środki unijne i krajowe stosowane do 2022 r. Uznano również, że przedłużony okres zamknięty umożliwi dalsze zarybianie, przyczyni się do odbudowy stada węgorza, a tym samym do osiągnięcia celu spływu co najmniej 40 % dorosłych węgorzy srebrzystych, określonego w art. 2 ust. 4 rozporządzenia Rady (WE) nr 1100/2007. Biorąc pod uwagę utrzymujący się krytyczny stan węgorza europejskiego, należy utrzymać te środki w 2024 r.

(19)

Na okres migracji węgorza wpływa szeroki zakres czynników środowiskowych i biologicznych, w związku z czym może on różnić się w zależności od etapu życia węgorza, siedliska i obszaru geograficznego, w szczególności cieśnin. W związku z tym właściwe może być ustanowienie różnych okresów zamkniętych, zwłaszcza dla różnych obszarów połowowych danego państwa członkowskiego i dla różnych rodzajów połowów na tych obszarach połowowych, aby uwzględnić te elementy, a także czasowe i geograficzne modele migracji, odpowiednio, węgorza szklistego i węgorza srebrzystego, na różnych etapach życia. Na podstawie tych elementów zainteresowane państwa członkowskie powinny określić odpowiedni okres zamknięty lub odpowiednie okresy zamknięte.

(20)

W unijnych wodach morskich i wodach słonawych północno-wschodniego Atlantyku okres zamknięty lub okresy zamknięte powinny obejmować odpowiednio główny okres lub okresy migracji węgorza szklistego i węgorza srebrzystego, z wyjątkiem operacji połowowych prowadzonych - ze statkiem rybackim lub bez statku rybackiego - wyłącznie do celów badań naukowych, przeprowadzanych w pełnej zgodności z warunkami określonymi w art. 25 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1241 (10). Biorąc pod uwagę potencjalnie poważne skutki społeczno-gospodarcze całkowitego zamknięcia połowów węgorza szklistego i węgorza srebrzystego w głównym okresie lub okresach ich migracji, państwa członkowskie mogą zezwolić na połowy węgorza przez 30 dni podczas tych okresów. Aby zapewnić skuteczną ochronę węgorza srebrzystego migrującego z Morza Bałtyckiego do Morza Północnego, nadbrzeżne państwa członkowskie podobszaru ICES 3, tj. Dania, Niemcy, Estonia, Łotwa, Litwa, Polska, Finlandia i Szwecja, powinny uzgodnić skuteczne okresy zamknięte dla węgorza srebrzystego. W przypadku gdy zainteresowane państwa członkowskie nie zdołają go uzgodnić do dnia 1 marca 2024 r., okres zamknięty dla połowów węgorza srebrzystego w Morzu Bałtyckim i w cieśninie Skagerrak-Kattegat powinien trwać od dnia 15 września 2024 r. do dnia 15 marca 2025 r.

(21)

Na podstawie rozporządzenia (WE) nr 1100/2007 zarybianie węgorzem szklistym jest środkiem ochrony wybranym przez niektóre państwa w ich planach zarządzania węgorzem. Umożliwienie tym państwom członkowskim dalszego wdrażania tego środka może wymagać połowów węgorza szklistego w unijnych wodach morskich i wodach słonawych północno-wschodniego Atlantyku w odpowiednim momencie roku i ewentualnie podczas ich głównego okresu lub okresów migracji. W związku z tym państwa członkowskie mogą zezwolić na dalsze połowy węgorza szklistego przez dodatkowy okres 50 dni w głównym okresie lub okresach migracji węgorza szklistego wyłącznie do celów zarybiania.

(22)

W swych opiniach dotyczących niektórych stad spodoustych (rajowate, rekiny, rajokształtne) ICES zaleca połowy na poziomie zerowym ze względu na zły stan ochrony tych ryb. Ponadto wskaźniki przeżywalności takich spodoustych po odrzuceniu są wysokie. W związku z tym połowy tych stad należy odrzucać, a nie wyładowywać, ponieważ uważa się, że odrzuty nie zwiększają znacząco ich śmiertelności połowowej, a nawet pomagają w ich ochronie. W związku z tym należy zakazać połowów tych gatunków, gdyż zgodnie z art. 15 ust. 4 lit. a) rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 obowiązek wyładunku nie ma zastosowania do gatunków objętych zakazem połowów. Przypadkowo złowionych osobników tych gatunków nie wolno okaleczać i należy je niezwłocznie uwolnić.

(23)	W przypadku niektórych gatunków, takich jak niektóre gatunki rekinów, nawet ograniczona działalność połowowa mogłaby stanowić poważne zagrożenie dla ich ochrony. Uprawnienia do połowów takich gatunków powinny zatem zostać całkowicie ograniczone poprzez wprowadzenie ogólnego zakazu ich połowów.

(24)

Na 12. Konferencji Stron Konwencji o ochronie wędrownych gatunków dzikich zwierząt (zorganizowanej w Manili w dniach 23-28 października 2017 r.) do wykazów gatunków chronionych w dodatkach I i II do tej konwencji dodano szereg gatunków. Należy zatem zapewnić ochronę tych gatunków w odniesieniu do unijnych statków rybackich prowadzących połowy we wszystkich wodach i statków rybackich państw trzecich prowadzących połowy w wodach Unii.

(25)	W celu zwiększenia wykorzystania uprawnień do połowów należy zezwolić na wdrażanie elastycznych ustaleń pomiędzy niektórymi obszarami TAC, w przypadku gdy dotyczą one tych samych stad biologicznych.

(26)

W art. 3 i 4 rozporządzenia Rady (WE) nr 847/96 (11) przewidziano elastyczność kwot obejmującą kolejny rok, zarówno w odniesieniu do stad objętych TAC przezornościowymi, jak i TAC analitycznymi. Na podstawie art. 2 tego rozporządzenia, ustalając TAC, Rada określa stada, w odniesieniu do których art. 3 i 4 tego rozporządzenia nie mają zastosowania, w szczególności w zależności od ich stanu biologicznego. Co więcej, w art. 15 ust. 9 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 przewidziano więcej elastyczności obejmującej kolejny rok w odniesieniu do wszystkich stad objętych obowiązkiem wyładunku. Aby uniknąć nadmiernej elastyczności, która utrudniłaby osiągnięcie celów WPRyb, elastyczności kwot obejmującej kolejny rok na podstawie art. 3 i 4 rozporządzenia (WE) nr 847/96 i art. 15 ust. 9 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 nie należy stosować jednocześnie. Elastyczność obejmującą kolejny rok na podstawie art. 15 ust. 9 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 należy wreszcie, w stosownych przypadkach, wykluczać na podstawie biologicznego stanu stad.

(27)

W przypadkach gdy TAC przydziela się tylko jednemu państwu członkowskiemu, właściwe może być upoważnienie tego państwa członkowskiego, zgodnie z art. 2 ust. 1 Traktatu o Funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE), do ustalenia tego TAC. Takie upoważnienie jest właściwe, pod warunkiem że - przy określaniu poziomu TAC - dane państwo członkowskie przestrzega zasad i przepisów WPRyb. Aby zapewnić prawidłowe stosowanie przez te państwa członkowskie zasad i przepisów WPRyb, Komisja ocenia przekazane jej przez dane państwo członkowskie informacje dotyczące sposobu określenia tego poziomu TAC oraz dane wykorzystane jako podstawa do jego określenia.

(28)	Konieczne jest ustanowienie ograniczenia nakładu połowowego soli w zachodniej części kanału La Manche (rejon ICES 7e), zgodnie z art. 12 wieloletniego planu zarządzania dotyczącego wód zachodnich.

(29)	Konieczne jest ustanowienie pułapów nakładu połowowego na 2024 r. zgodnie z art. 6, 11, 13 i 16 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2023/2053 (12) oraz zgodnie z załącznikiem I do tego rozporządzenia.

(30)

Korzystanie z określonych w niniejszym rozporządzeniu uprawnień do połowów dostępnych dla unijnych statków rybackich podlega rozporządzeniu Rady (WE) nr 1224/2009 (13), a w szczególności art. 33 i 34 tego rozporządzenia dotyczącym zapisu połowów i nakładu połowowego oraz przekazywania danych dotyczących wyczerpania uprawnień do połowów. Konieczne jest zatem określenie kodów, które mają być stosowane przez państwa członkowskie przy przesyłaniu Komisji danych dotyczących wyładunków stad objętych niniejszym rozporządzeniem.

(31)

Na swoim dorocznym posiedzeniu w 2023 r. Komisja ds. Rybołówstwa Północno-Wschodniego Atlantyku (NEAFC) potwierdziła środki ochrony na 2024 r. w odniesieniu do dwóch (płytkowodnych i głębokowodnych pelagicznych) stad karmazynów (Sebastes mentella) w Basenie Irmingera i wodach przylegających, zakazujące ukierunkowanych połowów z tych stad oraz zakazujące uzupełniania paliwa i wszelkiej działalności wspierającej te połowy. Ponadto w celu zminimalizowania przyłowów NEAFC zakazała działalności połowowej w obszarze, w którym gromadzą się karmazyny. Środki te należy wprowadzić do prawa Unii.

(32)

NEAFC nie przyjęła zalecenia na 2024 r. dla halibuta niebieskiego (Reinhardtius hippoglossoides) w podobszarach ICES 1 i 2. Kwotę Unii na halibuta niebieskiego w wodach międzynarodowych podobszarów ICES 1 i 2 na 2024 r. należy ustalić na poziomie 1 711 ton. Poziom kwoty Unii odpowiada 9,25 % poziomu ostatniej najlepszej dostępnej opinii naukowej ICES dotyczącej halibuta niebieskiego w podobszarach ICES 1 i 2, tj. opinii dotyczącej tego stada opublikowanej przez ICES w 2021 r., w której zalecono maksymalny poziom połowów w wysokości 18 494 ton na każdy rok w 2022 r. i 2023 r.

(33)

NEAFC przyjęła limit połowowy na 2024 r. dla karmazynów (Sebastes mentella) w wodach międzynarodowych podobszarów ICES 1 i 2. Jednakże do czasu zakończenia przez Unię analizy, czy sprzeciwić się temu zaleceniu NEAFC, w szczególności w odniesieniu do historycznych praw połowowych Unii, przypadającą obecnie Unii kwotę karmazyna (Sebastes spp.) w wodach międzynarodowych podobszarów ICES 1 i 2 należy oznaczyć jako „do ustalenia”. Unia powinna również w pierwszej połowie 2024 r. ustanowić w drodze zmiany śródrocznej tę kwotę Unii, mając na uwadze również fakt, że połowy te są ograniczone do okresu od dnia 1 lipca do dnia 31 grudnia 2024 r.

(34)

Makrela (Scomber scombrus), błękitek (Micromesistius poutassou) i śledź stada atlantycko-skandynawskiego (Clupea harengus) w północno-wschodnim Atlantyku są przedmiotem konsultacji państw nadbrzeżnych w sprawie zarządzania połowami tych stad, i są również stadami zarządzanymi przez NEAFC. Unia uczestniczyła w tych konsultacjach na podstawie stanowisk zatwierdzonych przez Radę w dniu 5 października 2023 r. Wyniki tych konsultacji udokumentowano w uzgodnionych protokołach dla śledzia stada atlantycko-skandynawskiego w północno-wschodnim Atlantyku na 2024 r., podpisanych w dniu 13 października 2023 r., dla błękitka w północno-wschodnim Atlantyku na 2024 r., podpisanych w dniu 18 października 2023 r., oraz dla makreli w północno-wschodnim Atlantyku na 2024 r., podpisanych również w dniu 18 października 2023 r. Na 42. dorocznym posiedzeniu w 2023 r. NEAFC przyjęła zalecenia na 2024 r. dotyczące środków ochrony i zarządzania w odniesieniu do śledzia stada atlantycko-skandynawskiego i makreli. NEAFC nie przyjęła zalecenia na 2024 r. dotyczącego środków ochrony i zarządzania w odniesieniu do błękitka. Należy zatem ustalić TAC dla śledzia stada atlantycko-skandynawskiego i makreli w północno-wschodnim Atlantyku na poziomie uprawnień do połowów określonych w odpowiednich uzgodnionych protokołach konsultacji państw nadbrzeżnych i w zaleceniach NEAFC. Należy również ustalić TAC dla błękitka w północno-wschodnim Atlantyku na poziomie uprawnień do połowów określonych w uzgodnionym protokole konsultacji państw nadbrzeżnych dla błękitka oraz zgodnie ze stanowiskiem Unii wyrażonym w ramach NEAFC.

(35)

Od 2021 r. Unia nie ma dostępu do połowów swojej kwoty makreli w wodach Morza Północnego należących do Norwegii (MAC/2A4A-N). Aby Unia mogła korzystać z tej kwoty, należy według nowego klucza względnej stabilności przydzielić nowe uprawnienia do połowów dotyczące TAC (MAC/2A34-N) obejmującego zasięgiem geograficznym Morze Północne (MAC/2A34) i wody Norwegii (MAC/2A4A-N). Część uprawnień do połowów przydzielonych MAC/2A34-N powinna zostać przekazana przez Danię posiadaczom kwot w ramach TAC dla wód zachodnich (MAC/2CX14-) w oparciu o istniejący klucz względnej stabilności dla tego TAC.

(36)

Na swoim dorocznym posiedzeniu w 2023 r. Międzynarodowa Komisja ds. Ochrony Tuńczyka Atlantyckiego (ICCAT) zgodziła się utrzymać na 2024 r. TAC określony na 2023 r. dla tuńczyka błękitnopłetwego we wschodnim Atlantyku (Thunnus thynnus), tuńczyka białego w Morzu Śródziemnym i tuńczyka białego w południowym Atlantyku (Thunnus alalunga), włócznika w Morzu Śródziemnym oraz w północnym i południowym Atlantyku (Xiphias gladius), marlina błękitnego (Makaira nigricans), marlina białego (Tetrapturus albidus), tuńczyka żółtopłetwego (Thunnus albacares), opastuna (Thunnus obesus), a także zezwolenia na zatrzymanie dla rekina ostronosego (Isurus oxyrinchus) w południowym Atlantyku. ICCAT ustaliła również na 2024 r. TAC dla tuńczyka białego w północnym Atlantyku na 47 251 ton oraz dla żarłacza błękitnego (Prionace glauca) w północnym i południowym Atlantyku na, odpowiednio, 30 000 i 27 711 ton. Środki te należy wprowadzić do prawa Unii.

(37)

Aby zmniejszyć śmiertelność połowową młodych osobników opastuna i tuńczyka żółtopłetwego, ICCAT zgodziła się utrzymać również w 2024 r. maksymalny limit 300 urządzeń do sztucznej koncentracji ryb na statek rybacki oraz siedemdziesięciodwudniowy okres zamknięty w odniesieniu do stosowania urządzeń do sztucznej koncentracji ryb.

(38)

Zgodnie z szeregiem zaleceń ICCAT Unia może, na wniosek, przenieść część swojej niewykorzystanej kwoty dla stad ICCAT z przedostatniego lub poprzedniego roku na dany rok, zgodnie z ustanowionymi przez ICCAT dla każdego stada zasadami. Aby państwa członkowskie mogły korzystać z takich przeniesień, przewidziane w tych zaleceniach odpowiednie ilości należy jak najszybciej wprowadzić do prawa Unii na podstawie wniosku Komisji, tak aby państwa członkowskie mogły w całości wykorzystać unijne kwoty dla stad ICCAT, jak przewidziano przez ICCAT na 2024 r. Do czasu wprowadzenia tych zaleceń do prawa Unii kwoty dla poszczególnych państw członkowskich w odniesieniu do niektórych stad należy ustanowić na podstawie całkowitej kwoty unijnej na 2024 r. uzgodnionej przez ICCAT przed dokonaniem jakichkolwiek dostosowań z powodu przełowienia lub niedołowienia przez państwa członkowskie.

(39)

Na swoim dorocznym posiedzeniu w 2023 r. Komisja do spraw Zachowania Żywych Zasobów Morskich Antarktyki (CCAMLR) przyjęła na okres od dnia 1 grudnia 2023 r. do dnia 30 listopada 2024 r. limity połowowe gatunków docelowych, jak i gatunków stanowiących przyłowy. Środki te należy wprowadzić do prawa Unii.

(40)

Na swoim dorocznym posiedzeniu w 2023 r. Komisja ds. Tuńczyka na Oceanie Indyjskim (IOTC) utrzymała ograniczenie dotyczące zdolności połowowej, urządzeń do sztucznej koncentracji ryb i statków dostawczych oraz limit połowowy tuńczyka żółtopłetwego w obszarze podlegającym kompetencji IOTC. IOTC przyjęła również rezolucję 23/04 ustanawiającą po raz pierwszy w obszarze podlegającym kompetencji IOTC limit połowowy dla opastuna (Thunnus obesus) na 2024 r. i 2025 r. Środki te należy wprowadzić do prawa Unii.

(41)

Doroczne posiedzenie Regionalnej Organizacji ds. Zarządzania Rybołówstwem na Południowym Pacyfiku (SPRFMO) odbędzie się w dniach 29 stycznia-2 lutego 2024 r. Do czasu tego dorocznego posiedzenia i określenia TAC na 2024 r. należy zatem w obszarze objętym konwencją SPRFMO tymczasowo utrzymać obecne środki, które są funkcjonalnie związane z TAC.

(42)	Na swoim dorocznym posiedzeniu w 2023 r. Międzyamerykańska Komisja ds. Tuńczyka Tropikalnego (IATTC) postanowiła utrzymać obecne środki mające zastosowanie w obszarze objętym konwencją IATTC. Środki te należy wprowadzić do prawa Unii.

(43)	Na swoim dorocznym posiedzeniu w 2023 r. Komisja ds. Ochrony Tuńczyka Południowego (CCSBT) przyjęła TAC dla tuńczyka południowego (Thunnus maccoyii) na okres trzech lat (2024-2026). Środek ten należy wprowadzić do prawa Unii.

(44)	Na swoim dorocznym posiedzeniu w 2023 r. Organizacja ds. Rybołówstwa Południowo-Wschodniego Atlantyku (SEAFO) postanowiła utrzymać na 2024 r. TAC określone w obszarze objętym konwencją SEAFO na 2023 r.

(45)

Doroczne posiedzenie Komisji ds. Rybołówstwa na Zachodnim i Środkowym Pacyfiku (WCPFC) w 2023 r. odbyło się w dniach 4-8 grudnia 2023 r. Do czasu udostępnienia wyników tego posiedzenia należy tymczasowo utrzymać obecne środki w obszarze objętym konwencją WCPFC funkcjonalnie związane z TAC oraz tymczasowo utrzymać obecne maksymalne liczby statków rybackich do czasu ustalenia tych środków na 2024 r.

(46)

Na swoim 45. dorocznym posiedzeniu w 2023 r. Organizacja Rybołówstwa Północno-Zachodniego Atlantyku (NAFO) przyjęła na 2024 r. uprawnienia do połowów w odniesieniu do niektórych stad w obszarze objętym konwencją NAFO. Przyjęła również na 2024 r. pewne środki funkcjonalnie związane z uprawnieniami do połowów kalmara illeksa (Illex illecebrosus) w podobszarach NAFO 3 i 4 oraz żółcicy (Limanda ferruginea) w rejonach NAFO 3LNO, które mają na celu zminimalizowanie poziomów przyłowów gatunków niedocelowych i bez których uprawnienia do połowów dla tych stad musiałyby zostać zmniejszone, aby chronić gatunki niedocelowe. Środki te należy wprowadzić do prawa Unii.

(47)

Na swoim 10. dorocznym posiedzeniu Porozumienie w sprawie połowów na południowym obszarze Oceanu Indyjskiego (SIOFA) w 2023 r. utrzymało poprzednio przyjęte uprawnienia do połowów objęte tym porozumieniem. Przyjęło również limit przyłowów kolenia portugalskiego (Centroscymnus coelolepis) i zmieniło granice obszarów zarządzania antarami Del Cano i Williams Ridge (Dissostichus spp.), rozszerzając jednocześnie wymogi dotyczące obserwatorów i znakowania antarów w pozostałej części obszaru objętego porozumieniem. Środki te należy wprowadzić do prawa Unii.

(48)

Zgodnie z art. 498 ust. 2 Umowy o handlu i współpracy między Unią Europejską i Europejską Wspólnotą Energii Atomowej, z jednej strony, a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, z drugiej strony (14) (zwanej dalej „umową o handlu i współpracy”), Unia i Zjednoczone Królestwo mają przeprowadzać coroczne konsultacje w celu uzgodnienia, do dnia 10 grudnia każdego roku, TAC na następny rok w odniesieniu do stad wymienionych w załączniku 35 do umowy o handlu i współpracy. Jeżeli TAC nie zostanie uzgodniony do dnia 10 grudnia, Strony mają niezwłocznie wznowić konsultacje w celu uzgodnienia TAC, zgodnie z wymogiem art. 499 ust. 1 umowy o handlu i współpracy.

(49)

W 2023 r. Unia i Zjednoczone Królestwo przeprowadziły dwustronne konsultacje w sprawie ustalenia na 2024 r. dużej liczby TAC w odniesieniu do stad wymienionych w załączniku 35 do umowy o handlu i współpracy. Konsultacje te przeprowadzono na podstawie art. 498 ust. 2, 4 i 6 umowy o handlu i współpracy. Unia uczestniczyła w tych konsultacjach na podstawie doprecyzowania stanowiska Unii zatwierdzonego przez Radę w dniu 12 października 2023 r. i kolejnych dokumentów roboczych, na podstawie art. 2 decyzji Rady (UE) 2021/1875 (15). Wyniki tych konsultacji udokumentowano w pisemnym protokole podpisanym w dniu 6 grudnia 2023 r. i uzupełniono addendum w dniu 8 grudnia 2023 r. Odpowiednie uprawnienia do połowów należy zatem ustalić na poziomie określonym w tym pisemnym protokole. Inne środki określone w tym pisemnym protokole i funkcjonalnie związane z uprawnieniami do połowów należy wprowadzić do prawa Unii.

(50)

TAC na 2024 r. dla stad głębokowodnych wymienionych w załączniku 35 do umowy o handlu i współpracy uwzględniono w rozporządzeniu (UE) 2023/194, ale oznaczono je jako „do ustalenia”. Należy zatem zmienić rozporządzenie (UE) 2023/194, a uprawnienia do połowów w odniesieniu do tych stad ustalić na poziomach określonych w pisemnym protokole z konsultacji w sprawie rybołówstwa na 2024 r. między Unią a Zjednoczonym Królestwem.

(51)

Unia i Zjednoczone Królestwo uzgodniły, że przy połowach kolenia (Squalus acanthias) należy przestrzegać maksymalnego rozmiaru 100 cm, aby powstrzymać bezpośrednie połowy ukierunkowane na skupiska dojrzałych samic w celu ochrony składnika tego stada, który jest szczególnie narażony na śmiertelność połowową. Taki środek jest funkcjonalnie związany z TAC dla tego stada, ponieważ bez takiego środka sam poziom TAC nie zapewniałby wystarczającej ochrony samic w czasie rozrodu, które stanowią szczególnie wrażliwą część populacji. Ten środek dotyczący maksymalnego rozmiaru powinien mieć zastosowanie jedynie do momentu rozpoczęcia stosowania aktu delegowanego wprowadzającego odpowiednie środki.

(52)

Unia i Zjednoczone Królestwo zgodziły się na wzajemny dostęp w 2024 r., aby prowadzić połowy w ramach początkowej łącznej ilości 280 ton północnego tuńczyka białego w wyłącznych strefach ekonomicznych państw członkowskich i Zjednoczonego Królestwa. Wyklucza to dostęp do obszarów objętych art. 5 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013.

(53)

Przyjęte niedawno w drodze aktu delegowanego środki mające na celu zmniejszenie przyłowów dorszowatych są funkcjonalnie związane z TAC dla gatunków poławianych w połowach wielogatunkowych wraz z dorszowatymi, takich jak plamiak, smuklica, żabnica i homarzec, ponieważ bez tych środków poziomy TAC dla gatunków docelowych powinny zostać zmniejszone, aby zapewnić możliwość odbudowy stad dorszowatych.

(54)

Przyjęte niedawno w drodze aktu delegowanego środki mające na celu poprawę stanu ochrony morlesza bogara, zmniejszenie poziomu niezamierzonych połowów oraz lepszą ochronę tarlisk i młodocianych osobników w podobszarach ICES 6-8 są funkcjonalnie związane z TAC dla morlesza bogara, ponieważ bez tych środków poziom TAC należałoby jeszcze bardziej obniżyć, aby zapewnić odbudowę stada.

(55)	Funkcjonalnie związane środki techniczne dotyczące dorszowatych i morlesza bogara powinny mieć zastosowanie wyłącznie do momentu rozpoczęcia stosowania odpowiednich aktów delegowanych wprowadzających odpowiednie środki.

(56)	Należy kontynuować sezonowe zamykanie łowisk dobijaków przy użyciu niektórych narzędzi ciągnionych w rejonach ICES 2a, 3a i podobszarze ICES 4, aby umożliwić ochronę tarlisk oraz ograniczenie połowów osobników młodych.

(57)

W 2023 r. Unia, Zjednoczone Królestwo i Norwegia przeprowadziły trójstronne konsultacje dotyczące sześciu stad wspólnie eksploatowanych i zarządzanych, występujących w obszarach podlegających jurysdykcji tych trzech stron, w celu uzgodnienia zarządzania tymi stadami, w tym uprawnień do połowów na 2024 r. Konsultacje te przeprowadzono między dniem 3 listopada a dniem 8 grudnia 2023 r. na podstawie stanowiska Unii uzgodnionego przez Radę w dniu 12 października 2023 r. oraz późniejszych dodatkowych dokumentów roboczych. Wyniki tych konsultacji udokumentowano w uzgodnionym protokole podpisanym w dniu 8 grudnia 2023 r. przez szefów delegatur. Odpowiednie uprawnienia do połowów należy ustalić na poziomie uzgodnionym ze Zjednoczonym Królestwem i Norwegią, wraz z innymi postanowieniami uzgodnionego protokołu.

(58)

Unia odbyła dwustronne konsultacje z Norwegią w sprawie jednego stada wspólnie eksploatowanego i zarządzanego w obszarze cieśniny Skagerrak (witlinek) w celu uzgodnienia zarządzania tym stadem oraz uprawnień do połowów na 2024 r., a także ustaleń dotyczących wymiany kwot i dostępu. Konsultacje te przeprowadzono między dniem 30 października a dniem 8 grudnia 2023 r. na podstawie stanowiska Unii zatwierdzonego przez Radę w dniu 12 października 2023 r. Wyniki tych konsultacji udokumentowano w uzgodnionym protokole. Odpowiednie uprawnienia do połowów należy ustalić na poziomie uzgodnionym z Norwegią, wraz z innymi postanowieniami uzgodnionych protokołów.

(59)

W 2023 r. Unia wspólnie ze Zjednoczonym Królestwem i Norwegią uzgodniła w odniesieniu do dorsza atlantyckiego (Gadus morhua) na szelfie północnym utrzymanie środków zaradczych wspierających długoterminowe zrównoważone zarządzanie tym stadem zgodnie z art. 13 wieloletniego planu zarządzania dla Morza Północnego.

(60)

Zgodnie z procedurą przewidzianą w Umowie o partnerstwie w sprawie zrównoważonych połowów między Unią Europejską, z jednej strony, a rządem Grenlandii i rządem Danii, z drugiej strony, oraz w protokole wykonawczym do tej umowy (16), Wspólny Komitet ustalił poziom uprawnień do połowów dostępnych w 2024 r. dla Unii w wodach Grenlandii. Poziom uprawnień do połowów dostępnych dla Unii w wodach Grenlandii w 2024 r. został udokumentowany w protokole posiedzenia Wspólnego Komitetu, które odbyło się w dniach 21-23 listopada 2023 r. w Brukseli. Odpowiednie uprawnienia do połowów należy zatem ustalić na poziomie określonym w tym protokole posiedzenia oraz z uwzględnieniem transferów na rzecz Norwegii w ramach corocznej wymiany uprawnień do połowów. Poziom uprawnień do połowów ustanowiony dla krewetek (Pandalus borealis) w wodach Grenlandii podobszarów ICES 5 i 14 nie obejmuje rezerwy 150 ton, którą należy uznać za ustaloną w uzgodnionym protokole konsultacji w dziedzinie rybołówstwa między Unią i Norwegią na 2024 r.

(61)

Traktat z dnia 9 lutego 1920 r. dotyczący Spitsbergenu (Svalbard) (zwany dalej „traktatem paryskim z 1920 r.”) przyznaje wszystkim jego stronom równy i niedyskryminacyjny dostęp do zasobów na obszarze wokół Svalbardu, w tym w zakresie połowów. Stanowisko Unii dotyczące tego dostępu określono w szeregu not werbalnych skierowanych do Norwegii, z których ostatnie pochodzą z dnia 26 lutego 2021 r., z dnia 28 czerwca 2021 r. i z dnia 1 sierpnia 2022 r. W odniesieniu do uprawnień do połowów kraba śnieżnego (Chionoecetes spp.) wokół obszaru Svalbardu należy ustalić liczbę statków rybackich upoważnionych do prowadzenia tych połowów, aby zapewnić spójność sposobu eksploatacji kraba śnieżnego wokół Svalbardu z niedyskryminacyjnymi zasadami zarządzania, które może określić Norwegia, której przysługuje suwerenność i która sprawuje jurysdykcję w tym obszarze zgodnie z odpowiednimi postanowieniami Konwencji Narodów Zjednoczonych o prawie morza i traktatu paryskiego z 1920 r. Przydział takich uprawnień do połowów między państwa członkowskie jest ograniczony do 2024 r. Przypomina się, że w Unii podstawowa odpowiedzialność za zapewnienie zgodności z mającym zastosowanie prawem leży po stronie państw członkowskich bandery.

(62)

W odniesieniu do uprawnień do połowów dorsza atlantyckiego w północno-wschodniej Arktyce należy ustalić kwotę Unii dla stada dorsza atlantyckiego w wodach Svalbardu oraz w wodach międzynarodowych podobszaru ICES 1 i rejonu ICES 2b na podstawie referencyjnego TAC dla tego stada oraz historycznych praw połowowych Unii. Tę kwotę Unii należy przydzielić państwom członkowskim zgodnie z decyzją Rady 87/277/EWG (17), z zastrzeżeniem dostosowań niezbędnych w związku z wystąpieniem Zjednoczonego Królestwa z Unii, jak określono w tabeli E załącznika 36 do umowy o handlu i współpracy.

(63)

Zgodnie z deklaracją Unii skierowaną do Boliwariańskiej Republiki Wenezueli w sprawie przyznania uprawnień do połowów w wodach Unii w wyłącznej strefie ekonomicznej u wybrzeży Gujany Francuskiej, zatwierdzoną w imieniu Unii decyzją Rady (UE) 2015/1565 (18), należy ustalić maksymalną liczbę uprawnień do połowów lucjanowatych dostępnych dla Wenezueli w wodach Unii.

(64)

W celu zapewnienia jednolitych warunków wykonywania niniejszego rozporządzenia należy powierzyć Komisji uprawnienia wykonawcze w odniesieniu do upoważniania poszczególnych państw członkowskich do zarządzania przydziałami nakładu połowowego według systemu opartego na kilowatodniach, przyznawania dodatkowych dni na morzu za trwałe zaprzestanie działalności połowowej oraz zwiększania obecności obserwatorów naukowych, a także do ustanowienia formatów arkusza kalkulacyjnego do celów gromadzenia i przekazywania informacji o transferach dni przebywania na morzu między statkami rybackimi pływającymi pod banderą państwa członkowskiego. Komisja powinna wykonywać te uprawnienia zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 (19).

(65)

Z uwagi na fakt, że niektóre przepisy należy stosować w sposób ciągły, a także aby uniknąć braku pewności prawa w okresie między końcem poprzedniego roku a dniem wejścia w życie rozporządzenia ustalającego uprawnienia do połowów na kolejny rok, przepisy niniejszego rozporządzenia dotyczące zakazów i okresów zamkniętych powinny być nadal stosowane na początku 2025 r. do czasu wejścia w życie rozporządzenia ustalającego uprawnienia do połowów na 2025 r. Z tych samych względów przepisy mające zastosowanie od dnia 1 stycznia 2024 r. do dnia 31 grudnia 2025 r. lub do dnia 31 grudnia 2026 r. powinny nadal mieć zastosowanie na początku 2026 r. lub 2027 r. do dnia wejścia w życie rozporządzenia ustalającego uprawnienia do połowów odpowiednio na 2026 r. lub 2027 r.

(66)

Aby nie zakłócić działalności połowowej oraz zapewnić rybakom środki utrzymania, niniejsze rozporządzenie powinno być stosowane od dnia 1 stycznia 2024 r. Przepisy dotyczące ograniczeń nakładu połowowego powinny jednak mieć zastosowanie od dnia 1 lutego 2024 r. Ponadto przepisy dotyczące komercyjnej działalności połowowej w odniesieniu do węgorza europejskiego w unijnych wodach morskich i wodach słonawych podobszarów ICES 3, 4, 6, 7, 8 i 9 oraz w przylegających wodach słonawych Unii powinny mieć zastosowanie od dnia 1 kwietnia 2024 r., aby uniknąć nakładania się z przepisami rozporządzenia (UE) 2023/194 dotyczącymi tego samego przedmiotu. Z uwagi na pilną sytuację niniejsze rozporządzenie powinno wejść w życie z dniem jego opublikowania.

(67)

Niniejsze rozporządzenie powinno mieć zastosowanie do nowo przydzielonych uprawnień do połowów makreli w rejonie ICES 3a, w wodach Zjednoczonego Królestwa i w wodach Unii rejonów 2a, 3b i 3c, w rejonie 3d oraz w podobszarze ICES 4, a także w wodach Norwegii rejonów 2a i 4a (w MAC/2A34-N) od dnia 1 stycznia 2023 r., aby umożliwić Unii pełny dostęp do jej kwoty makreli. Takie stosowanie z mocą wsteczną nie wpływa zatem na zasady pewności prawa lub ochrony uzasadnionych oczekiwań.

(68)

Niektóre środki międzynarodowe, które ustanawiają lub ograniczają uprawnienia do połowów dla Unii, zostały przyjęte przez odpowiednie regionalne organizacje ds. zarządzania rybołówstwem (RFMO) pod koniec 2023 r. i zaczęły mieć zastosowanie przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia. Przepisy niniejszego rozporządzenia wprowadzające takie środki do prawa Unii powinny zatem mieć zastosowanie z mocą wsteczną. W szczególności - ze względu na to, że okres połowu w obszarze objętym konwencją CCAMLR trwa od dnia 1 grudnia do dnia 30 listopada, a niektóre uprawnienia do połowów lub zakazy w obszarze objętym konwencją CCAMLR ustanawia się na okres rozpoczynający się od dnia 1 grudnia 2023 r. - odpowiednie przepisy niniejszego rozporządzenia powinny mieć zastosowanie od tego dnia. Ponadto okres połowu antarów w obszarze objętym porozumieniem SIOFA trwa od dnia 1 grudnia do dnia 30 listopada, a ponieważ TAC dla tej grupy gatunków ustala się na okres rozpoczynający się w dniu 1 grudnia 2023 r., TAC powinny mieć zastosowanie od tego dnia. Takie stosowanie z mocą wsteczną nie narusza zasady ochrony uzasadnionych oczekiwań, ponieważ statkom rybackim pływającym pod banderą Umawiającej się Strony zakazuje się prowadzenia połowów bez upoważnienia na obszarze objętym konwencją CCAMLR i na obszarze objętym porozumieniem SIOFA.

(69)

Zgodnie z przepisami ICCAT, państwa członkowskie powinny zapewnić, aby ich statki rybackie nie stosowały urządzeń do sztucznej koncentracji ryb w ciągu 15 dni przed rozpoczęciem okresu zamkniętego, tj. począwszy od dnia 17 grudnia 2023 r. Przepisy niniejszego rozporządzenia wprowadzające ten środek do prawa Unii powinny zatem mieć zastosowanie z mocą wsteczną,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

TYTUŁ I

PRZEPISY OGÓLNE

Artykuł 1

Przedmiot

1. Niniejsze rozporządzenie ustala uprawnienia do połowów w odniesieniu do niektórych stad ryb, mające zastosowanie w wodach Unii oraz - dla unijnych statków rybackich - w niektórych wodach nienależących do Unii.

2. Uprawnienia do połowów, o których mowa w ust. 1, obejmują:

a)	limity połowowe na 2024 r. oraz, w przypadkach określonych w niniejszym rozporządzeniu, również na 2025 r. i 2026 r.;

b)	ograniczenia nakładu połowowego na 2024 r., z wyjątkiem ograniczeń nakładu połowowego określonych w załączniku II, które mają mieć zastosowanie od dnia 1 lutego 2024 r. do dnia 31 stycznia 2025 r.;

c)	uprawnienia do połowów na okres od dnia 1 grudnia 2023 r. do dnia 30 listopada 2024 r. w odniesieniu do niektórych stad w obszarze objętym konwencją CCAMLR oraz w odniesieniu do niektórych stad w obszarze objętym porozumieniem SIOFA.

Artykuł 2

Zakres stosowania

1. Niniejsze rozporządzenie ma zastosowanie do następujących statków rybackich:

a)	unijnych statków rybackich; oraz

b)	statków rybackich państw trzecich w wodach Unii;

2. Niniejsze rozporządzenie ma również zastosowanie do:

a)	określonych połowów rekreacyjnych, wyraźnie wymienionych w odpowiednich przepisach niniejszego rozporządzenia; oraz

b)	połowów komercyjnych prowadzonych z brzegu.

Artykuł 3

Definicje

Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się definicje określone w art. 4 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013. Ponadto stosuje się następujące definicje:

a)	„statek rybacki państwa trzeciego” oznacza statek rybacki pływający pod banderą państwa trzeciego i zarejestrowany w państwie trzecim;

b)	„połowy rekreacyjne” oznaczają niekomercyjną działalność połowową, w przypadku której żywe zasoby morza są eksploatowane w kontekście rekreacji, turystyki lub sportu;

c)	„wody międzynarodowe” oznaczają wody niepodlegające suwerenności lub jurysdykcji jakiegokolwiek państwa;

„całkowity dopuszczalny połów” (TAC) oznacza:

(i)	w przypadku połowów podlegających wyłączeniu z obowiązku wyładunku, o którym mowa w art. 15 ust. 4-7 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 - ilość ryb, którą można wyładować każdego roku z poszczególnych stad;

(ii)	w przypadku wszystkich pozostałych połowów - ilość ryb, którą można odłowić każdego roku z poszczególnych stad;

e)	„kwota” oznacza część TAC przydzieloną Unii, państwu członkowskiemu lub państwu trzeciemu;

„ocena analityczna” oznacza ilościową ocenę tendencji zachodzących w obrębie określonego stada, opartą na danych dotyczących biologii i eksploatacji stada, w tym na danych przybliżonych, których jakość w świetle analizy naukowej okazała się wystarczająco wysoka, aby możliwe było wydanie opinii naukowej;

g)	„TAC analityczny” oznacza TAC, dla którego dostępna jest ocena analityczna;

h)	„TAC przezornościowy” oznacza TAC, w przypadku którego nie jest dostępna ocena analityczna, ale dostępna jest ocena oparta na zasadzie ostrożnego zarządzania zasobami, lub ocena nie jest dostępna;

i)	„rozmiar oczek sieci” oznacza rozmiar oczek sieci rybackich zdefiniowany w art. 6 pkt 34 rozporządzenia (UE) 2019/1241;

j)	„unijny rejestr floty rybackiej” oznacza rejestr utworzony przez Komisję na podstawie art. 24 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013;

k)	„dziennik połowowy” oznacza dziennik, o którym mowa w art. 14 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009;

l)	„boja instrumentalna” oznacza boję wyraźnie oznaczoną niepowtarzalnym numerem referencyjnym pozwalającym na identyfikację jej właściciela oraz wyposażoną w satelitarny system lokacyjny do monitorowania jej położenia;

m)	„boja w użyciu” oznacza każdą boję instrumentalną, uprzednio aktywowaną, włączoną i wykorzystywaną na morzu na dryfującym urządzeniu do sztucznej koncentracji ryb lub na dryfującej kłodzie, która przesyła dane dotyczące lokalizacji oraz inne dostępne informacje, takie jak szacunki echosondy.

Artykuł 4

Obszary połowowe

Na potrzeby niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje obszarów połowowych:

a)	„obszary ICES (Międzynarodowej Rady Badań Morza)” oznaczają obszary geograficzne określone w załączniku III do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 218/2009 (20);

b)	„cieśnina Skagerrak” oznacza obszar geograficzny ograniczony od zachodu linią biegnącą od latarni morskiej Hantsholm do latarni morskiej Lindesnes oraz od południa linią biegnącą od latarni morskiej Skagen do latarni morskiej Tistlarna, a stamtąd do najbliżej położonego punktu na wybrzeżu Szwecji;

„cieśnina Kattegat” oznacza obszar geograficzny ograniczony od północy linią biegnącą od latarni morskiej Skagen do latarni morskiej Tistlarna, a stamtąd do najbliżej położonego punktu na wybrzeżu Szwecji, a od południa ograniczony linią biegnącą od Hasenøre do Gnibens Spids, od Korshage do Spodsbjerg oraz od Gilbjerg Hoved do Kullen;

„jednostka funkcjonalna 16 podobszaru ICES 7” oznacza obszar geograficzny ograniczony loksodromą łączącą kolejno następujące pozycje:

53°30'N 15°00'W,

53°30'N 11°00'W,

51°30'N 11°00'W,

51°30'N 13°00'W,

51°00'N 13°00'W,

51°00'N 15°00'W;

„jednostka funkcjonalna 25 rejonu ICES 8c” oznacza morski obszar geograficzny ograniczony loksodromą łączącą kolejno następujące pozycje:

43°00'N 9°00'W,

43°00'N 10°00'W,

43°30'N 10°00'W,

43°30'N 9°00'W,

44°00'N 9°00'W,

44°00'N 8°00'W,

43°30'N 8°00'W;

„jednostka funkcjonalna 26 rejonu ICES 9a” oznacza obszar geograficzny ograniczony loksodromą łączącą kolejno następujące pozycje:

43°00'N 8°00'W,

43°00'N 10°00'W,

42°00'N 10°00'W,

42 00'N 8°00'W;

„jednostka funkcjonalna 27 rejonu ICES 9a” oznacza obszar geograficzny ograniczony loksodromą łączącą kolejno następujące pozycje:

42°00'N 8°00'W,

42°00'N 10°00'W,

38°30'N 10°00'W,

38°30'N 9°00'W,

40°00'N 9°00'W,

40°00'N 8°00'W;

h)	„jednostka funkcjonalna 30 rejonu ICES 9a” oznacza obszar geograficzny podlegający jurysdykcji Hiszpanii w Zatoce Kadyksu i w wodach przylegających do rejonu ICES 9a;

„jednostka funkcjonalna 31 rejonu ICES 8c” oznacza morski obszar geograficzny ograniczony loksodromą łączącą kolejno następujące pozycje:

43°30'N 6°00'W,

44°00'N 6°00'W,

44°00'N 2°00'W,

43°30'N 2°00'W;

j)	„Zatoka Kadyksu” oznacza obszar geograficzny rejonu ICES 9a na wschód od 7o 23' 48" W;

k)	„obszar objęty konwencją CCAMLR” (Komisji do spraw Zachowania Żywych Zasobów Morskich Antarktyki) oznacza obszar geograficzny określony w Konwencji o zachowaniu żywych zasobów morskich Antarktyki (21);

l)	„obszary CECAF” (Komitetu ds. Rybołówstwa na Środkowym i Wschodnim Atlantyku) oznaczają obszary geograficzne określone w załączniku II do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 216/2009 (22);

„obszar objęty konwencją IATTC” (Międzyamerykańskiej Komisji ds. Tuńczyka Tropikalnego) oznacza obszar geograficzny określony w Konwencji o wzmocnieniu Międzyamerykańskiej Komisji ds. Tuńczyka Tropikalnego ustanowionej Konwencją pomiędzy Stanami Zjednoczonymi Ameryki a Republiką Kostaryki z 1949 r. (zwana dalej „konwencją z Antigui”) (23);

n)	„obszar objęty konwencją ICCAT” (Międzynarodowej Komisji ds. Ochrony Tuńczyka Atlantyckiego) oznacza obszar geograficzny określony w Międzynarodowej konwencji o ochronie tuńczyka atlantyckiego (24);

o)	„obszar podlegający kompetencji IOTC” (Komisji ds. Tuńczyka na Oceanie Indyjskim) oznacza obszar geograficzny określony w Umowie o utworzeniu Komisji ds. Tuńczyka na Oceanie Indyjskim (25);

p)	„obszary NAFO” (Organizacji Rybołówstwa Północno-Zachodniego Atlantyku) oznaczają obszary geograficzne określone w załączniku III do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 217/2009 (26);

q)	„obszar objęty konwencją NAFO” oznacza obszary geograficzne określone w Konwencji o współpracy w rybołówstwie na północno-zachodnim Atlantyku (27);

r)	„obszar podlegający regulacji NAFO” oznacza część obszaru objętego konwencją NAFO, która znajduje się poza jurysdykcją krajową;

s)	„obszar objęty konwencją SEAFO” (Organizacji ds. Rybołówstwa Południowo-Wschodniego Atlantyku) oznacza obszar geograficzny określony w Konwencji w sprawie ochrony i zarządzania zasobami połowowymi w południowo-wschodnim Oceanie Atlantyckim (28);

t)	„obszar objęty porozumieniem SIOFA” (Porozumieniem w sprawie połowów na południowym obszarze Oceanu Indyjskiego) oznacza obszar geograficzny określony w Porozumieniu w sprawie połowów na południowym obszarze Oceanu Indyjskiego (29);

u)	„obszar objęty konwencją SPRFMO” (Regionalnej Organizacji ds. Zarządzania Rybołówstwem na Południowym Pacyfiku) oznacza obszar geograficzny określony w Konwencji w sprawie ochrony pełnomorskich zasobów rybnych na południowym Oceanie Spokojnym i zarządzania nimi (30);

v)	„obszar objęty konwencją WCPFC” (Komisji ds. Rybołówstwa na Zachodnim i Środkowym Pacyfiku) oznacza obszar geograficzny określony w Konwencji o ochronie i zarządzaniu zasobami ryb masowo migrujących w zachodnim i środkowym Pacyfiku (31);

w)	„obszar pełnomorski Morza Beringa” oznacza pełnomorski obszar geograficzny Morza Beringa leżący poza zasięgiem 200 mil morskich od linii podstawowych, od których mierzy się szerokość wód terytorialnych państw nadbrzeżnych leżących nad Morzem Beringa;

„obszar podlegający jednocześnie konwencjom IATTC i WCPFC” oznacza obszar geograficzny wyznaczony przez następujące granice:

150o długości geograficznej zachodniej,

130o długości geograficznej zachodniej,

4o szerokości geograficznej południowej,

50o szerokości geograficznej południowej;

y)	„podobszary geograficzne GFCM” oznaczają obszary określone w załączniku I do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1343/2011 (32).

TYTUŁ II

UPRAWNIENIA DO POŁOWÓW DLA UNIJNYCH STATKÓW RYBACKICH

Rozdział I

Przepisy ogólne

Artykuł 5

TAC i przydziały

1. TAC dla unijnych statków rybackich w wodach Unii oraz w niektórych wodach nienależących do Unii, podział TAC między państwa członkowskie, a także - w stosownych przypadkach - warunki funkcjonalnie z nimi związane określono w załączniku I.

2. Zainteresowane państwo nadbrzeżne może upoważnić unijne statki rybackie do połowów w wodach, na których jurysdykcję w zakresie rybołówstwa sprawują Wyspy Owcze, Grenlandia i Norwegia, oraz w wodach obszaru połowowego wokół Jan Mayen, z zastrzeżeniem TAC określonych w załączniku I do niniejszego rozporządzenia oraz z zastrzeżeniem warunków przewidzianych w art. 22 niniejszego rozporządzenia, w części A załącznika V do niniejszego rozporządzenia i w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/2403 (33) oraz w aktach delegowanych przyjętych przez Komisję na podstawie tego rozporządzenia.

3. Zjednoczone Królestwo może upoważnić unijne statki rybackie do połowów w wodach, na których sprawuje ono jurysdykcję w zakresie rybołówstwa, z zastrzeżeniem TAC określonych w załączniku I do niniejszego rozporządzenia, warunków przewidzianych w art. 22 niniejszego rozporządzenia i w rozporządzeniu (UE) 2017/2403 oraz w aktach delegowanych przyjętych przez Komisję na podstawie tego rozporządzenia.

Artykuł 6

Wielkości TAC ustalane przez państwa członkowskie

1. TAC określone w załączniku I do niniejszego rozporządzenia, w przypadkach określonych w tym załączniku, ustala zainteresowane państwo członkowskie.

2. TAC, które są ustalane przez państwo członkowskie, o którym mowa w ust. 1, muszą:

a)	być zgodne z zasadami i przepisami WPRyb, w szczególności z zasadą zrównoważonej eksploatacji stada; oraz

prowadzić do eksploatacji stada, która:

(i)	jeżeli ocena analityczna jest dostępna - jest z jak największym prawdopodobieństwem zgodna z MSY; lub

(ii)	jeżeli ocena analityczna jest niedostępna lub niepełna - jest zgodna z podejściem ostrożnościowym do zarządzania rybołówstwem.

3. Do dnia 15 marca 2024 r. każde zainteresowane państwo członkowskie przedłoży Komisji następujące informacje:

a)	TAC, które ustaliło;

b)	dane, które zebrało, oceniło i na podstawie których ustaliło TAC;

c)	szczegółowe wyjaśnienie zgodności ustalonych TAC z ust. 2.

Artykuł 7

Warunki wyładunku połowów i przyłowów

1. Połowy niepodlegające obowiązkowi wyładunku na podstawie art. 15 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 zatrzymuje się na statku lub wyładowuje wyłącznie jeżeli:

a)	dokonały ich statki rybackie pływające pod banderą państwa członkowskiego dysponującego określoną kwotą, która nie została wyczerpana; lub

b)	stanowią część kwoty unijnej, której nie rozdzielono między państwa członkowskie i która nie została wyczerpana.

2. Do celów odstępstwa od obowiązku odliczania połowów od odpowiednich kwot przewidzianego w art. 15 ust. 8 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 stada gatunków niedocelowych w bezpiecznych granicach biologicznych, o których mowa w tym artykule, określono w załączniku I do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 8

Mechanizm wymiany kwot w odniesieniu do TAC dla nieuniknionych przyłowów

1. Aby uwzględnić obowiązek wyładunku oraz udostępnić kwoty niektórych przyłowów państwom członkowskim nieposiadającym kwot, do TAC określonych w załączniku IA stosuje się mechanizm wymiany kwot określony w ust. 2-5.

2. 6 % każdej kwoty w ramach TAC dla dorsza atlantyckiego (Gadus morhua) w Morzu Celtyckim (COD/7XAD34), dorsza atlantyckiego na zachód od Szkocji (COD/5BE6A), witlinka w Morzu Irlandzkim (WHG/07A.) i gładzicy w rejonach ICES 7h, 7j oraz 7k (PLE/7HJK.), a także 3 % każdej kwoty w ramach TAC dla witlinka na zachód od Szkocji (WHG/56-14), przyznanej każdemu państwu członkowskiemu, udostępnia się w ramach rezerwy przeznaczonej na wymiany kwot (zwanej dalej „rezerwą”), która zostanie otwarta z dniem 1 stycznia 2024 r. Państwa członkowskie nieposiadające kwot mają wyłączny dostęp do rezerwy do dnia 31 marca 2024 r.

3. Ilości uzyskane z tej rezerwy nie mogą być przedmiotem wymiany ani nie mogą zostać przeniesione na kolejny rok. Po dniu 31 marca 2024 r. wszelkie niewykorzystane ilości zostają zwrócone państwom członkowskim, które pierwotnie wniosły wkład w rezerwę.

4. Państwa członkowskie nieposiadające kwot zapewniają w zamian kwoty dotyczące stad wymienionych w części C załącznika IA, chyba że państwo członkowskie nieposiadające kwoty i państwo członkowskie wnoszące wkład w rezerwę uzgodnią inaczej.

5. Kwoty, o których mowa w ust. 4, muszą mieć równoważną wartość handlową, określoną zgodnie z rynkowym kursem wymiany lub innymi wzajemnie akceptowanymi kursami wymiany. Jeżeli nie ma innych opcji, wartość handlową ustala się na podstawie średnich cen w Unii w roku poprzednim, podanych przez Europejskie Centrum Monitorowania Rynku Produktów Rybołówstwa i Akwakultury.

6. W przypadku gdy mechanizm wymiany kwot określony w ust. 2-5 nie pozwala państwom członkowskim na pokrycie w podobnym zakresie ich nieuniknionych przyłowów, państwa członkowskie dążą do uzgodnienia wymiany kwot zgodnie z art. 16 ust. 8 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013, przy zapewnieniu równoważnej wartości handlowej wymienianych kwot.

Artykuł 9

Ograniczenia nakładu połowowego w rejonie ICES 7e

1. Na okres, o którym mowa w art. 1 ust. 2 lit. b), ograniczenia nakładu połowowego soli w rejonie ICES 7e określono w załączniku II.

2. Na wniosek państwa członkowskiego zgodnie z załącznikiem II pkt 7.4 Komisja może przyjąć akt wykonawczy, którym przydzieli temu państwu członkowskiemu określoną liczbę dni na morzu - oprócz tych, o których mowa w załączniku II pkt 5 - w ciągu których to państwo członkowskie może upoważnić statek rybacki pływający pod jego banderą do przebywania w rejonie ICES 7e, gdy posiada na pokładzie jakiekolwiek narzędzie regulowane. Komisja przyjmuje ten akt wykonawczy zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 57 ust. 2.

3. Na wniosek państwa członkowskiego Komisja może przyjąć akt wykonawczy, którym przydzieli temu państwu członkowskiemu państwu członkowskiemu maksymalnie trzy dni między dniem 1 lutego 2024 r. a dniem 31 stycznia 2025 r. - oprócz tych, o których mowa w załączniku II pkt 5 - w ciągu których statek rybacki może przebywać w rejonie ICES 7e na podstawie rozszerzonego programu obecności obserwatorów naukowych, o którym mowa w załączniku II pkt 8.1. Komisja dokonuje takiego przydziału na podstawie opisu przedłożonego przez to państwo członkowskie zgodnie z załącznikiem II pkt 8.3 i po konsultacji ze STECF. Ten akt wykonawczy przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 57 ust. 2.

Artykuł 10

Środki dotyczące połowów labraksa w rejonach ICES 4b, 4c i 6a oraz w podobszarze ICES 7

1. Zakazuje się unijnym statkom rybackim, a także w przypadku jakichkolwiek połowów komercyjnych prowadzonych z brzegu, prowadzenia połowów labraksa (Dicentrarchus labrax) w rejonach ICES 4b i 4c oraz w podobszarze ICES 7, lub zatrzymywania na statku, przeładowywania, przemieszczania lub wyładowywania labraksa złowionego w tym obszarze.

2. Zakaz określony w ust. 1 nie ma zastosowania do przyłowów labraksa w ramach połowów komercyjnych sieciami nadbrzeżnymi. Niniejsze wyłączenie ma zastosowanie do historycznych liczb sieci plażowych zarejestrowanych przed 2017 r. Połowy komercyjne sieciami nadbrzeżnymi nie mogą być ukierunkowane na labraksa i wyładowywać można wyłącznie nieuniknione przyłowy labraksa.

3. Na zasadzie odstępstwa od ust. 1, w styczniu 2024 r. oraz od dnia 1 kwietnia do dnia 31 grudnia 2024 r. w rejonach ICES 4b, 4c, 7d, 7e, 7f i 7h unijne statki rybackie mogą poławiać, zatrzymywać na statku, przeładowywać, przemieszczać lub wyładowywać labraksa złowionego w tych obszarach przy użyciu następujących narzędzi oraz w ramach następujących granic:

a)	przy użyciu włoków dennych (34), dla nieuniknionych przyłowów nieprzekraczających 3,8 tony na statek rybacki rocznie oraz 5 % masy całkowitych połowów organizmów morskich złowionych przez dany statek rybacki w przeliczeniu na rejs połowowy;

b)	przy użyciu niewodów (35), dla nieuniknionych przyłowów nieprzekraczających 3,8 tony na statek rybacki rocznie oraz 5 % masy całkowitych połowów organizmów morskich złowionych przez dany statek rybacki w przeliczeniu na rejs połowowy;

c)	przy użyciu haków i lin (36), nie więcej niż 6,2 tony na statek rybacki;

d)	przy użyciu stawnych sieci skrzelowych (37), w odniesieniu do nieuniknionych przyłowów nieprzekraczających 1,6 tony na statek rybacki.

Odstępstwa określone w akapicie pierwszym lit. c) mają zastosowanie do unijnych statków rybackich, które w okresie od dnia 1 lipca 2015 r. do dnia 30 września 2016 r. odnotowały połowy labraksa przy użyciu haków i lin.

Odstępstwa określone w akapicie pierwszym lit. d) mają zastosowanie do unijnych statków rybackich, które w okresie od 1 lipca 2015 r. do 30 września 2016 r. odnotowały połowy labraksa przy użyciu sieci usidlających na palach.

W przypadku zastąpienia unijnego statku rybackiego państwa członkowskie mogą zezwolić, aby odstępstwa miały zastosowanie do innego unijnego statku rybackiego, pod warunkiem że liczba unijnych statków rybackich objętych każdym z odstępstw oraz ich łączna zdolność połowowa nie ulegną zwiększeniu.

4. Limitów połowowych określonych w ust. 3 nie można przenosić między statkami rybackimi.

5. W połowach rekreacyjnych, w tym prowadzonych z brzegu, w rejonach ICES 4b, 4c, 6a oraz 7a-7k:

od dnia 1 lutego do dnia 31 marca 2024 r.:

(i)	dozwolone są wyłącznie połowy labraksa typu „złów i wypuść”, na wędkę lub wędę ręczną;

(ii)	zakazuje się zatrzymywania, przemieszczania, przeładunku lub wyładunku labraksa złowionego w tym obszarze;

w styczniu oraz od dnia 1 kwietnia do dnia 31 grudnia 2024 r.:

(i)	dozwolony jest połów i zatrzymanie maksymalnie dwóch osobników labraksa na rybaka dziennie;

(ii)	minimalny rozmiar zatrzymanego labraksa wynosi 42 cm;

(iii)

do połowu lub zatrzymywania labraksa nie wolno używać sieci stawnych.

6. Ust. 5 stosuje się bez uszczerbku dla bardziej rygorystycznych środków krajowych w zakresie połowów rekreacyjnych.

Artykuł 11

Środki dotyczące połowów labraksa w rejonach ICES 8a i 8b

1. Francja i Hiszpania, zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2019/472, zapewniają, aby wyładunki komercyjne i odłów w ramach połowów rekreacyjnych labraksa w rejonach ICES 8a i 8b nie przekraczały 2 642 ton, co odpowiada wartości punktu FMSY zmniejszonej proporcjonalnie, aby uwzględnić spadek biomasy poniżej MSY Btrigger.

2. W ramach połowów rekreacyjnych, w tym prowadzonych z brzegu, w rejonach ICES 8a i 8b:

a)	dozwolone jest łowienie i zatrzymywanie maksymalnie jednego osobnika labraksa na rybaka dziennie;

b)	do połowu lub zatrzymywania labraksa nie wolno używać sieci stawnych.

3. Ust. 2 stosuje się bez uszczerbku dla bardziej rygorystycznych środków krajowych w zakresie połowów rekreacyjnych.

Artykuł 12

Środki dotyczące rekreacyjnych połowów rdzawca w podobszarach ICES 8, 9, 10 oraz w wodach Unii obszaru CECAF 34.1.1

1. W połowach rekreacyjnych, w tym prowadzonych z brzegu, w podobszarach ICES 8, 9, 10 oraz w wodach Unii obszaru CECAF 34.1.1:

a)	dozwolone jest złowienie i zatrzymanie maksymalnie jednego osobnika rdzawca (Pollachius pollachius) na rybaka dziennie. Po osiągnięciu tego poziomu można prowadzić połowy typu „złów i wypuść”;

b)	od dnia 1 stycznia do dnia 30 kwietnia nie jest dozwolone złowienie i zatrzymanie ani jednego osobnika rdzawca. W okresie tym mogą być jednak prowadzone połowy typu „złów i wypuść”.

2. Ust. 1 stosuje się bez uszczerbku dla bardziej rygorystycznych środków krajowych w zakresie połowów rekreacyjnych.

Artykuł 13

Środki dotyczące połowów węgorza europejskiego w wodach Unii podobszarów ICES 3, 4, 6, 7, 8 i 9

1. Niniejszy artykuł ma zastosowanie do unijnych wód morskich i wód słonawych podobszarów ICES 3, 4, 6, 7, 8 i 9 oraz do przylegających wód słonawych Unii. Wody słonawe obejmują obszary przyujściowe, laguny przybrzeżne i wody przejściowe.

2. Niniejszy artykuł nie ma zastosowania do operacji rybołówstwa komercyjnego prowadzonych wyłącznie do celów badań naukowych, pod warunkiem że badania te są prowadzone zgodnie z warunkami określonymi w art. 25 rozporządzenia (UE) 2019/1241 oraz że STECF potwierdził Komisji i zainteresowanym państwom członkowskim, że takie badania naukowe są uzasadnione z naukowego punktu widzenia. Analogicznie te same warunki stosuje się do operacji rybołówstwa komercyjnego prowadzonych wyłącznie do celów badań naukowych bez statku rybackiego.

3. Zakazuje się prowadzenia komercyjnej działalności połowowej w odniesieniu do węgorza europejskiego (Anguilla anguilla) na wszystkich etapach życia przez okres co najmniej sześciu miesięcy między dniem 1 kwietnia 2024 r. a dniem 31 marca 2025 r. Ponadto państwa członkowskie i rybacy muszą podejmować wszelkie rozsądne wysiłki, aby zminimalizować oraz w miarę możliwości wyeliminować przypadkowe przyłowy węgorza europejskiego. Przypadkowo złowionych osobników węgorza nie wolno okaleczać i muszą być niezwłocznie uwalniane. W tym celu zainteresowane państwa członkowskie, indywidualnie albo wspólnie, określają jeden lub większą liczbę okresów zamkniętych, z zastrzeżeniem następujących:

a)	w stosownych przypadkach okres zamknięty lub okresy zamknięte mogą różnić się między państwami członkowskimi lub w ramach jednego państwa członkowskiego w zależności od obszaru połowowego w celu uwzględnienia geograficznego i czasowego modelu migracji węgorza na różnych etapach życia;

b)	okres lub okresy zamknięte trwają przez co najmniej sześć kolejnych lub nienastępujących po sobie miesięcy i obowiązują wszystkich rybaków prowadzących połowy w danym obszarze połowowym;

c)	okres lub okresy zamknięte muszą być zgodne z celami ochrony określonymi w rozporządzeniu (WE) nr 1100/2007 oraz z krajowymi planami zarządzania ustanowionymi na podstawie art. 2 tego rozporządzenia; oraz

d)	okres lub okresy zamknięte obejmują główny okres lub główne okresy - w tym odpowiedni szczyt - migracji węgorza europejskiego na danym etapie życia przypadającym w danym państwie członkowskim.

4. Na zasadzie odstępstwa od ust. 3 lit. d) w odniesieniu do węgorza europejskiego o długości całkowitej co najmniej 12 cm zainteresowane państwa członkowskie mogą zezwolić na prowadzenie działalności połowowej przez łącznie do 30 dni - kolejnych lub nienastępujących po sobie - obowiązujących wszystkich rybaków prowadzących połowy w danym obszarze połowowym, w głównym okresie migracji. W takim przypadku zainteresowane państwa członkowskie określają dodatkowe zamknięcie na równoważny okres w głównym okresie migracji lub, ewentualnie, tuż przed nim lub po nim. W przypadku gdy państwo członkowskie zezwala na połowy w ciągu dni nienastępujących po sobie, narzędzia połowowe wyciąga się z wody w każdym przypadku pomiędzy nienastępującymi po sobie dniami.

5. W odniesieniu do węgorza europejskiego o długości całkowitej co najmniej 12 cm w podobszarze ICES 3 okres lub okresy zamknięte, o których mowa w ust. 3, oraz odstępstwo od nich, o którym mowa w ust. 4, uzgadniane są przez wszystkie zainteresowane państwa członkowskie, tak aby zapewnić skuteczną ochronę węgorza w trakcie jego migracji z Morza Bałtyckiego do Morza Północnego. W przypadku braku takich uzgodnień do dnia 1 marca 2024 r., okres zamknięty w Danii, Niemczech, Estonii, na Łotwie, Litwie, w Polsce, Finlandii i Szwecji będzie przypadał od dnia 15 września 2024 r. do dnia 15 marca 2025 r. i nie będzie możliwości odstępstwa, o którym mowa w ust. 4.

6. Na zasadzie dodatkowego odstępstwa od ust. 3 lit. d) w odniesieniu do węgorza europejskiego o długości całkowitej poniżej 12 cm zainteresowane państwa członkowskie mogą zezwolić na prowadzenie działalności połowowej przez łącznie do 30 dni - kolejnych lub nienastępujących po sobie - obowiązujących wszystkich rybaków prowadzących połowy w danym obszarze połowowym w głównym okresie migracji. Dodatkowo zainteresowane państwa członkowskie mogą zezwolić na połowy wyłącznie w celu zarybiania dodatkowo przez maksymalnie 50 dni w głównym okresie migracji. W obu przypadkach zainteresowane państwa członkowskie określają dodatkowe zamknięcie na równoważny okres w głównym okresie migracji lub, ewentualnie, tuż przed nim lub po nim. W przypadku gdy państwo członkowskie zezwala na połowy w ciągu dni nienastępujących po sobie, narzędzia połowowe wyciąga się z wody w każdym przypadku pomiędzy nienastępującymi po sobie dniami.

7. Zakazuje się połowów rekreacyjnych węgorza europejskiego na wszystkich etapach życia.

8. Zainteresowane państwo członkowskie, indywidualnie albo wspólnie, informuje Komisję:

a)	do dnia 1 marca 2024 r. - o okresie lub okresach zamkniętych określonych zgodnie z ust. 3-6 wraz z informacjami uzupełniającymi uzasadniającymi wybrany okres lub okresy;

b)	w ciągu 2 tygodni po ich przyjęciu - o środkach krajowych odnoszących się do okresu zamkniętego lub okresów zamkniętych, które określiło zgodnie z ust. 3-6.

Artykuł 14

Przepisy szczególne dotyczące przydziału uprawnień do połowów

1. Przydział uprawnień do połowów między państwa członkowskie określony w niniejszym rozporządzeniu pozostaje bez uszczerbku dla:

a)	wymian na podstawie art. 16 ust. 8 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013;

b)	odliczeń i ponownych przydziałów na podstawie art. 37 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009;

c)	ponownych przydziałów na podstawie art. 12 i 47 rozporządzenia (UE) 2017/2403;

d)	dodatkowych wyładunków na podstawie art. 3 rozporządzenia (WE) nr 847/96 i art. 15 ust. 9 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013;

e)	ilości zatrzymanych zgodnie z art. 4 rozporządzenia (WE) nr 847/96 i art. 15 ust. 9 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013;

f)	odliczeń na podstawie art. 105, 106 i 107 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009;

g)	transferów i wymian kwot na podstawie art. 23 i 51 niniejszego rozporządzenia.

2. Stada, które podlegają TAC przezornościowym lub analitycznym na potrzeby zarządzania z roku na rok TAC i kwotami przewidzianego w rozporządzeniu (WE) nr 847/96, określono w załączniku I do niniejszego rozporządzenia.

3. O ile w załączniku I do niniejszego rozporządzenia nie określono inaczej, art. 3 rozporządzenia (WE) nr 847/96 ma zastosowanie do stad podlegających TAC przezornościowemu, a art. 3 ust. 2 i 3 oraz art. 4 tego rozporządzenia - do stad podlegających TAC analitycznemu.

4. Art. 3 i 4 rozporządzenia (WE) nr 847/96 nie mają zastosowania, w przypadku gdy państwo członkowskie korzysta z obejmującej kolejny rok elastyczności przewidzianej w art. 15 ust. 9 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013.

Artykuł 15

Okresy zamknięte dla połowów dobijaków

Od dnia 1 stycznia do dnia 31 marca 2024 r. oraz od dnia 1 sierpnia do dnia 31 grudnia 2024 r. w rejonach ICES 2a i 3a oraz podobszarze ICES 4 zakazuje się połowów komercyjnych dobijaków (Ammodytes spp.) włokiem dennym, niewodem lub podobnymi narzędziami ciągnionymi o rozmiarze oczek sieci mniejszym niż 16 mm.

Artykuł 16

Środki zaradcze w odniesieniu do dorsza atlantyckiego w Morzu Północnym

1. Obszary zamknięte dla połowów, z wyjątkiem połowów przy użyciu narzędzia do połowów pelagicznych (okrężnic i włoków), oraz okresy, w których zamknięcia mają zastosowanie, określone są w załączniku IV.

2. Zakazuje się statkom rybackim prowadzenia połowów przy użyciu włoków dennych i niewodów o minimalnym rozmiarze oczek sieci wynoszącym co najmniej 70 mm w rejonach ICES 4a i 4b lub co najmniej 90 mm w rejonie ICES 3a oraz przy użyciu takli (38) w wodach Unii w rejonie ICES 4a, na północ od 58°30'00”N i na południe od 61°30'00”N oraz w wodach Unii rejonów ICES 3a.20 (cieśnina Skagerrak), 4a i 4b, na północ od 57°00'0” i na wschód od 5°00'0”E.

3. Na zasadzie odstępstwa od ust. 2 statki rybackie, o których mowa w tym ustępie, mogą dokonywać połowów w obszarach, o których mowa w tym ustępie, pod warunkiem że spełniają co najmniej jedno z następujących kryteriów:

połowy dorsza atlantyckiego nie stanowią więcej niż 5 % masy całkowitych połowów w przeliczeniu na rejs połowowy; domniemywa się, że statki rybackie, których odsetek połowów dorsza atlantyckiego w latach 2017-2019 nie przekroczył 5 % ich całkowitych połowów, spełniły niniejsze kryterium, pod warunkiem że kontynuują stosowanie tego samego narzędzia, które stosowały w tym okresie; domniemanie to może zostać obalone;

stosuje się regulowane i wysoce selektywne włoki denne lub niewody, co zgodnie z badaniem naukowym prowadzi do ograniczenia połowów dorsza atlantyckiego o co najmniej 30 % w porównaniu ze statkami poławiającymi przy użyciu narzędzi połowowych o podstawowym rozmiarze oczek sieci dla narzędzi ciągnionych określonym w części B pkt 1.1 załącznika V do rozporządzenia (UE) 2019/1241; takie badania mogą być oceniane przez STECF, a w przypadku negatywnej oceny narzędzia te nie mogą być dłużej uznawane za dopuszczone do stosowania w obszarach, o których mowa w ust. 2 niniejszego artykułu;

w przypadku statków rybackich prowadzących połowy przy użyciu włoków dennych i niewodów o rozmiarze oczek sieci równym lub większym niż 100 mm (TR1) stosuje się następujące wysoce selektywne narzędzia:

(i)	włoki o minimalnym rozmiarze oczek gardzieli wynoszącym 600 mm;

(ii)	podniesioną linę połowową (0,6 m);

(iii)

poziomy panel przesiewający z płatem wyjściowym o dużym rozmiarze oczek sieci;

w przypadku statków rybackich prowadzących połowy przy użyciu włoków dennych i niewodów o rozmiarze oczek sieci równym lub większym niż 70 mm - w rejonie ICES 4a - oraz 90 mm - w rejonie ICES 3a - oraz mniejszym niż 100 mm (TR2) stosuje się następujące wysoce selektywne narzędzia:

(i)	poziomą kratownicę sortującą o maksymalnym rozstawie prętów wynoszącym 50 mm oddzielającym ryby płastugokształtne i symetryczne, z niezablokowanym otworem wylotowym dla ryb symetrycznych;

(ii)	panel seltra o oczkach kwadratowych o rozmiarze 300 mm;

(iii)

kratownicę sortującą o maksymalnym rozstawie prętów wynoszącym 35 mm, z niezablokowanym otworem wylotowym dla ryb;

statki rybackie podlegają krajowemu planowi unikania połowów dorsza atlantyckiego, którego celem jest, aby dzięki środkom przestrzennym lub technicznym lub ich kombinacji połowy dorsza atlantyckiego były utrzymywane na poziomie zgodnym ze śmiertelnością połowową odpowiadającą ustalonym uprawnieniom do połowów; takie plany, nie później niż dwa miesiące po ich wdrożeniu ocenia STECF - w przypadku państw członkowskich - oraz odpowiedni krajowy organ naukowy - w przypadku państw trzecich - a w przypadku gdy zostanie to uznane za konieczne dokonuje się w nich dalszych zmian, jeżeli z takich ocen będzie wynikało, że cel krajowego planu unikania połowów dorsza nie zostanie osiągnięty.

4. Państwa członkowskie zwiększają monitorowanie i kontrolę statków rybackich, o których mowa w ust. 2, oraz nadzór nad tymi statkami, aby zapewnić zgodność z warunkami określonymi w ust. 3.

5. Niniejszy artykuł nie ma zastosowania do operacji połowowych prowadzonych wyłącznie na potrzeby badań naukowych, pod warunkiem że badania te prowadzone są zgodnie z art. 25 rozporządzenia (UE) 2019/1241.

Artykuł 17

Środki techniczne dotyczące Morza Celtyckiego, Morza Irlandzkiego i obszaru na zachód od Szkocji

1. Następujące zasady mają zastosowanie do statków rybackich poławiających przy użyciu włoków dennych i niewodów w rejonach ICES 7f, 7g, części 7h na północ od 49° 30′ szerokości geograficznej północnej i części 7j na północ od 49°30' szerokości geograficznej północnej i na wschód od 11° długości geograficznej zachodniej:

statki rybackie poławiające przy użyciu włoków dennych lub niewodów muszą stosować narzędzie o jednym z następujących rozmiarów oczek sieci:

(i)	worek włoka o rozmiarze 110 mm z panelem sieci o oczkach kWadratowych o rozmiarze 120 mm;

(ii)	worek włoka typu T90 o rozmiarze 100 mm;

(iii)

worek włoka o rozmiarze 120 mm;

(iv)	worek włoka o rozmiarze 100 mm z panelem sieci o oczkach kWadratowych o rozmiarze 160 mm;

ponadto statki rybackie poławiające przy użyciu włoków dennych, których połowy - ważone przed jakimikolwiek odrzutami - składają się w co najmniej 20 % z plamiaka, muszą stosować narzędzie połowowe, które w swojej konstrukcji ma przynajmniej jeden metr odstępu między liną połowową a elementem dennym.

Państwa członkowskie mogą wyłączyć ze stosowania niniejszej litery statki rybackie poławiające przy użyciu włoków dennych, których połowy - ważone przed jakimikolwiek odrzutami - obejmują w mniej niż 1,5 % dorsza atlantyckiego, pod warunkiem że statki te podlegają stopniowemu zwiększeniu obecności obserwatorów na morzu do co najmniej 20 % wszystkich rejsów połowowych;

statki rybackie poławiające włokami dennymi lub niewodami, których połowy obejmują w ponad 30 % homarca, muszą stosować jedno z następujących narzędzi:

(i)	panel sieci o oczkach kWadratowych o rozmiarze 300 mm; statki o długości całkowitej poniżej 12 metrów mogą wykorzystywać panel sieci o oczkach kWadratowych o rozmiarze 200 mm;

(ii)	panel seltra;

(iii)

kratownica sortująca o rozstawie prętów wynoszącym 35 mm lub podobna kratownica sieciowa „NetGrid”;

(iv)	worek włoka o rozmiarze 100 mm z panelem sieci o oczkach kWadratowych o rozmiarze 100 mm;

(v)	podwójny worek włoka z przedłużeniem o rozmiarze oczek sieci T90 wynoszącym co najmniej 100 mm wyposażony w panel separacyjny o maksymalnym rozmiarze oczek 300 mm;

statki rybackie poławiające włokami dennymi lub niewodami, których połowy obejmują w ponad 55 % witlinka lub łącznie w ponad 55 % żabnicę, morszczuka europejskiego lub smuklicę, muszą stosować jedno z następujących narzędzi:

(i)	worek włoka o rozmiarze 100 mm z panelem sieci o oczkach kWadratowych o rozmiarze 100 mm;

(ii)	worek włoka T90 o rozmiarze 100 mm z przedłużaczem.

2. Następujące zasady mają zastosowanie do statków rybackich poławiających włokami dennymi lub niewodami w rejonach ICES 6a i 5b w wodach Unii, na wschód od 12° długości geograficznej zachodniej (na zachód od Szkocji) w połowach homarca (Nephrops norvegicus):

statki rybackie muszą stosować panel sieci o oczkach kWadratowych (pozycja niezmieniona) o rozmiarze co najmniej 300 mm w przypadku statków stosujących worek włoka o rozmiarze oczek sieci mniejszym niż 100 mm; w przypadku statków o długości całkowitej poniżej 12 m lub mocy silnika 200 kW lub mniejszej całkowita długość panelu może wynosić 2 m, a panel - 200 mm;

b)	statki rybackie, których połowy obejmują w ponad 30 % homarca, muszą stosować panel sieci o oczkach kWadratowych (pozycja niezmieniona) o rozmiarze co najmniej 160 mm w przypadku statków stosujących worek włoka o rozmiarze oczek sieci 100-119 mm.

3. Następujące zasady mają zastosowanie do statków rybackich poławiających włokami dennymi lub niewodami w rejonie ICES 7a (Morze Irlandzkie):

statki rybackie poławiające włokami dennymi lub niewodami z workiem włoka o rozmiarze oczek sieci co najmniej 70 mm i mniejszej niż 100 mm oraz o połowach obejmujących w ponad 30 % homarca muszą stosować jedno z następujących narzędzi:

(i)	panel sieci o oczkach kWadratowych o rozmiarze 300 mm; statki rybackie o długości całkowitej poniżej 12 metrów mogą wykorzystywać panel sieci o oczkach kWadratowych o rozmiarze 200 mm;

(ii)	panel seltra;

(iii)

kratownica sortująca o rozstawie prętów 35 mm;

(iv)	kratownica sieciowa „CEFAS NetGrid”;

(v)	włok z panelem flip-flap;

b)	statki rybackie o długości całkowitej co najmniej 12 metrów poławiające włokami dennymi lub niewodami, których połowy obejmują łącznie w ponad 10 % plamiaka, dorsza atlantyckiego i rajokształtne, muszą stosować worek włoka o rozmiarze 120 mm.

4. Udziały procentowe połowów w ust. 1 i 2 niniejszego artykułu oblicza się jako odsetek masy w relacji pełnej wszystkich żywych zasobów morskich wyładowanych po każdym rejsie połowowym, zgodnie z art. 15 rozporządzenia (UE) 1380/2013 i art. 27 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2019/1241.

5. Zakazuje się statkom rybackim prowadzenia połowów przy użyciu włoków dennych i niewodów w następujących strefach:

a)	rejony ICES 7f-7k;

b)	obszar na zachód od 5° długości geograficznej zachodniej w rejonie ICES 7e; oraz

c)	rejony ICES 7b oraz 7c.

Niniejszy zakaz nie ma zastosowania do statków rybackich w przypadku gdy:

(i)	stosują one rozmiar oczek sieci worka włoka wynoszący co najmniej 100 mm; lub

(ii)	ich przyłowy dorsza atlantyckiego nie przekraczają 1,5 %, zgodnie z oceną STECF, podczas połowów poza obszarami wymienionymi w ust. 1.

Artykuł 18

Środki techniczne dotyczące morlesza bogara w podobszarach ICES 6-8

1. Do połowów morlesza bogara (Pagellus bogaraveo) w podobszarach ICES 6-8 stosuje się minimalny rozmiar odniesienia do celów ochrony wynoszący 36 cm.

2. Do połowów rekreacyjnych morlesza bogara w podobszarach ICES 6 i 7 stosuje się minimalny rozmiar odniesienia wynoszący 40 cm.

3. Statkom rybackim pływającym pod banderą francuską zakazuje się wszelkich połowów morlesza bogara w podobszarach ICES 6, 7 i 8 od dnia 1 stycznia do dnia 30 czerwca 2024 r.

4. Od dnia 1 lutego do dnia 30 września 2024 r. zakazuje się połowów przy użyciu takli dennych (LLS) i włoków dennych (OTB) w zachodniej części Morza Kantabryjskiego na wysokości Asturii i Galicji.

5. Zakazuje się połowów rekreacyjnych morlesza bogara w następujących obszarach geograficznych: obszar RF 1 (Cariño/Celeiro), obszar RF 2 (Ribadeo), obszar RF 3 (Navia), obszar RF 4 (Ensenada Canero), obszar RF 5 (Ensenada de Cabrera/Ría San Martín de la Arena), obszar RF 6 (Ría de Treto), obszar RF 7 (Bilbao/Plentzia), obszar RF 8 (Bermeo/Mundaka).

Artykuł 19

Środki zaradcze w odniesieniu do dorsza atlantyckiego w cieśninie Kattegat

1. Unijne statki rybackie poławiające w cieśninie Kattegat przy użyciu włoków dennych (39) o minimalnym rozmiarze oczek sieci wynoszącym 70 mm muszą stosować jedno z następujących narzędzi selektywnych:

a)	kratownicę sortującą o maksymalnym rozstawie prętów wynoszącym 35 mm, z niezablokowanym otworem wylotowym dla ryb;

b)	kratownicę sortującą o maksymalnym rozstawie prętów wynoszącym 50 mm oddzielającym ryby płastugokształtne i symetryczne, z niezablokowanym otworem wylotowym dla ryb symetrycznych;

c)	panel seltra o oczkach kwadratowych o rozmiarze 300 mm;

d)	regulowane wysoce selektywne narzędzia połowowe, których właściwości techniczne powodują ograniczenie połowów dorsza atlantyckiego w przypadku statków rybackich posiadających je na pokładzie do mniej niż 1,5 % połowów, zgodnie z badaniem naukowym ocenionym przez STECF.

2. Unijne statki rybackie, które biorą udział w projekcie państwa członkowskiego i mają zainstalowane działające urządzenie do w pełni udokumentowanych połowów, mogą stosować narzędzie zgodnie z częścią B załącznika V do rozporządzenia (UE) 2019/1241. Do dnia 31 marca 2024 r. zainteresowane państwa członkowskie przekazują Komisji wykaz takich statków.

3. Niniejszy artykuł nie ma zastosowania do operacji połowowych prowadzonych wyłącznie na potrzeby badań naukowych, pod warunkiem że badania te prowadzone są zgodnie z art. 25 rozporządzenia (UE) 2019/1241.

Artykuł 20

Gatunki objęte zakazem połowów

1. Unijne statki rybackie nie mogą poławiać, zatrzymywać na statku ani prowadzić przeładunku lub wyładunku następujących gatunków:

a)	rai promienistej (Amblyraja radiata) w wodach Zjednoczonego Królestwa i wodach Unii podobszaru ICES 4 i rejonu 7d; wodach Zjednoczonego Królestwa rejonu 2a; oraz wodach Unii rejonu 3a;

b)	beryksa wspaniałego (Beryx splendens) w podobszarze NAFO 6;

c)	kolenia czerwonego (Centrophorus squamosus) w wodach Zjednoczonego Królestwa i wodach Unii podobszaru ICES 4; wodach Zjednoczonego Królestwa rejonu 2a; oraz wodach międzynarodowych podobszarów ICES 1 i 14;

d)	kolenia iberyjskiego (Centroscymnus coelolepis) w wodach Zjednoczonego Królestwa i wodach Unii podobszaru ICES 4; wodach Zjednoczonego Królestwa rejonu 2a; oraz wodach międzynarodowych podobszarów ICES 1 i 14;

e)	liksy (Dalatias licha) w wodach Zjednoczonego Królestwa i wodach Unii podobszaru ICES 4; wodach Zjednoczonego Królestwa rejonu 2a; oraz wodach międzynarodowych podobszarów ICES 1 i 14;

f)	kolenia kolcobrodego (Deania calceus) w wodach Zjednoczonego Królestwa i wodach Unii podobszaru ICES 4; wodach Zjednoczonego Królestwa rejonu 2a; oraz wodach międzynarodowych podobszarów ICES 1 i 14;

g)	kompleksu gatunków (Dipturus cf. flossada i Dipturus cf. intermedia) rai gładkiej (Dipturus batis) w wodach Zjednoczonego Królestwa i wodach Unii podobszarów ICES 4 i 6-8; wodach Zjednoczonego Królestwa rejonu 2a i podobszaru 5; oraz wodach Unii podobszarów 3, 9 i 10;

h)	kolczaka wielkiego (Etmopterus princeps) w wodach Zjednoczonego Królestwa i wodach Unii podobszaru ICES 4; wodach Zjednoczonego Królestwa rejonu 2a; oraz wodach międzynarodowych podobszarów ICES 1 i 14;

rekina szarego (Galeorhinus galeus) poławianego sznurami haczykowymi w wodach Zjednoczonego Królestwa i wodach Unii podobszaru ICES 4; wodach Zjednoczonego Królestwa rejonu 2a; wodach Zjednoczonego Królestwa i wodach międzynarodowych podobszaru 5; wodach Zjednoczonego Królestwa, wodach Unii i wodach międzynarodowych podobszarów 6-8; oraz wodach międzynarodowych podobszarów 12 i 14;

j)	żarłacza śledziowego (Lamna nasus) we wszystkich wodach;

k)	rai nabijanej (Raja clavata) w wodach Unii rejonu ICES 3a;

l)	rai bruzdowanej (Raja undulata) w wodach Zjednoczonego Królestwa i wodach Unii podobszaru ICES 6; oraz wodach Unii podobszaru ICES 10;

m)	rekina wielorybiego (Rhincodon typus) we wszystkich wodach;

n)	rochy (Rhinobatos rhinobatos) w Morzu Śródziemnym.

2. Przypadkowo złowionych osobników gatunków, o których mowa w ust. 1, nie wolno okaleczać i muszą być niezwłocznie uwalniane.

Artykuł 21

Przekazywanie danych

Państwa członkowskie, przedkładając Komisji dane dotyczące wyładunków i nakładu połowowego na podstawie art. 33 i 34 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009, stosują kody stad określone w załączniku I do niniejszego rozporządzenia.

Rozdział II

Upoważnienia do połowów w wodach państw trzecich

Artykuł 22

Upoważnienia do połowów

1. Maksymalne liczby upoważnień do połowów dla unijnych statków rybackich w wodach państwa trzeciego określono, w stosownych przypadkach, w załączniku V część A.

2. W przypadku gdy zgodnie z art. 16 ust. 8 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 państwo członkowskie, po powiadomieniu Komisji, dokonuje transferu kwoty przypisanej do obszarów połowowych określonych w części A załącznika V do niniejszego rozporządzenia innemu państwu członkowskiemu, w stosownych przypadkach transferowi temu towarzyszy odpowiednie przekazanie upoważnień do połowów. Nie można przekroczyć całkowitej liczby upoważnień dla każdego obszaru połowowego, określonej w części A załącznika V do niniejszego rozporządzenia. Przekazujące państwo członkowskie powiadamia Komisję o przekazaniu upoważnień do połowów w momencie powiadomienia Komisji o transferze kwot.

Rozdział III

Uprawnienia do połowów, którymi zarządzają regionalne organizacje ds. zarządzania rybołówstwem

Artykuł 23

Transfery i wymiany kwot

1. W przypadku gdy przepisy regionalnej organizacji ds. zarządzania rybołówstwem (RFMO) zezwalają na transfery lub wymiany kwot między Umawiającymi się Stronami RFMO, państwo członkowskie (zwane dalej „zainteresowanym państwem członkowskim”) może prowadzić rozmowy z Umawiającą się Stroną RFMO oraz w stosownych przypadkach ustalać możliwy zakres planowanego transferu lub wymiany kwot. Zainteresowane państwo członkowskie powiadamia Komisję o tym zakresie.

2. Po powiadomieniu zgodnie z ust. 1 Komisja może zatwierdzić zakres planowanego transferu lub wymiany kwot. W przypadku gdy Komisja zatwierdzi zakres transferu lub wymiany kwot, bez zbędnej zwłoki wyraża zgodę na przeprowadzenie takiego transferu lub wymiany kwot. Komisja powiadamia Sekretariat danej RFMO o transferze lub wymianie zgodnie z przepisami tej RFMO.

3. Komisja informuje państwa członkowskie o każdym uzgodnionym transferze lub każdej uzgodnionej wymianie kwot.

4. Uprawnienia do połowów otrzymane lub przekazane przez zainteresowane państwo członkowskie w ramach transferu lub wymiany kwot uznaje się za kwoty dodane do jego przydziału lub odliczane od jego przydziału od momentu, w którym transfer lub wymiana kwot zostaną przeprowadzone na podstawie warunków porozumienia z odpowiednią Umawiającą się Stroną RFMO lub zgodnie z przepisami odpowiedniej RFMO, zależnie od przypadku. Takie transfery lub wymiany nie mogą wpływać na klucz podziału do celów przydzielania uprawnień do połowów między państwami członkowskimi zgodnie z zasadą względnej stabilności działalności połowowej.

Artykuł 24

Karmazyny w Basenie Irmingera

1. Zakazuje się wszelkiej działalności połowowej na obszarze ograniczonym następującymi współrzędnymi mierzonymi zgodnie z układem współrzędnych WGS84:

Szerokość geograficzna	Długość geograficzna
63°00'N	30°00'W
61°30'N	27°35'W
60°45'N	28°45'W
62°00'N	31°35'W
63°00'N	30°00'W

2. Statkom rybackim zakazuje się połowów, zatrzymywania na statku, przeładunku lub wyładunku w portach Unii, a unijnym statkom rybackim również w portach państw trzecich płytkowodnych i głębokowodnych zasobów pelagicznych karmazynów menteli (Sebastes mentella) w Basenie Irmingera i wodach przylegających (podobszary ICES 5, 12 i 14 oraz podobszary NAFO 1 i 2).

3. Unijnym statkom rybackim zakazuje się udziału w operacjach przeładunkowych dotyczących stad, o których mowa w ust. 2.

4. Statkom unijnym zakazuje się uzupełniania paliwa lub świadczenia usług wsparcia statkom rybackim przewożącym połowy stad, o których mowa w ust. 2.

Artykuł 25

Ograniczenia możliwości połowów, chowu, hodowli i tuczu

1. Liczbę unijnych kliprów tuńczykowych oraz statków do połowu wędami holowanymi, upoważnionych do czynnych połowów tuńczyka błękitnopłetwego (Thunnus thynnus) o wielkości od 8 kg/75 cm do 30 kg/115 cm we wschodnim Atlantyku, ogranicza się zgodnie z załącznikiem VI pkt 1.

2. Liczbę unijnych jednostek uprawiających przybrzeżne rybołówstwo łodziowe, upoważnionych do czynnych połowów tuńczyka błękitnopłetwego o wielkości od 8 kg/75 cm do 30 kg/115 cm w Morzu Śródziemnym, ogranicza się zgodnie z załącznikiem VI pkt 2.

3. Liczbę unijnych statków rybackich dokonujących połowów tuńczyka błękitnopłetwego w Morzu Adriatyckim do celów chowu lub hodowli, upoważnionych do czynnych połowów tuńczyka błękitnopłetwego o wielkości od 8 kg/75 cm do 30 kg/115 cm, ogranicza się zgodnie z załącznikiem VI pkt 3.

4. Liczbę unijnych statków rybackich upoważnionych do połowów, zatrzymywania na statku, przeładunku, transportu lub wyładunku tuńczyka błękitnopłetwego we wschodnim Atlantyku i w Morzu Śródziemnym ogranicza się zgodnie z załącznikiem VI pkt 4.

5. Liczbę pułapek służących do połowów tuńczyka błękitnopłetwego we wschodnim Atlantyku i w Morzu Śródziemnym ogranicza się zgodnie z załącznikiem VI pkt 5.

6. Maksymalną liczbę unijnych statków rybackich upoważnionych do połowów północnego tuńczyka białego (Thunnus alalunga) jako gatunku docelowego zgodnie z art. 17 rozporządzenia Rady (UE) 2017/2107 (40) ogranicza się zgodnie z pkt 7 załącznika VI do niniejszego rozporządzenia.

7. Maksymalną liczbę unijnych statków rybackich o długości co najmniej 20 metrów, które prowadzą połowy opastuna (Thunnus obesus) w obszarze objętym konwencją ICCAT, ogranicza się zgodnie z załącznikiem VI pkt 8.

Artykuł 26

Połowy rekreacyjne

W stosownych przypadkach państwa członkowskie przydzielają określoną część kwot, które im przyznano, na połowy rekreacyjne zgodnie z załącznikiem ID.

Artykuł 27

Rekiny

1. Zakazuje się zatrzymywania na statku, przeładunku lub wyładunku jakiejkolwiek części lub całej tuszy alopiasów (Alopias superciliosus) złowionych podczas jakiegokolwiek połowu.

2. Zakazuje się ukierunkowanych połowów gatunków kosogonowatych należących do rodzaju Alopias.

3. Zakazuje się zatrzymywania na statku, przeładunku lub wyładunku jakiejkolwiek części lub całej tuszy młotowatych z rodziny Sphyrnidae (z wyjątkiem Sphyrna tiburo) złowionych w obszarze objętym konwencją ICCAT.

4. Zakazuje się zatrzymywania na statku, przeładunku lub wyładunku jakiejkolwiek części lub całej tuszy żarłaczy białopłetwych (Carcharhinus longimanus) złowionych podczas jakiegokolwiek połowu.

5. Zakazuje się zatrzymywania na statku żarłaczy jedwabistych (Carcharhinus falciformis) złowionych podczas jakiegokolwiek połowu.

6. Zakazuje się zatrzymywania na statku, przeładunku lub wyładunku jakiejkolwiek części lub całej tuszy rekinów ostronosych w północnym Atlantyku (Isurus oxyrinchus) złowionych w obszarze objętym konwencją ICCAT.

Artykuł 28

Urządzenia do sztucznej koncentracji ryb stosowane względem tuńczyka tropikalnego

1. Zakazuje się stosowania urządzeń do sztucznej koncentracji ryb w obszarze objętym konwencją ICCAT od dnia 1 stycznia do dnia 12 marca 2024 r.

2. Państwa członkowskie zapewniają, aby od dnia 17 grudnia 2023 r. do dnia 31 grudnia 2023 r. ich statki rybackie nie stosowały urządzeń do sztucznej koncentracji ryb. W obszarze objętym konwencją ICCAT żaden statek rybacki nie może w żadnym momencie używać więcej niż 300 urządzeń do sztucznej koncentracji ryb z bojami w użyciu.

3. Do dnia 30 czerwca 2024 r. państwa członkowskie przekazują Komisji dane historyczne dotyczące narzędzi połowowych wystawionych wokół urządzeń do sztucznej koncentracji ryb na ich sejnerach. Jeżeli państwo członkowskie nie przekaże tych danych do tego dnia, statki rybackie pływające pod jego banderą nie mogą wystawiać narzędzi połowowych wokół urządzeń do sztucznej koncentracji ryb do czasu otrzymania tych danych od tego państwa członkowskiego przez Komisję w celu ich dalszego przekazania ICCAT.

Artykuł 29

Powiadomienia o zwiadach rybackich dotyczących antarów w okresie połowu 2024-2025

1. Państwa członkowskie mogą uczestniczyć lub upoważnić swoje statki rybackie do udziału w zwiadach rybackich dotyczących antarów (Dissostichus spp.) przy użyciu takli w podobszarach FAO 48.6, 88.1 i 88.2 oraz w rejonach FAO 58.4.1, 58.4.2 i 58.4.3a poza obszarami podlegającymi jurysdykcji krajowej, w odniesieniu do połowów w okresie od dnia 1 grudnia 2024 r. do dnia 30 listopada 20255 r., zgodnie z art. 7 ust. 2-7 rozporządzenia Rady (WE) nr 601/2004 (41).

2. Na zasadzie odstępstwa od terminów określonych w art. 7 ust. 5 i 6 rozporządzenia (WE) nr 601/2004 państwa członkowskie, które mają taki zamiar, powiadamiają Sekretariat CCAMLR nie później niż w dniu 1 czerwca 2024 r.

Artykuł 30

Połowy antarów w okresie połowu 2023-2024

1. Oprócz szczególnych wymogów dotyczących zwiadów rybackich określonych w art. 7a rozporządzenia (WE) nr 601/2004 połowy antarów w okresie od dnia 1 grudnia 2023 r. do dnia 30 listopada 2024 r. ograniczone są do państw członkowskich, podobszarów i liczby statków rybackich określonych w tabeli A w załączniku VII i zastosowanie mają TAC i limity przyłowów określone w tabeli B w tym załączniku.

2. Zakazuje się ukierunkowanych połowów gatunków rekinów do celów innych niż badania naukowe. Wszelkie przyłowy rekinów, zwłaszcza osobników młodych i ciężarnych samic, złowione przypadkowo podczas połowów antarów, uwalnia się żywe.

3. W stosownych przypadkach połowy antarów we wszelkich małych obszarach badawczych (SSRU) wstrzymuje się, gdy zgłoszony połów osiągnie określony TAC, a dany SSRU zostaje zamknięty dla połowów na pozostałą część okresu połowu.

4. Aby uzyskać informacje niezbędne do ustalenia możliwości rybołówstwa oraz uniknąć nadmiernej koncentracji połowów oraz nakładu połowowego, połowy prowadzi się w możliwie jak największym zakresie geograficznym oraz batymetrycznym. Jednakże połowy w podobszarach FAO 48.6, 88.1 i 88.2 są zakazane na głębokości mniejszej niż 550 m.

Artykuł 31

Połowy kryla antarktycznego w okresie połowu 2024-2025

1. Do celów art. 5a rozporządzenia (WE) nr 601/2004 państwa członkowskie, które zamierzają w okresie od dnia 1 grudnia 2024 r. do dnia 30 listopada 2025 r. poławiać kryla antarktycznego (Euphausia superba) w obszarze objętym konwencją CCAMLR, powiadamiają o tym Komisję przy użyciu formularza zawartego w części B dodatku do załącznika VII nie później niż w dniu 1 maja 2024 r.

2. Na zasadzie odstępstwa od terminów określonych w art. 7 ust. 5 i 6 rozporządzenia (WE) nr 601/2004 oraz na podstawie informacji przekazanych przez państwa członkowskie Komisja przekazuje powiadomienia Sekretariatowi CCAMLR nie później niż w dniu 30 maja 2024 r.

3. Powiadomienie, o którym mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, musi zawierać informacje przewidziane w art. 3 ust. 2 i 3 rozporządzenia (WE) nr 601/2004 w odniesieniu do każdego statku rybackiego, który ma być upoważniony do uczestnictwa w połowach kryla antarktycznego.

4. Państwo członkowskie, które zamierza poławiać kryla antarktycznego w obszarze objętym konwencją CCAMLR, powiadamia o swoim zamiarze wyłącznie w odniesieniu do upoważnionych statków rybackich, które w momencie powiadomienia:

a)	pływają pod jego banderą; lub

b)	pływają pod banderą innego członka CCAMLR i oczekuje się, że w momencie dokonywania połowów będą pływały pod banderą tego państwa członkowskiego.

5. W przypadku gdy upoważniony statek rybacki, o którym powiadomiono Sekretariat CCAMLR zgodnie z ust. 1, 2 i 3, nie może uczestniczyć w połowach kryla antarktycznego z uzasadnionych przyczyn operacyjnych lub z powodu siły wyższej, zainteresowane państwo członkowskie może upoważnić inny statek rybacki do jego zastąpienia. W takim przypadku zainteresowane państwo członkowskie natychmiast informuje Sekretariat CCAMLR, z kopią dla Komisji, przekazując:

a)	pełne dane zastępującego statku rybackiego lub zastępujących statków rybackich, w tym informacje przewidziane w art. 3 ust. 2 i 3 rozporządzenia (WE) nr 601/2004; oraz

b)	wyczerpujący wykaz powodów uzasadniających zastąpienie oraz wszelkie odpowiednie dokumenty lub informacje potwierdzające.

Artykuł 32

Ograniczenie zdolności połowowej statków poławiających w obszarze podlegającym kompetencji IOTC

1. Maksymalną liczbę unijnych statków rybackich poławiających tuńczyki tropikalne w obszarze podlegającym kompetencji IOTC oraz odpowiadającą im zdolność połowową wyrażoną w pojemności brutto określono w załączniku VIII pkt 1.

2. Maksymalną liczbę unijnych statków rybackich poławiających włócznika (Xiphias gladius) oraz tuńczyka białego (Thunnus alalunga) w obszarze podlegającym kompetencji IOTC oraz odpowiadającą im zdolność połowową wyrażoną w pojemności brutto określono w załączniku VIII pkt 2.

3. Państwa członkowskie mogą dokonać ponownego przydziału statków rybackich przypisanych do jednego z rodzajów połowów, o których mowa w ust. 1 i 2, do innego rodzaju połowu, pod warunkiem że mogą wykazać Komisji, że taka zmiana nie prowadzi do zwiększenia nakładu połowowego w odniesieniu do danych stad ryb.

4. W przypadku gdy zaproponowano transfer zdolności połowowej na rzecz floty państwa członkowskiego, to państwo członkowskie zapewnia, aby statki rybackie, które mają zostać objęte transferem, znajdowały się w rejestrze upoważnionych statków IOTC lub w rejestrze statków innej RFMO zarządzającej połowami tuńczyka. Transferem nie mogą zostać objęte statki rybackie znajdujące się w wykazie statków prowadzących nielegalne, nieraportowane i nieuregulowane (NNN) połowy którejkolwiek RFMO.

5. Państwa członkowskie mogą zwiększyć swoją zdolność połowową, przekraczając pułapy, o których mowa w ust. 1 i 2, jedynie w ramach limitów określonych w planach rozwoju przedłożonych IOTC.

Artykuł 33

Dryfujące urządzenia do sztucznej koncentracji ryb oraz statki dostawcze

1. Dryfujące urządzenia do sztucznej koncentracji ryb muszą być wyposażone w boje instrumentalne. Zakazuje się stosowania innych boi, takich jak boje radiowe.

2. Sejner może w dowolnym momencie śledzić jednocześnie nie więcej niż 300 boi w użyciu.

3. Rocznie dla każdego sejnera można nabyć nie więcej niż 500 boi instrumentalnych. Żaden sejner nie może mieć w jakimkolwiek momencie więcej niż 500 boi instrumentalnych, zarówno boi zapasowych, jak i boi w użyciu.

4. Nie więcej niż trzy statki dostawcze mogą wspomagać nie mniej niż dziesięć sejnerów, przy czym wszystkie te statki muszą pływać pod banderą państwa członkowskiego. Niniejszy ustęp nie ma zastosowania do państw członkowskich korzystających z tylko jednego statku dostawczego.

5. Jeden sejner nie może być w jakimkolwiek momencie wspomagany przez więcej niż jeden statek dostawczy pływający pod banderą państwa członkowskiego.

6. Unia nie rejestruje nowych ani dodatkowych statków dostawczych w rejestrze upoważnionych statków IOTC.

Artykuł 34

Połowy gatunków pelagicznych

1. Jedynie te państwa członkowskie, które prowadziły aktywnie połowy gatunków pelagicznych w obszarze objętym konwencją SPRFMO w 2007 r., 2008 r. lub 2009 r. mogą dokonywać połowów tych gatunków w tym obszarze zgodnie z TAC określonymi w załączniku IH.

2. Państwa członkowskie, o których mowa w ust. 1, mogą wykorzystywać uprawnienia do połowów określone w załączniku IH tylko wtedy, gdy do piętnastego dnia następnego miesiąca wyślą Komisji następujące informacje, aby Komisja mogła przekazać je Sekretariatowi SPRFMO:

a)	wykaz statków prowadzących aktywnie połowy lub zaangażowanych w przeładunek w obszarze objętym konwencją SPRFMO;

b)	miesięczne raporty połowowe.

Artykuł 35

Połowy przy użyciu okrężnic

1. Sejnery nie mogą poławiać tuńczyka żółtopłetwego (Thunnus albacares), opastuna (Thunnus obesus) ani bonito (Katsuwonus pelamis):

od godz. 00:00 dnia 29 lipca 2024 r. do godz. 24:00 dnia 8 października 2024 r. albo od godz. 00:00 dnia 9 listopada 2024 r. do godz. 24:00 dnia 19 stycznia 2025 r. w obszarze wyznaczonym przez następujące granice:

-	linie brzegowe Ameryk od strony Oceanu Spokojnego,

-	150o długości geograficznej zachodniej,

-	40o szerokości geograficznej północnej,

-	40o szerokości geograficznej południowej;

od godz. 00:00 dnia 9 października 2024 r. do godz. 24:00 dnia 8 listopada 2024 r. w obszarze wyznaczonym przez następujące granice:

-	96o długości geograficznej zachodniej,

-	110o długości geograficznej zachodniej,

-	4o szerokości geograficznej północnej,

-	3o szerokości geograficznej południowej.

2. Przed dniem 1 kwietnia 2024 r., w odniesieniu do każdego ze statków rybackich, o których mowa w ust. 1, pływających pod banderą państwa członkowskiego, to państwo członkowskie bandery poinformuje Komisję o wybranym przez dany statek rybacki okresie zamkniętym, o którym mowa w ust. 1 lit. a).

3. Sejnery łowiące tuńczyka w obszarze objętym konwencją IATTC zatrzymują na statku, a następnie przeładowują lub wyładowują wszystkie złowione przez siebie tuńczyki żółtopłetwe, opastuny i bonito.

4. Ust. 3 nie ma zastosowania:

a)	w przypadku gdy ryby uznano za nienadające się do spożycia przez ludzi z powodów innych niż rozmiar;

b)	podczas ostatniej części rejsu, gdy na statku może nie być już wystarczająco dużo miejsca, aby pomieścić cały połów tuńczyka złowiony podczas tej części rejsu.

Artykuł 36

Dryfujące urządzenia do sztucznej koncentracji ryb

1. W obszarze objętym konwencją IATTC sejnery nie mogą w jakimkolwiek momencie posiadać więcej niż 400 aktywnych urządzeń do sztucznej koncentracji ryb. Urządzenie do sztucznej koncentracji ryb uznaje się za aktywne, gdy jest ono wykorzystywane na morzu, rozpoczyna transmisję swojej lokalizacji i jest monitorowane przez statek, jego właściciela lub operatora. Urządzenie do sztucznej koncentracji ryb uruchamia się wyłącznie na pokładzie sejnera.

2. W ciągu 15 dni przed rozpoczęciem okresu zamkniętego wybranego zgodnie z art. 35 ust. 1 lit. a) sejner w obszarze objętym konwencją IATTC:

a)	wstrzymuje się od wykorzystywania urządzeń do sztucznej koncentracji ryb;

b)	musi odzyskać tyle samo urządzeń do sztucznej koncentracji ryb, ile początkowo rozstawił.

Artykuł 37

Limity połowowe opastuna w przypadku połowów taklami

Łączne roczne połowy opastuna przez taklowce każdego państwa członkowskiego w obszarze objętym konwencją IATTC określono w załączniku IL.

Artykuł 38

Zakaz połowów żarłaczy białopłetwych

1. Zakazuje się połowów żarłacza białopłetwego (Carcharhinus longimanus) w obszarze objętym konwencją IATTC, a także zatrzymywania na statku, przeładunku, wyładunku, przechowywania, wystawiania na sprzedaż lub sprzedaży jakiejkolwiek części lub całej tuszy żarłaczy białopłetwych złowionych w tym obszarze.

2. Przypadkowo złowionych osobników gatunków żarłaczy białopłetwych nie wolno okaleczać, a operatorzy statku rybackiego muszą je niezwłocznie uwolnić.

3. Operatorzy statku rybackiego odnotowują liczbę uwolnień z oznaczeniem stanu ryb (martwe lub żywe) oraz przekazują tę informację państwu członkowskiemu, którego są obywatelami. Państwa członkowskie przekazują Komisji informacje zgromadzone w trakcie roku 2023 do dnia 31 stycznia 2024 r.

Artykuł 39

Zakaz połowów mantowatych

Unijne statki rybackie w obszarze objętym konwencją IATTC nie mogą poławiać mantowatych (z rodziny Mobulidae, obejmującej rodzaje Manta i Mobula), zatrzymywać na statku, przeładowywać, wyładowywać, przechowywać, wystawiać na sprzedaż lub sprzedawać jakiejkolwiek części lub całej tuszy mantowatych złowionych w tym obszarze. Niezwłocznie uwalniają mantowate, w miarę możliwości żywe i nieokaleczone, gdy tylko zauważą, że zostały złowione.

Artykuł 40

Zakaz połowów rekinów głębokowodnych

Zakazuje się ukierunkowanych połowów następujących rekinów głębokowodnych w obszarze objętym konwencją SEAFO:

a)	Apristurus manis;

b)	kolczak (Etmopterus bigelowi);

c)	Etmopterus brachyurus;

d)	kolczak wielki (Etmopterus princeps);

e)	kolczak smukły (Etmopterus pusillus);

f)	rajowate (Rajidae);

g)	Scymnodon squamulosus;

h)	rekiny z nadrzędu Selachimorpha;

i)	koleń pospolity (Squalus acanthias).

Artykuł 41

Warunki połowów opastuna, tuńczyka żółtopłetwego, bonito i tuńczyka białego z południowego Pacyfiku

1. Państwa członkowskie zapewniają, aby sejnerom prowadzącym połowy opastuna (Thunnus obesus), tuńczyka żółtopłetwego (Thunnus albacares) i bonito (Katsuwonus pelamis) w pełnomorskich częściach obszaru objętego konwencją WCPFC położonych między szerokościami 20° N i 20° S przydzielono nie więcej niż 403 dni połowowe.

2. Statki rybackie Unii nie mogą prowadzić ukierunkowanych połowów tuńczyka białego z południowego Pacyfiku (Thunnus alalunga) w obszarze objętym konwencją WCPFC na południe od 20° S.

3. Liczba unijnych statków rybackich upoważnionych do połowów włócznika (Xiphias gladius) w obszarze objętym konwencją WCPFC położonym na południe od 20° S nie może przekraczać limitów określonych w tabeli 1 w załączniku IX.

4. Maksymalna liczba unijnych sejnerów upoważnionych do połowów tuńczyka tropikalnego w pełnomorskich częściach obszaru objętego konwencją WCPFC położonych między szerokościami 20° N i 20° S nie może przekraczać limitów określonych w tabeli 2 w załączniku IX.

Artykuł 42

Zarządzanie połowami przy użyciu urządzeń do sztucznej koncentracji ryb

1. W części obszaru objętego konwencją WCPFC położonej między 20° N a 20° S między godz. 00.00 dnia 1 lipca 2024 r. a godz. 24.00 dnia 30 września 2024 r. sejnery nie mogą korzystać z urządzeń do sztucznej koncentracji ryb, obsługiwać ich lub wystawiać sieci w ich pobliżu.

2. Oprócz zakazu określonego w ust. 1 w pełnomorskim obszarze objętym konwencją WCPFC położonym między 20° N a 20° S zakazuje się wystawiania sieci w pobliżu urządzeń do sztucznej koncentracji ryb przez dodatkowe dwa miesiące: między godz. 00.00 dnia 1 kwietnia 2024 r. a godz. 24.00 dnia 31 maja 2024 r. albo między godz. 00.00 dnia 1 listopada 2024 r. a godz. 24.00 dnia 31 grudnia 2024 r.

3. Każde zainteresowane państwo członkowskie określa, który z okresów zamkniętych, o których mowa w ust. 2, ma zastosowanie do pływających pod jego banderą statków rybackich do połowów okrężnicą. Do dnia 15 lutego 2024 r. państwa członkowskie informują Komisję o wybranym okresie zamkniętym. Przed dniem 1 marca 2024 r. Komisja powiadamia sekretariat WCPFC o wybranych przez państwa członkowskie okresach zamkniętych.

4. Każde państwo członkowskie zapewnia, aby żaden z jego sejnerów nie wykorzystywał na morzu w jakimkolwiek momencie więcej niż 350 urządzeń do sztucznej koncentracji ryb z aktywowanymi bojami instrumentalnymi. Boje aktywuje się wyłącznie na pokładzie sejnera.

Artykuł 43

Maksymalna liczba unijnych statków rybackich upoważnionych do połowów włócznika

Maksymalną liczbę unijnych statków rybackich upoważnionych do połowów włócznika (Xiphias gladius) w obszarach objętych konwencją WCPFC na południe od 20° S określono w załączniku IX.

Artykuł 44

Limity połowowe włócznika w przypadku połowów taklami na południe od 20° S

Państwa członkowskie zapewniają, aby w 2024 r. połowy włócznika (Xiphias gladius) przez taklowce na południe od 20° S nie przekroczyły limitu określonego w tabeli 2 w załączniku IG. Państwa członkowskie zapewniają również, aby nie spowodowało to przesunięcia nakładu połowowego dla włócznika na obszar na północ od 20° S.

Artykuł 45

Zakaz połowów mintaja w obszarach pełnomorskich Morza Beringa

Zakazuje się połowów mintaja (Gadus chalcogrammus) w obszarze pełnomorskim Morza Beringa.

Artykuł 46

Ograniczenia połowów dennych

Państwa członkowskie zapewniają, aby statki rybackie pływające pod ich banderą, które prowadzą połowy w obszarze objętym porozumieniem SIOFA:

a)	ograniczyły swój roczny nakład połowowy w odniesieniu do połowów dennych do poziomu określonego w załączniku X;

b)	nie poławiały ryb dennych, z wyjątkiem połowów przy użyciu sznurów haczykowych dennych; oraz

nie prowadziły połowów na tymczasowo chronionych obszarach Atlantis Bank, Coral, Fools Flat, Middle of What oraz Walter's Shoal, zdefiniowanych w załączniku IK, z wyjątkiem połowów dokonywanych za pomocą sznurów haczykowych dennych oraz pod warunkiem że przez cały czas podczas połowów w tych obszarach na statku będzie przebywał obserwator naukowy.

Artykuł 47

Środki dotyczące połowów antarów

Państwa członkowskie zapewniają, aby statki rybackie pływające pod ich banderą, prowadzące połowy antarów (Dissostichus spp.) w obszarze objętym porozumieniem SIOFA:

a)	nie poławiały ryb na głębokościach mniejszych niż 500 metrów;

b)	miały na statku przez cały czas co najmniej jednego obserwatora naukowego, który poddaje obserwacji 25 % haków wybieranych na każdej linie w trakcie trwania połowu; oraz

c)	znakowały i uwalniały okazy antara w tempie co najmniej pięciu ryb na tonę masy złowionych ryb w relacji pełnej. Po złowieniu co najmniej 30 okazów antara do uwalniania po oznakowaniu stosuje się minimalną statystykę nakładania się wynoszącą co najmniej 60 %.

Artykuł 48

Zakaz ukierunkowanych połowów rekinów głębokowodnych

Zakazuje się ukierunkowanych połowów następujących rekinów głębokowodnych w obszarze objętym konwencją SIOFA:

a)	koleń iberyjski (Centroscymnus coelolepis), z wyjątkiem dozwolonego przyłowu określonego w załączniku IK;

b)	koleń kolcobrody (Deania calceus);

c)	kewaczo (Centrophorus granulosus);

d)	liksa (Dalatias licha);

e)	Bythaelurus bachi;

f)	Chimaera buccanigella;

g)	Chimaera didierae;

h)	Chimaera willwatchi;

i)	koleń długonosy (Centroscymnus crepidater);

j)	Scymnodon plunketi;

k)	Zameus squamulosus;

l)	Etmopterus alphus;

m)	Apristurus indicus;

n)	drakon (Harriotta raleighana);

o)	Bythaelurus tenuicephalus;

p)	rekin chlamida (Chlamydoselachus anguineus);

q)	Hexanchus nakamurai;

r)	kolczak smukły (Etmopterus pusillus);

s)	Somniosus antarcticus;

t)	rekin chochlik (Mitsukurina owstoni);

u)	Etmopterus viator;

v)	kolczak (Etmopterus bigelowi);

w)	koleń czerwony (Centrophorus granulosus);

x)	gelba (Centrophorus uyato);

y)	Squalus mitsukurii;

z)	Deania quadrispinosa;

za)	ostrogłów długonosy (Deania profundorum);

zb)	Bathyraja tunae;

zc)	Rhinochimaera africana.

TYTUŁ III

UPRAWNIENIA DO POŁOWÓW DLA STATKÓW RYBACKICH PAŃSTW TRZECICH POŁAWIAJĄCYCH W WODACH UNII

Artykuł 49

Statki rybackie pływające pod banderą Norwegii lub Wysp Owczych

Statki rybackie pływające pod banderą Norwegii lub Wysp Owczych mogą zostać upoważnione przez Komisję do połowów w wodach Unii, z zastrzeżeniem TAC określonych w załączniku I oraz z zastrzeżeniem warunków przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu, w tytule III rozporządzenia (UE) 2017/2403 oraz w aktach delegowanych przyjętych przez Komisję na podstawie tego rozporządzenia.

Artykuł 50

Statki rybackie pływające pod banderą Zjednoczonego Królestwa, zarejestrowane w Zjednoczonym Królestwie, Baliwacie Guernsey, Baliwacie Jersey lub na Wyspie Man oraz licencjonowane przez organ administracji ds. rybołówstwa Zjednoczonego Królestwa mogą zostać upoważnione przez Komisję do połowów w wodach Unii, z zastrzeżeniem TAC określonych w załączniku I oraz z zastrzeżeniem warunków przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu, w rozporządzeniu (UE) 2017/2403 oraz w aktach delegowanych przyjętych przez Komisję na podstawie tego rozporządzenia.

Artykuł 51

Transfery i wymiany kwot ze Zjednoczonym Królestwem

1. Wszelkie transfery lub wymiany kwot między Unią a Zjednoczonym Królestwem odbywają się zgodnie z niniejszym artykułem.

2. Państwo członkowskie zamierzające dokonać transferu lub wymiany kwot ze Zjednoczonym Królestwem może przedyskutować ze Zjednoczonym Królestwem projekt takiego transferu lub wymiany kwot. Zainteresowane państwo członkowskie powiadamia Komisję o tym zakresie.

3. W przypadku gdy Komisja zatwierdza zakres transferu lub wymiany kwot, o których mowa w ust. 2, zgłoszonych przez zainteresowane państwo członkowskie, bez zbędnej zwłoki wyraża zgodę na dokonanie takiego transferu lub wymiany kwot. Komisja powiadamia państwa członkowskie i Zjednoczone Królestwo o uzgodnionym transferze lub uzgodnionej wymianie kwot.

4. Uprawnienia do połowów otrzymane od Zjednoczonego Królestwa lub przekazane mu w ramach uzgodnionego transferu lub wymiany kwot uznawane są za kwoty dodatkowo przydzielone zainteresowanemu państwu członkowskiemu lub odliczane od przydziału dla zainteresowanego państwa członkowskiego od momentu, w którym transfer lub wymiana kwot zostaną zgłoszone zgodnie z ust. 3. Takie transfery lub wymiany nie mogą zmienić klucza podziału do celów przydzielania uprawnień do połowów między państwami członkowskimi zgodnie z zasadą względnej stabilności działalności połowowej.

Artykuł 52

Statki rybackie pływające pod banderą Wenezueli

W odniesieniu do statków rybackich pływających pod banderą Wenezueli zastosowanie mają warunki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu, w tytule III rozporządzenia (UE) 2017/2403 oraz w aktach delegowanych przyjętych przez Komisję na podstawie tego rozporządzenia.

Artykuł 53

Upoważnienia do połowów

Maksymalną liczbę upoważnień do połowów dla statków rybackich państw trzecich prowadzących połowy w wodach Unii określono w załączniku V część B.

Artykuł 54

Warunki wyładunku połowów i przyłowów

Do połowów i przyłowów statków rybackich państw trzecich poławiających na podstawie upoważnień do połowów, o których mowa w art. 53, stosuje się warunki określone w art. 7.

Artykuł 55

Gatunki objęte zakazem połowów

1. Statki rybackie państw trzecich nie mogą poławiać, zatrzymywać na statku lub prowadzić przeładunku lub wyładunku następujących gatunków znalezionych w wodach Unii:

a)	rai promienistej (Amblyraja radiata) w wodach Unii rejonów ICES 3a i 7d oraz w wodach Unii podobszaru ICES 4;

b)	kompleksu gatunków (Dipturus cf. flossada i Dipturus cf. intermedia) rai gładkiej (Dipturus batis) w wodach Unii podobszarów ICES 3, 4 i 6-10;

c)	rekina szarego (Galeorhinus galeus) w przypadku połowów taklami w wodach Unii podobszarów ICES 4 i 6-8;

d)	liksy (Dalatias licha), kolenia kolcobrodego (Deania calceus), kolenia czerwonego (Centrophorus squamosus), kolczaka wielkiego (Etmopterus princeps) i kolenia iberyjskiego (Centroscymnus coelolepis) w wodach Unii podobszaru ICES 4;

e)	żarłacza śledziowego (Lamna nasus) we wszystkich wodach Unii;

f)	rai nabijanej (Raja clavata) w wodach Unii rejonu ICES 3a;

g)	rai bruzdowanej (Raja undulata) w wodach Unii podobszarów ICES 6 i 10;

h)	rochy (Rhinobatos rhinobatos) w wodach Unii Morza Śródziemnego;

i)	rekina wielorybiego (Rhincodon typus) we wszystkich wodach Unii.

2. Przypadkowo złowionych osobników gatunków, o których mowa w ust. 1, nie wolno okaleczać i muszą być niezwłocznie uwalniane.

TYTUŁ IV

PRZEPISY KOŃCOWE

Artykuł 56

Zmiany w rozporządzeniu (UE) 2023/194

1. W części B załącznika IA do rozporządzenia (UE) 2023/194 wprowadza się zmiany zgodnie z pkt 2 załącznika XI do niniejszego rozporządzenia.

2. W części F załącznika IA do rozporządzenia (UE) 2023/194 wprowadza się zmiany zgodnie z pkt 1 załączniku XI do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 57

Procedura komitetowa

1. Komisję wspomaga Komitet ds. Rybołówstwa i Akwakultury ustanowiony rozporządzeniem (UE) nr 1380/2013. Komitet ten jest komitetem w rozumieniu rozporządzenia (UE) nr 182/2011.

2. W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 5 rozporządzenia (UE) nr 182/2011.

Artykuł 58

Przepisy przejściowe

Art. 9-13, art. 15-20, art. 24, 27, 38, 39,40, 45, 48 i 55 stosuje się nadal odpowiednio w 2025 r. do czasu wejścia w życie rozporządzenia ustalającego uprawnienia do połowów na rok 2025.

Artykuł 59

Wejście w życie i rozpoczęcie stosowania

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 stycznia 2024 r. do dnia 31 grudnia 2024 r.

Jednakże:

a)	art. 13 ust. 1 i 6 stosuje się od dnia 1 stycznia 2024 r. do dnia 31 marca 2025 r.;

b)	art. 13 ust. 2-5 stosuje się od dnia 1 kwietnia 2024 r. do dnia 31 marca 2025 r.;

c)	art. 17 i 18 przestają mieć zastosowanie w dniu rozpoczęcia stosowania aktów delegowanych wprowadzających odpowiednie środki;

d)	art. 23 stosuje się od dnia 1 stycznia 2024 r. do dnia 31 stycznia 2025 r.;

e)	art. 30 oraz załącznik VII stosuje się od dnia 1 grudnia 2023 r. do dnia 30 listopada 2024 r.;

f)	art. 28 ust. 2 stosuje się od dnia 17 grudnia 2023 r. do dnia 31 grudnia 2023 r.;

g)	art. 35 ust. 1 lit. a) stosuje się od dnia 1 stycznia 2024 r. do dnia 19 stycznia 2025 r.;

h)	art. 56 ust. 2 stosuje się od dnia 1 stycznia 2023 r.

i)	załącznik I stosuje się również w odniesieniu do 2025 i 2026 r. w przypadkach określonych w tym załączniku;

j)	załącznik IK stosuje się od dnia 1 grudnia 2023 r. do dnia 30 listopada 2024 r. w przypadkach określonych w tym załączniku;

k)	załącznik II stosuje się od dnia 1 lutego 2024 r. do dnia 31 stycznia 2025 r.;

l)	maksymalny rozmiar dla kolenia pospolitego (DGS/03 A-C., DGS/2AC4-C i DGS/15X14) przestaje mieć zastosowanie od dnia rozpoczęcia stosowania aktu delegowanego wprowadzającego odpowiednie środki i regulującego sposób postępowania z odłowionymi z tych stad osobnikami przekraczającymi 100 cm;

limity połowowe i ograniczenia nakładu połowowego ustalone w niniejszym rozporządzeniu na 2024 r. oraz, w przypadkach określonych w niniejszym rozporządzeniu, również na lata 2025 i 2026, mają nadal zastosowanie w 2025 r. oraz, w stosownych przypadkach, w latach 2026 i 2027, wyłącznie do celów:

(i)	wymian na podstawie art. 16 ust. 8 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013;

(ii)	odliczeń i ponownych przydziałów na podstawie art. 37 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009;

(iii)

ilości zatrzymanych zgodnie z art. 4 rozporządzenia (WE) nr 847/96 i art. 15 ust. 9 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013; oraz

(iv)	odliczeń na podstawie art. 105, 106 i 107 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 10 stycznia 2024 r.

W imieniu Rady

Przewodnicząca

H. LAHBIB

(1) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1380/2013 z dnia 11 grudnia 2013 r. w sprawie wspólnej polityki rybołówstwa, zmieniające rozporządzenia Rady (WE) nr 1954/2003 i (WE) nr 1224/2009 oraz uchylające rozporządzenia Rady (WE) nr 2371/2002 i (WE) nr 639/2004 oraz decyzję Rady 2004/585/WE (Dz.U. L 354 z 28.12.2013, s. 22).

(2) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/973 z dnia 4 lipca 2018 r. ustanawiające wieloletni plan w odniesieniu do stad dennych w Morzu Północnym oraz połowów eksploatujących te stada, określające szczegóły realizacji obowiązku wyładunku w Morzu Północnym oraz uchylające rozporządzenia Rady (WE) nr 676/2007 i (WE) nr 1342/2008 (Dz.U. L 179 z 16.7.2018, s. 1).

(3) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/472 z dnia 19 marca 2019 r. ustanawiające wieloletni plan gospodarowania stadami poławianymi w wodach zachodnich i wodach z nimi sąsiadujących oraz połowami eksploatującymi te stada, zmieniające rozporządzenia (UE) 2016/1139 i (UE) 2018/973 oraz uchylające rozporządzenia Rady (WE) nr 811/2004, (WE) nr 2166/2005, (WE) nr 388/2006, (WE) nr 509/2007 i (WE) nr 1300/2008 (Dz.U. L 83 z 25.3.2019, s. 1).

(4) Blim to poziom biomasy stada tarłowego, poniżej którego zdolność reprodukcyjna może być ograniczona.

(5) Dane EUMOFA dotyczące ceny pierwszej sprzedaży i wielkości wyładunków, uśrednione dla lat 2019-2021 dla określonych państw członkowskich i przeliczone na cenę pierwszej sprzedaży.

Cena pierwszej sprzedaży to cena wyładowanych ryb sprzedanych zarejestrowanym nabywcom lub organizacjom producentów, lub zarejestrowanych w ośrodku aukcyjnym. W związku z tym szacunkowa wartość oparta na takiej cenie pierwszej sprzedaży pokazuje wyłącznie wartość na pierwszym etapie łańcucha wartości.

(6) Wartość orientacyjna, w przeciwieństwie do wartości rynkowej, odnosi się do szacunkowej wartości obliczonej jako iloczyn TAC i ceny pierwszej sprzedaży, bez uwzględniania innych czynników, takich jak zmienność wpływu na cenę lub wykorzystanie kwot.

(7) Wartość punktu FMSY jest wartością prognozy dotyczącej śmiertelności połowowej, która w ramach danego typu połowów oraz w istniejących przeciętnych warunkach środowiskowych określa długoterminowy MSY.

(8) Rozporządzenie Rady (WE) nr 1100/2007 z dnia 18 września 2007 r. ustanawiające środki służące odbudowie zasobów węgorza europejskiego (Dz.U. L 248 z 22.9.2007, s. 17).

(9) Rozporządzenie Rady (UE) 2023/194 z dnia 30 stycznia 2023 r. w sprawie ustalenia w odniesieniu do niektórych stad ryb uprawnień do połowów na 2023 r. mających zastosowanie w wodach Unii oraz - dla unijnych statków rybackich - w niektórych wodach nienależących do Unii, a także ustanowienia na lata 2023 i 2024 takich uprawnień do połowów w odniesieniu do niektórych stad głębokowodnych (Dz.U. L 28 z 31.1.2023, s. 1).

(10) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1241 z dnia 20 czerwca 2019 r. w sprawie zachowania zasobów rybnych i ochrony ekosystemów morskich za pomocą środków technicznych, zmieniające rozporządzenia Rady (WE) nr 1967/2006, (WE) nr 1224/2009 i rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1380/2013, (UE) 2016/1139, (UE) 2018/973, (UE) 2019/472 i (UE) 2019/1022 oraz uchylające rozporządzenia Rady (WE) nr 894/97, (WE) nr 850/98, (WE) nr 2549/2000, (WE) nr 254/2002, (WE) nr 812/2004 i (WE) nr 2187/2005 (Dz.U. L 198 z 25.7.2019, s. 105).

(11) Rozporządzenie Rady (WE) nr 847/96 z dnia 6 maja 1996 r. wprowadzające dodatkowe, ustalane z roku na rok, warunki zarządzania ogólnym dopuszczalnym połowem (TAC) i kwotami (Dz.U. L 115 z 9.5.1996, s. 3).

(12) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2023/2053 z dnia 13 września 2023 r. ustanawiające wieloletni plan zarządzania zasobami tuńczyka błękitnopłetwego we wschodnim Atlantyku i w Morzu Śródziemnym oraz zmieniające rozporządzenia (WE) nr 1936/2001, (UE) 2017/2107 i (UE) 2019/833 oraz uchylające rozporządzenie (UE) 2016/1627 (Dz.U. L 238 z 27.9.2023, s. 1).

(13) Rozporządzenie Rady (WE) nr 1224/2009 z dnia 20 listopada 2009 r. ustanawiające unijny system kontroli w celu zapewnienia przestrzegania przepisów wspólnej polityki rybołówstwa, zmieniające rozporządzenia (WE) nr 847/96, (WE) nr 2371/2002, (WE) nr 811/2004, (WE) nr 768/2005, (WE) nr 2115/2005, (WE) nr 2166/2005, (WE) nr 388/2006, (WE) nr 509/2007, (WE) nr 676/2007, (WE) nr 1098/2007, (WE) nr 1300/2008, (WE) nr 1342/2008 i uchylające rozporządzenia (EWG) nr 2847/93, (WE) nr 1627/94 oraz (WE) nr 1966/2006 (Dz.U. L 343 z 22.12.2009, s. 1).

(14) Dz.U. L 149 z 30.4.2021, s. 10.

(15) Decyzja Rady (UE) 2021/1875 z dnia 22 października 2021 r. w sprawie stanowiska, jakie ma być przyjęte w imieniu Unii w ramach corocznych konsultacji ze Zjednoczonym Królestwem w celu uzgodnienia całkowitych dopuszczalnych połowów (Dz.U. L 378 z 26.10.2021, s. 6).

(16) Dz.U. L 175 z 18.5.2021, s. 3.

(17) Decyzja Rady 87/277/EWG z dnia 18 maja 1987 r. w sprawie rozdziału możliwości połowowych dorsza na obszarze Spitsbergenu i Wyspy Niedźwiedziej oraz w rejonie 3M określonym w Konwencji NAFO (Dz.U. L 135 z 23.5.1987, s. 29).

(18) Decyzja Rady (UE) 2015/1565 z dnia 14 września 2015 r. w sprawie zatwierdzenia w imieniu Unii Europejskiej deklaracji w sprawie przyznania uprawnień do połowów na wodach UE w wyłącznej strefie ekonomicznej u wybrzeży Gujany Francuskiej statkom rybackim pływającym pod banderą Boliwariańskiej Republiki Wenezueli (Dz.U. L 244 z 19.9.2015, s. 55).

(19) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 z dnia 16 lutego 2011 r. ustanawiające przepisy i zasady ogólne dotyczące trybu kontroli przez państwa członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję (Dz.U. L 55 z 28.2.2011, s. 13).

(20) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 218/2009 z dnia 11 marca 2009 r. w sprawie przekazywania przez państwa członkowskie prowadzące połowy na północno-wschodnim Atlantyku danych statystycznych dotyczących połowów nominalnych (Dz.U. L 87 z 31.3.2009, s. 70).

(21) Dz.U. L 252 z 5.9.1981, s. 27. Unia zatwierdziła konwencję CCAMLR na mocy decyzji Rady 81/691/EWG z dnia 4 września 1981 r. w sprawie zawarcia Konwencji o zachowaniu żywych zasobów morskich Antarktyki (Dz.U. L 252 z 5.9.1981, s. 26).

(22) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 216/2009 z dnia 11 marca 2009 r. w sprawie przekazywania przez państwa członkowskie prowadzące połowy na określonych obszarach, innych niż północny Atlantyk, danych statystycznych o połowach nominalnych (Dz.U. L 87 z 31.3.2009, s. 1).

(23) Dz.U. L 224 z 16.8.2006, s. 24. Unia zatwierdziła konwencję o wzmocnieniu IATTC na mocy decyzji Rady 2006/539/WE z dnia 22 maja 2006 r. w sprawie zawarcia, w imieniu Wspólnoty Europejskiej, Konwencji na rzecz wzmocnienia Międzyamerykańskiej Komisji ds. Tuńczyka Tropikalnego ustanowionej Konwencją pomiędzy Stanami Zjednoczonymi Ameryki a Republiką Kostaryki z 1949 r. (Dz.U. L 224 z 16.8.2006, s. 22).

(24) Dz.U. L 162 z 18.6.1986, s. 34. Unia przystąpiła do ICCAT na mocy decyzji Rady 86/238/EWG z dnia 9 czerwca 1986 r. dotyczącej przystąpienia Wspólnoty do Międzynarodowej konwencji o ochronie tuńczyka atlantyckiego, zmienionej Protokołem załączonym do Aktu końcowego Konferencji Pełnomocników Państw - Stron Konwencji, podpisanego w Paryżu dnia 10 lipca 1984 r. (Dz.U. L 162 z 18.6.1986, s. 33).

(25) Dz.U. L 236 z 5.10.1995, s. 25. Unia przystąpiła do IOTC na mocy decyzji Rady 95/399/WE z dnia 18 września 1995 r. dotyczącej przystąpienia Wspólnoty do Umowy o utworzeniu Komisji ds. Tuńczyka na Oceanie Indyjskim (Dz.U. L 236 z 5.10.1995, s. 24).

(26) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 217/2009 z dnia 11 marca 2009 r. w sprawie przekazywania danych statystycznych dotyczących połowów i działalności rybackiej przez państwa członkowskie dokonujące połowów na północno-zachodnim Atlantyku (Dz.U. L 87 z 31.3.2009, s. 42).

(27) Dz.U. L 378 z 30.12.1978, s. 2. Unia przystąpiła do konwencji NAFO na podstawie rozporządzenia Rady (EWG) nr 3179/78 z dnia 28 grudnia 1978 r. dotyczącego zawarcia przez Europejską Wspólnotę Gospodarczą Konwencji o przyszłej wielostronnej współpracy w rybołówstwie na północno-zachodnim Atlantyku (Dz.U. L 378 z 30.12.1978, s. 1).

(28) Dz.U. L 234 z 31.8.2002, s. 40. Unia zatwierdziła konwencję SEAFO na mocy decyzji Rady 2002/738/WE z dnia 22 lipca 2002 r. sprawie zawarcia przez Wspólnotę Europejską Konwencji w sprawie ochrony i zarządzania zasobami połowowymi w południowo-wschodnim Oceanie Atlantyckim (Dz.U. L 234 z 31.8.2002, s. 39).

(29) Dz.U. L 196 z 18.7.2006, s. 15. Unia zatwierdziła porozumienie SIOFA na mocy decyzji Rady 2008/780/WE z dnia 29 września 2008 r. dotyczącej zawarcia w imieniu Wspólnoty Europejskiej Porozumienia w sprawie połowów na południowym obszarze Oceanu Indyjskiego (Dz.U. L 268 z 9.10.2008, s. 27).

(30) Dz.U. L 67 z 6.3.2012, s. 3. Unia zatwierdziła konwencję SPRFMO na mocy decyzji Rady 2012/130/UE z dnia 3 października 2011 r. w sprawie zatwierdzenia, w imieniu Unii Europejskiej, Konwencji w sprawie ochrony pełnomorskich zasobów rybnych na południowym Oceanie Spokojnym i zarządzania nimi (Dz.U. L 67 z 6.3.2012, s. 1).

(31) Dz.U. L 32 z 4.2.2005, s. 3. Unia przystąpiła do WCPFC na mocy decyzji Rady 2005/75/WE z dnia 26 kwietnia 2004 r. w sprawie przystąpienia Wspólnoty do Konwencji o ochronie i zarządzaniu zasobami ryb masowo migrujących w zachodnim i środkowym Pacyfiku (Dz.U. L 32 z 4.2.2005, s. 1).

(32) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1343/2011 z dnia 13 grudnia 2011 r. w sprawie niektórych przepisów dotyczących połowów na obszarze objętym porozumieniem GFCM (Generalnej Komisji Rybołówstwa Morza Śródziemnego) oraz zmiany rozporządzenia Rady (WE) nr 1967/2006 w sprawie środków zarządzania zrównoważoną eksploatacją zasobów rybołówstwa Morza Śródziemnego (Dz.U. L 347 z 30.12.2011, s. 44).

(33) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/2403 z dnia 12 grudnia 2017 r. w sprawie zrównoważonego zarządzania zewnętrznymi flotami rybackimi oraz uchylenia rozporządzenia Rady (WE) nr 1006/2008 (Dz.U. L 347 z 28.12.2017, s. 81).

(34) Wszystkie rodzaje włoków dennych (OTB, OTT, PTB, TBB, TBN, TBS i TB).

(35) Wszystkie rodzaje niewodów (SSC, SDN, SPR, SV, SB i SX).

(36) Wszystkie połowy taklami lub wędami i wędkarstwo rekreacyjne (LHP, LHM, LLD, LL, LTL, LX i LLS).

(37) Wszystkie stawne sieci skrzelowe i pułapki (GTR, GNS, GNC, FYK, FPN i FIX).

(38) Kody narzędzi połowowych: OTB, OTT, OT, TBN, TBS, TB, TX, PTB, SDN, SSC, SX, LL, LLS.

(39) Kody narzędzi połowowych: OTB, OTT, OT, TBN, TBS, TB, TX, PTB.

(40) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/2107 z dnia 15 listopada 2017 r. ustanawiające środki zarządzania, ochrony i kontroli obowiązujące na obszarze konwencji Międzynarodowej Komisji ds. Ochrony Tuńczyka Atlantyckiego (ICCAT) oraz zmieniające rozporządzenia Rady (WE) nr 1936/2001, (WE) nr 1984/2003 i (WE) nr 520/2007 (Dz.U. L 315 z 30.11.2017, s. 1).

(41) Rozporządzenie Rady (WE) nr 601/2004 z dnia 22 marca 2004 r. ustanawiające określone środki kontrolne stosowane wobec działalności połowowej na obszarze objętym Konwencją o zachowaniu żywych zasobów morskich Antarktyki i uchylające rozporządzenia: (WE) Nr 3943/90, (WE) Nr 66/98 i (WE) Nr 1721/1999 (Dz.U. L 97 z 1.4.2004, s. 16).

* Autentyczne są wyłącznie dokumenty UE opublikowane w formacie PDF w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Treść przypisu ZAMKNIJ

Dane dokumentu

Daty

Akty prawne powiązane

Dokumenty

Akt prawny

Alerty

Alerty

Dane dokumentu

Daty

Akty prawne powiązane

Dokumenty

Akt prawny

Opcje

Alerty

Opcje

Alerty