(1)

Decyzją wykonawczą Rady (UE) 2017/2409 (2) upoważniono Szwecję do stosowania do dnia 31 grudnia 2023 r. obniżonej stawki podatku akcyzowego od energii elektrycznej zużywanej przez gospodarstwa domowe i przedsiębiorstwa w sektorze usług w niektórych rejonach w północnej Szwecji, zgodnie z art. 19 dyrektywy 2003/96/WE.

(2)

Pismem z dnia 11 kwietnia 2023 r. Szwecja zwróciła się o upoważnienie do stosowania przez dodatkowy okres czterech lat, tj. od dnia 1 stycznia 2024 r. do dnia 31 grudnia 2027 r. obniżonej stawki podatku akcyzowego od energii elektrycznej zużywanej przez tych samych beneficjentów. Obniżka ograniczona jest do 96 SEK za MWh. W piśmie z dnia 10 października 2023 r. Szwecja przekazała dodatkowe informacje i wyjaśnienia.

(3)

Na terenach, których dotyczy wniosek, koszty ogrzewania są przeciętnie wyższe niż w pozostałej części kraju ze względu na dłuższy okres grzewczy. Obniżenie kosztów energii elektrycznej ponoszonych przez gospodarstwa domowe i przedsiębiorstwa działające w sektorze usług na tych terenach zmniejsza zatem różnicę pomiędzy poziomem łącznych kosztów ogrzewania ponoszonych przez odbiorców na północy Szwecji a poziomem tych kosztów ponoszonych przez odbiorców w pozostałych częściach kraju. W związku z tym środek przyczynia się do realizacji celów polityki regionalnej oraz polityki spójności. Obniżka podatku nie powinna przekroczyć tego, co jest konieczne, aby zrekompensować dodatkowe koszty ogrzewania ponoszone przez gospodarstwa domowe i przedsiębiorstwa działające w sektorze usług w niektórych rejonach północnej Szwecji.

(4)

Obniżone stawki podatku powinny być wyższe od stawek minimalnych określonych w art. 10 dyrektywy 2003/96/WE.

(5)

Ze względu na oddalenie terenów, których dotyczy środek, oraz na fakt, że obniżka podatku jest ograniczona do gospodarstw domowych i przedsiębiorstw z sektora usług i nie przekracza dodatkowych kosztów ogrzewania na północy Szwecji, nie przewiduje się, by środek ten doprowadził do poważnych zakłóceń konkurencji ani do zmian w wymianie handlowej między państwami członkowskimi.

(6)

W związku z tym środek jest dopuszczalny ze względu na prawidłowe funkcjonowanie rynku wewnętrznego i konieczność zapewnienia uczciwej konkurencji. Jest on również zgodny z polityką Unii w dziedzinie zdrowia, środowiska, energii i transportu.

(7)

Zgodnie z art. 19 ust. 2 dyrektywy 2003/96/WE każde upoważnienie przyznawane na podstawie tego przepisu musi być ograniczone w czasie. Aby dać zainteresowanym gospodarstwom domowym oraz przedsiębiorstwom w sektorze usług wystarczającą pewność, upoważnienie należy przyznać na wnioskowany okres czterech lat. Upoważnienie powinno przestać być jednak stosowane od daty rozpoczęcia stosowania zmienionego powszechnego systemu opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej, przyjętego przez Radę na podstawie art. 113 lub jakiegokolwiek innego odpowiedniego postanowienia Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, jeżeli takie przepisy będą miały zastosowanie w okresie stosowania wnioskowanego upoważnienia.

(8)

Aby uniknąć jakichkolwiek zakłóceń dla zainteresowanych gospodarstw domowych oraz przedsiębiorstw w sektorze usług, należy zapewnić możliwość dalszego stosowania przez Szwecję, z zachowaniem ciągłości, obniżonej stawki podatku akcyzowego od energii elektrycznej zużywanej przez tych samych beneficjentów. Należy zatem udzielić przedmiotowego upoważnienia ze skutkiem od dnia 1 stycznia 2024 r., w celu zachowania ciągłości w stosunku do wcześniejszych uregulowań na mocy decyzji wykonawczej (UE) 2017/2409. Przepis przewidujący stosowanie od dnia poprzedzającego wejście w życie środka szczególnego zapewnia respektowanie uzasadnionych oczekiwań zainteresowanych gospodarstw domowych oraz przedsiębiorstw w sektorze usług, ponieważ środek szczególny nie narusza ich praw i obowiązków.

(9)

Niniejsza decyzja pozostaje bez uszczerbku dla stosowania unijnych przepisów dotyczących pomocy państwa,