(1)

Porozumienie o Europejskim Obszarze Gospodarczym (zwane dalej „Porozumieniem EOG”) zostało zawarte przez Unię na mocy decyzji Rady i Komisji 94/1/EWWiS, WE (1) i weszło w życie w dniu 1 stycznia 1994 r.

(2)

W protokole 4 do Porozumienia EOG (zwanym dalej „Protokołem 4”) zdefiniowano pojęcie „produkty pochodzące” oraz określono metody współpracy administracyjnej. Zgodnie z art. 98 Porozumienia EOG Wspólny Komitet ustanowiony na mocy art. 92 Porozumienia EOG (zwany dalej „Wspólnym Komitetem”) może podjąć decyzję o wprowadzeniu zmian do Protokołu 4.

(3)

Na swoim najbliższym posiedzeniu lub w drodze wymiany listów Wspólny Komitet ma podjąć decyzję w sprawie zmiany Porozumienie EOG poprzez zastąpienie Protokołu 4.

(4)

Należy ustalić stanowisko, które ma zostać zajęte w imieniu Unii we Wspólnym Komitecie, gdyż decyzja Wspólnego Komitetu będzie wywierała skutki prawne.

(5)

Regionalna konwencja w sprawie paneurośródziemnomorskich preferencyjnych reguł pochodzenia (zwana dalej „Konwencją”) została zawarta przez Unię na mocy decyzji Rady 2013/94/UE (2) i weszła w życie w odniesieniu do Unii w dniu 1 maja 2012 r. W Konwencji zawarto postanowienia dotyczące pochodzenia towarów będących przedmiotem wymiany handlowej w ramach odpowiednich dwustronnych umów o wolnym handlu zawieranych między umawiającymi się stronami Konwencji (zwanymi dalej „umawiającymi się stronami”), które to postanowienia mają zastosowanie bez uszczerbku dla zasad określonych w tych dwustronnych umowach.

(6)

Konwencja została zmieniona decyzją nr 1/2023 Wspólnego Komitetu Regionalnej Konwencji w sprawie Paneurośródziemnomorskich Preferencyjnych Reguł Pochodzenia (3) (zwaną dalej „zmianą Konwencji”).

(7)

Zmiana Konwencji wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2025 r. w odniesieniu do wszystkich umawiających się stron, w tym również między stronami Porozumienia EOG.

(8)

Art. 6 Konwencji stanowi, że każda z umawiających się stron podejmuje odpowiednie środki w celu zapewnienia skutecznego stosowania Konwencji. W tym celu Wspólny Komitet powinien przyjąć decyzję o zastąpieniu Protokołu 4 nowym protokołem zawierającym dynamiczne odesłanie do Konwencji, tak aby protokół ten odsyłał zawsze do najnowszej obowiązującej wersji Konwencji. W przypadku braku takiego odesłania skuteczne stosowanie zmiany Konwencji nie byłoby zapewnione, co doprowadziłoby do sytuacji, w której pochodzenie EOG byłoby określane w oparciu o inne reguły pochodzenia niż reguły pochodzenia określone w zmianie Konwencji.

(9)

Oprócz włączenia dynamicznego odesłania do Konwencji szczególne postanowienia Protokołu 4, które odnoszą się do EOG, a także wspólne deklaracje, powinny zostać utrzymane w nowym protokole i pozostać niezmienione.

(10)

Stanowisko Unii w ramach Wspólnego Komitetu powinno opierać się na dołączonym projekcie decyzji,