(1)

Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2022/127 (2) uzupełnia rozporządzenie (UE) 2021/2116 o przepisy dotyczące agencji płatniczych i innych organów, zarządzania finansami, rozliczania rachunków, zabezpieczeń oraz stosowania euro.

(2)

Doświadczenie zdobyte w trakcie pierwszego roku wdrażania rocznego rozliczenia z realizacji celów, o którym mowa w art. 54 rozporządzenia (UE) 2021/2116, oraz przygotowania drugiego roku budżetowego pokazuje, że państwa członkowskie ponoszą nieproporcjonalne obciążenie administracyjne, jeżeli chodzi o przedstawianie uzasadnień na potrzeby rocznego rozliczenia z realizacji celów w odniesieniu do odchyleń zrealizowanych kwot jednostkowych od planowanych kwot jednostkowych.

(3)

Zgodnie z art. 37 rozporządzenia (UE) 2021/2116 wydatki związane z interwencjami, o których mowa w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/2115 (3), kwalifikują się do finansowania unijnego tylko wtedy, gdy zostały dokonane przez akredytowane agencje płatnicze zgodnie z mającymi zastosowanie przepisami unijnymi i mającymi zastosowanie systemami zarządzania oraz jeżeli odpowiadają odpowiednim produktom. Zgodność z tymi wymogami zapewniają agencje płatnicze, o których mowa w art. 9 rozporządzenia (UE) 2021/2116, jednostki certyfikujące, o których mowa w art. 12 tego rozporządzenia, oraz Komisja w ramach procedury rozliczenia zgodności, o której mowa w art. 55 tego rozporządzenia. Daje to pewność, że zrealizowane produkty zostały osiągnięte zgodnie z przepisami Unii, a plany strategiczne WPR są zgodne z celami pośrednimi i celami końcowymi i określonymi przez państwa członkowskie w ich planach strategicznych WPR w ramach ich systemów sprawozdawczości na temat wyników.

(4)

Ponadto w wyniku zmiany wprowadzonej rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2024/1468 (4) do rozporządzeń (UE) 2021/2115 i (UE) 2021/2116 państwa członkowskie mogą przedkładać Komisji dwa wnioski o zmianę rocznie, co może dotyczyć takich elementów jak planowane kwoty jednostkowe, produkty i alokacje finansowe na interwencje, które stanowią podstawę rocznego rozliczenia z realizacji celów. Państwa członkowskie w coraz większym stopniu korzystają również z przewidzianej w art. 119 ust. 9 rozporządzenia (UE) 2021/2115 możliwości wprowadzania i stosowania zmian w tych elementach swoich planów strategicznych WPR, które są związane z interwencjami w ramach tytułu III rozdział IV tego rozporządzenia. Ma to wpływ na roczne rozliczenie z realizacji celów i zwiększa związane z nim obciążenia administracyjne.

(5)

Aby zmniejszyć obciążenie administracyjne i poprawić efektywność kosztową rocznego rozliczenia z realizacji celów, państwa członkowskie nie powinny być zobowiązane do przedstawiania uzasadnień do celów rocznego rozliczenia z realizacji celów w odniesieniu do odchyleń zrealizowanych kwot jednostkowych od planowanych kwot jednostkowych, w przypadku gdy łączna kwota wydatków odpowiadających tym odchyleniom nie przekracza progu de minimis wyrażonego jako odsetek wydatków zadeklarowanych w rocznym sprawozdaniu z realizacji celów, zgodnie z art. 134 ust. 5 lit. b) rozporządzenia (UE) 2021/2115. Tę łączną kwotę oblicza się, mnożąc odchylenie dla każdej kwoty jednostkowej przez odpowiednią liczbę produktów i sumując otrzymane kwoty. Do celów tych obliczeń należy uwzględnić jedynie odchylenia skutkujące nadmiernymi wydatkami. Aby uniknąć szkodliwego wpływu na fundusze unijne i zapewnić proporcjonalność, należy ustalić próg de minimis na poziomie 2 %. Odsetek ten jest zgodny z ogólnie przyjętym progiem w odniesieniu do wystarczającej pewności stosowanym w audytach dotyczących polityki i budżetu Unii.

(6)

Próg de minimis dotyczący przedkładania uzasadnień do celów rocznego rozliczenia z realizacji celów nie powinien jednak mieć zastosowania do odchyleń zrealizowanych kwot jednostkowych od maksymalnych planowanych kwot jednostkowych, o których mowa w art. 102 rozporządzenia (UE) 2021/2115, biorąc pod uwagę, że maksymalne planowane kwoty jednostkowe zostały ustalone, aby zapewnić elastyczność w celu uniknięcia niewykorzystanych środków, przy jednoczesnym unikaniu nadmiernej rekompensaty dla rolników.

(7)

Niniejsze rozporządzenie nie dotyczy wymogu przedstawienia w rocznych sprawozdaniach z realizacji celów na podstawie art. 134 ust. 9 rozporządzenia (UE) 2021/2115 do celów art. 40 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2021/2116 uzasadnienia każdej nadwyżki zrealizowanej kwoty jednostkowej w stosunku do planowanej kwoty jednostkowej, przekraczającej 50 %.

(8)

Konieczne jest doprecyzowanie brzmienia art. 14 ust. 8 i art. 15 ust. 4 rozporządzenia delegowanego (UE) 2022/127, ponieważ brzmienie to mogłoby nieumyślnie skłonić Komisję do zastosowania poziomu korekty ryczałtowej, który jest niższy niż ryzyko dla budżetu Unii. Te przepisy należy zatem przeredagować w taki sposób, aby wyraźnie wskazać, że w przypadku gdy obiektywne przesłanki wskazują, że maksymalna strata dla funduszy jest równa lub niższa niż strata, która wyniknęłaby z zastosowania niższej stawki zryczałtowanej niż zaproponowana przez Komisję, Komisja, podejmując decyzję w sprawie kwot podlegających wyłączeniu z finansowania unijnego, powinna zastosować tę niższą stawkę zryczałtowaną.

(9)

Ponieważ roczne sprawozdania z realizacji celów za rok budżetowy 2024 mają zostać przedłożone do dnia 15 lutego 2025 r., niniejsze rozporządzenie powinno wejść w życie jak najszybciej, a próg de minimis powinien mieć zastosowanie do procedur rocznego rozliczenia z realizacji celów, począwszy od roku budżetowego 2024.

(10)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie delegowane (UE) 2022/127,