(1)

Rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2015/309 (2) Komisja nałożyła ostateczne cło wyrównawcze na przywóz niektórych pstrągów tęczowych pochodzących z Turcji („pierwotne dochodzenie”).

(2)

W dniu 4 czerwca 2018 r., w następstwie częściowego przeglądu okresowego dotyczącego subsydiowania wszystkich producentów eksportujących zgodnie z art. 19 rozporządzenia podstawowego, Komisja postanowiła utrzymać środki ustanowione rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2018/823 (3) w wyniku pierwotnego dochodzenia.

(3)

15 maja 2020 r., w następstwie częściowego przeglądu okresowego zgodnie z art. 19 rozporządzenia podstawowego, Komisja zmieniła poziom cła wyrównawczego w stosunku do jednego producenta eksportującego w drodze rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2020/658 (4).

(4)

25 maja 2021 r., w następstwie przeglądu wygaśnięcia zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego, rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2021/823 (5) Komisja przedłużyła stosowanie środków ustalonych w toku pierwotnego dochodzenia (i zmienionych rozporządzeniem wykonawczym (UE) 2020/658) o kolejne pięć lat.

(5)

W dniu 8 grudnia 2022 r., w następstwie częściowego przeglądu okresowego, Komisja opublikowała rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2022/2390 (6) („sporne rozporządzenie”).

(6)

W dniu 6 marca 2023 r. Ege İhracatçıları Birliği (Stowarzyszenie Eksporterów Egejskich), Akdeniz İhracatçıları Birliği (Stowarzyszenie Eksporterów Śródziemnomorskich), İstanbul İhracatçıları Birliği (Stowarzyszenie Eksporterów Stambulskich), Doğu Karadeniz İhracatçıları Birliği (Stowarzyszenie Eksporterów Wschodnioczarnomorskich) oraz Denizli İhracatçıları Birliği (Stowarzyszenie Eksporterów z Prowincji Denizli) wraz ze swoimi członkami (dalej „skarżący”) wniosły do Sądu Unii Europejskiej (zwanego dalej „Sądem”) skargę o stwierdzenie nieważności, kwestionując zgodność z prawem spornego rozporządzenia.

(7)

Na poparcie skargi skarżący podnieśli siedem zarzutów. Zarzut pierwszy, zgodnie z którym naruszono art. 1 ust. 1, art. 3 ust. 2, art. 5 i art. 7 rozporządzenia podstawowego, gdyż Komisja nie przeprowadziła analizy pass-through w odniesieniu do subsydium na kilogram zakupionego pstrąga.

(8)

Zarzut drugi, zgodnie z którym naruszono art. 22 ust. 6 rozporządzenia podstawowego, gdyż Komisja zastosowała nową metodykę przy obliczaniu subsydium na kilogram zakupionego pstrąga.

(9)

Zarzut trzeci, zgodnie z którym naruszono art. 1 ust. 1, art. 3 ust. 2, art. 5 i art. 7 rozporządzenia podstawowego, gdyż Komisja popełniła oczywiste błędy w ocenie przy obliczaniu subsydium na kilogram zakupionego pstrąga.

(10)

Zarzut czwarty, zgodnie z którym naruszono art. 22 ust. 6 rozporządzenia podstawowego, gdyż Komisja zmieniła metodykę obliczania subsydium na kilogram zakupionego pstrąga przez uwzględnienie dużego pstrąga.

(11)

Zarzut piąty, zgodnie z którym naruszono art. 1 ust. 1, art. 3 ust. 2, art. 5 i art. 7 rozporządzenia podstawowego, gdyż Komisja uwzględniła dużego pstrąga przy obliczaniu subsydium na kilogram zakupionego pstrąga, mimo że środki wyrównawcze nie dotyczyły dużego pstrąga.

(12)

Zarzut szósty, zgodnie z którym naruszono art. 3 rozporządzenia podstawowego, gdyż Komisja doszła do błędnego wniosku, że niektóre kredyty eksportowe udzielone Gümüșdoğa Su Ürünleri Üretim İhracat ve İthalat AŞ („Gümüșdoğa”) przez banki prywatne należy przypisać rządowi Turcji.

(13)

Zarzut siódmy i ostatni, zgodnie z którym naruszono art. 5 oraz art. 7 ust. 2 i 4 rozporządzenia podstawowego, gdyż Komisja popełniła oczywiste błędy w ocenie przy obliczaniu stopy subsydiowania Gümüșdoğa.

(14)

W dniu 5 lutego 2025 r. Sąd wydał wyrok (7) stwierdzający częściową nieważność spornego rozporządzenia w odniesieniu do skarżących, z wyjątkiem Özpekler İnșaat Taahhüt Dayanıklı Tüketim Malları Su Ürünleri Sanayi ve Ticaret Ltd Șirketi oraz Selina Balık İșleme Tesisi İthalat İhracat Ticaret AȘ.

(15)

Sąd stwierdził, że Komisja popełniła dwa błędy w ocenie mające wpływ na ustalone kwoty świadczeń, a mianowicie świadczenia otrzymanego z tytułu „Wsparcia działalności wystawienniczej” oraz świadczenia otrzymanego z tytułu „Wsparcia od Egejskiego Stowarzyszenia Eksporterów”.

(16)

Komisja przeanalizowała, czy należy poddać rejestracji przywóz produktu objętego postępowaniem. W tym kontekście Komisja wzięła pod uwagę poniższe kwestie.

(17)

Art. 266 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej („TFUE”) zobowiązuje instytucje do wprowadzenia środków zapewniających wykonanie jego wyroków. W przypadku stwierdzenia nieważności aktu przyjętego przez instytucje w kontekście procedury administracyjnej, takiej jak dochodzenia antysubsydyjne, zgodność z wyrokiem Sądu oznacza zastąpienie unieważnionego aktu nowym aktem, w którym wyeliminowana zostanie niezgodność z prawem wskazana przez Sąd (8).

(18)

Zgodnie z orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej („Trybunał Sprawiedliwości”) procedura zastąpienia unieważnionego aktu może zostać wznowiona dokładnie od momentu, w którym wystąpiła niezgodność z prawem (9). Oznacza to w szczególności, że w sytuacji, w której stwierdza się nieważność aktu kończącego procedurę administracyjną, unieważnienie to niekoniecznie wpływa na akty przygotowawcze, takie jak wszczęcie postępowania antysubsydyjnego.

(19)

W sytuacji, gdy unieważnia się na przykład rozporządzenie wprowadzające ostateczne środki antysubsydyjne, oznacza to, że w następstwie unieważnienia postępowanie antysubsydyjne jest nadal otwarte, ponieważ akt kończący postępowanie został usunięty z unijnego porządku prawnego (10), z wyjątkiem sytuacji, w której niezgodność z prawem pojawiła się na etapie wszczęcia postępowania.

(20)

Jak wyjaśniono w zawiadomieniu o wznowieniu (11) i w związku z tym, że niezgodność z prawem nie wystąpiła na etapie wszczęcia postępowania, lecz w toku dochodzenia, Komisja postanowiła wznowić przegląd okresowy od momentu, w którym wystąpiły nieprawidłowości.

(21)

Zgodnie z orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości wznowienie procedury administracyjnej i ewentualne ponowne nałożenie ceł nie może być postrzegane jako sprzeczne z zasadą nieretroakcji (12). W zawiadomieniu o wznowieniu poinformowano zainteresowane strony, w tym importerów, że ewentualne przyszłe zobowiązania, w stosownych przypadkach, oparte będą na ustaleniach poczynionych w ramach ponownego rozpatrzenia.

(22)

Na podstawie nowych ustaleń i wyników wznowionego dochodzenia, które są nieznane na tym etapie, Komisja może, w uzasadnionych przypadkach, przyjąć rozporządzenie zmieniające obowiązujące stawki celne. Zmienione stawki, w stosownych przypadkach, staną się skuteczne od dnia, w którym weszło w życie sporne rozporządzenie.

(23)

W związku z tym Komisja zwróciła się do krajowych organów celnych o oczekiwanie na wynik ponownego rozpatrzenia przed podjęciem decyzji w sprawie jakiegokolwiek wniosku o zwrot dotyczącego ceł wyrównawczych unieważnionych przez Sąd. Organom celnym nakazuje się wstrzymanie rozpatrywania wszelkich wniosków o zwrot anulowanych ceł do momentu, gdy wynik ponownego rozpatrzenia zostanie opublikowany w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

(24)

Ponadto, jeżeli wznowienie dochodzenia spowoduje ponowne nałożenie środków, cła będą musiały zostać pobrane również za okres prowadzenia dochodzenia w ramach wznowionego postępowania.

(25)

W tym kontekście Komisja zauważa, że rejestracja jest narzędziem, o którym mowa w art. 24 ust. 5 rozporządzenia podstawowego, tak by można było następnie zastosować środki wobec przywozu od daty takiej rejestracji. W niniejszej sprawie Komisja uważa za właściwe rejestrowanie przywozu w celu ułatwienia poboru ceł wyrównawczych po zmianie ich poziomu zgodnie z wyrokiem Sądu (13).

(26)

Zgodnie z orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości (14), w przeciwieństwie do rejestracji, która miała miejsce w okresie poprzedzającym przyjęcie środków tymczasowych, warunki określone w art. 16 ust. 4 rozporządzenia podstawowego nie mają zastosowania w przedmiotowej sprawie.

(27)

Celem rejestracji w kontekście wykonania wyroku Sądu nie jest bowiem umożliwienie poboru środków ochrony handlu z mocą wsteczną, jak przewidziano w tych przepisach. Celem jest raczej zapewnienie skuteczności obowiązujących środków bez nieuzasadnionej przerwy w okresie od dnia wejścia w życie spornego rozporządzenia do ponownego nałożenia skorygowanych ceł, poprzez zapewnienie możliwości późniejszego poboru ceł w prawidłowej wysokości.

(28)

W związku z powyższym Komisja uznała, że istnieją podstawy rejestracji na podstawie art. 24 ust. 5 rozporządzenia podstawowego.

(29)

W związku z powyższym przywóz produktu produkowanego przez przedsiębiorstwa wymienione w załączniku musi zostać poddany rejestracji.

(30)

Jak wskazano w zawiadomieniu o wznowieniu, ostateczne zobowiązanie do zapłaty ceł wyrównawczych, o ile zostaną nałożone, od daty wejścia w życie spornego rozporządzenia będzie się opierać na ustaleniach z ponownego rozpatrzenia.

(31)

Za okres od publikacji zawiadomienia o wznowieniu do dnia wejścia w życie wyników wznowionego dochodzenia nie można jednak pobrać ceł wyższych niż cła określone w spornym rozporządzeniu.

(32)

Stawki obowiązujących ceł wyrównawczych, które mają zastosowanie do przedsiębiorstw wymienionych w załączniku, wahają się od 3,4 % do 4,4 %,