DECYZJA WSPÓLNEGO KOMITETU EOG NR310/2024
z dnia 6 grudnia 2024 r.
ustanawiająca ogólne wymogi dotyczące dowodów pochodzenia wystawianych w formie elektronicznej na podstawie art. 17 ust. 4 dodatku A do protokołu 4 do Porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym [2025/574]
WSPÓLNY KOMITET EOG,
uwzględniając Porozumienie o Europejskim Obszarze Gospodarczym (1), w szczególności jego art. 98,
a także mając na uwadze, co następuje:
| (1) | Art. 9 Porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym (zwanego dalej „Porozumieniem EOG”) odnosi się do protokołu 4 do Porozumienia EOG, w którym określono reguły pochodzenia. |
| (2) | Pandemia COVID-19 zwiększyła pilną potrzebę wyeliminowania papierowej formy dokumentów celnych w dziedzinie reguł pochodzenia, a zdecydowana większość umawiających się stron Regionalnej konwencji w sprawie paneurośródziemnomorskich preferencyjnych reguł pochodzenia (2) (zwanych dalej - odpowiednio - „umawiającymi się stronami” i „konwencją”) postanowiła uznawać elektroniczne kopie świadectw przewozowych. |
| (3) | W oczekiwaniu na wejście w życie zmiany konwencji przewidującej wprowadzenie nowego zbioru zmodernizowanych i bardziej elastycznych reguł pochodzenia (zwanej dalej „zmianą konwencji”), przyjętej w drodze decyzji nr 1/2023 (3) wspólnego komitetu ustanowionego konwencją, niektóre umawiające się strony konwencji (zwane dalej „stosującymi umawiającymi się stronami”) zgodziły się, by w oparciu o zmianę konwencji wdrożyć - na zasadzie przejściowej i dwustronnej - alternatywny zbiór reguł pochodzenia (zwany dalej „regułami przejściowymi”). Od dnia 1 września 2021 r., kiedy to wszedł w życie szereg dwustronnych protokołów w sprawie reguł pochodzenia między stosującymi umawiającymi się stronami, zastosowanie mają reguły przejściowe. W odniesieniu do Europejskiego Obszaru Gospodarczego („EOG”) protokół 4 do Porozumienia EOG został zastąpiony nowym protokołem 4 na mocy decyzji Wspólnego Komitetu EOG nr 163/2022 (4). Reguły przejściowe określono w dodatku A do tego nowego protokołu 4. |
| (4) | Stosujące umawiające się strony opracowały systemy elektroniczne lub dostosowały istniejące systemy w sposób zapewniający równowagę między potrzebą cyfryzacji a wymogami dotyczącymi formularza świadectwa przewozowego opisanego w regułach przejściowych. |
| (5) | Biorąc pod uwagę rozwój elektronicznych systemów celnych, umawiające się strony Porozumienia EOG uznają, że należy zmodernizować wystawianie, przedkładanie i weryfikację dowodów pochodzenia w postaci świadectw przewozowych. |
| (6) | Umawiające się strony Porozumienia EOG potwierdzają swoje zobowiązanie do kontynuowania dobrych praktyk wprowadzonych na mocy środków nadzwyczajnych przyjętych podczas pandemii COVID-19, uznają znaczenie wprowadzenia narzędzi elektronicznych i potwierdzają swoje zobowiązanie do dalszej współpracy na rzecz wspólnego systemu opartego na elektronicznych dowodach pochodzenia i elektronicznej współpracy administracyjnej w strefie paneurośródziemnomorskiej (5). |
| (7) | Umawiające się strony Porozumienia EOG są zdania, że przejście na stosowanie elektronicznych dowodów pochodzenia i cyfryzacja współpracy administracyjnej w ramach reguł przejściowych stanowią pierwsze kroki w kierunku pełnej cyfryzacji dowodów pochodzenia w skali całej strefy paneurośródziemnomorskiej, szczególnie w świetle zbliżającego się wejścia w życie zmiany konwencji. |
| (8) | Decyzja Rady EOG nr 1/95 (6) określa zasady stosowania protokołu 4 do Porozumienia EOG w odniesieniu do Księstwa Liechtensteinu. |
| (9) | Umawiające się strony Porozumienia EOG zgodziły się wdrożyć art. 17 ust. 4 dodatku A do protokołu 4 do Porozumienia EOG w odniesieniu do dowodów pochodzenia wystawianych w formie elektronicznej, aby możliwe było stosowanie tych postanowień do produktów pochodzących, |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
Zgodnie z art. 17 ust. 4 dodatku A do protokołu 4 do Porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym (zwanego dalej „Porozumieniem EOG”), umawiające się strony Porozumienia EOG uzgadniają, że dowody pochodzenia, o których mowa w art. 17 ust. 1 lit. a) tego dodatku, mogą być wystawiane w formie elektronicznej.
Artykuł 2
1. Data, od której dana umawiająca się strona Porozumienia EOG rozpoczyna wystawianie świadectw przewozowych w formie elektronicznej, jest określana w zawiadomieniach publikowanych w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria C) oraz zgodnie z procedurami tej strony.
2. Począwszy od daty określonej w zawiadomieniach, o których mowa w ust. 1, umawiające się strony Porozumienia EOG przyjmują świadectwa przewozowe wystawione w formie elektronicznej, gdy są one składane przy przywozie, o ile spełnione są wszystkie następujące warunki:
| a) | świadectwa przewozowe wystawione w formie elektronicznej mają formę podobną do wzoru określonego w załączniku IV do dodatku A do protokołu 4 do Porozumienia EOG; |
| b) | organy celne umawiającej się strony Porozumienia EOG będącej stroną wywozu zapewniają zabezpieczony system online dostępny w przeglądarce internetowej, służący do weryfikacji autentyczności świadectw przewozowych wystawionych w formie elektronicznej oraz |
| c) | świadectwa przewozowe wystawione w formie elektronicznej są opatrzone niepowtarzalnym numerem seryjnym oraz zabezpieczeniami umożliwiającymi ich identyfikację, o ile zabezpieczenia takie są dostępne. |
Artykuł 3
Umawiająca się strona Porozumienia EOG może podjąć decyzję o zawieszeniu uznawania świadectw przewozowych wystawianych w formie elektronicznej, jeżeli którykolwiek z warunków wymienionych w art. 2 ust. 2 nie jest spełniony; w takim przypadku informuje ona z wyprzedzeniem pozostałe umawiające się strony Porozumienia EOG o takim zawieszeniu. Datę rozpoczęcia zawieszenia określa się w zawiadomieniu publikowanym zgodnie z procedurami tej strony.
Artykuł 4
Na potrzeby współpracy administracyjnej zgodnie z art. 34 i 35 dodatku A do protokołu 4 do Porozumienia EOG umawiające się strony Porozumienia EOG mogą podjąć decyzję o wzajemnej pomocy z wykorzystaniem środków elektronicznych.
Artykuł 5
Datę rozpoczęcia stosowania niniejszej decyzji przez daną umawiającą się stronę Porozumienia EOG publikuje się w zawiadomieniu zgodnie z procedurami tej strony.
Artykuł 6
Art. 1-5 stosuje się do dnia wejścia w życie porozumienia między umawiającymi się stronami Porozumienia EOG w sprawie stosowania paneurośródziemnomorskiego środowiska cyfrowego dla dowodów pochodzenia, zawartego z pozostałymi stosującymi umawiającymi się stronami konwencji i umożliwiającego wystawianie dowodów pochodzenia w formie elektronicznej lub ich przedkładanie drogą elektroniczną.
Artykuł 7
Ponieważ przejściowe reguły pochodzenia przestaną obowiązywać z dniem wejścia w życie zmiany do konwencji, art. 1-6 niniejszej decyzji mają nadal zastosowanie między umawiającymi się stronami Porozumienia EOG w ramach konwencji do dnia wejścia w życie decyzji wspólnego komitetu ustanowionego konwencją, wprowadzającej ogólne wymogi dotyczące dowodów pochodzenia wystawianych w formie elektronicznej lub przedkładanych drogą elektroniczną.
Artykuł 8
Niniejsza decyzja wchodzi w życie po dokonaniu wszystkich notyfikacji przewidzianych w art. 103 ust. 1 Porozumienia EOG (*1).
Artykuł 9
Niniejsza decyzja zostaje opublikowana w sekcji EOG i w Suplemencie EOG do Dziennika Urzędowego Unii Europejskiej.
Sporządzono w Brukseli dnia 6 grudnia 2024 r.
W imieniu Wspólnego Komitetu EOG
Anders H. EIDE
Przewodniczący
(1) Dz.U. L 1 z 3.1.1994, s. 3.
(2) Dz.U. L 54 z 26.2.2013, s. 4.
(3) Decyzja nr 1/2023 Wspólnego Komitetu Regionalnej Konwencji w sprawie Paneurośródziemnomorskich Preferencyjnych Reguł Pochodzenia z dnia 7 grudnia 2023 r. w sprawie zmiany Regionalnej konwencji w sprawie paneurośródziemnomorskich preferencyjnych reguł pochodzenia (Dz.U. L, 2024/390, 19.2.2024, ELI: http://data.europa.eu/eli/dec/2024/390/oj).
(4) Decyzja Wspólnego Komitetu EOG nr 163/2022 z dnia 29 kwietnia 2022 r. zmieniająca protokół 4 w sprawie reguł pochodzenia do Porozumienia EOG (Dz.U. L 246 z 22.9.2022, s. 133).
(5) Unia Europejska, Islandia, Konfederacja Szwajcarska (w tym Liechtenstein), Królestwo Norwegii, Wyspy Owcze, Państwo Izrael, Jordańskie Królestwo Haszymidzkie, Palestyna (użycie tej nazwy nie może być traktowane jako uznanie państwa Palestyna i pozostaje bez uszczerbku dla stanowisk poszczególnych państw członkowskich w tej kwestii), Republika Albanii, Bośnia i Hercegowina, Kosowo (użycie tej nazwy nie wpływa na stanowiska w sprawie statusu Kosowa i jest zgodne z rezolucją Rady Bezpieczeństwa ONZ 1244/1999 oraz z opinią Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości w sprawie Deklaracji niepodległości Kosowa), Republika Macedonii Północnej, Republika Serbii, Czarnogóra, Gruzja, Republika Mołdawii i Ukraina.
(6) Decyzja Rady EOG nr 1/95 z dnia 10 marca 1995 r. w sprawie wejścia w życie Porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym (EOG) dla Księstwa Liechtensteinu (Dz.U. L 86 z 20.4.1995, s. 58).
(*1) Nie wskazano wymogów konstytucyjnych.
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00
