„5. Art. 1 nie ma zastosowania do zapewniania przez państwa członkowskie libijskim siłom bezpieczeństwa wszelkiego rodzaju pomocy technicznej lub szkoleń, mających na celu wyłącznie wspieranie procesu ponownego zjednoczenia libijskich instytucji wojskowych i instytucji bezpieczeństwa, lub także do tymczasowego wprowadzania do Libii broni lub innego sprzętu wojskowego, przeznaczonych wyłącznie do użytku dostawców takiej pomocy technicznej lub szkoleń spoza Libii, na potrzeby dostarczania takiej pomocy lub do ich stosowania w celu ochrony, zgodnie z powiadomieniem przekazanym uprzednio Komitetowi.

6. Art. 1 nie ma zastosowania do wojskowych statków powietrznych ani okrętów wojennych czasowo wprowadzanych na terytorium Libii przez państwo członkowskie wyłącznie w celu dostarczenia przedmiotów lub ułatwienia działań w innym przypadku wyłączonych z embarga na broń lub nieobjętych tym embargiem, w tym pomocy humanitarnej lub do broni i powiązanych materiałów, przeznaczonych do celów obronnych, które pozostają przez cały czas na pokładzie okrętu lub statku powietrznego podczas tymczasowego pobytu w Libii, lub w posiadaniu osoby należącej do personelu spoza Libii, która tymczasowo opuściła taki okręt lub statek powietrzny.”

„1. Państwa członkowskie podejmują niezbędne środki w celu zapobieżenia wjazdowi na ich terytoria lub przejazdowi przez ich terytoria osób wskazanych i objętych ograniczeniami podróżowania przez Radę Bezpieczeństwa lub przez Komitet zgodnie z pkt 22 rezolucji RB ONZ nr 1970 (2011), pkt 23 rezolucji RB ONZ nr 1973 (2011), pkt 4 rezolucji RB ONZ nr 2174 (2014), pkt 11 rezolucji RB ONZ nr 2213 (2015), pkt 11 rezolucji RB ONZ nr 2362 (2017), pkt 11 rezolucji RB ONZ nr 2441 (2018) oraz pkt 18 rezolucji RB ONZ nr 2769 (2025), zgodnie z wykazem znajdującym się w załączniku I.”