(1)

Konwencja o handlu zbożem z 1995 r. (zwana dalej „Konwencją”) została zawarta przez Unię decyzją Rady 96/88/WE (1) i weszła w życie w dniu 1 lipca 1995 r. Konwencję zawarto na trzy lata i regularnie przedłużano.

(2)

Zgodnie z art. 33 Konwencji Międzynarodowa Rada Zbożowa, ustanowiona w jej art. 9, może każdorazowo przedłużyć okres obowiązywania Konwencji o kolejne okresy nieprzekraczające dwóch lat. Od czasu zawarcia Konwencji okres jej obowiązywania był regularnie przedłużany o kolejne dwa lata. Okres obowiązywania Konwencji przedłużono ostatnio do dnia 30 czerwca 2025 r. decyzją Międzynarodowej Rady Zbożowej z dnia 14 czerwca 2023 r.

(3)

Podczas 62. posiedzenia w dniu 12 czerwca 2025 r. Międzynarodowa Rada Zbożowa ma przyjąć decyzję w sprawie przedłużenia obowiązywania Konwencji na kolejny okres nieprzekraczający dwóch lat, od dnia 1 lipca 2025 r. do dnia 30 czerwca 2027 r.

(4)

Należy ustalić stanowisko, jakie ma być zajęte w imieniu Unii na 62. posiedzeniu Międzynarodowej Rady Zbożowej w sprawie przedłużenia okresu obowiązywania Konwencji.

(5)

Unia jest ważnym producentem zbóż, wiodącym eksporterem pszenicy i jęczmienia i jednym z największych importerów kukurydzy. Unia zawsze była aktywnym członkiem Międzynarodowej Rady Zbożowej, która odgrywa ważną rolę w stabilizowaniu międzynarodowych rynków zboża i zwiększaniu bezpieczeństwa żywnościowego. W związku z tym przedłużenie okresu obowiązywania Konwencji leży w interesie Unii,