(1)

W art. 11 ust. 4 i 5 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2022/126 (2) ustanowiono przepisy dotyczące inwestycji w nawadnianie w ramach interwencji sektorowych w sektorze owoców i warzyw, sektorze pszczelarskim, sektorze wina, sektorze chmielu, sektorze oliwy z oliwek i oliwek stołowych oraz innych sektorach, o których mowa w tytule III rozdział III rozporządzenia (UE) 2021/2115.

(2)

W celu zapewnienia, aby beneficjenci inwestujący w nawadnianie w ramach interwencji sektorowych i interwencji związanych z rozwojem obszarów wiejskich przestrzegali tych samych zasad, wymogi dotyczące inwestycji w nawadnianie w ramach interwencji sektorowych należy skorygować i dostosować do wymogów określonych w art. 74 rozporządzenia (UE) 2021/2115 w odniesieniu do inwestycji w nawadnianie w ramach rozwoju obszarów wiejskich.

(3)

Wymóg ustalenia wartości procentowych dla potencjalnych oszczędności wody i rzeczywistego ograniczenia zużycia wody, o którym mowa w art. 11 ust. 4 lit. a) rozporządzenia delegowanego (UE) 2022/126, ma zastosowanie wyłącznie do inwestycji w poprawę istniejącej instalacji nawadniającej lub elementu infrastruktury nawadniającej, ponieważ jest to jedyna inwestycja w nawadnianie, w przypadku której takie oszczędności można skutecznie zmierzyć. W związku z tym należy sprostować obecne brzmienie art. 11 ust. 4 i 5 rozporządzenia delegowanego (UE) 2022/126, aby wyraźnie umieścić ten wymóg wśród warunków mających zastosowanie do inwestycji w poprawę istniejących systemów nawadniania, o których mowa w art. 11 ust. 5 tego rozporządzenia delegowanego.

(4)

Warunki określone w art. 11 ust. 6 lit. a) i b) rozporządzenia delegowanego (UE) 2022/126 muszą być spełnione łącznie. Brzmienie tego przepisu należy sprostować tak, by było to wyraźnie wskazane.

(5)

Należy sprostować kilka niezamierzonych błędów składniowych występujących w art. 11 ust. 10 rozporządzenia delegowanego (UE) 2022/126.

(6)

W art. 31 ust. 6 lit. b) rozporządzenia delegowanego (UE) 2022/126 ustanowiono przepisy dotyczące podstawy obliczania wartości produkcji sprzedanej, w szczególności w odniesieniu do kosztów transportu wewnętrznego do organizacji producentów. Ze względu na niezamierzone pominięcie części tekstu tego ustępu obecny przepis przewiduje wyłączenie wszystkich kosztów transportu wewnętrznego do organizacji producentów, podczas gdy brzmienie poprzedniego przepisu art. 22 ust. 6 lit. b) rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2017/891 (3) pozwalało na uwzględnienie części tych kosztów w obliczeniach. Wartość produkcji sprzedanej obejmuje bowiem kilka rodzajów kosztów, w tym koszty transportu wewnętrznego do organizacji producentów, które są ponoszone przez organizację producentów. Koszty te są uwzględniane w cenie sprzedaży, gdy organizacja producentów wprowadza swoją produkcję na rynek. W związku z tym takie koszty nie powinny być całkowicie wyłączone z obliczania wartości produkcji sprzedanej. Aby jednak zapobiec nadmiernemu wykorzystywaniu tych kosztów, w obliczeniach należy uwzględnić jedynie ich część, tj. koszty transportu wewnętrznego do organizacji producentów, w sytuacji gdy odległość między scentralizowanymi punktami składowania lub pakowania organizacji producentów a punktem dystrybucji organizacji producentów nie przekracza 300 km. Należy zatem sprostować art. 31 ust. 6 lit. b) rozporządzenia delegowanego (UE) 2022/126 poprzez dodanie brakującej części ustępu.

(7)

Należy zatem odpowiednio sprostować rozporządzenie delegowane (UE) 2022/126.

(8)

Aby zapewnić sprawne wdrożenie planowanych interwencji oraz umożliwić rolnikom ich odpowiednie planowanie, a właściwym organom - ich uwzględnienie, istotne jest pilne skorygowanie niezamierzonych błędów w rozporządzeniu delegowanym (UE) 2022/126. Niniejsze rozporządzenie powinno zatem wejść w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej,