Rozporządzenie wykonawcze komisji (ue) 2025/1192 zmieniające rozporządzenie wykonawcze (UE) 2018/2067 w odniesieniu do niektórych aspektów dotyczących weryfikacji danych oraz akredytacji weryfikatorów

Akt prawny obowiązujący

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej, L rok 2025 poz. 1192

Wersja aktualna od 2025.06.22

ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2025/1192

z dnia 18 czerwca 2025 r.

zmieniające rozporządzenie wykonawcze (UE) 2018/2067 w odniesieniu do niektórych aspektów dotyczących weryfikacji danych oraz akredytacji weryfikatorów

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając dyrektywę 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 października 2003 r. ustanawiającą system handlu przydziałami emisji gazów cieplarnianych w Unii oraz zmieniającą dyrektywę Rady 96/61/WE (1), w szczególności jej art. 15 akapit trzeci i art. 30f ust. 1,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W następstwie zmiany dyrektywy 2003/87/WE dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2023/959 (2) konieczna jest zmiana rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2018/2067 (3), aby uwzględnić w nim przepisy mające zastosowanie do weryfikacji osiągania wartości pośrednich i celów określonych w art. 10b ust. 4 dyrektywy 2003/87/WE. Aby zapewnić ustrukturyzowany sposób raportowania osiągniętych wartości pośrednich i celów oraz ułatwić ich weryfikację, w rozporządzeniu wykonawczym Komisji (UE) 2019/1842 (4) zawarto wymogi proceduralne dotyczące przedkładania sprawozdania dotyczącego neutralności klimatycznej oraz jego treści. Konieczne jest zapewnienie zharmonizowanych przepisów dotyczących weryfikacji takiego sprawozdania.

(2)

Aby ocenić, czy osiągnięto wartości pośrednie i cele, weryfikator powinien ocenić kompletność sprawozdania dotyczącego neutralności klimatycznej i jego zgodność z wymogami wymienionymi w załączniku II do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2019/1842, a także sprawdzić możliwości usprawnienia procesu monitorowania i raportowania oraz dokładność danych w sprawozdaniu dotyczącym neutralności klimatycznej. Weryfikator powinien przyjąć plan neutralności klimatycznej za punkt wyjścia i ocenić zgodność prowadzącego instalację z tym planem, w szczególności w odniesieniu do wartości pośrednich, celów, środków i inwestycji. Aby właściwy organ mógł zdecydować, czy uprawnienia do emisji należy zmniejszyć zgodnie z art. 22b ust. 1 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2019/331 (5), sprawozdanie z weryfikacji powinno zawierać wystarczające informacje na temat wszelkich niespójności, których nie można było usunąć przed wydaniem tego sprawozdania, w tym wszelkich niezgodności planu neutralności klimatycznej z wymogami określonymi w rozporządzeniu wykonawczym Komisji (UE) 2023/2441 (6) zidentyfikowanych przez weryfikatora.

(3)

Aby zapewnić dostosowanie do zharmonizowanych przepisów i norm dotyczących weryfikacji danych o emisji gazów cieplarnianych i przydziałach, definicje zawarte w art. 3 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/2067, obowiązki określone w art. 4 oraz stosowanie wymogów określonych w rozdziałach II i III tego rozporządzenia wykonawczego należy rozszerzyć tak, aby obejmowały weryfikację sprawozdań dotyczących neutralności klimatycznej, chyba że weryfikacja ta wymaga innych dostosowanych do potrzeb przepisów. Podobnie wymogi dotyczące akredytacji weryfikatorów określone w rozdziale V tego rozporządzenia wykonawczego oraz wymogi dotyczące współpracy i wymiany informacji między krajowymi jednostkami akredytującymi a właściwymi organami określone w rozdziale VI tego rozporządzenia wykonawczego powinny mieć zastosowanie do weryfikacji sprawozdań dotyczących neutralności klimatycznej.

(4)

Istotne jest, aby weryfikator uzyskał informacje pozwalające na zdobycie wystarczającej pewności, że sprawozdanie dotyczące neutralności klimatycznej nie zawiera istotnych nieprawidłowości i osiągnięto wartości pośrednie i cele. Aby zapewnić zharmonizowane podejście, należy ustanowić przepisy dotyczące rodzaju informacji, które mają być wymieniane między prowadzącym instalację a weryfikatorem, oraz czynników, które należy uwzględnić w analizie strategicznej i analizie ryzyka do celów planowania weryfikacji.

(5)

Aby ocenić osiągnięcie wartości pośrednich i celów określonych w planie neutralności klimatycznej zgodnie z art. 10b ust. 4 dyrektywy 2003/87/WE, weryfikator powinien sprawdzić dane wykorzystane do wykazania, że osiągnięto te wartości pośrednie i cele. Aby zapewnić harmonizację przeprowadzanej przez weryfikatora oceny sprawozdań dotyczących neutralności klimatycznej we wszystkich instalacjach, należy ustanowić przepisy dotyczące kontroli przeprowadzanych w odniesieniu do dowodów przedstawianych przez prowadzącego instalację i planu neutralności klimatycznej oraz w odniesieniu do luk w danych wykorzystanych do wykazania, że osiągnięto wartości pośrednie lub cele.

(6)

Do celów planowania weryfikacji sprawozdań dotyczących neutralności klimatycznej oraz oceny dotyczącej tego, czy nieprawidłowość, niezgodność lub nieprzestrzeganie przepisów są istotne, należy ustalić poziom istotności. Aby zastosować aspekt ilościowy i zmniejszyć obciążenie administracyjne, należy określić jeden jednolity poziom istotności dla wszystkich prowadzących instalacje, niezależnie od ich wielkości i emisji. Rodzaj danych, do których należy stosować poziom istotności, zależy od rodzaju celu ilościowego określonego w planie neutralności klimatycznej i aby zagwarantować pewność prawa, należy go określić w przepisach. Ponadto weryfikator powinien wziąć pod uwagę charakter, wielkość i szczególne okoliczności wszelkich nieprawidłowości, niezgodności lub nieprzestrzegania przepisów.

(7)

Zgodnie z art. 10a ust. 1 akapit piąty i art. 10b ust. 4 dyrektywy 2003/87/WE sprawozdanie dotyczące neutralności klimatycznej można zweryfikować jako zadowalające tylko wtedy, gdy sprawozdanie to jest wolne od istotnych nieprawidłowości, a wartości pośrednie i cele określone w planie na rzecz neutralności klimatycznej osiągnięto w odniesieniu do odpowiedniego okresu pięcioletniego. Aby ułatwić prowadzenie ustrukturyzowanej sprawozdawczości przez weryfikatora, należy określić zasady dotyczące sytuacji, w których sprawozdanie dotyczące neutralności klimatycznej nie może zostać zweryfikowane jako zadowalające.

(8)

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2018/2066 (7) zmieniono rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2024/2493 (8) w celu uwzględnienia przepisów dotyczących monitorowania i sprawozdawczości w zakresie zerowania współczynnika emisji i nieobejmowania współczynnikiem zero paliw z biomasy, paliw odnawialnych pochodzenia niebiologicznego, pochodzących z recyklingu paliw węglowych i syntetycznych paliw niskoemisyjnych. W związku z tym należy dostosować obowiązujące przepisy dotyczące roli weryfikatora w ocenie stosowalności kryteriów zrównoważonego rozwoju i ograniczania emisji gazów cieplarnianych ustanowionych dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/2001 (9) oraz dowodów spełnienia tych kryteriów. W ramach dokonywanej przez weryfikatora oceny prawidłowego stosowania metodyki monitorowania weryfikator powinien sprawdzić dowody prowadzącego instalację, operatora statku powietrznego lub podmiotu objętego regulacją pod kątem tego, czy mają zastosowanie odpowiednie kryteria zrównoważonego rozwoju i kryteria ograniczenia emisji gazów cieplarnianych określone w art. 29 ust. 2-7 i 10 oraz art. 29a dyrektywy (UE) 2018/2001 w odniesieniu do paliw z biomasy, paliw odnawialnych pochodzenia niebiologicznego i pochodzących z recyklingu paliw węglowych oraz czy kryteria te zostały spełnione. Podobne kontrole powinny mieć zastosowanie przy ocenie zgodności z kryteriami ograniczenia emisji gazów cieplarnianych określonymi w art. 2 ust. 13 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2024/1788 (10) w odniesieniu do syntetycznych paliw niskoemisyjnych. Jeżeli weryfikator stwierdzi niezgodność z mającymi zastosowanie kryteriami zrównoważonego rozwoju i ograniczania emisji gazów cieplarnianych, której nie można skorygować przed przekazaniem sprawozdania z weryfikacji, należy to zgłosić w sprawozdaniu.

(9)

Rozporządzenie wykonawcze (UE) 2018/2066 zmieniono rozporządzeniem wykonawczym (UE) 2024/2493 w celu uregulowania przypisywania paliw alternatywnych lub kwalifikujących się paliw lotniczych i związanych z nimi emisji do konkretnych lotów. W odniesieniu do sytuacji, gdy paliw tych nie można fizycznie przypisać do konkretnego lotu, wprowadzono szczegółowe przepisy dotyczące proporcjonalnego przypisywania tych paliw do lotów rozpoczynających się w odnośnych portach lotniczych oraz harmonogramu dostarczania paliw do systemu tankowania. W celu zagwarantowania pewności prawa i integralności środowiskowej należy określić rolę weryfikatora w sprawdzaniu, czy spełniono odpowiednie wymogi określone w art. 53a-54c rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/2066.

(10)

Aby zapewnić prawidłowe proporcjonalne przypisywanie alternatywnych paliw lotniczych i kwalifikujących się paliw lotniczych do lotów oraz poinformować o tym właściwy organ, weryfikator powinien przeprowadzać kontrole kompletności i dokładności zgłoszonej ilości niemieszanego alternatywnego paliwa lotniczego o współczynniku zero oraz ilości niemieszanego kwalifikującego się paliwa lotniczego w podziale na kategorie paliwa zgodnie z art. 3c ust. 6 dyrektywy 2003/87/WE. Wszelkie zaobserwowane niespójności weryfikator powinien zgłaszać w sprawozdaniu z weryfikacji.

(11)

Zgodnie z rozszerzonym zakresem załącznika I do dyrektywy 2003/87/WE rozporządzeniem wykonawczym (UE) 2024/2493 wprowadzono nowe przepisy dotyczące monitorowania i raportowania CO_{2 przenoszonego do instalacji lub infrastruktury transportowej CO2 w celu długoterminowego geologicznego składowania, jak określono w art. 49 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/2066. Aby zapewnić wykrycie niespójności w odejmowaniu ilości przenoszonego CO2, konieczne jest określenie kontroli, które weryfikator powinien przeprowadzać podczas oceny prawidłowego stosowania metodyki monitorowania i odpowiedniego odejmowania CO2} przenoszonego zgodnie z art. 49 tego rozporządzenia wykonawczego.

(12)

W celu zapewnienia, aby CO_{2 trwale związany chemicznie w produkcie wymienionym w rozporządzeniu delegowanym Komisji (UE) 2024/2620 (11) został prawidłowo odjęty od całkowitych emisji z instalacji, konieczne jest określenie kontroli, które mają być przeprowadzane przez weryfikatora w odniesieniu do ilości CO2 trwale związanego chemicznie w tych produktach oraz odejmowania tego CO2}.

(13)

W następstwie zmian w dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2023/958 (12) w rozporządzeniu wykonawczym (UE) 2018/2066 ustanowiono przepisy dotyczące monitorowania i raportowania w odniesieniu do skutków innych niż CO_{2 emisji lotniczych powodowanych przez operatorów statków powietrznych. W wyniku tych zmian do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/2067 należy włączyć zharmonizowane przepisy dotyczące weryfikacji skutków innych niż CO2} emisji lotniczych oraz akredytacji weryfikatorów przeprowadzających taką weryfikację.

(14)

Weryfikacja raportu operatora statku powietrznego dotyczącego skutków innych niż CO_{2 emisji lotniczych powinna przebiegać w taki sam sposób jak weryfikacja raportów operatora statku powietrznego na temat wielkości emisji CO2. W tym celu definicje zawarte w art. 3, obowiązek określony w art. 4 oraz stosowanie wymogów określonych w rozdziałach II i III rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/2067 należy rozszerzyć tak, by obejmowały weryfikację skutków innych niż CO2 emisji lotniczych, chyba że szczególne cechy tej weryfikacji wymagają innych dostosowanych przepisów. Podobnie wymogi dotyczące akredytacji weryfikatorów określone w rozdziale V rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/2067 oraz wymogi dotyczące współpracy i wymiany informacji między krajowymi jednostkami akredytującymi a właściwymi organami określone w rozdziale VI tego rozporządzenia wykonawczego powinny mieć zastosowanie do weryfikacji skutków innych niż CO2} emisji lotniczych.

(15)

Zgodnie z art. 14 ust. 5 dyrektywy 2003/87/WE przy weryfikacji skutków innych niż CO_{2 emisji lotniczych należy stosować automatyzację w jak najszerszym zakresie. W przypadku gdy raporty dotyczące skutków innych niż CO2 emisji lotniczych są bez udziału operatora statku powietrznego i bez zmieniania przez niego danych wejściowych automatycznie uzupełniane z opracowanego przez Komisję systemu śledzenia skutków innych niż CO2 emisji lotniczych („NEATS”) lub z zatwierdzonego przez Komisję narzędzia informatycznego strony trzeciej, raporty dotyczące skutków innych niż CO2 emisji lotniczych należy uznać za zweryfikowane. W przypadkach tych raport został poddany zautomatyzowanej weryfikacji przez system lub narzędzie. Aby zapewnić zgodność z raportowaniem w zakresie emisji CO2} i osiągnąć jak największą dokładność danych, w ramach weryfikacji raportu operatora statku powietrznego na temat wielkości emisji należy przeprowadzić kontrolę spójności informacji o locie zawartych w raporcie na temat wielkości emisji z informacjami o locie w NEATS lub w narzędziu informatycznym strony trzeciej, przy jednoczesnym uwzględnieniu zakresu lotów objętych dyrektywą 2003/87/WE. Aby zminimalizować obciążenia administracyjne, takie kontrole spójności nie powinny być wymagane w przypadku małych podmiotów uczestniczących w systemie. Wszelkie niespójności w informacjach o locie weryfikator powinien zgłaszać w sprawozdaniu z weryfikacji.

(16)

W przypadku gdy operator statku powietrznego wykorzystuje własne dane, które wprowadza do NEATS lub narzędzia strony trzeciej zatwierdzonego przez Komisję, lub stosuje własne metody obliczeniowe, dla zapewnienia integralności środowiskowej i zwiększenia zaufania społeczeństwa do dokładności danych konieczne jest, aby raport dotyczący skutków innych niż CO₂ emisji lotniczych został zweryfikowany przez kompetentnego i niezależnego weryfikatora.

(17)

Aby weryfikatorzy mogli przeprowadzić weryfikację raportu dotyczącego skutków innych niż CO_{2 emisji lotniczych oraz ocenić aspekty techniczne monitorowania i raportowania w zakresie skutków innych niż CO2} emisji lotniczych, należy określić szczegółowe kryteria kompetencji. Powinno to umożliwić jednostkom akredytującym ocenę kompetencji i wyników weryfikatora pod kątem tych szczegółowych kryteriów podczas akredytowania weryfikatorów i nadzoru nad nimi.

(18)

Aby zwiększyć zaufanie społeczeństwa do jakości i solidności weryfikacji, a jednocześnie ułatwić akredytację i uniknąć obciążeń administracyjnych, do celów weryfikacji raportu dotyczącego skutków innych niż CO_{2 emisji lotniczych należy utworzyć rozszerzenie obecnego zakresu akredytacji 12 dla lotnictwa. Weryfikatorzy przeprowadzający weryfikację raportu na temat wielkości emisji powinni być akredytowani zgodnie z zakresem akredytacji 12a, natomiast weryfikatorzy weryfikujący raporty dotyczące skutków innych niż CO2 emisji lotniczych powinni być akredytowani w rozszerzonym zakresie akredytacji 12b. W celu zmniejszenia obciążeń administracyjnych należy wprowadzić wyłączenie dla tych sytuacji, w których weryfikacja raportów dotyczących skutków innych niż CO2} emisji lotniczych jest stosunkowo prosta ze względu na rodzaj danych wprowadzanych przez operatora statku powietrznego, takich jak informacje o locie, dane dotyczące trajektorii lotu lub dane dotyczące właściwości statku powietrznego. W takich przypadkach wystarczająca powinna być akredytacja zgodnie z zakresem 12a.

(19)

Aby nie wpływać na ważne akredytacje weryfikatorów weryfikujących raporty na temat wielkości emisji CO_{2, weryfikatorzy, którzy są akredytowani zgodnie z zakresem akredytacji 12 do czasu wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, powinni mieć możliwość weryfikacji raportów operatora statku powietrznego na temat wielkości emisji oraz raportów dotyczących skutków innych niż CO2} emisji lotniczych, w przypadku gdy operator statku powietrznego zmienia w NEATS lub w narzędziu strony trzeciej zatwierdzonym przez Komisję jedynie informacje o locie, dane dotyczące trajektorii lotu lub właściwości statku powietrznego.

(20)

Weryfikator musi mieć dostęp do systemów informatycznych wykorzystywanych przez operatorów statków powietrznych do monitorowania i raportowania skutków innych niż CO₂ emisji lotniczych. Należy ustanowić zharmonizowane przepisy dotyczące rodzaju informacji, systemów lub narzędzi, które mają być wymieniane między operatorem a weryfikatorem, oraz czynników, które należy uwzględnić w analizie strategicznej i analizie ryzyka na potrzeby planowania weryfikacji.

(21)

W ramach weryfikacji danych weryfikatorzy powinni przeprowadzać szczegółowe kontrole spójności danych, które są wykorzystywane przez operatorów statków powietrznych przy sporządzaniu raportów dotyczących skutków innych niż CO_{2 emisji lotniczych. Rodzaj kontroli powinien zależeć od konkretnych danych wejściowych. Potrzebne są zharmonizowane przepisy określające te kontrole i sposób postępowania w przypadku luk w danych dotyczących skutków innych niż CO2} emisji lotniczych.

(22)

Aby dostosować się do weryfikacji emisji CO_{2 i uwzględnić fakt, że dane dotyczące skutków innych niż CO2 emisji lotniczych są w dużym stopniu przetwarzane i rejestrowane w systemach zautomatyzowanych, do weryfikacji raportów dotyczących skutków innych niż CO2 emisji lotniczych należy stosować definicję obiektu przyjętą w weryfikacji emisji CO2} oraz przepisy dotyczące wizyt w obiektach, które weryfikator ma przeprowadzać. Na podobnych warunkach powinny być dozwolone wirtualne wizyty w obiektach. Stosowanie tych warunków oraz działania weryfikatorów podczas takich wizyt w obiektach powinny być monitorowane w ramach corocznego nadzoru nad weryfikatorami przez krajowe jednostki akredytujące.

(23)

Aby zagwarantować pewność prawa i uniknąć obciążeń administracyjnych, odpowiednie jest przyjęcie dla wszystkich operatorów statków powietrznych jednolitego poziomu istotności do celów planowania weryfikacji raportów dotyczących skutków innych niż CO₂ emisji lotniczych i wspierania dokonywanej w ramach tej weryfikacji oceny przez weryfikatora, czy nieprawidłowość, niezgodność lub nieprzestrzeganie przepisów mają istotny wpływ.

(24)

W celu zapewnienia, aby indywidualne lub połączone z innymi nieprawidłowości, niezgodności lub przypadki nieprzestrzegania rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/2066 mieszczące się poniżej mającego zastosowanie poziomu istotności nie były ignorowane, kwestie te należy również uznać za istotne, jeżeli jest to uzasadnione charakterem, skalą i szczególnymi okolicznościami danej kwestii.

(25)

Aby zmniejszyć obciążenie administracyjne podmiotów objętych regulacją, których sytuacja w kontekście monitorowania jest prosta i w przypadku których ryzyko jest niskie, należy w odniesieniu do nich wprowadzić pewne uproszczenia przy weryfikacji raportów podmiotu objętego regulacją. Uproszczenia te powinny mieć zastosowanie wyłącznie na ściśle określonych warunkach, aby zapewnić jakość weryfikacji i zachować integralność środowiskową.

(26)	Aby ograniczyć ryzyko narażenia bezstronności weryfikatora, zasady dotyczące bezstronności i niezależności weryfikatora i jego personelu prowadzącego działania weryfikacyjne należy rozszerzyć na weryfikację raportów dotyczących skutków innych niż CO₂ emisji lotniczych.

(27)

Na podstawie art. 14 ust. 1 dyrektywy 2003/87/WE przepisy dotyczące monitorowania i raportowania emisji z paliw z biomasy, paliw odnawialnych pochodzenia niebiologicznego, pochodzących z recyklingu paliw węglowych i syntetycznych paliw niskoemisyjnych określone w rozporządzeniu wykonawczym (UE) 2018/2066 mają zastosowanie od dnia 1 stycznia 2024 r. W związku z tym przepisy dotyczące weryfikacji emisji związanych z tymi paliwami powinny mieć zastosowanie do weryfikacji raportów na temat wielkości emisji dotyczących okresu sprawozdawczego 2024,

(28)	Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu ds. Zmian Klimatu,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W rozporządzeniu wykonawczym (UE) 2018/2067 wprowadza się następujące zmiany:

w art. 2 wprowadza się następujące zmiany:

lit. b) otrzymuje brzmienie:

„b)	weryfikacji emisji gazów cieplarnianych mających miejsce od dnia 1 stycznia 2025 r., zgłoszonych przez podmiot objęty regulacją na podstawie art. 30f dyrektywy 2003/87/WE;”;

dodaje się lit. c) w brzmieniu:

„c)	weryfikacji skutków innych niż CO₂ emisji lotniczych mających miejsce od dnia 1 stycznia 2025 r., zgłoszonych przez operatora statku powietrznego na podstawie art. 14 ust. 5 dyrektywy 2003/87/WE.”;

w art. 3 wprowadza się następujące zmiany:

dodaje się pkt 6c w brzmieniu:

„6c)

»raport dotyczący skutków innych niż CO₂ emisji lotniczych« oznacza raport przedkładany przez operatora statku powietrznego na podstawie art. 14 ust. 5 dyrektywy 2003/87/WE i zawierany jako załącznik w rocznym raporcie operatora statku powietrznego na temat wielkości emisji zgodnie z art. 68 ust. 5 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/2066;”;

pkt 7 otrzymuje brzmienie:

„7)

»raport prowadzącego instalację lub operatora statku powietrznego« oznacza roczny raport na temat wielkości emisji składany przez prowadzącego instalację lub operatora statku powietrznego na podstawie art. 14 ust. 3 dyrektywy 2003/87/WE, raport dotyczący skutków innych niż CO_{2 emisji lotniczych, raport dotyczący danych podstawowych składany przez prowadzącego instalację na podstawie art. 4 ust. 2 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2019/331 (*1}), raport dotyczący danych nowej instalacji składany przez prowadzącego instalację na podstawie art. 5 ust. 2 tego rozporządzenia, roczny raport dotyczący poziomu działalności lub sprawozdanie dotyczące neutralności klimatycznej;

(*1) Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2019/331 z dnia 19 grudnia 2018 r. w sprawie ustanowienia przejściowych zasad dotyczących zharmonizowanego przydziału bezpłatnych uprawnień do emisji w całej Unii na podstawie art. 10a dyrektywy 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 59 z 27.2.2019, s. 8, ELI: http://data.europa.eu/eli/reg_del/2019/331/oj).”;"

w pkt 13 wprowadza się następujące zmiany:

(i)

lit. b) otrzymuje brzmienie:

„b)

do celów weryfikacji raportu operatora statku powietrznego na temat wielkości emisji lub raportu operatora statku powietrznego dotyczącego skutków innych niż CO₂ emisji lotniczych - każde działanie lub brak działania ze strony operatora statku powietrznego sprzeczne z wymogami zawartymi w planie monitorowania zatwierdzonym przez właściwy organ;”;

(ii)

dodaje się lit. ca) w brzmieniu:

„ca)	do celów weryfikacji sprawozdania dotyczącego neutralności klimatycznej - każde działanie lub brak działania ze strony prowadzącego instalację, które jest sprzeczne ze specyfikacjami zawartymi w planie neutralności klimatycznej;”;

pkt 14 lit. a) otrzymuje brzmienie:

„a)

do celów weryfikacji raportu na temat wielkości emisji lub raportu operatora statku powietrznego dotyczącego skutków innych niż CO₂ emisji lotniczych - miejsca, dla których definiuje się proces monitorowania i w których się nim zarządza, w tym miejsca, w których przechowywane i kontrolowane są odnośne dane i informacje;”;

pkt 30 otrzymuje brzmienie:

„30)	»okres sprawozdawczy dotyczący poziomu działalności« oznacza mający zastosowanie okres poprzedzający przedłożenie rocznego raportu dotyczącego poziomu działalności na podstawie art. 3 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2019/1842;”;

dodaje się pkt 31 i 32 w brzmieniu:

„31)	»sprawozdanie dotyczące neutralności klimatycznej« oznacza sprawozdanie składane przez prowadzącego instalację na podstawie art. 3b ust. 2 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2019/1842;

32)

»okres sprawozdawczy dotyczący neutralności klimatycznej« oznacza, zgodnie z art. 10a ust. 1 akapit piąty i art. 10b ust. 4 akapit czwarty dyrektywy 2003/87/WE, mający zastosowanie okres do dnia 31 grudnia 2025 r., a następnie każdy pięcioletni okres kończący się dnia 31 grudnia każdego kolejnego piątego roku.”;

art. 6 otrzymuje brzmienie:

„ Artykuł 6

Wiarygodność weryfikacji

Zweryfikowany raport na temat wielkości emisji, raport dotyczący skutków innych niż CO₂ emisji lotniczych, raport dotyczący danych podstawowych, raport dotyczący danych nowej instalacji, roczny raport dotyczący poziomu działalności lub sprawozdanie dotyczące neutralności klimatycznej muszą być wiarygodne dla użytkowników. Raporty te muszą wiernie przedstawiać dane, których prezentacji służą albo których prezentacji można od nich w sposób uzasadniony oczekiwać.

Proces weryfikacji raportu prowadzącego instalację lub operatora statku powietrznego musi być skutecznym i niezawodnym narzędziem wspierającym procedury zapewniania i kontroli jakości, a także dostarczającym informacji, na podstawie których prowadzący instalację lub operator statku powietrznego może podejmować działania w celu poprawienia wyników pod względem monitorowania i sprawozdawczości w zakresie emisji, skutków innych niż CO₂ emisji lotniczych, danych istotnych dla przydziału bezpłatnych uprawnień lub danych istotnych dla raportów dotyczących neutralności klimatycznej, w tym w odniesieniu do wartości pośrednich i celów.”

;

w art. 7 wprowadza się następujące zmiany:

w ust. 4 wprowadza się następujące zmiany:

(i)

lit. a) i b) otrzymują brzmienie:

„a)

raport prowadzącego instalację lub operatora statku powietrznego jest kompletny i spełnia wymogi określone w załączniku X do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/2066, załączniku IV do rozporządzenia delegowanego (UE) 2019/331 lub w art. 3 ust. 2 lub załączniku II do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2019/1842, zależnie od przypadku;

prowadzący instalację lub operator statku powietrznego postępował zgodnie z wymogami zezwolenia na emisję gazów cieplarnianych i planu monitorowania zatwierdzonego przez właściwy organ w odniesieniu do weryfikacji raportu prowadzącego instalację na temat wielkości emisji oraz z wymogami planu monitorowania zatwierdzonego przez właściwy organ w odniesieniu do weryfikacji raportu operatora statku powietrznego na temat wielkości emisji lub raportu dotyczącego skutków innych niż CO₂ emisji lotniczych;”;

(ii)

dodaje się lit. ca) w brzmieniu:

„ca)

jeżeli chodzi o weryfikację sprawozdania dotyczącego neutralności klimatycznej prowadzącego instalację, prowadzący instalację działał zgodnie ze specyfikacjami planu neutralności klimatycznej na podstawie rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2023/2441 (*2), w szczególności w odniesieniu do środków, wartości pośrednich, inwestycji i celów;

(*2) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2023/2441 z dnia 31 października 2023 r. ustanawiające zasady stosowania dyrektywy 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do treści i formatu planu neutralności klimatycznej niezbędnego do przydziału bezpłatnych uprawnień do emisji (Dz.U. L, 2023/2441, 3.11.2023, ELI: http://data.europa.eu/eli/reg_impl/2023/2441/oj).”;"

(iii)

akapit trzeci otrzymuje brzmienie:

„Do celów lit. d) weryfikator uzyskuje od prowadzącego instalację lub operatora statku powietrznego jasne i obiektywne dowody potwierdzające łączną ilość zgłoszonych emisji, skutki innych niż CO₂ emisji lotniczych, dane istotne dla przydziału bezpłatnych uprawnień lub dane istotne dla sprawozdań dotyczących neutralności klimatycznej z uwzględnieniem wszystkich innych informacji zawartych w raporcie prowadzącego instalację lub operatora statku powietrznego.”;

dodaje się ust. 5a w brzmieniu:

„5a. W przypadku stwierdzenia przez weryfikatora, że prowadzący instalację nie przestrzega rozporządzenia wykonawczego (UE) 2023/2441, nieprawidłowość ta zostaje uwzględniona w sprawozdaniu z weryfikacji, nawet jeżeli właściwy organ uznał plan neutralności klimatycznej za zgodny z tym rozporządzeniem zgodnie z art. 22b ust. 1 lit. c) rozporządzenia delegowanego (UE) 2019/331.”

;

w art. 9 ust. 1 wprowadza się następujące zmiany:

dodaje się lit. ba) w brzmieniu:

„ba)	poziom szczegółowości i złożoności planu neutralności klimatycznej w odniesieniu do weryfikacji sprawozdania dotyczącego neutralności klimatycznej;”;

lit. e) otrzymuje brzmienie:

„e)	umiejscowienie informacji i danych dotyczących emisji gazów cieplarnianych i skutków innych niż CO₂ emisji lotniczych oraz umiejscowienie danych istotnych dla przydziału bezpłatnych uprawnień lub danych istotnych dla sprawozdań dotyczących neutralności klimatycznej.”;

w art. 10 ust. 1 wprowadza się następujące zmiany:

dodaje się lit. ca) w brzmieniu:

„ca)	aktualną wersję planu neutralności klimatycznej prowadzącego instalację, a także wszelkie inne istotne wersje planu neutralności klimatycznej;”;

lit. h) otrzymuje brzmienie:

„h)

w stosownych przypadkach roczny raport na temat wielkości emisji, raport dotyczący skutków innych niż CO₂ emisji lotniczych, raport dotyczący danych podstawowych, raport dotyczący danych nowej instalacji, roczny raport dotyczący poziomu działalności lub sprawozdanie dotyczące neutralności klimatycznej prowadzącego instalację lub operatora statku powietrznego;”;

dodaje się lit. kb) w brzmieniu:

„kb)	jeśli w okresie sprawozdawczym dotyczącym neutralności klimatycznej wprowadzono zmiany w planie neutralności klimatycznej, rejestr wszystkich takich zmian zgodnie z art. 22d rozporządzenia delegowanego (UE) 2019/331;”;

lit. m), n) i o) otrzymują brzmienie:

„m)

w stosownych przypadkach sprawozdanie z weryfikacji z poprzedniego roku, poprzedniego okresu odniesienia lub poprzedniego okresu sprawozdawczego dotyczącego neutralności klimatycznej, jeśli w stosownych przypadkach w poprzednim roku, poprzednim okresie odniesienia lub poprzednim okresie sprawozdawczym dotyczącym neutralności klimatycznej weryfikator nie przeprowadził weryfikacji dla danego prowadzącego instalację lub operatora statku powietrznego;

n)	wszelką odnośną korespondencję z właściwym organem, w szczególności informacje dotyczące zgłoszenia zmian w planie monitorowania, planie metodyki monitorowania, planie neutralności klimatycznej lub wartościach pośrednich i celach oraz korekt w zgłaszanych danych, w zależności od przypadku;

informacje o bazach danych i źródłach danych wykorzystanych do celów monitorowania i sprawozdawczości, łącznie z informacjami pochodzącymi z Eurocontrol lub innej odpowiedniej organizacji, systemu śledzenia skutków innych niż CO₂ emisji lotniczych („NEATS”) lub narzędzia informatycznego strony trzeciej zgodnie z art. 56a ust. 7 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/2066;”;

dodaje się lit. oa) w brzmieniu:

„oa)

informacje i dane bazowe wykorzystywane przez operatora statku powietrznego do zestawiania informacji o locie, informacje o właściwościach statku powietrznego i inne rodzaje monitorowanych informacji w celu dokonania obliczenia ekwiwalentu CO_{2 dla skutków innych niż CO2} emisji lotniczych na lot, w przypadku gdy NEATS jest udostępniany później przez Komisję zgodnie z art. 56b ust. 6 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/2066;”;

w art. 11 wprowadza się następujące zmiany:

w ust. 3 wprowadza się następujące zmiany:

(i)

lit. b) otrzymuje brzmienie:

„b)	do celów weryfikacji raportu operatora statku powietrznego na temat wielkości emisji lub raportu dotyczącego skutków innych niż CO₂ emisji lotniczych - wielkość i charakter operatora statku powietrznego, rozmieszczenie informacji w różnych miejscach, a także liczbę i typ lotów;”;

(ii)

dodaje się lit. ca) w brzmieniu:

„ca)	do celów weryfikacji sprawozdania dotyczącego neutralności klimatycznej, planu neutralności klimatycznej, konkretnych wartości pośrednich i celów określonych w tym planie, a także wszelkich aktualizacji planu neutralności klimatycznej w okresie sprawozdawczym dotyczącym neutralności klimatycznej;”;

(iii)

lit. d) otrzymuje brzmienie:

„d)

charakter, skalę i złożoność źródeł emisji i strumieni materiałów wsadowych oraz urządzeń i procesów, które są przyczyną emisji, skutków innych niż CO₂ emisji lotniczych lub do których odnoszą się dane istotne dla przydziału bezpłatnych uprawnień, w tym urządzenia pomiarowe opisane - zależnie od przypadku - w planie monitorowania lub planie metodyki monitorowania, pochodzenie i zastosowanie współczynników obliczeniowych oraz inne źródła danych pierwotnych;”;

dodaje się lit. f) w brzmieniu:

„f)

do celów weryfikacji raportu dotyczącego skutków innych niż CO₂ emisji lotniczych - zakres, w jakim dane są dostarczane przez operatorów statków powietrznych w NEATS lub narzędziach informatycznych stron trzecich zatwierdzonych przez Komisję zgodnie z art. 56a ust. 8 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/2066.”;

w ust. 4 wprowadza się następujące zmiany:

(i)

dodaje się lit. aa) w brzmieniu:

„aa)	czy przedstawiony mu plan neutralności klimatycznej to aktualna wersja i czy został on uznany za zgodny przez właściwy organ zgodnie z art. 22b ust. 1 lit. c) rozporządzenia delegowanego (UE) 2019/331;”;

(ii)

dodaje się lit. bb) w brzmieniu:

„bb)	czy do planu neutralności klimatycznej w okresie sprawozdawczym dotyczącym neutralności klimatycznej wprowadzono jakiekolwiek zmiany oraz czy właściwy organ został poinformowany o tych zmianach;”;

w art. 13 wprowadza się następujące zmiany:

ust. 1 lit. c) otrzymuje brzmienie:

„c)

plan wyboru próby kontrolnej określający zakres i metody pobierania próbek danych w odniesieniu do punktów danych stanowiących podstawę łącznej ilości emisji w raporcie prowadzącego instalację lub operatora statku powietrznego na temat wielkości emisji, łącznego wpływu skutków innych niż CO_{2 emisji lotniczych w raporcie dotyczącym skutków innych niż CO2} emisji lotniczych, zagregowanych danych istotnych dla przydziału bezpłatnych uprawnień w raporcie prowadzącego instalację dotyczącym danych podstawowych, w raporcie dotyczącym danych nowej instalacji, w rocznym raporcie dotyczącym poziomu działalności lub zagregowanych danych istotnych dla wykazania, że osiągnięto wartości pośrednie i cele określone w planie neutralności klimatycznej.”;

ust. 2 akapit pierwszy otrzymuje brzmienie:

„Weryfikator sporządza plan badań, o którym mowa w ust. 1 lit. b), w sposób umożliwiający mu określenie stopnia, w którym można polegać na odnośnych działaniach kontrolnych do celów oceny zgodności z wymogami wspomnianymi w art. 7 ust. 4 lit. b), c), ca) i d) lub art. 7 ust. 4 akapit trzeci.”;

9)	art. 14 akapit pierwszy otrzymuje brzmienie: „Weryfikator realizuje plan weryfikacji oraz, na podstawie analizy ryzyka, sprawdza wykonanie, w zależności od przypadku, planu monitorowania lub planu metodyki monitorowania zatwierdzonego przez właściwy organ, lub planu neutralności klimatycznej.”;

10)

w art. 16 wprowadza się następujące zmiany:

w ust. 2 wprowadza się następujące zmiany:

(i)

w akapicie pierwszym formuła wprowadzająca otrzymuje brzmienie:

„2. W ramach weryfikacji danych, o których mowa w ust. 1, i biorąc pod uwagę w stosownych przypadkach zatwierdzony plan monitorowania, plan metodyki monitorowania lub plan neutralności klimatycznej, w tym procedury opisane we wspomnianym planie, weryfikator sprawdza:”;

(ii)

dodaje się lit. ca) w brzmieniu:

„ca)	do celów weryfikacji sprawozdania dotyczącego neutralności klimatycznej - spójność z granicami instalacji określonymi w rozporządzeniu wykonawczym (UE) 2018/2066 i jej podinstalacjami określonymi w rozporządzeniu delegowanym (UE) 2019/331;”;

(iii)

lit. d) otrzymuje brzmienie:

„d)

do celów weryfikacji raportu na temat wielkości emisji i raportu dotyczącego skutków innych niż CO_{2 emisji lotniczych operatora statku powietrznego - kompletność danych dotyczących lotów objętych kategorią działań w zakresie lotnictwa wymienionych w załączniku I do dyrektywy 2003/87/WE, za które operator statku powietrznego jest odpowiedzialny, a także kompletność danych dotyczących emisji i skutków innych niż CO2} emisji lotniczych;”;

(iv)

dodaje się lit. fb) w brzmieniu:

„fb)	do celów weryfikacji sprawozdania dotyczącego neutralności klimatycznej - czy emisje historyczne, poziomy emisji oraz poziomy działalności są spójne z danymi zawartymi w raportach dotyczących danych podstawowych i raportach dotyczących poziomu działalności;”;

dodaje się ust. 2a, 2b, 2c i 2d w brzmieniu:

„2a. W przypadku gdy operator statku powietrznego przedstawia dane dotyczące trajektorii lotu w raporcie dotyczącym skutków innych niż CO₂ emisji lotniczych, weryfikator sprawdza kompletność informacji o trajektorii lotu w ramach weryfikacji danych, o której mowa w ust. 1, i z uwzględnieniem zatwierdzonego planu monitorowania.

2b. W przypadku gdy operator statku powietrznego przedstawia dane dotyczące właściwości statku powietrznego w raporcie dotyczącym skutków innych niż CO₂ emisji lotniczych, weryfikator sprawdza co najmniej w ramach weryfikacji danych, o której mowa w ust. 1, i z uwzględnieniem zatwierdzonego planu monitorowania:

a)	spójność między typami statków powietrznych wymienionymi w zatwierdzonym planie monitorowania a zgłoszonymi danymi dotyczącymi typów statków powietrznych oraz danymi zapisanymi w dokumentacji wewnętrznej;

spójność między źródłami danych i procedurami operatora statku powietrznego dotyczącymi silników statków powietrznych a niepowtarzalnym numerem identyfikacyjnym silnika statku powietrznego wymienionym w bazie danych emisji z silników Organizacji Międzynarodowego Lotnictwa Cywilnego (ICAO) lub równoważnym źródle danych wykorzystywanym do identyfikacji silników zamontowanych na statku powietrznym;

c)	spójność między masą statku powietrznego, masą startową lub współczynnikiem obciążenia w wewnętrznej dokumentacji operatora statku powietrznego oraz dokumentacji masy i wyważenia a danymi zgłoszonymi przez operatora statku powietrznego.

Weryfikator wykorzystuje również model Base of Aircraft Data (BADA) do symulacji osiągów statku powietrznego w celu oszacowania jego masy, masy startowej lub współczynnika obciążenia i w celu porównania z danymi dostarczonymi przez operatora statku powietrznego.

2c. W przypadku gdy operator statku powietrznego przedstawia dane dotyczące osiągów statku powietrznego w raporcie dotyczącym skutków innych niż CO₂ emisji lotniczych, weryfikator, w ramach weryfikacji danych, o której mowa w ust. 1, i z uwzględnieniem zatwierdzonego planu monitorowania, sprawdza:

a)	spójność pomiędzy danymi dotyczącymi trajektorii lotu a danymi dotyczącymi osiągów statku powietrznego wzdłuż jego trajektorii, co obejmuje kontrolę krzyżową znaczników czasu stosowanych w odniesieniu do danych dotyczących trajektorii lotu i danych dotyczących osiągów statku powietrznego;

b)	spójność pomiędzy zagregowanym zużyciem paliwa, danymi dotyczącymi paliwa zakupionego lub dostarczonego w inny sposób do statku powietrznego wykonującego działalność lotniczą a pomiarami w zbiornikach;

c)	spójność pomiędzy danymi przekazywanymi przez operatora statku powietrznego a specyfikacjami producenta, wewnętrzną dokumentacją i procedurami związanymi z dostarczonym paliwem, przepływem paliwa i wydajnością silnika statku powietrznego, w tym ciągiem silnika statku powietrznego;

d)	wszelkie informacje, które weryfikator uzna za niezbędne do ograniczenia ryzyka weryfikacyjnego do możliwego do przyjęcia poziomu w celu uzyskania wystarczającej pewności, że raport dotyczący skutków innych niż CO₂ emisji lotniczych jest wolny od istotnych nieprawidłowości.

Sprawdzając spójność danych, o których mowa w lit. a), weryfikator wykorzystuje również model Base of Aircraft Data (BADA) do symulacji osiągów statku powietrznego w celu oszacowania pomiarów przepływu paliwa i sprawności silnika w celu porównania z danymi dostarczonymi przez operatora statku powietrznego.

2d. W przypadku gdy operator statku powietrznego stosuje własną metodę określania właściwości paliwa lub danych meteorologicznych w raporcie dotyczącym skutków innych niż CO₂ emisji lotniczych, własny moduł spalania paliwa lub moduł oszacowania emisji, o których mowa w art. 56a ust. 4 lit. a) rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/2066, weryfikator sprawdza w ramach weryfikacji danych, o której mowa w ust. 1, prawidłowość informacji wejściowych wykorzystanych do określenia danych i stosuje metody zatwierdzone przez właściwy organ w planie monitorowania.”

;

dodaje się ust. 4 w brzmieniu:

„4. Do celów sprawdzenia kompletności trajektorii lotu, o których mowa w ust. 2a, weryfikator korzysta, w stosownych przypadkach, z opracowanego przez Eurocontrol bieżącego taktycznego modelu lotu, opracowanego przez Eurocontrol regulowanego taktycznego modelu lotu lub alternatywnie opracowanego przez Eurocontrol złożonego taktycznego modelu lotu bądź modelu równoważnego pod względem dokładności danych, a także z danych automatycznego zależnego dozorowania - rozgłaszania.”

;

11)

w art. 17 wprowadza się następujące zmiany:

ust. 4 otrzymuje brzmienie:

„4. Jeżeli przenoszony CO_{2 jest odejmowany zgodnie z art. 49 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/2066, a ilość przenoszonego CO2 jest mierzona zarówno w instalacji przesyłającej, jak i odbiorczej lub w infrastrukturze transportowej CO2, weryfikator sprawdza, czy różnice między wartościami zmierzonymi w obu instalacjach lub w infrastrukturze transportowej CO2 można wyjaśnić niepewnością systemów pomiarowych i czy w raportach na temat wielkości emisji z obu instalacji lub infrastruktury transportowej CO2} podano właściwą średnią arytmetyczną zmierzonych wartości.

Jeśli różnic między wartościami zmierzonymi w obu instalacjach lub w infrastrukturze transportowej CO₂ nie można wyjaśnić niepewnością systemów pomiarowych, weryfikator sprawdza, czy wprowadzono dostosowania w celu zmniejszenia różnic między zmierzonymi wartościami, czy takie dostosowania miały zachowawczy charakter i czy właściwy organ zatwierdził takie dostosowania.

Jeżeli CO_{2 tranzytowe zgłoszono zgodnie z art. 49 ust. 7 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/2066, weryfikator sprawdza, czy CO2 tranzytowe zostało przeniesione do innej instalacji lub infrastruktury transportowej CO2} nie później niż w dniu 31 stycznia następnego roku.”

;

dodaje się ust. 4a, 4b i 4c w brzmieniu:

„4a. Jeżeli przenoszony N_{2O nie jest liczony jako emitowany zgodnie z art. 50 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/2066, a ilość przenoszonego N2}O jest mierzona zarówno w instalacji przesyłającej, jak i odbiorczej, weryfikator sprawdza, czy różnice między wartościami zmierzonymi w obu instalacjach można wyjaśnić niepewnością systemów pomiarowych i czy w raportach na temat wielkości emisji z obu instalacji podano właściwą średnią arytmetyczną zmierzonych wartości.

Jeśli różnic między wartościami zmierzonymi w obu instalacjach nie można wyjaśnić niepewnością systemów pomiarowych, weryfikator sprawdza, czy wprowadzono dostosowania w celu zmniejszenia różnic między zmierzonymi wartościami, czy takie dostosowania miały zachowawczy charakter i czy właściwy organ zatwierdził takie dostosowania.

4b. W przypadku gdy CO₂ przenoszony zgodnie z art. 49 ust. 6 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/2066 pochodzi z materiałów lub paliw zawierających węgiel o współczynniku zero, weryfikator sprawdza wszystkie następujące elementy:

a)	czy przenoszony CO₂ powstał z materiałów lub paliw zawierających węgiel o współczynniku zero;

b)	czy instalacja przesyłająca lub infrastruktura transportu CO_{2 odjęły przenoszony CO2} prawidłowo, proporcjonalnie do frakcji węgla, która nie pochodzi z węgla o współczynniku zero;

c)	czy prowadzący instalację lub infrastrukturę transportu CO₂ monitorował emisje z wycieków, emisje niezorganizowane lub uwolnione emisje, jeżeli takie emisje wystąpiły;

d)	wszelkie informacje, które weryfikator uzna za niezbędne do ograniczenia ryzyka weryfikacyjnego do możliwego do przyjęcia poziomu w celu uzyskania wystarczającej pewności, że raport na temat wielkości emisji jest wolny od istotnych nieprawidłowości.

4c. Jeżeli CO₂ jest trwale związany chemicznie z produktem zgodnie z art. 49a rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/2066, weryfikator sprawdza wszystkie następujące elementy:

a)	czy produkt jest wymieniony w rozporządzeniu delegowanym (UE) 2024/2620;

b)	czy prowadzący instalację prawidłowo odjął CO₂ pochodzący z węgla nieobjętego współczynnikiem zero, który jest trwale związany chemicznie zgodnie z art. 49a rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/2066;

c)	ilość CO₂ trwale związanego chemicznie w produkcie wymienionym w rozporządzeniu delegowanym (UE) 2024/2620;

w przypadku CO₂ powstałego z materiałów lub paliw zawierających frakcję węgla o współczynniku zero:

(i)	czy CO₂ powstał z tych materiałów lub paliw;

(ii)	czy prowadzący instalację prawidłowo odjął CO₂, który jest trwale związany chemicznie, proporcjonalnie do frakcji węgla, która nie pochodzi z węgla o współczynniku zero;

e)	wszelkie informacje, które weryfikator uzna za niezbędne do ograniczenia ryzyka weryfikacyjnego do możliwego do przyjęcia poziomu w celu uzyskania wystarczającej pewności, że raport na temat wielkości emisji jest wolny od istotnych nieprawidłowości.”

;

ust. 5 otrzymuje brzmienie:

„5. Do celów weryfikacji raportu prowadzącego instalację na temat wielkości emisji weryfikator, w ramach kontroli, o której mowa w ust. 1, sprawdza następujące dowody:

a)	dowody prowadzącego instalację wykazujące zgodność paliw z biomasy o współczynniku zero z kryteriami zrównoważonego rozwoju i ograniczania emisji gazów cieplarnianych określonymi w art. 29 ust. 2-7 i 10 dyrektywy (UE) 2018/2001;

b)	dowody prowadzącego instalację wykazujące zgodność paliwa odnawialnego pochodzenia niebiologicznego (»RFNBO«) lub pochodzących z recyklingu paliw węglowych (»RCF«) o współczynniku zero z kryteriami ograniczenia emisji gazów cieplarnianych określonymi w art. 29a dyrektywy (UE) 2018/2001;

dowody prowadzącego instalację wykazujące wszystkie następujące elementy:

(i)	zgodność syntetycznych paliw niskoemisyjnych o współczynniku zero z progiem redukcji emisji gazów cieplarnianych, o którym mowa w art. 2 pkt 13 dyrektywy (UE) 2024/1788;

(ii)	czy w odniesieniu do zawartości węgla w syntetycznych paliwach niskoemisyjnych umorzono uprzednio uprawnienia na podstawie dyrektywy 2003/87/WE.”

;

dodaje się ust. 5a i 5b w brzmieniu:

„5a. W przypadku gdy prowadzący instalację określił frakcję biomasy i identyczną frakcję biomasy o współczynniku zero dla biogazu z wykorzystaniem rejestrów zakupów zgodnie z art. 39 ust. 4 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/2066, weryfikator sprawdza wszystkie następujące elementy:

a)	czy żadna inna osoba nie twierdzi, że zakupiona ilość biogazu jest przez nią wykorzystywana;

b)	czy prowadzący instalację i producent frakcji biomasy są podłączeni do tej samej sieci;

c)	wszelkie informacje, które weryfikator uzna za niezbędne do ograniczenia ryzyka weryfikacyjnego do możliwego do przyjęcia poziomu w celu uzyskania wystarczającej pewności, że raport na temat wielkości emisji jest wolny od istotnych nieprawidłowości.

5b. W przypadku gdy frakcję RFNBO lub RCF i identyczną frakcję RFNBO lub RCF o współczynniku zero zawartą w gazie ziemnym określono zgodnie z art. 39a rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/2066, weryfikator sprawdza wszystkie następujące elementy:

a)	czy żadna inna osoba nie twierdzi, że zakupiona ilość RFNBO lub RCF jest przez nią wykorzystywana;

b)	czy prowadzący instalację i producent RFNBO lub RCF są podłączeni do tej samej sieci;

c)	wszelkie informacje, które weryfikator uzna za niezbędne do ograniczenia ryzyka weryfikacyjnego do możliwego do przyjęcia poziomu w celu uzyskania wystarczającej pewności, że raport na temat wielkości emisji jest wolny od istotnych nieprawidłowości.”

;

ust. 6 otrzymuje brzmienie:

„6. W przypadku gdy alternatywne paliwo lotnicze lub kwalifikujące się paliwo lotnicze jest dostarczane do statku powietrznego w fizycznie identyfikowalnych partiach i można je fizycznie przypisać do zgłoszonego lotu, weryfikator sprawdza, czy ilość alternatywnego paliwa lotniczego lub kwalifikującego się paliwa lotniczego jest prawidłowo przypisana do lotu bezpośrednio po uzupełnieniu paliwa.

Jeśli kilka kolejnych lotów jest wykonywanych bez uzupełniania paliwa między kolejnymi lotami, weryfikator sprawdza, czy ilość alternatywnego paliwa lotniczego lub kwalifikującego się paliwa lotniczego jest przypisana do tych lotów proporcjonalnie do emisji z tych lotów obliczonych z zastosowaniem wstępnego współczynnika emisji.

W przypadku gdy alternatywne paliwo lotnicze nie może być fizycznie przypisane na lotnisku do konkretnego lotu, weryfikator sprawdza, czy alternatywne paliwo lotnicze jest przypisane do lotów, w przypadku których uprawnienia muszą zostać umorzone zgodnie z art. 12 ust. 3 dyrektywy 2003/87/WE, proporcjonalnie do emisji z tych lotów rozpoczynających się na tym lotnisku, które to emisje obliczono z zastosowaniem wstępnego współczynnika emisji.

W przypadku gdy nie można fizycznie przypisać kwalifikującego się paliwa lotniczego na lotnisku do konkretnego lotu, weryfikator sprawdza, czy kwalifikujące się paliwo lotnicze jest przypisane do lotów, w przypadku których uprawnienia należy umorzyć zgodnie z art. 12 ust. 3 dyrektywy 2003/87/WE, oraz do lotów, o których mowa w art. 3c ust. 8 tej dyrektywy, proporcjonalnie do emisji z tych lotów obliczonych z zastosowaniem wstępnego współczynnika emisji.

Do celów akapitu trzeciego i czwartego weryfikator sprawdza, czy alternatywne paliwo lotnicze lub kwalifikujące się paliwo lotnicze zostało dostarczone do systemu tankowania na lotnisku odlotu w okresie sprawozdawczym lub 3 miesiące przed rozpoczęciem lub 3 miesiące po zakończeniu tego okresu sprawozdawczego, jak określono w planie monitorowania zatwierdzonym przez właściwy organ.

Do celów akapitu pierwszego, drugiego, trzeciego i czwartego weryfikator sprawdza, czy:

a)	alternatywne paliwo lotnicze lub kwalifikujące się paliwo lotnicze jest prawidłowo przypisane do par lotnisk w raporcie operatora statku powietrznego na temat wielkości emisji;

całkowita ilość alternatywnego paliwa lotniczego, którą zgłoszono, nie przekracza całkowitej ilości paliwa zgłoszonej przez tego operatora statku powietrznego w ramach lotów, w przypadku których należy umorzyć uprawnienia zgodnie z art. 12 ust. 3 dyrektywy 2003/87/WE, rozpoczynających się z lotniska, na którym dostarcza się alternatywne paliwo lotnicze;

ba)

całkowita ilość kwalifikującego się paliwa lotniczego nie przekracza całkowitej ilości paliwa zgłoszonej przez tego operatora statku powietrznego w odniesieniu do lotów, w przypadku których należy umorzyć uprawnienia zgodnie z art. 12 ust. 3 dyrektywy 2003/87/WE, oraz lotów, o których mowa w art. 3c ust. 8 tej dyrektywy, rozpoczynających się z lotniska, na którym dostarcza się kwalifikujące się paliwo lotnicze;

całkowita ilość alternatywnego paliwa lotniczego na potrzeby lotów, w przypadku których uprawnienia muszą zostać umorzone zgodnie z art. 12 ust. 3 dyrektywy 2003/87/WE, nie przekracza całkowitej ilości zakupionego alternatywnego paliwa lotniczego, od której odejmuje się całkowitą ilość alternatywnego paliwa lotniczego sprzedaną stronom trzecim;

ca)

całkowita ilość kwalifikującego się paliwa lotniczego na potrzeby lotów, w przypadku których uprawnienia muszą zostać umorzone zgodnie z art. 12 ust. 3 dyrektywy 2003/87/WE, oraz lotów, o których mowa w art. 3c ust. 8 tej dyrektywy, nie przekracza całkowitej ilości zakupionego kwalifikującego się paliwa lotniczego, od której odejmuje się całkowitą ilość kwalifikujących się paliw lotniczych sprzedaną stronom trzecim;

stosunek alternatywnego paliwa lotniczego lub kwalifikującego się paliwa lotniczego do paliw kopalnych, przypisanych do lotów i zagregowanych z podziałem na pary lotnisk, nie przekracza maksymalnych ograniczeń dotyczących dodawania dla tego alternatywnego paliwa lotniczego lub kwalifikującego się paliwa lotniczego certyfikowanego zgodnie z uznaną normą międzynarodową;

zagregowana frakcja o współczynniku zero w alternatywnym paliwie lotniczym nie przekracza ilości alternatywnego paliwa lotniczego, w odniesieniu do której przedstawiono następujący dowód:

(i)	w przypadku gdy frakcja o współczynniku zero dotyczy frakcji biomasy mieszanego alternatywnego paliwa lotniczego - dowód spełnienia kryteriów zrównoważonego rozwoju i ograniczania emisji gazów cieplarnianych określonych w art. 29 ust. 2-7 i 10 dyrektywy (UE) 2018/2001;

(ii)	w przypadku gdy frakcja o współczynniku zero dotyczy frakcji RFNBO lub RCF mieszanego paliwa alternatywnego - dowód spełnienia kryteriów ograniczenia emisji gazów cieplarnianych określonych w art. 29a dyrektywy (UE) 2018/2001;

(iii)

w przypadku gdy frakcja o współczynniku zero dotyczy frakcji syntetycznego paliwa niskoemisyjnego w mieszanym paliwie alternatywnym - dowód osiągnięcia progu redukcji emisji gazów cieplarnianych, o którym mowa w art. 2 pkt 13 dyrektywy (UE) 2024/1788, oraz dowód, że zawartość węgla w syntetycznym paliwie niskoemisyjnym podlegała uprzedniemu umorzeniu uprawnień na podstawie dyrektywy 2003/87/WE;

f)	te same ilości alternatywnego paliwa lotniczego lub kwalifikującego się paliwa lotniczego nie zostały uwzględnione ani zgłoszone jako wykorzystane we wcześniejszym raporcie lub przez innego operatora statku powietrznego lub w innym systemie ustalania opłat za emisję gazów cieplarnianych.”

;

12)

dodaje się art. 17c w brzmieniu:

„ Artykuł 17c

Sprawdzanie osiągnięcia wartości pośrednich i celów

Do celów weryfikacji sprawozdania dotyczącego neutralności klimatycznej weryfikator sprawdza, czy osiągnięto wartości pośrednie i cele określone w planie neutralności klimatycznej. W tym celu weryfikator sprawdza:

a)	dowody prowadzącego instalację, że wdrożono środki związane z celami pośrednimi i celami oraz że ukończono wdrażanie tych środków;

b)	wpływ wszelkich aktualizacji planu neutralności klimatycznej na osiągnięcie wartości pośrednich i celów;

c)	czy dowody prowadzącego instalację na osiągnięcie wartości pośrednich i celów są zgodne z planem neutralności klimatycznej;

d)	czy wykorzystuje się odpowiednie dane do wykazania, że osiągnięto wartości pośrednie i cele określone w planie neutralności klimatycznej;

czy obliczenia danych wykorzystanych do wykazania, że osiągnięto wartości pośrednie i cele określone w planie neutralności klimatycznej, są prawidłowe i czy dane te są spójne z innymi odpowiednimi danymi zawartymi w zweryfikowanym raporcie na temat wielkości emisji, raporcie dotyczącym danych podstawowych i rocznym raporcie dotyczącym poziomu działalności;

f)	czy osiągnięte cele wykazują redukcję zgodną z szacunkową redukcją emisji gazów cieplarnianych opisaną w planie neutralności klimatycznej, a jeśli nie, jakie jest tego uzasadnienie.”

;

13)

w art. 18 wprowadza się następujące zmiany:

dodaje się ust. 1a w brzmieniu:

„1a. W przypadku braku danych niezbędnych do obliczenia skutków innych niż CO₂ emisji lotniczych weryfikator sprawdza, czy brakujące dane można oszacować za pomocą NEATS lub narzędzia informatycznego strony trzeciej zatwierdzonego przez Komisję.

Jeżeli brakujących danych nie można oszacować zgodnie z akapitem pierwszym, weryfikator sprawdza, czy dane zastępcze zatwierdzone przez właściwy organ zastosowano prawidłowo.

W przypadku gdy operator statku powietrznego nie jest w stanie uzyskać zatwierdzenia w odniesieniu do danych zastępczych w odpowiednim czasie, weryfikator sprawdza, czy podejście zastosowane przez operatora statku powietrznego w celu uzupełnienia luk w danych gwarantuje, że nie dojdzie do niedoszacowania skutków innych niż CO₂ emisji lotniczych, oraz czy takie podejście nie doprowadzi do istotnych nieprawidłowości.”

;

dodaje się ust. 4 w brzmieniu:

„4. W przypadku wystąpienia luk w danych wykorzystywanych do wykazania, że osiągnięto wartości pośrednie i cele określone w planie neutralności klimatycznej, weryfikator sprawdza, czy podejście zastosowane przez prowadzącego instalację w celu skompensowania luk w danych opiera się na rozsądnych dowodach, i zapewnia, aby dane wymagane zgodnie z rozporządzeniem wykonawczym (UE) 2023/2441 nie były niedoszacowane ani zawyżone.”

;

14)

art. 21 ust. 5 otrzymuje brzmienie:

„5. Do celów weryfikacji raportu prowadzącego instalację na temat wielkości emisji, raportu dotyczącego danych podstawowych, raportu dotyczącego danych nowej instalacji, rocznego raportu dotyczącego poziomu działalności lub sprawozdania dotyczącego neutralności klimatycznej weryfikator decyduje, na podstawie analizy ryzyka, czy potrzebne są wizyty w dodatkowych lokalizacjach, w tym jeżeli istotne elementy działań w zakresie przepływu danych i działań kontrolnych prowadzi się w innych lokalizacjach, takich jak siedziba przedsiębiorstwa i inne biura znajdujące się poza obiektem.”

;

15)

w art. 22 wprowadza się następujące zmiany:

ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Jeżeli podczas weryfikacji weryfikator stwierdzi nieprawidłowości, niezgodności lub nieprzestrzeganie, w stosownych przypadkach, rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/2066, rozporządzenia delegowanego (UE) 2019/331, rozporządzenia wykonawczego (UE) 2019/1842 lub rozporządzenia wykonawczego (UE) 2023/2441, informuje o nich w odpowiednim terminie prowadzącego instalację lub operatora statku powietrznego i zwraca się do niego o wprowadzenie odpowiednich korekt.

Prowadzący instalację lub operator statku powietrznego usuwa wszelkie nieprawidłowości lub niezgodności, o których go poinformowano.

Jeżeli stwierdzono nieprzestrzeganie rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/2066, rozporządzenia delegowanego (UE) 2019/331, rozporządzenia wykonawczego (UE) 2019/1842 lub rozporządzenia wykonawczego (UE) 2023/2441, prowadzący instalację lub operator statku powietrznego powiadamia właściwy organ i bez zbędnej zwłoki odpowiednio koryguje to nieprzestrzeganie.”

;

ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2. Wszystkie przypadki nieprawidłowości, niezgodności i nieprzestrzegania rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/2066, rozporządzenia delegowanego (UE) 2019/331, rozporządzenia wykonawczego (UE) 2019/1842 lub rozporządzenia wykonawczego (UE) 2023/2441 usunięte przez prowadzącego instalację lub operatora statku powietrznego podczas weryfikacji są dokumentowane przez weryfikatora i odnotowywane jako usunięte w wewnętrznej dokumentacji weryfikacji.”

;

w ust. 3 wprowadza się następujące zmiany:

(i)

akapit drugi otrzymuje brzmienie:

„Weryfikator ustala, czy nieusunięte nieprawidłowości, indywidualnie lub w połączeniu z innymi nieprawidłowościami, mają istotny wpływ na wielkość zgłoszonych emisji całkowitych, skutków innych niż CO₂ emisji lotniczych, danych istotnych dla przydziału bezpłatnych uprawnień lub danych istotnych dla sprawozdawczości dotyczącej neutralności klimatycznej. Oceniając istotność nieprawidłowości, weryfikator uwzględnia ich wielkość i charakter, a także szczególne okoliczności ich wystąpienia.”;

(ii)

akapit czwarty otrzymuje brzmienie:

„Jeżeli prowadzący instalację lub operator statku powietrznego nie skoryguje nieprzestrzegania rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/2066, rozporządzenia delegowanego (UE) 2019/331, rozporządzenia wykonawczego (UE) 2019/1842 lub rozporządzenia wykonawczego (UE) 2023/2441 zgodnie z ust. 1 przed sporządzeniem przez weryfikatora sprawozdania z weryfikacji, weryfikator ocenia, czy nieskorygowane nieprzestrzeganie ma wpływ na zgłaszane dane i czy prowadzi to do istotnej nieprawidłowości.”;

16)

w art. 23 wprowadza się następujące zmiany:

a)	dodaje się ust. 2a w brzmieniu: „2a. Do celów weryfikacji raportów dotyczących skutków innych niż CO_{2 emisji lotniczych poziom istotności wynosi 5 % całkowitej zagregowanej ilości CO2(e) zgłoszonej w raporcie dotyczącym skutków innych niż CO2} emisji lotniczych.” ;

dodaje się ust. 5 w brzmieniu:

„5. Do celów weryfikacji sprawozdania dotyczącego neutralności klimatycznej poziom istotności wynosi 5 % któregokolwiek z poniższych:

a)	emisji całkowitych z instalacji dla odpowiedniej podinstalacji, w przypadku gdy osiągnięte cele odnoszą się do wartości docelowych dotyczących bezwzględnych wielkości emisji;

poziomu intensywności indywidualnie każdej odpowiedniej podinstalacji objętej wskaźnikiem emisyjności dla produktów, wyrażonego w tCO_2eq na odpowiednią jednostkę produkcji, w przypadku gdy osiągnięte cele odnoszą się do poziomów działalności podinstalacji objętej wskaźnikiem emisyjności dla produktów;

c)	poziomu intensywności indywidualnie każdej odpowiedniej podinstalacji objętej wskaźnikiem emisyjności opartym na cieple, wyrażonego w tCO_2eq na TJ zużytego ciepła, w przypadku gdy osiągnięte cele odnoszą się do poziomów działalności podinstalacji objętej wskaźnikiem emisyjności opartym na cieple;

poziomu intensywności indywidualnie każdej odpowiedniej podinstalacji objętej wskaźnikiem emisyjności opartym na paliwie, wyrażonego w tCO_2eq na TJ zużytego paliwa, w przypadku gdy osiągnięte cele odnoszą się do poziomów działalności podinstalacji objętej wskaźnikiem emisyjności opartym na paliwie;

e)	poziomu intensywności indywidualnie każdej odpowiedniej podinstalacji wytwarzającej emisje procesowe, wyrażonego w tCO_2eq na odpowiednią jednostkę produkcji, w przypadku gdy osiągnięte cele odnoszą się do poziomów działalności podinstalacji wytwarzającej emisje procesowe;

f)	celu szczegółowego stosowanego do określenia wartości procentowej poziomu referencyjnego, w przypadku gdy dotyczy on celów w odniesieniu do wartości poziomu referencyjnego dla każdej odpowiedniej podinstalacji.”

;

17)

w art. 24 dodaje się lit. ea) w brzmieniu:

„ea)	do celów weryfikacji sprawozdania dotyczącego neutralności klimatycznej zapewnia zebranie wystarczających dowodów, aby móc przedstawić wnioski z weryfikacji z wystarczającą pewnością, że osiągnięto wartości pośrednie i cele określone w planie neutralności klimatycznej;”;

18)

w art. 26 ust. 1 wprowadza się następujące zmiany:

lit. c) otrzymuje brzmienie:

„c)

do celów weryfikacji raportu prowadzącego instalację lub operatora statku powietrznego na temat wielkości emisji, raportu operatora statku powietrznego dotyczącego skutków innych niż CO_{2 emisji lotniczych lub weryfikacji raportu prowadzącego instalację dotyczącego danych podstawowych, rocznego raportu dotyczącego poziomu działalności lub raportu dotyczącego danych nowej instalacji - informacje wystarczające do uzasadnienia wniosków z weryfikacji, w tym uzasadnienia oceny, czy stwierdzone nieprawidłowości mają istotny wpływ na zgłaszane dane dotyczące wielkości emisji, skutków innych niż CO2} emisji lotniczych lub dane istotne dla przydziału bezpłatnych uprawnień;”;

dodaje się lit. d) w brzmieniu:

„d)

do celów weryfikacji sprawozdania dotyczącego neutralności klimatycznej - informacje wystarczające do uzasadnienia wniosków z weryfikacji, w tym uzasadnienia oceny, czy stwierdzone nieprawidłowości są istotne oraz czy osiągnięto wartości pośrednie i cele określone w planie neutralności klimatycznej.”;

19)

w art. 27 wprowadza się następujące zmiany:

w ust. 1 wprowadza się następujące zmiany:

(i)

w akapicie pierwszym formuła wprowadzająca otrzymuje brzmienie:

„1. Na podstawie informacji zgromadzonych w trakcie weryfikacji weryfikator przekazuje prowadzącemu instalację lub operatorowi statku powietrznego sprawozdanie z weryfikacji każdego raportu na temat wielkości emisji, każdego raportu operatora statku powietrznego dotyczącego skutków innych niż CO₂ emisji lotniczych lub w przypadku każdego sporządzonego przez prowadzącego instalację raportu dotyczącego danych podstawowych, raportu dotyczącego danych nowej instalacji, rocznego raportu dotyczącego poziomu działalności lub sprawozdania dotyczącego neutralności klimatycznej poddanych weryfikacji, zawierające dowolny spośród następujących wniosków:”;

(ii)

dodaje się lit. ba) w brzmieniu:

„ba)	do celów weryfikacji sprawozdania dotyczącego neutralności klimatycznej - nie osiągnięto wartości pośrednich i celów określonych w planie neutralności klimatycznej;”;

(iii)

dodaje się lit. ca) w brzmieniu:

„ca)

do celów weryfikacji sprawozdania dotyczącego neutralności klimatycznej - zakres weryfikacji jest zbyt ograniczony na podstawie art. 28 i weryfikator nie był w stanie uzyskać wystarczających dowodów, aby przedstawić wnioski z weryfikacji z wystarczającą pewnością, że osiągnięto wartości pośrednie i cele określone w planie neutralności klimatycznej;”;

(iv)

akapit drugi otrzymuje brzmienie:

„Do celów akapitu pierwszego lit. a) raport prowadzącego instalację lub operatora statku powietrznego może zostać zweryfikowany jako zadowalający tylko wówczas, gdy:

a)	raport prowadzącego instalację lub operatora statku powietrznego jest wolny od istotnych nieprawidłowości;

b)	do celów weryfikacji sprawozdania dotyczącego neutralności klimatycznej - osiągnięto wartości pośrednie i cele określone w planie neutralności klimatycznej.”;

w ust. 3 wprowadza się następujące zmiany:

(i)

lit. e) otrzymuje brzmienie:

„e)

kryteria zastosowane przy weryfikacji raportu prowadzącego instalację lub operatora statku powietrznego, w tym, w stosownych przypadkach, zezwolenie i wersje zatwierdzonego przez właściwy organ planu monitorowania lub planu metodyki monitorowania lub, zależnie od przypadku, planu neutralności klimatycznej, a także okres ważności każdego planu;”;

(ii)

dodaje się lit. ga) w brzmieniu:

„ga)	jeżeli dotyczy ono weryfikacji raportu operatora statku powietrznego dotyczącego skutków innych niż CO_{2 emisji lotniczych, zagregowane dane dotyczące CO2(e) skutków innych niż CO2} emisji lotniczych dla każdego operatora statku powietrznego;”;

(iii)

dodaje się lit. gb) w brzmieniu:

„gb)

jeżeli dotyczy ono weryfikacji raportu operatora statku powietrznego na temat wielkości emisji, potwierdzenie, że przeprowadzono kontrolę kompletności i dokładności zgłoszonej ilości niemieszanego alternatywnego paliwa lotniczego o współczynniku zero oraz ilości niemieszanego kwalifikującego się paliwa lotniczego w podziale na kategorie paliwa zgodnie z art. 3c ust. 6 dyrektywy 2003/87/WE, w tym potwierdzenie, że nie zaobserwowano niespójności oraz że w stosownych przypadkach prawidłowo zastosowano proporcjonalne przypisanie paliw do lotów;”;

(iv)

dodaje się lit. hb) w brzmieniu:

„hb)	jeżeli dotyczy ono weryfikacji sprawozdania dotyczącego neutralności klimatycznej, wartości pośrednie i cele osiągnięte do końca okresu sprawozdawczego dotyczącego neutralności klimatycznej;”;

(v)

lit. i) otrzymuje brzmienie:

„i)	okres sprawozdawczy, okres odniesienia, okres sprawozdawczy dotyczący poziomu działalności lub okres sprawozdawczy dotyczący neutralności klimatycznej podlegające weryfikacji;”;

(vi)

lit. o) otrzymuje brzmienie:

„o)	wszelkie przypadki nieprzestrzegania rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/2066, rozporządzenia delegowanego (UE) 2019/331, rozporządzenia wykonawczego (UE) 2019/1842 lub rozporządzenia wykonawczego (UE) 2023/2441, które stały się widoczne podczas weryfikacji;”;

(vii)

dodaje się lit. qa) oraz qb) w brzmieniu:

„qa)	stwierdzenie, czy metoda zastosowana do uzupełnienia luk w danych na podstawie art. 18 ust. 4 prowadzi do istotnych nieprawidłowości;

qb)	jeżeli operator statku powietrznego nie uzyskał zatwierdzenia danych zastępczych w odpowiednim czasie zgodnie z art. 18 ust. 1a, stwierdzenie, czy metoda zastosowana do uzupełnienia luk w danych prowadzi do istotnych nieprawidłowości;”;

(viii)

dodaje się lit. rf) w brzmieniu:

„rf)

jeżeli weryfikator przeprowadzający weryfikację raportu operatora statku powietrznego na temat wielkości emisji przeprowadził kontrolę zgodnie z art. 33a ust. 2 niniejszego rozporządzenia, potwierdzenie, że dane dotyczące lotów w NEATS lub w narzędziu informatycznym strony trzeciej, o którym mowa w art. 56a ust. 7 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/2066, są zgodne z danymi dotyczącymi lotów zawartymi w raporcie na temat wielkości emisji, z uwzględnieniem lotów objętych zakresem dyrektywy 2003/87/WE oraz lotów zgłoszonych przez operatora statku powietrznego, w tym, w stosownych przypadkach, opis wszelkich ustaleń i uwag dotyczących spójności i kompletności danych dotyczących lotów;”;

ust. 4 otrzymuje brzmienie:

„4. Weryfikator opisuje w sprawozdaniu z weryfikacji przypadki nieprawidłowości, niezgodności i nieprzestrzegania rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/2066, rozporządzenia delegowanego (UE) 2019/331, rozporządzenia wykonawczego (UE) 2019/1842 lub rozporządzenia wykonawczego (UE) 2023/2441 w sposób wystarczająco szczegółowy, aby wyjaśnić prowadzącemu instalację lub operatorowi statku powietrznego, a także właściwemu organowi, następujące aspekty:

a)	wielkość i charakter nieprawidłowości, niezgodności lub nieprzestrzegania rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/2066, rozporządzenia delegowanego (UE) 2019/331, rozporządzenia wykonawczego (UE) 2019/1842 lub rozporządzenia wykonawczego (UE) 2023/2441;

b)	dlaczego nieprawidłowość ma istotne znaczenie lub nie ma istotnego znaczenia;

c)	którego elementu raportu prowadzącego instalację lub operatora statku powietrznego dotyczy nieprawidłowość lub którego elementu planu monitorowania, planu metodyki monitorowania lub planu neutralności klimatycznej dotyczy niezgodność;

d)	którego artykułu rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/2066, rozporządzenia delegowanego (UE) 2019/331, rozporządzenia wykonawczego (UE) 2019/1842 lub rozporządzenia wykonawczego (UE) 2023/2441 dotyczy nieprzestrzeganie.”:

20)

w art. 28 wprowadza się następujące zmiany:

a)	formuła wprowadzająca otrzymuje brzmienie: „Weryfikator może stwierdzić, że zakres weryfikacji, o którym mowa w art. 27 ust. 1 lit. c) i ca), jest zbyt ograniczony w każdej z następujących sytuacji:”;

lit. c) otrzymuje brzmienie:

„c)	w stosownych przypadkach plan monitorowania, plan metodyki monitorowania lub plan neutralności klimatycznej nie zapewniają wystarczającego zakresu bądź jasności do wyciągnięcia wniosków z weryfikacji;”;

lit. e) otrzymuje brzmienie:

„e)	plan metodyki monitorowania nie został zatwierdzony przez właściwy organ;”;

dodaje się lit. f) w brzmieniu:

„f)	plan neutralności klimatycznej nie został sprawdzony i uznany za zgodny przez właściwy organ zgodnie z art. 22b ust. 1 akapit drugi lit. c) rozporządzenia delegowanego (UE) 2019/331.”;

21)

w art. 30 ust. 1 wprowadza się następujące zmiany:

dodaje się lit. da) w brzmieniu:

„da)	monitorowanie i raportowanie skutków innych niż CO₂ emisji lotniczych;”;

dodaje się lit. f) w brzmieniu:

„f)	gromadzenie, przetwarzanie i zgłaszanie danych na potrzeby sprawozdań dotyczących neutralności klimatycznej, w tym w odniesieniu do wartości pośrednich i celów.”;

22)

art. 31 ust. 3 lit. d) otrzymuje brzmienie:

„d)	weryfikowany jest raport prowadzącego instalację dotyczący danych podstawowych, raport dotyczący danych nowej instalacji lub sprawozdanie dotyczące neutralności klimatycznej.”;

23)

art. 33 otrzymuje brzmienie:

„ Artykuł 33

Uproszczona weryfikacja raportu operatora statku powietrznego na temat wielkości emisji

1. Na zasadzie odstępstwa od art. 21 ust. 1 niniejszego rozporządzenia weryfikator może podjąć decyzję o nieprzeprowadzaniu wizyty w obiekcie w celu określenia emisji CO₂ w przypadku operatora statku powietrznego używającego uproszczonych narzędzi, o których mowa w art. 55 ust. 2 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/2066, jeżeli weryfikator stwierdził w oparciu o analizę ryzyka, że może uzyskać zdalny dostęp do wszystkich odpowiednich danych.

2. Jeśli operator statku powietrznego używa uproszczonych narzędzi, o których mowa w art. 55 ust. 2 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/2066 w celu określenia zużycia paliwa, a zgłoszone dane dotyczące emisji CO₂ pozyskano przy wykorzystaniu takich narzędzi niezależnie od jakiegokolwiek wkładu ze strony operatora statku powietrznego, weryfikator może, na podstawie swojej analizy ryzyka, zdecydować o rezygnacji z kontroli, o których mowa w art. 14 i 16, art. 17 ust. 1 i 2 i art. 18 niniejszego rozporządzenia.”

;

24)

dodaje się art. 33a w brzmieniu:

„ Artykuł 33a

Uproszczona weryfikacja raportu operatora statku powietrznego dotyczącego skutków innych niż CO₂ emisji lotniczych

1. Na zasadzie odstępstwa od art. 7-27 niniejszego rozporządzenia raport operatora statku powietrznego dotyczący skutków innych niż CO₂ emisji lotniczych uznaje się za zweryfikowany, jeżeli raport uzupełniono danymi pochodzącymi z NEATS lub z narzędzia informatycznego strony trzeciej, o którym mowa w art. 56a ust. 7 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/2066, niezależnie od jakiegokolwiek wkładu i bez żadnych zmian ze strony operatora statku powietrznego oraz jeżeli operator statku powietrznego jest jednym z następujących podmiotów:

a)	małym podmiotem uczestniczącym w systemie w rozumieniu art. 55 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/2066;

b)	w odniesieniu do okresu sprawozdawczego 2025 i 2026 - operatorem statku powietrznego o całkowitej rocznej emisji niższej niż 3 000 ton CO₂ z lotów innych niż te, o których mowa w art. 28a ust. 1 lit. a) i art. 3c ust. 8 dyrektywy 2003/87/WE.

2. W przypadku gdy raport dotyczący skutków innych niż CO_{2 emisji lotniczych sporządzony przez operatora statku powietrznego, inny niż raport, o którym mowa w ust. 1, uzupełniono danymi pochodzącymi z NEATS lub z narzędzia informatycznego strony trzeciej, o którym mowa w art. 56a ust. 7 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/2066, niezależnie od jakiegokolwiek wkładu i bez żadnych zmian ze strony operatora statku powietrznego, raport dotyczący skutków innych niż CO2} emisji lotniczych uznaje się za zweryfikowany. Weryfikator przeprowadzający weryfikację raportu operatora statku powietrznego na temat wielkości emisji sprawdza jednak, w ramach tej weryfikacji, spójność między informacjami o locie zawartymi w raporcie na temat wielkości emisji a informacjami o locie w NEATS lub w narzędziu strony trzeciej, z uwzględnieniem zakresu lotów objętych dyrektywą 2003/87/WE i zgłoszonych przez operatora statku powietrznego.”

;

25)

w art. 34b wprowadza się następujące zmiany:

a)	tytuł otrzymuje brzmienie: „Wirtualne wizyty w obiektach w celu weryfikacji raportów operatora statku powietrznego”;

ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Na zasadzie odstępstwa od art. 21 ust. 1 weryfikator może podjąć decyzję o przeprowadzeniu wirtualnej wizyty w obiekcie w celu weryfikacji raportu operatora statku powietrznego na temat wielkości emisji lub raportu operatora statku powietrznego dotyczącego skutków innych niż CO₂ emisji lotniczych w przypadkach innych niż te objęte art. 34a. Decyzja weryfikatora, aby przeprowadzić wirtualną wizytę w obiekcie, opiera się na wynikach analizy ryzyka i jest podejmowana po stwierdzeniu, że weryfikator może zdalnie ocenić wszystkie odpowiednie dane. Weryfikator bez zbędnej zwłoki informuje operatora statku powietrznego o decyzji, aby przeprowadzić wirtualną wizytę w obiekcie.”

;

ust. 3 lit. a) otrzymuje brzmienie:

„a)	raport operatora statku powietrznego na temat wielkości emisji lub raport dotyczący skutków innych niż CO₂ emisji lotniczych jest weryfikowany przez danego weryfikatora po raz pierwszy;”;

26)

art. 37 ust. 5 akapit drugi otrzymuje brzmienie:

„W przypadku gdy weryfikator prowadzi weryfikację raportów dotyczących danych podstawowych, raportów dotyczących danych nowej instalacji, rocznych raportów dotyczących poziomu działalności lub sprawozdań dotyczących neutralności klimatycznej, w skład zespołu weryfikacyjnego wchodzi ponadto co najmniej jedna osoba posiadająca kompetencje techniczne i wiedzę wymagane do oceny określonych aspektów technicznych gromadzenia, monitorowania i raportowania danych istotnych dla przydziału bezpłatnych uprawnień.”;

27)

art. 38 ust. 1 lit. a) otrzymuje brzmienie:

„a)

zna dyrektywę 2003/87/WE, rozporządzenie wykonawcze (UE) 2018/2066, rozporządzenie delegowane (UE) 2019/331, rozporządzenie wykonawcze (UE) 2019/1842 lub rozporządzenie wykonawcze (UE) 2023/2441 w przypadku weryfikacji raportu dotyczącego danych podstawowych, raportu dotyczącego danych nowej instalacji, rocznego raportu dotyczącego poziomu działalności lub sprawozdania dotyczącego neutralności klimatycznej, niniejsze rozporządzenie, odpowiednie normy i inne odpowiednie przepisy, mające zastosowanie wytyczne, jak również odpowiednie wytyczne i przepisy wydane przez państwo członkowskie, w którym weryfikator prowadzi weryfikację;”;

28)

w art. 43 ust. 3 akapit drugi wprowadza się następujące zmiany:

a)	formuła wprowadzająca otrzymuje brzmienie: „Uznaje się, że niemożliwe do przyjęcia zagrożenie dla bezstronności lub konflikt interesów, o których mowa w akapicie pierwszym zdanie pierwsze, powstają w szczególności w którymkolwiek z następujących przypadków:”;

lit. b) otrzymuje brzmienie:

„b)

jeśli weryfikator lub dowolna część tego samego podmiotu prawnego zapewnia pomoc techniczną w opracowaniu lub utrzymaniu systemu wdrożonego do celów monitorowania i sprawozdawczości w zakresie emisji, skutków innych niż CO₂ emisji lotniczych lub danych istotnych dla przydziału bezpłatnych uprawnień.”;

dodaje się lit. c) i d) w brzmieniu:

„c)

jeśli weryfikator przeprowadza weryfikację sprawozdania dotyczącego neutralności klimatycznej i weryfikator ten lub dowolna część tego samego podmiotu prawnego świadczy usługi konsultacyjne, o których mowa w lit. a), zapewnia pomoc techniczną, o której mowa w lit. b), lub świadczy usługi konsultacyjne w odniesieniu do środków i inwestycji opisanych w planie neutralności klimatycznej, w tym ilościową i jakościową ocenę szacowanego wpływu tych środków i inwestycji na redukcję emisji gazów cieplarnianych;

jeśli weryfikator przeprowadza weryfikację sprawozdania dotyczącego neutralności klimatycznej i weryfikator ten lub dowolna część tego samego podmiotu prawnego świadczy usługi konsultacyjne, o których mowa w lit. a), zapewnia pomoc techniczną, o której mowa w lit. b), lub świadczy usługi konsultacyjne w celu opracowania planu neutralności klimatycznej lub przygotowania raportu dotyczącego neutralności klimatycznej.”;

29)

w art. 43l dodaje się ust. 5a w brzmieniu:

„5a. Do celów weryfikacji raportów podmiotu objętego regulacją weryfikator sprawdza, w ramach kontroli, o której mowa w ust. 1:

a)	przedstawione przez podmiot objęty regulacją dowody wykazujące zgodność paliw z biomasy o współczynniku zero z kryteriami zrównoważonego rozwoju i ograniczania emisji gazów cieplarnianych określonymi w art. 29 ust. 2-7 i 10 dyrektywy (UE) 2018/2001;

b)	przedstawione przez podmiot objęty regulacją dowody wykazujące zgodność paliwa odnawialnego pochodzenia niebiologicznego lub pochodzących z recyklingu paliw węglowych o współczynniku zero z kryteriami ograniczenia emisji gazów cieplarnianych określonymi w art. 29a dyrektywy (UE) 2018/2001;

przedstawione przez podmiot objęty regulacją dowody wykazujące wszystkie poniższe elementy:

(i)	zgodność syntetycznych paliw niskoemisyjnych o współczynniku zero z progiem redukcji emisji gazów cieplarnianych, o którym mowa w art. 2 pkt 13 dyrektywy (UE) 2024/1788;

(ii)	czy w odniesieniu do zawartości węgla w syntetycznych paliwach niskoemisyjnych umorzono uprzednio uprawnienia na podstawie dyrektywy 2003/87/WE.”

;

30)

w art. 43w wprowadza się następujące zmiany:

w ust. 1 wprowadza się następujące zmiany:

(i)

lit. a), b) i c) otrzymują brzmienie:

„a)	wszystkie strumienie paliwa dopuszczone do konsumpcji przez podmiot objęty regulacją są znormalizowanymi paliwami handlowymi lub paliwami równoważnymi znormalizowanym paliwom handlowym na podstawie art. 75k ust. 2 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/2066;

b)	stosuje się domyślne wartości współczynnika emisji i współczynnika konwersji jednostki;

w odniesieniu do frakcji biomasy stosuje się domyślną wartość lub, w przypadku gdy zastosowanie mają wszystkie poniższe elementy:

(i)	do określenia frakcji biomasy strumienia paliwa stosuje się poziom dokładności 3b zgodnie z sekcją 2.3 załącznika IIa do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/2066;

(ii)	weryfikatorowi zapewnia się dostęp do wszystkich istotnych zapisów dokumentacji bilansu masy zgodnie z art. 30 ust. 1 dyrektywy (UE) 2018/2001 oraz dowodów zgodności z kryteriami zrównoważonego rozwoju lub ograniczania emisji gazów cieplarnianych;

(iii)

podmiot objęty regulacją zapewnia weryfikatorowi dostęp do całego odpowiedniego personelu na potrzeby odbywania wywiadów.”;

(ii)

dodaje się lit. d) w brzmieniu:

„d)	do każdego strumienia paliwa zastosowanie ma współczynnik zakresu na poziomie 1 na podstawie art. 75l ust. 1 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/2066 lub domyślna wartość współczynnika zakresu na podstawie art. 75l ust. 6 tego rozporządzenia;”;

w ust. 3 wprowadza się następujące zmiany:

(i)

lit. c) otrzymuje brzmienie:

„c)	stosuje się domyślne wartości współczynnika emisji i współczynnika konwersji jednostki;”;

(ii)

lit. d) otrzymuje brzmienie:

„d)

w odniesieniu do frakcji biomasy stosuje się domyślną wartość lub, w przypadku gdy zastosowanie mają wszystkie poniższe elementy:

(i)	do określenia frakcji biomasy strumienia paliwa stosuje się poziom dokładności 3b zgodnie z sekcją 2.3 załącznika IIa do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/2066;

(ii)	weryfikatorowi zapewnia się dostęp do wszystkich istotnych zapisów dokumentacji bilansu masy zgodnie z art. 30 ust. 1 dyrektywy (UE) 2018/2001 oraz dowodów zgodności z kryteriami zrównoważonego rozwoju lub ograniczania emisji gazów cieplarnianych;

(iii)

podmiot objęty regulacją zapewnia weryfikatorowi dostęp do całego odpowiedniego personelu na potrzeby odbywania wywiadów.”;

(iii)

dodaje się lit. e) w brzmieniu:

„e)	do każdego strumienia paliwa zastosowanie ma współczynnik zakresu na poziomie 1 na podstawie art. 75l ust. 1 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/2066 lub domyślna wartość współczynnika zakresu na podstawie art. 75 l ust. 6 tego rozporządzenia.”;

31)

art. 43x otrzymuje brzmienie:

„ Artykuł 43x

Uproszczony plan weryfikacji, wirtualne wizyty w obiektach i uproszczona weryfikacja

1. Art. 34 i 34a mają zastosowanie do weryfikacji emisji objętych rozdziałem IVa dyrektywy 2003/87/WE generowanych przez podmiot objęty regulacją. W tym celu wszelkie odniesienia do prowadzącego instalację, instalacji i operatora statku powietrznego rozumie się jako odniesienia do podmiotu objętego regulacją.

2. Do celów weryfikacji raportu podmiotu objętego regulacją na temat wielkości emisji dotyczącego okresów sprawozdawczych 2025 i 2026 weryfikator może, na podstawie analizy ryzyka, podjąć decyzję o nieprzeprowadzaniu kontroli metodyki określania ilości paliwa dopuszczonego do konsumpcji, jeżeli ilość paliwa dopuszczonego do konsumpcji w raporcie podmiotu objętego regulacją określa się na podstawie metodyki, o której mowa w art. 75j ust. 1 lit. a) rozporządzenia (UE) 2018/2066, i zastosowanie ma którakolwiek z poniższych okoliczności:

a)	istnieją dowody z niezależnego źródła, że ilości paliwa określone metodami, o których mowa w art. 75j ust. 1 lit. a) rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/2066, odpowiadają ilościom paliwa dopuszczonego do konsumpcji podanym w raporcie podmiotu objętego regulacją na temat wielkości emisji;

ilości paliwa dopuszczonego do konsumpcji w raporcie podmiotu objętego regulacją na temat wielkości emisji są generowane z systemu komputerowego wykorzystywanego do przemieszczania wyrobów akcyzowych i nadzoru nad nimi, o którym mowa w art. 20 ust. 2 dyrektywy Rady (UE) 2020/262 (*3), bez żadnych zmian ze strony podmiotu objętego regulacją.

3. Podmiot objęty regulacją zapewnia weryfikatorowi dostęp do dowodów, o których mowa w ust. 2 lit. a), oraz dowodów z systemu komputerowego, o którym mowa w ust. 2 lit. b), w celu kontroli krzyżowej ilości paliwa podanych w dowodach z ilościami paliwa dopuszczonego do konsumpcji podanymi w rocznych raportach na temat wielkości emisji.

4. Art. 43v ust. 7 lit. a) nie ma zastosowania, jeżeli zastosowanie mają warunki określone w art. 43w ust. 3, a weryfikator podjął decyzję o nieprzeprowadzaniu kontroli metodyki określania ilości paliwa dopuszczonego do konsumpcji zgodnie z ust. 2.

5. Art. 43v ust. 7 lit. a) nie ma zastosowania, jeżeli zastosowanie mają warunki określone w art. 43w ust. 2.

(*3) Dyrektywa Rady (UE) 2020/262 z dnia 19 grudnia 2019 r. ustanawiająca ogólne zasady dotyczące podatku akcyzowego (Dz.U. L 58 z 27.2.2020, s. 4, ELI: http://data.europa.eu/eli/dir/2020/262/oj).”;"

32)

w art. 44 wprowadza się następujące zmiany:

akapit drugi otrzymuje brzmienie:

„Do celów weryfikacji raportów dotyczących danych podstawowych, raportów dotyczących danych nowej instalacji, rocznych raportów dotyczących poziomu działalności lub sprawozdania dotyczącego neutralności klimatycznej weryfikator wydający sprawozdanie z weryfikacji prowadzącemu instalację posiada ponadto akredytację dla rodzaju działań 98, o którym mowa w załączniku I.”;

dodaje się akapity trzeci i czwarty w brzmieniu:

„Na zasadzie odstępstwa od akapitu pierwszego w przypadku gdy operator statku powietrznego umieszcza swoje własne informacje o locie, dane dotyczące trajektorii lotu lub właściwości statku powietrznego w NEATS lub w narzędziu informatycznym strony trzeciej zatwierdzonym przez Komisję na podstawie art. 56a ust. 7 i 8 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/2066, a pozostała część raportu dotyczącego skutków innych niż CO_{2 emisji lotniczych jest uzupełniona danymi pochodzącymi z NEATS lub tego narzędzia informatycznego strony trzeciej, niezależnie od jakiegokolwiek wkładu i bez żadnych zmian ze strony operatora statku powietrznego, weryfikator przeprowadzający weryfikację raportu o skutkach innych niż CO2} emisji lotniczych tego operatora statku powietrznego może zostać akredytowany dla rodzaju działań 12a, o którym mowa w załączniku I.

Certyfikaty akredytacji na potrzeby weryfikacji raportów operatora statku powietrznego na temat wielkości emisji wydane w ramach rodzaju działań 12 zakresu akredytacji, które są ważne w dniu 31 marca 2025 r., uznaje się za wydane dla rodzaju działań 12a zakresu akredytacji.”;

33)

art. 58 ust. 2 akapit drugi otrzymuje brzmienie:

„W skład zespołu oceniającego wchodzi co najmniej jedna osoba posiadająca wiedzę na temat monitorowania i raportowania w zakresie emisji gazów cieplarnianych lub skutków innych niż CO₂ emisji lotniczych na podstawie rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/2066, które są istotne dla zakresu akredytacji, oraz kompetencje i wiedzę wymagane do oceny działań weryfikacyjnych w ramach danej instalacji, w przypadku danego operatora statku powietrznego lub podmiotu objętego regulacją w odniesieniu do tego zakresu, a także co najmniej jedna osoba posiadająca wiedzę na temat odpowiednich krajowych przepisów i wytycznych.”;

34)

art. 59 ust. 1 lit. b) otrzymuje brzmienie:

„b)

ma wiedzę na temat dyrektywy 2003/87/WE, rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/2066, rozporządzenia delegowanego (UE) 2019/331 i rozporządzenia wykonawczego (UE) 2019/1842 - w przypadkach gdy asesor dokonuje oceny kompetencji i wyników weryfikatora w odniesieniu do zakresu nr 98, o którym mowa w załączniku I do niniejszego rozporządzenia, rozporządzenia wykonawczego (UE) 2023/2441 - w przypadkach gdy asesor dokonuje oceny weryfikatora przeprowadzającego weryfikację sprawozdania dotyczącego neutralności klimatycznej, niniejszego rozporządzenia, odpowiednich norm i innych odpowiednich przepisów, a także mających zastosowanie wytycznych;”;

35)

art. 60 ust. 2 lit. a) otrzymuje brzmienie:

„a)

ma wiedzę na temat dyrektywy 2003/87/WE, rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/2066, rozporządzenia delegowanego (UE) 2019/331 i rozporządzenia wykonawczego (UE) 2019/1842 - w przypadkach gdy ekspert techniczny dokonuje oceny kompetencji i wyników weryfikatora w odniesieniu do zakresu nr 98, o którym mowa w załączniku I do niniejszego rozporządzenia, rozporządzenia wykonawczego (UE) 2023/2441 - w przypadkach gdy ekspert techniczny dokonuje oceny weryfikatora przeprowadzającego weryfikację sprawozdania dotyczącego neutralności klimatycznej, niniejszego rozporządzenia, odpowiednich norm i innych odpowiednich przepisów, a także mających zastosowanie wytycznych;”;

36)

art. 69 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Państwa członkowskie mogą wymagać od weryfikatorów stosowania formularzy elektronicznych lub określonych formatów plików do celów składania sprawozdań z weryfikacji zgodnie z art. 74 ust. 1 lub art. 75u rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/2066, zgodnie z art. 13 rozporządzenia delegowanego (UE) 2019/331 lub zgodnie z art. 3 ust. 3 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2019/1842.”

;

37)

art. 77 ust. 1 lit. b) otrzymuje brzmienie:

„b)

adres i dane kontaktowe prowadzących instalacje lub operatorów statków powietrznych, których raporty na temat wielkości emisji, raporty dotyczące skutków innych niż CO₂ emisji lotniczych, raporty dotyczące danych podstawowych, raporty dotyczące danych nowej instalacji, roczne raporty dotyczące poziomu działalności lub sprawozdania dotyczące neutralności klimatycznej podlegają weryfikacji z jego strony;”;

38)	w załączniku I wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Wejście w życie i rozpoczęcie stosowania

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Art. 1 pkt 11 lit. c), d) i e), art. 1 pkt 19 lit. b) ppkt (iii) i art. 1 pkt 29 stosuje się od dnia 1 stycznia 2025 r. do weryfikacji emisji mających miejsce od dnia 1 stycznia 2024 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 18 czerwca 2025 r.

W imieniu Komisji

Przewodnicząca

Ursula VON DER LEYEN

(1) Dz.U. L 275 z 25.10.2003, s. 32, ELI: http://data.europa.eu/eli/dir/2003/87/oj.

(2) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2023/959 z dnia 10 maja 2023 r. zmieniająca dyrektywę 2003/87/WE ustanawiającą system handlu przydziałami emisji gazów cieplarnianych w Unii oraz decyzję (UE) 2015/1814 w sprawie ustanowienia i funkcjonowania rezerwy stabilności rynkowej dla unijnego systemu handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych (Dz.U. L 130 z 16.5.2023, s. 134, ELI: http://data.europa.eu/eli/dir/2023/959/oj).

(3) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2018/2067 z dnia 19 grudnia 2018 r. w sprawie weryfikacji danych oraz akredytacji weryfikatorów na podstawie dyrektywy 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 334 z 31.12.2018, s. 94, ELI: http://data.europa.eu/eli/reg_impl/2018/2067/oj).

(4) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2019/1842 z dnia 31 października 2019 r. ustanawiające zasady stosowania dyrektywy 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do dalszych ustaleń dotyczących dostosowań przydziału bezpłatnych uprawnień do emisji ze względu na zmiany w poziomie działalności (Dz.U. L 285 z 4.11.2019, s. 20, ELI: http://data.europa.eu/eli/reg_impl/2019/1842/oj).

(5) Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2019/331 z dnia 19 grudnia 2018 r. w sprawie ustanowienia przejściowych zasad dotyczących zharmonizowanego przydziału bezpłatnych uprawnień do emisji w całej Unii na podstawie art. 10a dyrektywy 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 59 z 27.2.2019, s. 8, ELI: http://data.europa.eu/eli/reg_del/2019/331/oj).

(6) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2023/2441 z dnia 31 października 2023 r. ustanawiające zasady stosowania dyrektywy 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do treści i formatu planu neutralności klimatycznej niezbędnego do przydziału bezpłatnych uprawnień do emisji (Dz.U. L, 2023/2441, 3.11.2023, ELI: http://data.europa.eu/eli/reg_impl/2023/2441/oj).

(7) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2018/2066 z dnia 19 grudnia 2018 r. w sprawie monitorowania i raportowania w zakresie emisji gazów cieplarnianych na podstawie dyrektywy 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady oraz zmieniające rozporządzenie Komisji (UE) nr 601/2012 (Dz.U. L 334 z 31.12.2018, s. 1, ELI: http://data.europa.eu/eli/reg_impl/2018/2066/oj).

(8) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2024/2493 z dnia 23 września 2024 r. zmieniające rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2018/2066 w odniesieniu do aktualizacji monitorowania i raportowania w zakresie emisji gazów cieplarnianych na podstawie dyrektywy 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L, 2024/2493, 27.9.2024, ELI: http://data.europa.eu/eli/reg_impl/2024/2493/oj).

(9) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/2001 z dnia 11 grudnia 2018 r. w sprawie promowania stosowania energii ze źródeł odnawialnych (Dz.U. L 328 z 21.12.2018, s. 82, ELI: http://data.europa.eu/eli/dir/2018/2001/oj).

(10) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2024/1788 z dnia 13 czerwca 2024 r. w sprawie wspólnych zasad rynków wewnętrznych gazu odnawialnego, gazu ziemnego i wodoru, zmieniająca dyrektywę (UE) 2023/1791 i uchylająca dyrektywę 2009/73/WE (Dz.U. L, 2024/1788, 15.7.2024, ELI: http://data.europa.eu/eli/dir/2024/1788/oj).

(11) Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2024/2620 z dnia 30 lipca 2024 r. uzupełniające dyrektywę 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do wymogów dotyczących uznania, że gazy cieplarniane stały się trwale chemicznie związane w produkcie (Dz.U. L, 2024/2620, 4.10.2024, ELI: http://data.europa.eu/eli/reg_del/2024/2620/oj).

(12) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2023/958 z dnia 10 maja 2023 r. zmieniająca dyrektywę 2003/87/WE w odniesieniu do wkładu lotnictwa w unijny cel zmniejszenia emisji w całej gospodarce i odpowiedniego wdrożenia globalnego środka rynkowego (Dz.U. L 130 z 16.5.2023, s. 115, ELI: http://data.europa.eu/eli/dir/2023/958/oj).

ZAŁĄCZNIK

W załączniku I do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/2067 wprowadza się następujące zmiany:

akapit pierwszy otrzymuje brzmienie:

„Zakres akredytacji weryfikatorów wskazuje się w certyfikacie akredytacji z wykorzystaniem następujących rodzajów działań na podstawie załącznika I do dyrektywy 2003/87/WE i rozdziału IVa tej dyrektywy oraz innych działań na podstawie art. 10a, 10b i 24 dyrektywy 2003/87/WE. Przepisy te mają również zastosowanie do weryfikatorów certyfikowanych przez organ krajowy zgodnie z art. 55 ust. 2 niniejszego rozporządzenia.”;

w tabeli wprowadza się następujące zmiany:

wiersz czternasty dotyczący rodzaju działań 12 otrzymuje brzmienie: