(1)

8 kwietnia 2022 r. rozporządzeniem wykonawczym (UE) 2022/558 (2) Komisja Europejska nałożyła ostateczne cło antydumpingowe na przywóz niektórych systemów elektrod grafitowych pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej („ChRL”) w następstwie dochodzenia antydumpingowego („pierwotne dochodzenie antydumpingowe”). Środki wprowadzono w formie cła ad valorem mieszczącego się w przedziale od 23,0 % do 74,9 % („pierwotne środki”).

(2)

4 września 2024 r. Komisja otrzymała złożony na podstawie art. 13 ust. 3 i art. 14 ust. 5 podstawowego rozporządzenia antydumpingowego wniosek o zbadanie możliwego obchodzenia środków antydumpingowych nałożonych na przywóz niektórych systemów elektrod grafitowych pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej oraz o poddanie rejestracji przywozu sztucznego grafitu w blokach lub cylindrach pochodzącego z ChRL. Wniosek został złożony przez Europejskie Stowarzyszenie Węgla i Grafitu („ECGA”) („wnioskodawca”).

(3)

Zawierał on wystarczające dowody potwierdzające zmianę struktury handlu obejmującego wywóz z ChRL do Unii, która to zmiana nastąpiła po wprowadzeniu pierwotnych środków. We wniosku przedstawiono dowody na to, że wywóz systemów elektrod grafitowych z ChRL został zastąpiony do pewnego stopnia przez wywóz sztucznego grafitu. Zmiana ta wydawała się wynikać z konkretnej praktyki, a mianowicie działalności montażowej lub wykończeniowej z wykorzystaniem chińskich części w Unii, a następnie sprzedaży zmontowanych produktów podobnych na rynku unijnym, dla której nie było wystarczających racjonalnych przyczyn ani ekonomicznego uzasadnienia poza nałożonym cłem. Dowody wskazywały, że taka działalność znacznie zwiększyła się po lub tuż przed wszczęciem dochodzenia antydumpingowego, które doprowadziło do nałożenia pierwotnych środków. We wniosku przedstawiono również wystarczające dowody na to, że części z ChRL stanowiły ponad 60 % łącznej wartości części produktu gotowego, a wartość dodana do części wykorzystanych w trakcie działalności wykończeniowej wynosiła mniej niż 25 % kosztów produkcji.

(4)

Ponadto dowody wskazywały na istnienie dumpingu oraz osłabienie skutków naprawczych pierwotnych środków antydumpingowych zarówno pod względem ilości, jak i cen.

(5)

Produktem, którego dotyczy możliwe obchodzenie środków, są elektrody grafitowe w rodzaju stosowanych w piecach elektrycznych, o gęstości pozornej wynoszącej co najmniej 1,5 g/cm3 oraz o oporności elektrycznej 7,0 μ.Ω.m lub mniejszej, nawet wyposażone w złączki, o średnicy nominalnej większej niż 350 mm, zaklasyfikowane w dniu wejścia w życie rozporządzenia wykonawczego (UE) 2022/558 do kodu CN ex 8545 11 00 (kody TARIC 8545 11 00 10 i 8545 11 00 15) i pochodzące z Chińskiej Republiki Ludowej („produkt objęty postępowaniem” lub „systemy elektrod grafitowych”). Jest to produkt, do którego mają zastosowanie obecnie obowiązujące środki.

(6)

Produktem objętym dochodzeniem dotyczącym możliwego obchodzenia środków jest sztuczny grafit w blokach lub cylindrach o gęstości pozornej wynoszącej co najmniej 1,5 g/cm3 i o oporności elektrycznej 7,0 μ.Ω.m lub mniejszej, o średnicy nominalnej powyżej 350 mm, obecnie objęty kodami CN ex 3801 10 00 i ex 3801 90 00 (kody TARIC 3801 10 00 15 i 3801 90 00 80) i pochodzący z Chińskiej Republiki Ludowej („produkt objęty dochodzeniem” lub „sztuczny grafit”).

(7)

W toku dochodzenia wykazano, że systemy elektrod grafitowych produkowane w Unii z chińskiego sztucznego grafitu mają takie same podstawowe właściwości fizyczne i chemiczne oraz te same podstawowe zastosowania co systemy elektrod grafitowych pochodzące z Chińskiej Republiki Ludowej. Uznaje się je zatem za produkty podobne w rozumieniu art. 1 ust. 4 oraz art. 13 ust. 1 podstawowego rozporządzenia antydumpingowego.

(8)

Po ustaleniu i po poinformowaniu państw członkowskich, że istnieją wystarczające dowody uzasadniające wszczęcie dochodzenia na podstawie art. 13 ust. 3 podstawowego rozporządzenia antydumpingowego, w dniu 18 października 2024 r. Komisja wszczęła dochodzenie rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2024/2686 (3) („rozporządzenie wszczynające”) i poddała rejestracji przywóz sztucznego grafitu, zgodnie z art. 14 ust. 5 podstawowego rozporządzenia antydumpingowego.

(9)

Dochodzenie objęło okres od 1 stycznia 2021 r. do 30 czerwca 2024 r. („okres objęty dochodzeniem”). Dane dotyczące okresu objętego dochodzeniem zgromadzono między innymi w celu zbadania domniemanej zmiany struktury handlu po wprowadzeniu pierwotnych środków oraz istnienia praktyki, procesu lub prac niemających wystarczających racjonalnych przyczyn ani ekonomicznego uzasadnienia poza nałożonym cłem. Za okres od 1 lipca 2023 r. do 30 czerwca 2024 r. („okres sprawozdawczy”) zgromadzono bardziej szczegółowe dane w celu zbadania, czy przywóz osłabiał skutki naprawcze obowiązujących środków pod względem cen lub ilości oraz czy występował dumping.

(10)

Komisja oficjalnie poinformowała o wszczęciu dochodzenia władze Chin, znanych producentów eksportujących w tym państwie, przemysł Unii oraz znanych importerów w Unii.

(11)

Na stronie internetowej DG ds. Handlu udostępniono formularze wniosków o zwolnienie dla importerów w Unii oraz kwestionariusze dla producentów/eksporterów w Chinach.

(12)

Tylko jeden importer, a mianowicie JAP INDUSTRIES s.r.o. („JAP”), złożył wniosek o zwolnienie, zweryfikowany następnie podczas wizyty w jego siedzibie.

(13)

Tylko jeden chiński producent, a mianowicie Fangda Carbon New Material Co., Ltd., udzielił odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu. Komisja wykorzystała przedłożone informacje w szczególności do kontroli krzyżowej przepływów handlowych z Chin.

(14)

Służby Komisji przesłały kwestionariusz do Europejskiego Stowarzyszenia Węgla i Grafitu, zwracając się o informacje dotyczące całkowitej produkcji, całkowitych mocy produkcyjnych, wykorzystania mocy produkcyjnych, całkowitej sprzedaży, sprzedaży na wewnętrzne potrzeby, użytku własnego i wywozu producentów unijnych. Europejskie Stowarzyszenie Węgla i Grafitu, wnioskodawca, przedstawiło odpowiedź na pytania zawarte w kwestionariuszu makroekonomicznym.

(15)

Zainteresowanym stronom dano możliwość przedstawienia uwag na piśmie oraz złożenia wniosku o posiedzenie wyjaśniające w terminie określonym w rozporządzeniu wszczynającym. Wszystkie strony zostały poinformowane, że nieprzedłożenie wszystkich istotnych informacji lub przedłożenie niepełnych, nieprawdziwych lub wprowadzających w błąd informacji może prowadzić do zastosowania art. 18 podstawowego rozporządzenia antydumpingowego i oparcia ustaleń na dostępnych faktach.

(16)

5 listopada 2024 r. odbyło się posiedzenie wyjaśniające z udziałem JAP.

(17)

Zgodnie z art. 13 ust. 1 podstawowego rozporządzenia antydumpingowego, aby dokonać oceny występowania możliwego obchodzenia środków, należy kolejno poddać analizie następujące elementy:

(18)

Jako że dowody dostarczone przez wnioskodawcę we wniosku wskazywały na działalność montażową lub wykończeniową w Unii, Komisja dokładnie przeanalizowała, czy spełnione były kryteria określone w art. 13 ust. 2 podstawowego rozporządzenia antydumpingowego, a w szczególności:

(19)

Jak zauważono w motywie 12, tylko jeden importer sztucznego grafitu w Unii złożył wniosek o zwolnienie i współpracował w trakcie dochodzenia. Przywóz tego przedsiębiorstwa stanowił 4,8 % (4) łącznego przywozu do Unii sztucznego grafitu z ChRL w okresie sprawozdawczym, co oznacza, że poziom współpracy był niski. Ze względu niski poziom współpracy ustalenia oparto na dostępnych faktach zgodnie z art. 18 podstawowego rozporządzenia antydumpingowego.

(20)

W tabeli 1 poniżej przedstawiono zmiany w przywozie systemów elektrod grafitowych z ChRL do Unii w okresie objętym dochodzeniem.

Tabela 1

Przywóz systemów elektrod grafitowych do Unii w okresie objętym dochodzeniem (5) (w tonach)

(21)

Dane zawarte w tabeli 1 wskazują, że wielkość przywozu systemów elektrod grafitowych z ChRL zmniejszyła się z 25 199 ton w 2021 r. do 16 541 ton w okresie sprawozdawczym. Wielkość przywozu zmniejszyła się w latach 2021-2023 o 37 %, a następnie wzrosła o 3 % od 2023 r. do okresu sprawozdawczego. Oznacza to zatem, że okresie objętym dochodzeniem wielkość przywozu systemów elektrod grafitowych z ChRL zmniejszyła się o 34 %. Spadek ten zbiegł się w czasie z wprowadzeniem w kwietniu 2022 r. pierwotnych środków. Udział przywozu z ChRL również zmniejszył się w porównaniu zarówno z łącznym przywozem (z 63 % do 59 % między 2021 r. a okresem sprawozdawczym), jak i przywozem z innych państw trzecich (z 167 % do 142 %).

(22)

W tabeli 2 przedstawiono zmiany w przywozie do Unii sztucznego grafitu z ChRL w okresie objętym dochodzeniem.

Tabela 2

Przywóz sztucznego grafitu do Unii w okresie objętym dochodzeniem (6) (w tonach)

(23)

Sztuczny grafit jest głównym materiałem wsadowym do produkcji systemów elektrod grafitowych. Z danych zawartych w tabeli 2 wynika, że przywóz sztucznego grafitu z ChRL do Unii wzrósł z 80 039 ton w 2021 r. do 118 884 ton w okresie sprawozdawczym. W latach 2021-2022 przywóz wzrósł o 43 %, osiągając 114 625 ton. Ta tendencja wzrostowa utrzymywała się w 2023 r., przy czym przywóz osiągnął szczytowy poziom 132 978 ton. Od 2023 r. do okresu sprawozdawczego wielkość przywozu spadła do 118 884 ton. Ogółem, w okresie objętym dochodzeniem wielkość przywozu sztucznego grafitu z ChRL wzrosła o 49 %.

(24)

Kody CN 3801 10 00 i 3801 90 00 , do których klasyfikowany jest sztuczny grafit, obejmują również inne produkty. W szczególności kody te obejmują materiały wykorzystywane do produkcji baterii.

(25)

Sztuczny grafit wykorzystywany do produkcji elektrod grafitowych ma inną postać niż grafit wykorzystywany do innych zastosowań, w szczególności do produkcji baterii. Sztuczny grafit wykorzystywany do produkcji elektrod grafitowych ma konsystencję i postać twardych bloków lub cylindrów, natomiast ten wykorzystywany do innych zastosowań - proszku lub pasty. Ponadto rozmiar bloku sztucznego grafitu odpowiada w przybliżeniu wielkości elektrody grafitowej. Jak opisano w sekcji 1.3 powyżej, z definicji produktu objętego dochodzeniem, wskazanej w tej właśnie sekcji, wynika, że dochodzenie ogranicza się do sztucznego grafitu wykorzystywanego do produkcji elektrod grafitowych.

(26)

Wnioskodawca poinformował, że obowiązujące 8- i 10-cyfrowe kody Nomenklatury scalonej (CN) przywozu do Polski i Węgier rzekomo obejmują również niektóre materiały wykorzystywane do produkcji baterii. W związku z powyższym Komisja przeanalizowała dane dotyczące przywozu, z wyłączeniem przywozu do Polski i Węgier, czyli państw członkowskich w największym stopniu odpowiedzialnych w ostatnich latach za przywóz produktów objętych tym samym kodem CN i przeznaczonych do produkcji baterii.

Tabela 3

Przywóz sztucznego grafitu do Unii, z wyłączeniem Polski i Węgier, w okresie objętym dochodzeniem (7) (w tonach)

(27)

Z danych zawartych w tabeli 3 wynika, że wielkość przywozu sztucznego grafitu z ChRL do Unii, z wyłączeniem Polski i Węgier, wzrosła z 27 862 ton w 2021 r. do 40 250 ton w okresie sprawozdawczym. W latach 2021-2022 przywóz zwiększył się o 78 %, następnie w 2023 r. zmniejszył się do 43 723 ton, by w okresie sprawozdawczym jeszcze bardziej się zmniejszyć - do 40 250 ton. Ogółem w okresie objętym dochodzeniem przywóz wzrósł o 44 %. Wzrost ten zbiegł się w czasie z wprowadzeniem w kwietniu 2022 r. pierwotnych środków.

(28)

Spadek wywozu systemów elektrod grafitowych z ChRL do Unii, przedstawiony w tabeli 1, wraz ze znacznym wzrostem wywozu sztucznego grafitu z ChRL do Unii w okresie objętym dochodzeniem, przedstawionym w tabeli 2 i 3, wskazują na zastąpienie jednego produktu drugim (zob. motyw 33) i stanowiły zmianę struktury handlu w rozumieniu art. 13 ust. 1 podstawowego rozporządzenia antydumpingowego.

(29)

Art. 13 ust. 1 podstawowego rozporządzenia antydumpingowego precyzuje, że zmiana struktury handlu powinna wynikać z praktyki, procesu lub prac niemających racjonalnych przyczyn ani ekonomicznego uzasadnienia, poza nałożonym cłem. Praktyka, proces lub prace obejmują między innymi montaż części lub działalność wykończeniową zgodnie z art. 13 ust. 2 podstawowego rozporządzenia antydumpingowego.

(30)

Sztuczny grafit uznawany jest za półprodukt, który przetwarza się dalej w celu uzyskania wyrobu gotowego, takiego jak systemy elektrod grafitowych. To dalsze przetwarzanie sztucznego grafitu na systemy elektrod grafitowych wchodzi w zakres pojęcia działalności wykończeniowej w rozumieniu art. 13 ust. 2 podstawowego rozporządzenia antydumpingowego.

(31)

W toku dochodzenia ujawniono, że sztuczny grafit przywożono z ChRL do Unii w celu dalszego przetwarzania na systemy elektrod grafitowych. W toku dochodzenia ustalono również, że sztuczny grafit z ChRL stanowił ponad 60 % łącznej wartości części systemów elektrod grafitowych (95-100 %) oraz że wartość dodana podczas dalszego przetwarzania była znacznie niższa niż 25 % kosztów produkcji (8) (1-10 %).

(32)

W toku dochodzenia nie wykazano żadnego ekonomicznego uzasadnienia dla zmiany struktury handlu opisanej w sekcji 2.2.2 poza wszczęciem pierwotnego dochodzenia antydumpingowego i późniejszym wprowadzeniem pierwotnych środków.

(33)

W związku z tym wymogi art. 13 ust. 1 i 2 podstawowego rozporządzenia antydumpingowego zostały spełnione.

(34)

Zgodnie z art. 13 ust. 2 podstawowego rozporządzenia antydumpingowego Komisja zbadała, czy przywóz do Unii produktu objętego dochodzeniem osłabił, zarówno w odniesieniu do ilości, jak i cen, skutki naprawcze obecnie obowiązujących środków.

(35)

Jeżeli chodzi o ilości, przywóz sztucznego grafitu z ChRL do Unii wykorzystywany do dalszego przetwarzania na systemy elektrod grafitowych stanowił w okresie sprawozdawczym około 28 % konsumpcji w Unii. Konsumpcję systemów elektrod grafitowych w Unii oszacowano na 142 817 ton (9). Wielkość przywozu uznano zatem za znaczącą.

(36)

W odniesieniu do cen Komisja porównała średnią cenę systemów elektrod grafitowych niewyrządzającą szkody, ustaloną w pierwotnym dochodzeniu antydumpingowym, skorygowaną o inflację w oparciu o zharmonizowany indeks cen konsumpcyjnych publikowany przez Europejski Bank Centralny (10), ze średnimi ważonymi cenami eksportowymi CIF sztucznego grafitu określonymi na podstawie statystyk Eurostatu, odpowiednio skorygowanymi o koszty przetwarzania i zysk. Z tego porównania wynika, że przywóz pochodzący z Chin zaniżał ceny unijne o ponad 170 %.

(37)

W związku z tym Komisja stwierdziła, że skutki naprawcze obowiązujących środków zostały osłabione zarówno pod względem ilości, jak i ceny.

(38)

Zgodnie z art. 13 ust. 2 podstawowego rozporządzenia antydumpingowego Komisja zbadała również, czy istnieją dowody na istnienie dumpingu w odniesieniu do normalnych wartości uprzednio ustalonych dla produktu podobnego.

(39)

W tym celu Komisja porównała średnie ceny eksportowe systemów elektrod grafitowych w okresie sprawozdawczym, ustalone na podstawie danych statystycznych Eurostatu dotyczących przywozu sztucznego grafitu, z wyłączeniem przywozu do Polski i Węgier, i skorygowane o koszty dalszego przetwarzania na systemy elektrod grafitowych, z wartością normalną ustaloną dla Chin w pierwotnym dochodzeniu antydumpingowym (11), skorygowaną o inflację. Zgodnie z metodyką określoną we wniosku Komisja wykorzystała jako punkt odniesienia wzrost stopy inflacji w Meksyku (12), tj. kraju, który w pierwotnym dochodzeniu uznano za reprezentatywny.

(40)

Porównanie cen eksportowych z wartościami normalnymi uprzednio ustalonymi w pierwotnym dochodzeniu antydumpingowym w odniesieniu do produktu podobnego, określonych w sposób opisany w motywie 39 i skorygowanych, wykazało istnienie dumpingu w okresie sprawozdawczym w rozumieniu art. 13 ust. 1 podstawowego rozporządzenia antydumpingowego.

(41)

Na podstawie powyższych ustaleń Komisja stwierdziła, że ostateczne cło antydumpingowe nałożone na przywóz systemów elektrod grafitowych pochodzących z ChRL było obchodzone poprzez przywóz sztucznego grafitu.

(42)

W związku z tym, zgodnie z art. 13 ust. 1 podstawowego rozporządzenia antydumpingowego, obowiązujące środki antydumpingowe powinny zostać rozszerzone na przywóz produktu objętego dochodzeniem z ChRL do Unii.

(43)

Na podstawie art. 13 ust. 1 akapit drugi podstawowego rozporządzenia antydumpingowego rozszerzenie powinno obejmować środek ustanowiony w art. 1 ust. 2 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2022/558, w odniesieniu do „wszystkich pozostałych przedsiębiorstw”, tj. ostateczne cło antydumpingowe w wysokości 74,9 % mające zastosowanie do ceny netto na granicy Unii przed ocleniem.

(44)

Na podstawie art. 13 ust. 3 podstawowego rozporządzenia antydumpingowego, który stanowi, że wszelkie rozszerzone środki należy stosować do przywozu produktów wprowadzonych do Unii z zastrzeżeniem rejestracji wymaganej rozporządzeniem wszczynającym, cło pobiera się od zarejestrowanego przywozu produktu objętego dochodzeniem zgodnie z ustaleniami wynikającymi z niniejszego dochodzenia.

(45)

Jeden importer sztucznego grafitu złożył wniosek o zwolnienie z rozszerzenia środków.

(46)

Zgodnie z art. 13 ust. 1 i 2 podstawowego rozporządzenia antydumpingowego Komisja przeanalizowała, czy wnioskodawca uczestniczył w praktyce obchodzenia środków stwierdzonej w niniejszej sprawie.

(47)

W szczególności porównanie wartości normalnych ustalonych zgodnie z wyjaśnieniami w motywie 39 oraz cen JAP Industries w Unii nie wykazało, aby w okresie sprawozdawczym dochodziło do dumpingu. Ponadto dochodzenie wykazało, że w okresie objętym dochodzeniem sprzedaż systemów elektrod grafitowych przez JAP Industries w Unii znacznie spadła. Co więcej, ceny JAP Industries były znacznie wyższe od cen chińskich, nawet po uwzględnieniu ceł antydumpingowych nałożonych na chińskie systemy elektrod grafitowych. Uznano zatem, że importer ten nie uczestniczył w praktyce obchodzenia środków stwierdzonej w niniejszej sprawie.

(48)

W związku z powyższym Komisja stwierdziła, że należy przychylić się do wniosku przedsiębiorstwa JAP o zwolnienie, zgodnie z art. 13 ust. 4 podstawowego rozporządzenia antydumpingowego.

(49)

W dniu 25 kwietnia 2025 r. Komisja poinformowała wszystkie zainteresowane strony o najważniejszych faktach i względach prowadzących do powyższych wniosków oraz wezwała je do przedstawienia uwag.

(50)

Po ujawnieniu ustaleń chiński producent eksportujący, Fangda Carbon New Material Co. Ltd, stwierdził, że rozszerzonych ceł nie należy ustalać na poziomie stawki rezydualnej. Twierdził, że stawki powinny raczej odzwierciedlać stawki ustalone podczas pierwotnego dochodzenia oraz że przywóz dokonywany przez przedsiębiorstwa, które współpracowały w pierwotnym dochodzeniu i korzystały z indywidualnych lub średnich ważonych stawek, powinien podlegać temu samemu poziomowi ceł, a nie cłu rezydualnemu mającemu zastosowanie do innych przedsiębiorstw.

(51)

Komisja nie zgodziła się z tym stwierdzeniem. Art. 13 ust. 1 akapit drugi podstawowego rozporządzenia antydumpingowego umożliwia Komisji rozszerzenie ceł do poziomu nieprzekraczającego rezydualnego cła antydumpingowego nałożonego zgodnie z art. 9 ust. 5. W tym przypadku zainteresowane strony nie przedstawiły żadnych uzasadnionych argumentów, które wyjaśniałyby, dlaczego Komisja - w ramach przysługującej jej w tym zakresie swobody uznania - powinna ustalić obowiązujące cło na poziomie niższym niż cło rezydualne. Komisja postąpiła zatem zgodnie z obowiązującymi ramami prawnymi. W związku z tym powyższy argument został odrzucony.

(52)

Producent eksportujący Fangda Carbon twierdził również, że dokonane przez Komisję określenie wartości dodanej nie zostało odpowiednio uzasadnione. Utrzymywał ponadto, że Komisja nie doprecyzowała, czy w porównaniu cen uwzględniono produkty niewchodzące w zakres produktu objętego dochodzeniem, ale objęte podobnymi kodami CN, oraz czy z oceny wyłączono dane dotyczące przywozu z Chin na Węgry i do Polski.

(53)

W odniesieniu do określenia wartości normalnej Komisja ustaliła, że wartość dodana części powstała w wyniku dalszego przetwarzania wynosiła znacznie poniżej 25 %. Ustalenie to, jak wyjaśniono w sekcji 2.2.3, opierało się na danych przedstawionych w skardze i potwierdzonych zweryfikowanymi danymi przedłożonymi przez przedsiębiorstwo, które złożyło wniosek o zwolnienie. W związku z tym powyższy argument został odrzucony.

(54)

Jeżeli chodzi o produkty wzięte pod uwagę przy porównaniu cen i uwzględnienie przywozu na Węgry i do Polski, Komisja wyjaśniła w sekcji 2.2.3 zastosowaną metodykę polegającą na oddzieleniu produktu objętego dochodzeniem od innych produktów, które, jak wskazują dostępne informacje, należy wykluczyć. Komisja wyraźnie podkreśliła rozróżnienie między sztucznym grafitem w postaci wykorzystywanej do produkcji elektrod grafitowych i postaci wykorzystywanej do innych zastosowań. W motywach 26-28 oraz w motywie 39 wyjaśniono ponadto, że z analizy wykluczono przywóz sztucznego grafitu do obu tych państw.

(55)

Po ujawnieniu ustaleń wnioskodawca nie zgodził się z wnioskiem Komisji, że nic nie wskazywało na istnienie dumpingu w cenach sprzedaży JAP w okresie sprawozdawczym, i stwierdził, że Komisja nie określiła podstawy prawnej, na podstawie której przyznano zwolnienie.

(56)

Komisja zauważyła, że szczegółowo przeanalizowała informacje, które przedsiębiorstwo JAP Industries przedłożyło na jej wniosek. Porównanie wartości normalnych ustalonych zgodnie z wyjaśnieniami w motywie 39 oraz cen JAP Industries w Unii nie wykazało, aby w okresie sprawozdawczym dochodziło do dumpingu. W związku z tym na podstawie zweryfikowanych danych dotyczących tego przedsiębiorstwa Komisja stwierdziła, że nic nie wskazywało na istnienie dumpingu. Ponieważ zgodnie z art. 13 ust. 2 podstawowego rozporządzenia antydumpingowego warunkiem koniecznym do stwierdzenia obchodzenia środków jest istnienie dumpingu, Komisja ustaliła, że nie doszło do obejścia środków, i w związku z tym przychyliła się do wniosku o zwolnienie. Zarzuty wnioskodawcy dotyczące dumpingu, jakiego miałoby dopuszczać się przedsiębiorstwo JAP, zostały natomiast uznane za pozbawione podstawy faktycznej. W związku z tym powyższy argument został odrzucony.

(57)

Wnioskodawca zwrócił się również o wprowadzenie odpowiednich zabezpieczeń w przypadku przyznania zwolnienia JAP Industries w celu ograniczenia potencjalnego ryzyka wynikającego ze zmian w zachowaniu rynkowym tego przedsiębiorstwa na rynku unijnym. Ryzyko takie obejmuje m.in. przyjęcie roli biernego pośrednika w przywozie sztucznego grafitu przeznaczonego do odsprzedaży innym przedsiębiorstwom zajmującym się przetwórstwem w Unii, lub udział w dumpingu.

(58)

W odniesieniu do ryzyka, że przedsiębiorstwo stanie się biernym pośrednikiem umożliwiającym obchodzenie środków, Komisja uznała, że zwolnienie zostało przyznane przedsiębiorstwu na podstawie faktu, że jego działalność montażowa lub wykończeniowa w Unii nie stanowiła obejścia środków. W związku z tym warunki zwolnienia powinny gwarantować, że sztuczny grafit przywożony przez zwolniony podmiot będzie faktycznie wykorzystywany w działalności montażowej tego podmiotu i nie zostanie odsprzedany innym podmiotom w Unii. Ta ostatnia możliwość sprawiłaby bowiem, że wprowadzone środki stałyby się nieskuteczne. Komisja uznała więc za właściwe, aby sztuczny grafit przywożony przez zwolnione przedsiębiorstwo był wykorzystywany wyłącznie w działalności montażowej tego przedsiębiorstwa, ponownie wywożony lub niszczony, oraz aby naruszenie tych obowiązków, takie jak odsprzedaż tego przywozu innym podmiotom w Unii, umożliwiało cofnięcie zwolnienia.

(59)

Jeżeli chodzi o potencjalny udział w dumpingu lub, w szerszym ujęciu, w praktykach obchodzenia środków, można temu zaradzić przez dokonanie przeglądu środków, o ile pojawią się wystarczające dowody wskazujące na potrzebę wszczęcia takiego przeglądu.

(60)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią komitetu ustanowionego w art. 15 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2016/1036,