(1)

Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/876 (4) wprowadzono do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 (5) wymóg w zakresie wskaźnika stabilnego finansowania netto w odniesieniu do instytucji kredytowych. Wymóg ten odzwierciedlał część standardów Bazylea III uzgodnionych przez Bazylejski Komitet Nadzoru Bankowego, które opracowano w celu zapewnienia instytucjom kredytowym wystarczającego stabilnego finansowania w okresie jednego roku, a tym samym zapobieżenia zbytniemu niedopasowaniu terminów zapadalności składników aktywów i zobowiązań oraz nadmiernemu poleganiu na krótkoterminowym finansowaniu z rynku międzybankowego. Wymóg w zakresie wskaźnika stabilnego finansowania netto określony w rozporządzeniu (UE) nr 575/2013 ma zastosowanie od dnia 28 czerwca 2021 r.

(2)

W art. 428r ust. 1 lit. g), art. 428s ust. 1 lit. b) i art. 428v lit. a) rozporządzenia (UE) nr 575/2013 przewidziane są obecnie współczynniki stabilnego finansowania w odniesieniu do środków pieniężnych należnych z tytułu transakcji finansowania realizowanych z klientami finansowymi, które mają rezydualny termin zapadalności krótszy niż sześć miesięcy. Te współczynniki finansowania wynoszą, w zależności od danej transakcji finansowania, 0 %, 5 % lub 10 %. Jednakże w art. 510 ust. 8 rozporządzenia (UE) nr 575/2013 przewidziano podwyższenie tych współczynników finansowania do dnia 28 czerwca 2025 r. odpowiednio do 10 %, 15 % i 15 %. Celem tego odroczonego podwyższenia współczynników było zapewnienie instytucjom kredytowym wystarczającego czasu na stopniowe dostosowanie się do bardziej konserwatywnej kalibracji i na ocenę odpowiedniości tej kalibracji. Oprócz tego odroczonego podwyższenia współczynników przyjęto inne dostosowania w celu zapewnienia, aby wprowadzenie wymogu w zakresie wskaźnika stabilnego finansowania netto nie zakłóciło płynności powiązanych rynków zabezpieczeń, w tym rynków obligacji skarbowych.

(3)

Zgodnie z art. 510 ust. 6 rozporządzenia (UE) nr 575/2013 Europejski Urząd Nadzoru (Europejski Urząd Nadzoru Bankowego) (EUNB) ustanowiony rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1093/2010 (6) został upoważniony do oceny adekwatności sposobu traktowania stabilnego finansowania wymaganego do pokrycia ryzyka finansowania związanego z transakcjami finansowanymi z użyciem papierów wartościowych lub transakcjami niezabezpieczonymi realizowanymi z klientami finansowymi, gdy te transakcje finansowane z użyciem papierów wartościowych lub transakcje niezabezpieczone mają rezydualny termin zapadalności krótszy niż sześć miesięcy. Zgodnie z tym mandatem EUNB przedstawił w dniu 16 stycznia 2024 r. sprawozdanie na temat szczególnych aspektów ram wskaźnika stabilnego finansowania netto. W sprawozdaniu tym stwierdzono, że podwyższenie współczynników wymaganego stabilnego finansowania mających zastosowanie do transakcji, o których mowa w art. 428r ust. 1 lit. g), art. 428s ust. 1 lit. b) oraz art. 428v lit. a) rozporządzenia (UE) nr 575/2013 miałoby znikomy wpływ na poziomy wskaźnika stabilnego finansowania netto instytucji kredytowych. W sprawozdaniu tym nie oceniono jednak szerszego wymiaru ani skutków ubocznych dla płynności rynków długu państwowego i skutków dla rynków obligacji skarbowych. Tymczasem nadal przeważają względy uzasadniające odroczenie tego podwyższenia współczynników wymaganego stabilnego finansowania zgodnie z art. 510 ust. 8 rozporządzenia (UE) nr 575/2013. W szczególności, z uwagi na fakt, iż większość transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych jest zabezpieczona instrumentami długu państwowego, podwyższenie powiązanego współczynnika wymaganego stabilnego finansowania mogłoby zmniejszyć płynność na odnośnych rynkach. To z kolei mogłoby grozić powstaniem dodatkowych kosztów finansowania dla państw członkowskich i zmianą mechanizmów transmisji polityki pieniężnej.

(4)

Ponadto inne jurysdykcje będące członkami Bazylejskiego Komitetu Nadzoru Bankowego ustaliły poziomy współczynników wymaganego stabilnego finansowania w odniesieniu do transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych w wysokości identycznej z obecnie stosowanymi poziomami na mocy rozporządzenia (UE) nr 575/2013. W tym kontekście, biorąc pod uwagę intensywną konkurencję międzynarodową na rynku transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych, podwyższenie współczynników wymaganego stabilnego finansowania do dnia 28 czerwca 2025 r. stworzyłoby nierówne warunki działania na szczeblu międzynarodowym, które byłyby szkodliwe dla unijnych rynków finansowych.

(5)

Aby uniknąć tych niezamierzonych skutków, należy na stałe wprowadzić obecne współczynniki stabilnego finansowania w odniesieniu do transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych i transakcji niezabezpieczonych realizowanych z klientami finansowymi, gdy takie transakcje mają rezydualny termin zapadalności krótszy niż sześć miesięcy.

(6)

Aby zapewnić wystarczające monitorowanie interakcji pomiędzy wymogami dotyczącymi stabilnego finansowania a płynnością rynkową aktywów otrzymanych jako zabezpieczenie w transakcjach finansowanych z użyciem papierów wartościowych i transakcjach niezabezpieczonych realizowanych z klientami finansowymi, gdy takie transakcje mają rezydualny termin zapadalności krótszy niż sześć miesięcy, w tym gdy są one zabezpieczone przez dług państwowy, a także monitorowanie ryzyka finansowania instytucji kredytowych oraz możliwego rozwoju sytuacji międzynarodowej w tym obszarze, EUNB powinien co pięć lat przedstawiać Komisji sprawozdanie na temat adekwatności tych wymogów dotyczących stabilnego finansowania.

(7)

Tymczasowe zaprzestanie ostrożnościowego traktowania środków pieniężnych należnych z tytułu transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych oraz transakcji niezabezpieczonych o rezydualnym terminie zapadalności krótszym niż sześć miesięcy realizowanych z klientami finansowymi spowodowałoby niepewność prawa dla uczestników rynku oraz nadmierne obciążenie administracyjne i finansowe dla unijnego sektora bankowego w ujęciu ogólnym - skutki te można by złagodzić dzięki jasnemu określeniu przewidywanej daty rozpoczęcia stosowania przedmiotowych przepisów. Dlatego też, aby zapewnić ciągłość tego ostrożnościowego traktowania, niniejsze rozporządzenie zmieniające powinno mieć zastosowanie od dnia 29 czerwca 2025 r.

(8)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (UE) nr 575/2013,