(1)

W decyzji wykonawczej (UE) 2021/1773 (2) Komisja stwierdziła, że do celów art. 36 dyrektywy (UE) 2016/680 Zjednoczone Królestwo zapewnia odpowiedni stopień ochrony danych osobowych przekazywanych przez Unię Europejską organom publicznym Zjednoczonego Królestwa odpowiedzialnym za zapobieganie przestępczości, prowadzenie postępowań przygotowawczych, wykrywanie i ściganie czynów zabronionych oraz wykonywanie kar.

(2)

Podczas przyjmowania decyzji wykonawczej (UE) 2021/1773 Komisja wzięła pod uwagę fakt, że wraz z zakończeniem okresu przejściowego przewidzianego w umowie o wystąpieniu Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej z Unii Europejskiej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej (3), oraz z chwilą, gdy przestałby obowiązywać przepis przejściowy określony w art. 782 umowy o handlu i współpracy między Unią Europejską i Europejską Wspólnotą Energii Atomowej, z jednej strony, a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, z drugiej strony (4), Zjednoczone Królestwo przyjęłoby nowy system ochrony danych różniący się od systemu, który obowiązywał, gdy Zjednoczone Królestwo było związane prawem Unii, a także stosowałoby ten nowy system i egzekwowało jego stosowanie. Jako że mogłoby to w szczególności wiązać się z poprawkami lub zmianami do ram ochrony danych poddanych ocenie w decyzji wykonawczej (UE) 2021/1773, jak również z innymi istotnymi zmianami, stwierdzono, że właściwym było zapewnienie, aby decyzja ta była stosowana przez okres czterech lat od chwili jej wejścia w życie. Decyzja wykonawcza (UE) 2021/1773 straci zatem moc 27 czerwca 2025 r., chyba że zostanie przedłużona zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 58 ust. 2 dyrektywy (UE) 2016/680.

(3)

Aby podjąć decyzję o ewentualnym odnowieniu decyzji wykonawczej (UE) 2021/1773, Komisja musi ocenić, czy wniosek, że Zjednoczone Królestwo zapewnia odpowiedni poziom ochrony pozostaje uzasadniony pod względem faktycznym i prawnym. Ocenę tę można przeprowadzić wyłącznie w odniesieniu do stabilnych ram prawnych obowiązujących w Zjednoczonym Królestwie.

(4)

Ramy ochrony danych obowiązujące w Zjednoczonym Królestwie, które oceniono w decyzji wykonawczej (UE) 2021/1773 i które opierają się na prawie Unii, nadal mają zastosowanie w Zjednoczonym Królestwie. 23 października 2024 r. rząd Zjednoczonego Królestwa wniósł jednak do parlamentu Zjednoczonego Królestwa projekt ustawy o dostępie do danych i ich użytkowaniu (Data (Use and Access) Bill) (5), proponując wprowadzenie zmian do ogólnego rozporządzenia Zjednoczonego Królestwa o ochronie danych i do ustawy o ochronie danych z 2018 r.

(5)

Okres obowiązywania decyzji wykonawczej (UE) 2021/1773 należy zatem przedłużyć o sześć miesięcy, aby umożliwić Komisji przeprowadzenie oceny zapewniania przez Zjednoczone Królestwo odpowiedniego stopnia ochrony danych osobowych na podstawie stabilnych ram prawnych po zakończeniu trwającego w parlamencie Zjednoczonego Królestwa procesu legislacyjnego.

(6)

Europejska Rada Ochrony Danych opublikowała swoją opinię (6), która została uwzględniona podczas przygotowywania niniejszej decyzji.

(7)

Środek przewidziany w niniejszej decyzji jest zgodny z opinią komitetu ustanowionego na mocy art. 58 dyrektywy (UE) 2016/680.

(8)

Zgodnie z art. 6a Protokołu nr 21 w sprawie stanowiska Zjednoczonego Królestwa i Irlandii w odniesieniu do przestrzeni wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości, który jest załączony do TUE i TFUE, Irlandia nie jest związana przepisami ustanowionymi w dyrektywie (UE) 2016/680, a zatem również w niniejszej decyzji wykonawczej, dotyczącymi przetwarzania danych osobowych przez państwa członkowskie w ramach wykonywania działań wchodzących w zakres zastosowania części trzeciej tytuł V rozdział 4 lub 5 TFUE, jeżeli Irlandia nie jest związana zasadami regulującymi formy współpracy wymiarów sprawiedliwości w sprawach karnych lub współpracy policyjnej, w ramach której należy przestrzegać przepisów ustanowionych na podstawie art. 16 TFUE. Niemniej jednak na mocy decyzji wykonawczej Rady (UE) 2020/1745 (7) przepisy dyrektywy (UE) 2016/680 zostały wprowadzone w życie i są tymczasowo stosowane w Irlandii od dnia 1 stycznia 2021 r. Irlandia jest zatem związana niniejszą decyzją na takich samych zasadach, jakie mają zastosowanie do stosowania dyrektywy (UE) 2016/680 w Irlandii, jak przewidziano w decyzji wykonawczej (UE) 2020/1745, jeżeli chodzi o tę część dorobku Schengen, w której uczestniczy.

(9)

Zgodnie z art. 2 i 2a Protokołu nr 22 w sprawie stanowiska Danii, który jest załączony do Traktatu o Unii Europejskiej i Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, Dania nie jest związana przepisami ustanowionymi w dyrektywie (UE) 2016/680, a zatem również w niniejszej decyzji wykonawczej, dotyczącymi przetwarzania danych osobowych przez państwa członkowskie w ramach wykonywania działań wchodzących w zakres zastosowania części trzeciej tytuł V rozdział 4 lub 5 TFUE, ani nie podlega stosowaniu tych przepisów. Biorąc jednak pod uwagę fakt, że dyrektywa (UE) 2016/680 opiera się na dorobku Schengen, zgodnie z art. 4 tego Protokołu w dniu 26 października 2016 r. Dania poinformowała o swojej decyzji dotyczącej wdrożenia dyrektywy (UE) 2016/680. W związku z powyższym na mocy prawa międzynarodowego Dania ma obowiązek wprowadzenia w życie przepisów niniejszej decyzji.

(10)

W odniesieniu do Islandii i Norwegii niniejsza decyzja stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen w rozumieniu Umowy zawartej przez Radę Unii Europejskiej i Republikę Islandii oraz Królestwo Norwegii dotyczącej włączenia tych dwóch państw we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen (8).

(11)

W odniesieniu do Szwajcarii niniejsza decyzja stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen w rozumieniu Umowy zawartej między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie włączenia Konfederacji Szwajcarskiej we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen (9).

(12)

W odniesieniu do Liechtensteinu niniejsza decyzja stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen w rozumieniu Protokołu między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską, Konfederacją Szwajcarską i Księstwem Liechtensteinu w sprawie przystąpienia Księstwa Liechtensteinu do Umowy między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską i Konfederacją Szwajcarską dotyczącej włączenia Konfederacji Szwajcarskiej we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen (10).

(13)

Należy zatem odpowiednio zmienić decyzję wykonawczą (UE) 2021/1773,