(1)

Zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2017/625 w rozporządzeniu wykonawczym Komisji (UE) 2019/627 (2) ustanowiono jednolite praktyczne rozwiązania dotyczące przeprowadzania kontroli urzędowych produktów pochodzenia zwierzęcego przeznaczonych do spożycia przez ludzi.

(2)

Rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) 2024/1141 (3) zmieniono pkt 3 w sekcji III załącznika III do rozporządzenia (WE) nr 853/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady (4), zezwalając zakładom obróbki dziczyzny na przyjmowanie i obróbkę ptaków bezgrzebieniowych utrzymywanych w warunkach fermowych i dzikich ssaków parzystokopytnych utrzymywanych w warunkach fermowych, które są poddawane ubojowi w miejscu pochodzenia. W rozporządzeniu wykonawczym (UE) 2019/627 zapisy dotyczące praktycznych rozwiązań w zakresie kontroli urzędowych i powiązanych działań odnoszą się wyłącznie do rzeźni, a w związku ze zmianą rozporządzenia (WE) nr 853/2004 powinny również odnosić się do zakładów obróbki dziczyzny. Należy zatem odpowiednio zmienić art. 7 ust. 2, art. 9, art. 10 ust. 1, art. 27 ust. 2, art. 33 ust. 1, art. 34 ust. 1, art. 39 ust. 2 lit. a), art. 48 ust. 2 lit. b) rozporządzenia wykonawczego (UE) 2019/627 oraz pkt 5 załącznika I oraz pkt 1 lit. b) i c) załącznika II do tego rozporządzenia.

(3)

W art. 9 i 10 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2019/627 określono ogólne obowiązki właściwych organów lub ich przedstawicieli oraz szczegółowe obowiązki urzędowego lekarza weterynarii w odniesieniu do kontroli informacji dotyczących łańcucha żywnościowego. Zaobserwowano pewne niejasności i różnice we wdrażaniu kontroli, które może przeprowadzać dowolny przedstawiciel właściwych organów, oraz kontroli, które ma przeprowadzać urzędowy lekarz weterynarii. Jako że weryfikacja informacji dotyczących łańcucha żywnościowego jest częścią badania przedubojowego w rozumieniu art. 17 lit. c) rozporządzenia (UE) 2017/625, weryfikację tę co do zasady przeprowadza urzędowy lekarz weterynarii zgodnie z art. 18 ust. 2 lit. a) i b) rozporządzenia (UE) 2017/625, z uwzględnieniem odstępstw przewidzianych w art. 18 ust. 2 lit. b) rozporządzenia (UE) 2017/625 i w art. 3 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2019/624 (5). W przypadkach innych niż badanie przedubojowe, np. podczas audytów, kontrole informacji dotyczących łańcucha żywnościowego może przeprowadzać dowolny przedstawiciel właściwych organów. Należy zmienić art. 9 i 10 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2019/627, tak aby było jasne, kto ma przeprowadzać kontrole informacji dotyczących łańcucha żywnościowego.

(4)

Wykaz państw członkowskich i ich stref o statusie obszaru wolnego od gruźlicy bydła [tj. zakażenia kompleksem Mycobacterium tuberculosis (M. bovis, M. caprae i M. tuberculosis)] określono w części I załącznika II do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2021/620 (6). Ze względu na jasność prawa należy zaktualizować odniesienie do tego wykazu w art. 18 ust. 1 lit. b) rozporządzenia wykonawczego (UE) 2019/627.

(5)

Art. 18 ust. 3, art. 19 ust. 2, art. 20 ust. 2, art. 21 ust. 2, art. 22 ust. 2 oraz art. 23 ust. 2 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2019/627 stanowią, że procedury badania poubojowego w odniesieniu do zwierząt gospodarskich kopytnych przy zastosowaniu nacięć i badania dotykowego tusz i podrobów należy przeprowadzić, jeżeli występują oznaki ewentualnego ryzyka dla zdrowia ludzi, zdrowia zwierząt lub dobrostanu zwierząt. Nacięcia i badania dotykowe mogą stwarzać ryzyko zanieczyszczenia krzyżowego patogenami potencjalnie obecnymi w tuszach lub podrobach. Nie należy zatem wymagać przeprowadzania wszystkich dodatkowych procedur badania poubojowego, lecz jedynie tych procedur, które są istotne w związku z oznakami ewentualnego ryzyka. Należy zatem odpowiednio zmienić art. 18 ust. 3, art. 19 ust. 2, art. 20 ust. 2, art. 21 ust. 2, art. 22 ust. 2 oraz art. 23 ust. 2 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2019/627.

(6)

Szczegółowe przepisy dotyczące powiadamiania unijnego i sprawozdawczości unijnej w zakresie przenośnych chorób zwierząt umieszczonych w wykazie określono w rozporządzeniu wykonawczym Komisji (UE) 2020/2002 (7). Ze względu na jasność prawa należy zatem zaktualizować odniesienie do dyrektywy Rady 64/432/EWG (8) w art. 39 ust. 3 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2019/627.

(7)

W art. 40 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2019/627 ustanowiono jednolite praktyczne rozwiązania dotyczące kontroli urzędowych zgodności z wymogami, które określono w załączniku II do rozporządzenia (WE) nr 853/2004 i które odnoszą się do informacji dotyczących łańcucha żywnościowego zawartych w dokumentacji prowadzonej zgodnie z załącznikiem I do rozporządzenia (WE) nr 852/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady (9). Art. 40 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2019/627 odnosi się wyłącznie do uboju w rzeźniach. Sekcja I rozdział VIa załącznika III do rozporządzenia (WE) nr 853/2004 zezwala jednak, z zastrzeżeniem pewnych wymogów, na ubój zwierząt gospodarskich kopytnych w gospodarstwie pochodzenia. Sekcja III pkt 3 załącznika III do rozporządzenia (WE) nr 853/2004 dopuszcza, z zastrzeżeniem pewnych wymogów, ubój w gospodarstwie pochodzenia ptaków bezgrzebieniowych utrzymywanych w warunkach fermowych oraz dzikich ssaków parzystokopytnych utrzymywanych w warunkach fermowych. W sekcji I rozdział VI załącznika III do rozporządzenia (WE) nr 853/2004 ustanowiono wymogi dotyczące uboju z konieczności poza rzeźnią w odniesieniu do zwierząt gospodarskich kopytnych. Należy zmienić art. 40 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2019/627, aby uwzględnić w nim wspomniane przypadki uboju w gospodarstwie pochodzenia i uboju z konieczności poza rzeźnią.

(8)

W art. 42 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2019/627 ustanowiono środki, które należy wdrożyć w przypadku wprowadzających w błąd informacji dotyczących łańcucha żywnościowego. Artykuł ten odnosi się wyłącznie do rzeźni. Należy zmienić art. 42, aby uwzględniał on ostatnie zmiany sekcji III pkt 1 i 2 załącznika II do rozporządzenia (WE) nr 853/2004 i obejmował zakłady obróbki dziczyzny w przypadku zwierząt dzikich utrzymywanych w warunkach fermowych, poddanych ubojowi w gospodarstwie pochodzenia.

(9)

Unijne środki zwalczania chorób w odniesieniu do niektórych umieszczonych w wykazie chorób zwierząt, na które mogą zapadać niektóre zwierzęta i które w konsekwencji wpływają na zdatność świeżego mięsa tych zwierząt do spożycia przez ludzi, są obecnie określone w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/429 (10) i rozporządzeniu delegowanym Komisji (UE) 2020/687 (11). Ze względu na jasność prawa należy zatem zaktualizować odniesienia w art. 45 lit. e) rozporządzenia wykonawczego (UE) 2019/627.

(10)

Należy wyjaśnić związek między formą znaku jakości zdrowotnej wymaganego rozporządzeniem wykonawczym (UE) 2019/627 a wymaganiami dotyczącymi specjalnego znaku jakości zdrowotnej ustanowionymi na potrzeby zwalczania niektórych chorób zwierząt na podstawie rozporządzenia (UE) 2016/429. Należy odpowiednio zmienić art. 48 ust. 3 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2019/627.

(11)

W załączniku II do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2019/627 określono praktyczne rozwiązania dotyczące znaku jakości zdrowotnej zgodnie z art. 48 tego rozporządzenia wykonawczego. Pkt 1 lit. c) tego załącznika II odnosi się do Wspólnoty Europejskiej, a nie do Unii Europejskiej. Skróty odnoszące się do Unii Europejskiej powinny zatem zastąpić skróty odnoszące się do Wspólnoty Europejskiej. Aby zmniejszyć obciążenie administracyjne podmiotów gospodarczych wynikające z tego zastąpienia, należy przewidzieć okres przejściowy, podczas którego produkty opatrzone znakiem jakości zdrowotnej ze skrótem odnoszącym się do Wspólnoty Europejskiej mogą pozostać na rynku.

(12)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie wykonawcze (UE) 2019/627.

(13)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz,