(1)

Otwarta i uczciwa konkurencja na wewnętrznych rynkach energii elektrycznej i gazu oraz zapewnienie równych warunków działania dla uczestników rynku wymaga integralności i przejrzystości hurtowych rynków energii. Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1227/2011 (2) ustanawia kompleksowe ramy służące osiągnięciu tego celu.

(2)

W rozporządzeniu (UE) nr 1227/2011 zobowiązano Agencję Unii Europejskiej ds. Współpracy Organów Regulacji Energetyki („Agencja”) do monitorowania hurtowych rynków energii w celu zapewnienia, w ścisłej współpracy z krajowymi organami regulacyjnymi i innymi organami krajowymi, skutecznego nadzoru nad tymi rynkami. W art. 32 rozporządzenia (UE) 2019/942 wprowadzono opłaty mające na celu poprawę finansowania Agencji i pokrycie kosztów związanych z jej funkcjami na podstawie rozporządzenia (UE) nr 1227/2011.

(3)

W art. 32 rozporządzenia (UE) 2019/942 określono zakres i podstawowe zasady systemu opłat oraz powierzono Komisji zadanie ustalenia opłat i sposobu ich uiszczania, co Komisja uczyniła w drodze decyzji (UE) 2020/2152 (3). Dostępne dla Agencji zwiększone finansowanie umożliwiło poprawę jakości świadczonych przez nią usług na rzecz podmiotów zgłaszających dane oraz ogólnie na rzecz uczestników rynku.

(4)

Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2019/715 (4) ustanawia ramowe rozporządzenie finansowe dla organów utworzonych przez Unię na podstawie Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej oraz Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Energii Atomowej, które posiadają osobowość prawną i otrzymują wkład finansowy obciążający budżet Unii. Agencja należy do takich organów i zgodnie z wymogami rozporządzenia delegowanego (UE) 2019/715 przyjęła własne przepisy finansowe - regulamin finansowy Agencji (5) - które są zgodne z przepisami wynikającymi z rozporządzenia delegowanego (UE) 2019/715.

(5)

Dokument programowy Agencji, sporządzony zgodnie z art. 20 rozporządzenia (UE) 2019/942 i art. 32 regulaminu finansowego Agencji, uwzględnia programowanie roczne i wieloletnie i w tym kontekście szczegółowo określa zadania Agencji oraz zasoby przeznaczone na realizację tych zadań. Dokument programowy jest zatem odpowiednim narzędziem do identyfikacji tych kosztów, które kwalifikują się do pokrycia z opłat zgodnie z art. 32 rozporządzenia (UE) 2019/942.

(6)

Zgodnie z art. 20 rozporządzenia (UE) 2019/942 Komisja wydaje opinię na temat projektu dokumentu programowego Agencji, w tym propozycji Agencji odnośnie do kosztów, które należy uznać za kwalifikujące się do finansowania z opłat.

(7)

Zgodnie z art. 37 rozporządzenia (UE) 2019/942 Agencja powinna być finansowana głównie z budżetu ogólnego Unii. W związku z tym dochód z opłat nie powinien przekraczać wkładu na rzecz Agencji z budżetu Unii.

(8)

W celu zapewnienia przejrzystości w kwestii wykorzystania opłat wyłącznie na pokrycie kosztów kwalifikowalnych oraz finansowania Agencji głównie z budżetu ogólnego Unii skonsolidowane roczne sprawozdanie z działalności, sporządzone zgodnie z art. 48 regulaminu finansowego Agencji, powinno zawierać informacje na temat różnych źródeł uzyskanych przychodów i ich wykorzystania.

(9)

W świetle zmieniających się rynków energii i kryzysu energetycznego rozporządzenie (UE) nr 1227/2011 zostało zmienione w maju 2024 r. rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2024/1106 (6) i rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2024/1789 (7), które wprowadziły szereg zmian w ramach sprawozdawczości w zakresie danych dotyczących produktów energetycznych sprzedawanych w obrocie hurtowym. Na przykład obecnie Agencji należy zgłaszać również szczegółowe informacje na temat transakcji związanych z magazynowaniem energii elektrycznej, wodoru lub gazu ziemnego, a także transakcji związanych z rynkami bilansującymi. Również zmiany na rynku, na przykład większa liczba transakcji wysokiej częstotliwości, a także inflacja powodują wzrost kosztów ponoszonych przez Agencję. Ponadto w rozporządzeniu (UE) 2024/1106 powierzono Agencji nowe zadanie polegające na wykonywaniu uprawnień w zakresie nadzoru i dochodzeń na podstawie art. 13-13c i art. 16 rozporządzenia (UE) nr 1227/2011.

(10)

Ponadto rozporządzenie (UE) nr 1227/2011, z późniejszymi zmianami, stanowi, że uczestnicy rynku powinni przekazywać dane określone w art. 7c i 8 tego rozporządzenia wyłącznie za pośrednictwem zarejestrowanych mechanizmów sprawozdawczych („RRM”) oraz ujawniać informacje i przekazywać informacje wewnętrzne wyłącznie za pośrednictwem platform informacji wewnętrznych („IIP”). RRM i IIP mają uzyskiwać zezwolenie Agencji zgodnie z niektórymi wymogami przewidzianymi w rozporządzeniu (UE) nr 1227/2011, ze zmianami, oraz szczegółowo określonymi przez Komisję w drodze rozporządzenia delegowanego zgodnie z art. 4a ust. 8 i art. 9a ust. 6 tego samego rozporządzenia. Agencja monitoruje zgodność RRM i IIP z wymogami, na podstawie których udzielono im zezwolenia, a jeżeli uzna te podmioty za niespełniające wymogów, cofa swoje zezwolenia.

(11)

Zmieniono również rozporządzenie (UE) 2019/942 w celu odzwierciedlenia zmian wprowadzonych w rozporządzeniu (UE) nr 1227/2011. W szczególności zgodnie ze zmienionym art. 32 rozporządzenia (UE) 2019/942 opłaty należne Agencji powinny pokrywać koszty realizacji jej zadań związanych z gromadzeniem, obsługą, przetwarzaniem i analizą informacji zgłaszanych przez uczestników rynku lub przez osoby lub podmioty składające sprawozdania w ich imieniu na podstawie art. 8 rozporządzenia (UE) nr 1227/2011 oraz związanych z ujawnianiem informacji wewnętrznych na podstawie art. 4 i 4a tego rozporządzenia. Przychody z tych opłat mogą również pokrywać koszty Agencji związane z wykonywaniem uprawnień w zakresie nadzoru i dochodzeń na podstawie art. 13-13c i art. 16 rozporządzenia (UE) nr 1227/2011. Kwota, która ma zostać pokryta z opłat ustalonych przez Agencję, może być niższa niż łączne koszty kwalifikowalne.

(12)

Ponadto zgodnie z art. 32 rozporządzenia (UE) 2019/942 opłaty powinny być proporcjonalne do kosztów odpowiednich usług świadczonych w sposób gospodarny i wystarczające do pokrycia tych kosztów oraz powinny być ustalone na takim poziomie, aby zapewnić ich niedyskryminacyjny charakter i uniknąć nakładania nadmiernego obciążenia finansowego lub administracyjnego dla uczestników rynku lub podmioty działające w ich imieniu.

(13)

Należy zatem uchylić decyzję (UE) 2020/2152, aby uwzględnić zmiany wprowadzone rozporządzeniem (UE) 2024/1106 i rozporządzeniem (UE) 2024/1789.

(14)

Decyzją (UE) 2020/2152 nałożono obowiązek uiszczania opłat na RRM, za pośrednictwem których większość uczestników rynku przekazywała wówczas dane. RRM są obecnie rejestrowane przez Agencję na podstawie art. 11 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 1348/2014 (8). Agencja rejestruje również IIP, za pośrednictwem których uczestnicy rynku ujawniają informacje wewnętrzne. Definicja RRM i odpowiednie odniesienia do nich powinny odzwierciedlać fakt, że chociaż w przyszłości RRM będą musiały uzyskać zezwolenie Agencji zgodnie z art. 9a rozporządzenia (UE) nr 1227/2011, wymóg uiszczania opłat nadal ma zastosowanie do RRM już zarejestrowanych w Agencji, nawet jeżeli nie posiadają jeszcze zezwolenia. IIP nie były dotychczas objęte decyzją (UE) 2020/2152. Biorąc jednak pod uwagę, że zgodnie ze wspomnianymi powyżej zmianami ustawodawczymi opłaty powinny być należne Agencji od IIP, niniejsza decyzja ma również zastosowanie do IIP, w szczególności po uzyskaniu przez nie zezwolenia na podstawie art. 4a rozporządzenia (UE) nr 1227/2011.

(15)

Niniejsza decyzja zawiera również zaktualizowaną definicję zapisu transakcji z odniesieniem do rozporządzenia (UE) nr 1227/2011 w celu zapewnienia, aby na taką definicję nie miały wpływu ewentualne zmiany w rozporządzeniu wykonawczym (UE) nr 1348/2014. Definicja ta ma zasadnicze znaczenie dla identyfikacji klastrów danych, a tym samym dla obliczania opłat, w związku z czym powinna być wystarczająco szczegółowa. Do celów identyfikacji klastrów danych uczestnika rynku uznaje się za beneficjenta transakcji lub, jeżeli takie informacje nie są dostępne, za kontrahenta transakcji.

(16)

Art. 8 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1227/2011, ze zmianami, wprowadza obowiązek zgłaszania Agencji przez uczestników rynku informacji na temat ich ekspozycji. Ten nowy wymóg sprawozdawczy powinien zostać uwzględniony i odzwierciedlony w niniejszej decyzji.

(17)

Głównymi czynnikami kosztotwórczymi odpowiednich usług, a tym samym kwalifikowalnych kosztów Agencji, są: liczba RRM i IIP, liczba uczestników rynku, w imieniu których zgłaszają oni informacje, oraz ilość i cechy danych, które zgłaszają. W celu odzwierciedlenia tych czynników kosztotwórczych opłata, którą każdy RRM musi uiścić, powinna być połączeniem kwoty ryczałtowej, składnika ryczałtowego opłaty z tytułu wpisu i kwoty zmiennej, składnika opłaty opartego na zapisach transakcji. Ten ostatni zależy od liczby uczestników rynku, w imieniu których RRM zgłaszają dane, a także od ilości i cech zgłaszanych danych.

(18)

Zmiany wprowadzone rozporządzeniem (UE) 2024/1106 i rozporządzeniem (UE) 2024/1789 skutkują znacznym wzrostem kosztów Agencji, które będą musiały zostać pokryte z opłat. W związku z tym w niniejszej decyzji należy zwiększyć zarówno składnik ryczałtowy opłaty z tytułu wpisu, jak i przychody uzyskane ze składnika opłaty opartego na zapisach transakcji. Jednocześnie opłaty nie powinny nakładać nadmiernego obciążenia finansowego na RRM, a tym samym pośrednio na uczestników rynku. W związku z tym wzrost przychodów uzyskiwanych ze składnika opłaty opartego na zapisach transakcji należy osiągnąć w sposób proporcjonalny, który pozwoli uniknąć znacznego wzrostu przychodów pochodzących od mniejszych uczestników rynku zgłaszających niewielką liczbę zapisów transakcji, a zarazem pozwoli uniknąć nadmiernego wzrostu przychodów pochodzących od uczestników rynku zgłaszających wysoki wolumen zapisów transakcji.

(19)

Kwota ryczałtowa powinna odzwierciedlać ponoszone przez Agencję koszty rozpatrywania wniosków o zezwolenie dla RRM lub jego rejestrację, a także koszty zapewnienia dalszej zgodności już posiadających zezwolenie lub zarejestrowanych RRM z wymogami określonymi w rozporządzeniu (UE) nr 1227/2011. W przyszłości Komisja szczegółowo określi takie wymogi w drodze rozporządzenia delegowanego zgodnie z art. 4a ust. 8 i art. 9a ust. 6 tego samego rozporządzenia. Ponieważ koszty te są ponoszone przez Agencję niezależnie od tego, czy RRM zgłaszają zapisy transakcji czy też podstawowe dane, kwota ryczałtowa powinna być uiszczana przez wszystkie RRM.

(20)

Zgodnie z art. 4a rozporządzenia (UE) nr 1227/2011 i po przyjęciu odpowiedniego aktu delegowanego uzupełniającego ten artykuł Agencja ma odpowiadać za wydawanie zezwoleń IIP i nadzorowanie tych podmiotów, równoważne nadzorowi nad RRM. W związku z tym IIP powinny uiszczać stałą opłatę odpowiadającą składnikowi ryczałtowemu opłaty z tytułu wpisu, który RRM muszą uiścić.

(21)

Podstawowe dane, takie jak informacje dotyczące zdolności i wykorzystania instalacji na potrzeby produkcji, magazynowania, zużycia lub przesyłu energii elektrycznej i gazu ziemnego lub dotyczące zdolności i wykorzystania instalacji LNG, są gromadzone przez Agencję jedynie w celu uzupełnienia zgromadzonych zapisów transakcji. W związku z tym podstawowe dane nie powinny być uwzględniane przy obliczaniu składnika zmiennego opłaty. Chociaż status RRM sam w sobie jest istotnym czynnikiem kosztotwórczym dla Agencji, RRM przekazujące podstawowe dane powinny jednak pokrywać składnik ryczałtowy opłaty.

(22)

Aby uniknąć nadmiernego obciążenia finansowego RRM, zmienna kwota składnika opłaty opartego na zapisach transakcji powinna odzwierciedlać liczbę zgłoszonych zapisów transakcji, która jest powiązana z wolumenem obrotu i potencjalnymi przychodami RRM. Składnik zmienny powinien uwzględniać fakt, że wiele RRM przekazuje dane dotyczące wielu uczestników rynku, którzy często działają na kilku zorganizowanych platformach obrotu i korzystają z różnych kanałów obrotu.

(23)

Aby skutecznie wykrywać nadużycia na rynku, Agencja gromadzi nie tylko dane dotyczące transakcji i innych kontraktów, ale również znaczną ilość danych dotyczących zleceń transakcji złożonych na zorganizowanych platformach obrotu, takich jak giełdy energii. W związku z tym systemem opłat należy także objąć zlecenia transakcji, aby zapewnić proporcjonalność kosztów. Z tych samych powodów informacje dotyczące cyklu życia powinny być również objęte systemem opłat.

(24)

Obrót produktami energetycznymi sprzedawanymi w obrocie hurtowym na zorganizowanych platformach obrotu charakteryzuje się wyższym poziomem standaryzacji niż obrót takimi produktami poza zorganizowanymi platformami obrotu. Co więcej, zgłaszane zapisy transakcji pochodzące ze zorganizowanych platform obrotu obejmują zlecenia transakcji. Nowe narzędzia na rynku w zakresie obrotu standardowymi kontraktami, takie jak handel algorytmiczny i transakcje wysokich częstotliwości, zyskują na znaczeniu, co skutkuje coraz większą liczbą zleceń transakcji zgłaszanych przez zorganizowane platformy obrotu dla każdej standardowej umowy na dostawy w porównaniu z umowami na dostawy zawartymi poza zorganizowanymi platformami obrotu Zapisy transakcji dotyczące produktów energetycznych sprzedawanych w obrocie hurtowym pochodzących ze zorganizowanych platform obrotu powinny być ważone inaczej niż zapisy transakcji wykonywanych poza zorganizowanymi platformami obrotu przy obliczaniu składnika zmiennego opłaty.

(25)

Zgodnie z art. 8 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1227/2011 i po przyjęciu odpowiedniego aktu wykonawczego uzupełniającego ten artykuł RRM zgłaszają Agencji ekspozycję uczestników rynku z podziałem na poszczególnych uczestników rynku. W związku z tym należy wprowadzić specjalny składnik opłaty określający stałą kwotę dla każdego takiego sprawozdania, niezależnie od jego treści lub długości.

(26)

Zgodnie z art. 71 regulaminu finansowego Agencji Agencja świadczy usługi dopiero po uiszczeniu należnej opłaty w całości. Ponieważ opłaty oblicza się na podstawie kwoty zapisów transakcji zgłoszonych w poprzednim roku i sprawozdań dotyczących informacji wewnętrznych złożonych w poprzednim roku, dopiero na początku każdego roku można ustalić należności i przesłać faktury. RRM i IIP powinny niemniej jednak mieć możliwość ciągłego przekazywania Agencji danych i przedkładania jej sprawozdań dotyczących informacji wewnętrznych, a zatem również przed dokonaniem przez nie zapłaty faktury za dany rok. RRM, które nie posiadają już zezwolenia Agencji lub przestają być przez nią rejestrowane, nie powinny być uprawnione do zwrotu uiszczonych opłat ani do zwolnienia z należnych opłat. Również IIP, które nie posiadają już zezwolenia Agencji, nie powinny mieć prawa do zwrotu uiszczonych opłat ani do zwolnienia z należnych opłat.

(27)

W przypadku gdy zastosowanie ma dodatnia lub ujemna kwota korekty w celu zbilansowania różnic między składnikiem opłaty opartym na zapisach transakcji uiszczonym w poprzednim roku a składnikiem opłaty opartym na zapisach transakcji, który zostałby uiszczony zgodnie z faktyczną sprawozdawczością w danym roku, obliczenie kwoty korekty powinno opierać się na składniku opłaty opartym na zapisach transakcji faktycznie uiszczonym przez RRM w poprzednim roku, a nie na pierwotnie obliczonej kwocie, ponieważ kwota faktycznie uiszczona różni się od pierwotnie obliczonej kwoty w przypadku zastosowania współczynnika redukcji.

(28)

Ponieważ Agencja ponosi dodatkowe koszty, które mają zostać pokryte z opłat już w 2025 r., powinna mieć możliwość pobrania dopłaty w wysokości różnicy między przychodami z opłat przewidzianymi w dokumencie programowym Agencji na lata 2025-2027, a sumą kwot już zafakturowanych w 2025 r. Dopłatę należy obliczać w prosty sposób, aby RRM mogły łatwo określić, w jaki sposób różni uczestnicy rynku, w imieniu których przekazują dane, wpływają na zafakturowaną dopłatę. W związku z tym dopłata powinna zależeć od liczby uczestników rynku, w imieniu których RRM zgłasza zapisy transakcji. W przypadku gdy uczestnik rynku przekazuje dane za pośrednictwem więcej niż jednego RRM, ten uczestnik rynku byłby jednak brany pod uwagę w przypadku każdego RRM przy obliczaniu dopłaty. Ponieważ dopłata może mieć wpływ na opłaty uiszczane przez uczestników rynku na rzecz RRM, przy obliczaniu dopłaty nie należy uwzględniać uczestników rynku, którzy przestali być uczestnikami rynku wcześniej w 2025 r.

(29)

W celu zapewnienia, aby Agencja otrzymała wystarczające przychody z opłat na pokrycie swoich kosztów kwalifikowalnych, Agencja powinna mieć możliwość dodania dopłaty do faktur przesłanych w styczniu 2026 r. Dopłata ta powinna opierać się na liczbie uczestników rynku, w imieniu których RRM zgłasza zapisy transakcji. Ponieważ ewentualną dopłatę w 2026 r. oblicza się w tym samym czasie co pozostałe składniki opłaty, obliczenie może opierać się na liczbie uczestników rynku określonych dla RRM przy obliczaniu składnika opłaty opartego na zapisach transakcji. Do celów pewności prawa i zapewnienia RRM, że wariant ten nie jest wykorzystywany do nadmiernego zwiększenia kosztów kwalifikowalnych Agencji, całkowite przychody, które Agencja może otrzymać wraz z dopłatą, powinny być ograniczone do szacowanych przychodów z opłat przedstawionych w dokumencie programowym Agencji na lata 2025-2027 lub do przychodów z opłat przedstawionych w dokumencie programowym Agencji na lata 2026-2028, w zależności od tego, która z tych dwóch wartości jest niższa.

(30)

Obliczanie składnika opłaty opartego na zapisach transakcji znacznie różni się od 2026 r. w porównaniu z obliczaniem tego składnika w poprzednich latach. W 2026 r. mogłoby to prowadzić do zawyżonych wartości kwoty korekty obliczonej w celu zbilansowania różnic między składnikiem opłaty opartym na zapisach transakcji uiszczonym w 2025 r. a składnikiem opłaty opartym na zapisach transakcji, który zostałby uiszczony zgodnie z faktyczną sprawozdawczością w 2025 r. W 2026 r. Agencja powinna zatem obliczyć kwotę korekty przez odjęcie składnika opłaty opartego na zapisach transakcji uiszczonego w 2025 r. nie od obliczonego składnika opłaty opartego na zapisach transakcji, ale od wcześniej ustalonej wartości obliczonej zgodnie z podskładnikami opłaty za klaster danych mającej zastosowanie przed przyjęciem niniejszej decyzji.

(31)

Sprawozdania dotyczące ekspozycji są zgłaszane ex post, w związku z czym w roku, w którym obowiązek zgłaszania ekspozycji zacznie mieć zastosowanie („rok referencyjny”), Agencja otrzyma mniej sprawozdań dotyczących ekspozycji niż w kolejnych latach. W związku z tym liczbę sprawozdań dotyczących ekspozycji zgłoszonych przez RRM w roku referencyjnym należy dostosować tak, aby stanowiła odpowiednią podstawę do obliczenia składnika opłaty opartego na zapisach ekspozycji w roku następującym po roku referencyjnym. W roku referencyjnym nie zostanie obliczony składnik opłaty oparty na zapisach ekspozycji.

(32)

Aby uniknąć konieczności zmiany niniejszej decyzji wyłącznie dlatego, że przychody z opłat są niewystarczające do pokrycia kosztów kwalifikowalnych ze względu na inflację, opłaty powinny być automatycznie dostosowywane do inflacji, jeżeli przychody z opłat spadną poniżej kosztów kwalifikowalnych. Ponadto aby umożliwić RRM i IIP przygotowanie się do zmian różnych składników opłaty, dostosowanie powinno mieć skutki dopiero w kolejnym roku i Agencja powinna je ogłosić z odpowiednim wyprzedzeniem.

(33)

Agencja powinna przesyłać faktury do RRM i IIP. Ponieważ opłaty są w całości określone w niniejszej decyzji, która stanowi podstawę ustalenia przez Agencję należności, zgodnie z art. 71 regulaminu finansowego Agencji faktury powinny mieć formę not debetowych.

(34)

Faktury przesyłane RRM powinny zawierać informacje na temat sposobu obliczania opłaty, aby dla RRM było wyraźnie widoczne, w jakim stopniu poszczególni uczestnicy rynku, w imieniu których przekazuje dane, przyczyniają się do zafakturowanej opłaty. Aby uniknąć nadmiernego obciążenia finansowego RRM, należy przewidzieć możliwość uiszczania, w porozumieniu z Agencją, płatności dużych faktur w ratach. Jednocześnie Agencja musi otrzymywać regularne i możliwe do zaplanowania przychody z opłat, aby móc pokryć swoje koszty i odpowiednio zaplanować wydatki. Wzrost przychodów z opłat mógłby oznaczać, że znaczna część tych przychodów byłaby dostępna dla Agencji dopiero w późniejszym okresie roku, gdyby termin 30 września został utrzymany w odniesieniu do wszystkich faktur. W związku z tym termin 30 września powinien mieć zastosowanie wyłącznie do najwyższych faktur, natomiast niższe faktury powinny zostać zapłacone nie później niż do dnia 30 czerwca.

(35)

Podjęcie decyzji, w jakim zakresie operatorzy systemów przesyłowych energii elektrycznej lub gazu, którzy są RRM, mogą odzyskać koszty poniesione w związku z koniecznością uiszczania opłat należnych Agencji od użytkowników sieci za pośrednictwem taryf sieciowych, wchodzi w zakres obowiązków i uprawnień organów regulacyjnych państw członkowskich zgodnie z art. 59 ust. 1 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/944 (9) oraz art. 78 ust. 1 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2024/1788 (10).

(36)

Art. 32 rozporządzenia (UE) 2019/942 nakłada na Komisję obowiązek regularnego analizowania wysokości opłat. Należy tego dokonać wraz z ocenami wyników działalności Agencji zgodnie z art. 45 rozporządzenia (UE) 2019/942. Taki wymóg nie stoi na przeszkodzie temu, by Komisja zmieniła system opłat niezależnie od tych ocen.

(37)

Zgodnie z art. 32 rozporządzenia (UE) 2019/942 przeprowadzono konsultacje społeczne oraz skonsultowano się z Radą Administracyjną i Radą Organów Regulacyjnych Agencji,

a)

wszystkich zapisów transakcji dotyczących produktów energetycznych sprzedawanych w obrocie hurtowym zgodnie z art. 3 ust. 1 lit. a) rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 1348/2014 pochodzące od określonego uczestnika rynku korzystającego z określonej zorganizowanej platformy obrotu;

b)

oraz wszystkich zapisów transakcji dotyczących produktów energetycznych sprzedawanych w obrocie hurtowym zgodnie z art. 3 ust. 1 lit. b) rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 1348/2014 pochodzące od określonego uczestnika rynku