(1)

Zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 470/2009 Komisja ma określić, w drodze rozporządzenia, maksymalne limity pozostałości („MLP”) substancji farmakologicznie czynnych przeznaczonych do stosowania w Unii w weterynaryjnych produktach leczniczych dla zwierząt, od których lub z których pozyskuje się żywność, bądź w produktach biobójczych stosowanych w produkcji zwierzęcej.

(2)

W rozporządzeniu Komisji (UE) nr 37/2010 (2) określa się substancje farmakologicznie czynne i ich klasyfikację w odniesieniu do MLP w środkach spożywczych pochodzenia zwierzęcego.

(3)

Substancja fluralaner jest uwzględniona w tym rozporządzeniu jako substancja dozwolona w przypadku stosowania u drobiu.

(4)

W dniu 24 kwietnia 2024 r. przedsiębiorstwo Farmacologia En Aquacultura Veterinaria FAV S.A. złożyło do Europejskiej Agencji Leków („Agencja”) wniosek zgodnie z art. 3 rozporządzenia (WE) nr 470/2009 o określenie maksymalnych limitów pozostałości substancji fluralaner u łososiowatych i innych ryb.

(5)

Zgodnie z art. 5 rozporządzenia (WE) nr 470/2009 Agencja powinna rozważyć zastosowanie MLP określonych dla substancji farmakologicznie czynnej w danym środku spożywczym w odniesieniu do innego środka spożywczego uzyskanego z tego samego gatunku lub MLP określonych dla substancji farmakologicznie czynnej u jednego lub większej liczby gatunków w odniesieniu do innych gatunków.

(6)

W dniu 12 lutego 2025 r. (3) Agencja, na podstawie opinii Komitetu ds. Weterynaryjnych Produktów Leczniczych, zaleciła określenie MLP fluralaneru stosowanego u łososiowatych, mających zastosowanie do mięśni i skóry w naturalnych proporcjach. Agencja uznała za stosowną ekstrapolację MLP fluralaneru na wszystkie ryby.

(7)

W świetle opinii Agencji Komisja uważa, że należy określić zalecane MLP fluralaneru u wszystkich ryb.

(8)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (UE) nr 37/2010.

(9)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Weterynaryjnych Produktów Leczniczych,