(1)

Unia przystąpiła do Konwencji Rady Europy o zapobieganiu i zwalczaniu przemocy wobec kobiet i przemocy domowej (zwanej dalej „konwencją”) decyzją Rady (UE) 2023/1075 (1) w odniesieniu do instytucji i administracji publicznej Unii oraz decyzją Rady (UE) 2023/1076 (2) w odniesieniu do spraw związanych ze współpracą wymiarów sprawiedliwości w sprawach karnych, w odniesieniu do azylu i zasady non-refoulement; w dniu 1 października 2023 r. konwencja weszła w życie w odniesieniu do Unii. Dotychczas do konwencji przystąpiło 39 Stron, w tym Unia i 22 państwa członkowskie.

(2)

Komitet Ministrów Rady Europy (zwany dalej „Komitetem Ministrów”) jest organem decyzyjnym Rady Europy. Każdy z 46 członków Rady Europy ma prawo do jednego przedstawiciela w Komitecie Ministrów, a każdemu przedstawicielowi przysługuje jeden głos. Członkami Rady Europy są wszystkie państwa członkowskie, a tym samym są one reprezentowane w Komitecie Ministrów.

(3)

Zgodnie z art. 76 ust. 1 konwencji Komitet Ministrów może, po zasięgnięciu opinii Stron konwencji i otrzymaniu ich jednomyślnej zgody, zdecydować o zaproszeniu państwa niebędącego członkiem Rady Europy do przystąpienia do konwencji. Taka decyzja wymaga większości dwóch trzecich głosów Komitetu Ministrów oraz jednomyślnego głosowania przedstawicieli Stron konwencji uprawnionych do zasiadania w Komitecie Ministrów.

(4)

W dniu 22 kwietnia 2020 r. Komitet Ministrów zdecydował zaprosić Kazachstan do przystąpienia do konwencji. Zgodnie z tą decyzją zaproszenie było ważne przez pięć lat od jej przyjęcia, to jest do dnia 23 kwietnia 2025 r.

(5)

Pismem z dnia 3 kwietnia 2025 r. Kazachstan zwrócił się o przedłużenie terminu przystąpienia do konwencji o dwa lata, to jest do dnia 23 kwietnia 2027 r., aby móc zakończyć swoje procedury wewnętrzne.

(6)

Oczekuje się, że na posiedzeniu we wrześniu 2025 r. Komitet Ministrów przyjmie decyzję przyznającą Kazachstanowi przedłużenie o dwa lata terminu przystąpienia do konwencji.

(7)

Należy ustalić stanowisko, które ma być zajęte w imieniu Unii w Komitecie Ministrów w odniesieniu do przedłużenia terminu przystąpienia Kazachstanu do konwencji, ponieważ takie przedłużenie może mieć skutki prawne dla Unii. Skutkiem przedłużenia terminu będzie ponowienie wygasłego zaproszenia Kazachstanu do przystąpienia do konwencji, co może zatem prowadzić do ustanowienie stosunków traktatowych między Unią a Kazachstanem w ramach konwencji. Skutki przedłużenia terminu mogą również wpłynąć na sposób podejmowania decyzji w ramach Komitetu Stron konwencji.

(8)

Przystąpienie Kazachstanu do konwencji byłoby korzystne dla Unii, ponieważ rozszerzyłoby stosowanie ambitnych norm konwencji na ten kraj. Stanowisko Unii powinno zatem polegać na przyznaniu Kazachstanowi przedłużenia o dwa lata terminu przystąpienia do konwencji, aby umożliwić Kazachstanowi zakończenie procedur wewnętrznych.

(9)

Ponieważ Unia nie jest członkiem Rady Europy, ale należą do niej wszystkie państwa członkowskie, stanowisko Unii ma zostać wyrażone przez działające wspólnie państwa członkowskie,