(1)

Rozporządzeniem (UE) nr 1072/2012 (2) Komisja Europejska („Komisja”) nałożyła tymczasowe cło antydumpingowe na przywóz ceramicznych zastaw stołowych i naczyń kuchennych pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej („Chiny” lub „ChRL”).

(2)

Rozporządzeniem wykonawczym (UE) nr 412/2013 (3) Rada nałożyła cła antydumpingowe na przywóz ceramicznych zastaw stołowych i naczyń kuchennych pochodzących z ChRL („pierwotne środki”). Dochodzenie, które doprowadziło do wprowadzenia pierwotnych środków, zwane jest dalej „pierwotnym dochodzeniem”.

(3)

Rozporządzeniem wykonawczym (UE) 2017/1932 (4) w następstwie częściowego przeglądu okresowego dotyczącego zakresu produktu Komisja zmieniła zakres produktu określony w pierwotnych środkach, co doprowadziło do wyłączenia przywozu ceramicznych młynków do przypraw oraz ich ceramicznych części mielących, ceramicznych młynków do kawy, ceramicznych ostrzałek do noży, ostrzarek ceramicznych, ceramicznych narzędzi kuchennych używanych do cięcia, mielenia, tarcia, krojenia, skrobania i obierania, oraz kamieni z ceramiki kordierytowej w rodzaju stosowanych do pieczenia pizzy lub chleba.

(4)

Rozporządzeniem wykonawczym (UE) 2019/1198 (5) w następstwie przeglądu wygaśnięcia („poprzedni przegląd wygaśnięcia”) Komisja ponownie nałożyła ostateczne środki antydumpingowe na przywóz ceramicznych zastaw stołowych i naczyń kuchennych pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej.

(5)

Rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2019/2131 (6) Komisja zmieniła obowiązujące środki na podstawie dochodzenia w sprawie obejścia środków, rozszerzając stawkę cła rezydualnego w wysokości 36,1 % na przywóz zgłoszony przez 33 przedsiębiorstwa, które korzystały wcześniej z obniżonych stawek celnych, i uchylając przypisane im dodatkowe kody TARIC.

(6)

Obecnie obowiązujące indywidualne stawki ceł antydumpingowych wynoszą od 13,1 % do 18,3 %. W dochodzeniu zakończonym wprowadzeniem pierwotnych środków („pierwotne dochodzenie”) wszystkich nieobjętych próbą współpracujących producentów eksportujących objęto stawką cła w wysokości 17,9 %, a w stosunku do wszystkich pozostałych przedsiębiorstw obowiązują stawki cła rezydualnego w wysokości 36,1 % („pierwotne środki”).

(7)

W następstwie opublikowania zawiadomienia o zbliżającym się wygaśnięciu środków (7) Komisja otrzymała wniosek o dokonanie przeglądu na podstawie art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego.

(8)

Wniosek o dokonanie przeglądu został złożony 14 kwietnia 2024 r. przez Cerame Unie/Europejską Federację Ceramiki Stołowej i Ozdobnej („FEPF”) oraz indywidualne przedsiębiorstwo z Czech („wnioskodawcy”) w imieniu przemysłu Unii zajmującego się produkcją ceramicznych zastaw stołowych i naczyń kuchennych w rozumieniu art. 5 ust. 4 rozporządzenia podstawowego. W uzasadnieniu wniosku o dokonanie przeglądu podano, że w związku z wygaśnięciem środków istnieje prawdopodobieństwo kontynuacji dumpingu lub ponownego wystąpienia szkody dla przemysłu Unii.

(9)

Po konsultacji z komitetem ustanowionym na mocy art. 15 ust. 1 rozporządzenia podstawowego i ustaleniu, że istnieją wystarczające dowody, aby wszcząć przegląd wygaśnięcia, w dniu 12 lipca 2024 r. Komisja wszczęła przegląd wygaśnięcia dotyczący przywozu do Unii ceramicznych zastaw stołowych i naczyń kuchennych pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej („państwo, którego dotyczy postępowanie”) na podstawie art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego. Komisja opublikowała zawiadomienie o wszczęciu postępowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (8) („zawiadomienie o wszczęciu”).

(10)

19 grudnia 2024 r. Komisja wszczęła częściowy przegląd okresowy dotyczący przywozu ceramicznych zastaw stołowych i naczyń kuchennych pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej na podstawie art. 11 ust. 3 rozporządzenia podstawowego. Wniosek o przeprowadzenie tego częściowego przeglądu okresowego złożyła Cerame-Unie/Europejska Federacja Ceramiki Stołowej i Ozdobnej („FEPF”), a jego zakres został ograniczony do zbadania dumpingu.

(11)

Chińska Izba Handlowa ds. Wywozu i Przywozu Produktów Przemysłu Lekkiego i Rękodzieł Artystycznych („CCCLA”) przedstawiła uwagi po wszczęciu dochodzenia w ramach przeglądu wygaśnięcia. CCCLA zwróciła uwagę na okres obowiązywania początkowych środków, ponieważ po raz pierwszy wprowadzono je w 2012 r. W związku z tym, zdaniem CCCLA, przemysł Unii korzystał już z ochrony rynku od niemal 12 lat, a w przypadku przedłużenia okresu obowiązywania środków o kolejne pięć lat w następstwie obecnego przeglądu wygaśnięcia okres nieprzerwanej ochrony rynku Unii przed przywozem chińskich ceramicznych zastaw stołowych i naczyń kuchennych wynosiłby blisko 18 lat. CCCLA powołała się na art. 11.3 porozumienia antydumpingowego WTO, który stanowi, że środki antydumpingowe powinny wygasnąć po upływie pięciu lat, chyba że istnieją dowody sugerujące konieczność ich utrzymania. CCCLA stwierdziła, że przedłużenie okresu obowiązywania środków zapobiegających przywozowi ceramicznych zastaw stołowych i naczyń kuchennych z Chin nastąpiłoby jedynie z pobudek protekcjonistycznych i byłoby nieuzasadnione, niezgodne z prawem i szkodliwe dla całego rynku Unii.

(12)

CCCLA argumentowała ponadto, że przemysł unijny jest w dobrym stanie, co potwierdzono w rozporządzeniu nakładającym środki tymczasowe, rozporządzeniu rozszerzającym środki i w obecnym wniosku o wszczęcie przeglądu wygaśnięcia, w którym wykazano, że od 2008 r. wskaźnik rentowności przemysłu unijnego wynosił od 2 % do 5 %, z wyjątkiem 2010 r. w następstwie wybuchu szeroko zakrojonego kryzysu gospodarczego w UE. W związku z tym nie doszło do wystąpienia szkody, której należy przeciwdziałać.

(13)

Argument ten należało odrzucić. Komisja przypomina, że art. 11.3 porozumienia antydumpingowego WTO i art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego dopuszczają wyjątek od zasady wygaśnięcia po pięciu latach, jeżeli podczas przeglądu ustalono, że wygaśnięcie prawdopodobnie doprowadziłoby do kontynuacji lub ponownego wystąpienia dumpingu i szkody.

(14)

Jeżeli chodzi o sytuację przemysłu Unii, Komisja zauważyła, że celem środków antydumpingowych jest wyeliminowanie skutków szkodliwego dumpingu zakłócającego handel oraz przywrócenie efektywnej konkurencji poprzez wywarcie pozytywnego wpływu na stan przemysłu Unii. Nawet gdyby przemysł Unii nie poniósł istotnej szkody w okresie badanym we wniosku, należałoby ocenić, czy szkoda wynikająca z przywozu z Chin może ponownie wystąpić w przypadku wygaśnięcia środków. Ponadto w pkt 4.2 zawiadomienia o wszczęciu wyjaśniono, że wnioskodawcy podnieśli zarzut prawdopodobieństwa kontynuacji lub ponownego wystąpienia szkody ze strony ChRL. W tym względzie wnioskodawcy przedstawili wystarczające dowody na to, że w przypadku wygaśnięcia środków obecny poziom przywozu do Unii produktu objętego przeglądem z państwa, którego dotyczy postępowanie, prawdopodobnie wzrósłby do znaczącego poziomu i spowodowałby dalszą szkodę dla przemysłu Unii. W związku z tym argument ten został odrzucony.

(15)

Na etapie wszczęcia postępowania CCCLA zwróciła się do Komisji o odrzucenie argumentu wnioskodawców dotyczącego domniemanego wystąpienia znaczących zakłóceń oraz o zaakceptowanie cen i kosztów krajowych zgłoszonych przez współpracujących chińskich eksporterów. Na poparcie tego twierdzenia CCCLA argumentowała ponadto, że:

(16)

Ponadto CCCLA zwróciła uwagę na orzecznictwo WTO (11) (12), zgodnie z którym do obliczenia konstruowanych wartości normalnych organy prowadzące dochodzenie muszą zastosować koszty produktu faktycznie poniesione przez producentów lub eksporterów. Argumentowała również, że orzecznictwo WTO potwierdza jej twierdzenie, zgodnie z którym art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego wydaje się niezgodny z art. 2.2 i 2.2.1.1 porozumienia antydumpingowego WTO.

(17)

Komisja przypomniała, że jej sprawozdanie stanowi materiał dowodowy zamieszczony w aktach dochodzenia, na którym Komisja może się oprzeć, aby stwierdzić istnienie „znaczących zakłóceń” w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. c) rozporządzenia podstawowego. Sprawozdanie opublikowano 21 grudnia 2017 r. i zaktualizowano 10 kwietnia 2024 r., dając wcześniej wszystkim (tj. nie tylko stronom danego dochodzenia antydumpingowego) możliwość przestawienia uwag do dowodów zawartych w sprawozdaniu, odrzucenia ich, a także uzupełnienia. Dotychczas Komisja nie otrzymała w odniesieniu do sprawozdania żadnych uwag kwestionujących jego obiektywność. Ponadto sama CCCLA nie przedstawiła żadnych konkretnych elementów podających w wątpliwość dowody lub kwestionujących wnioski prawne przedstawione w sprawozdaniu. W związku z powyższym nie wykazano, dlaczego sprawozdanie nie jest obiektywne, a zatem argument, iż w niniejszym dochodzeniu nie można polegać na sprawozdaniu, został odrzucony.

(18)

Twierdzenie, że plany pięcioletnie są jedynie dokumentami przewodnimi, zostało już odrzucone we wspomnianym powyżej „Dokumencie roboczym służb Komisji w sprawie znaczących zakłóceń w gospodarce Chińskiej Republiki Ludowej do celów dochodzeń w sprawie ochrony handlu”.

(19)

W sprawozdaniu przewidziano ten argument i uznano, że „[j]ednak fakt, że plany pięcioletnie (lub nadrzędne strategie) nie mają dokładnie określonego statusu w chińskim porządku prawnym, nie […] podważa ich wiążącego charakteru, który wynika z innych aktów prawnych, takich jak ustawa organiczna w sprawie Lokalnych Zgromadzeń Przedstawicieli Ludowych i Lokalnych Rządów Ludowych ChRL. Ustawa ta jednoznacznie zobowiązuje wspomniane organy do realizacji planów pięcioletnich […]. W związku z powyższym oczywiste jest, że realizację planów wyższego szczebla oraz wzmianki o nich zdecydowanie uwzględnia się w planach na każdym szczeblu, często we wprowadzeniu lub w końcowych rozdziałach odpowiednich planów pięcioletnich i innych dokumentów dotyczących planowania. Nie można tego traktować po prostu jako stwierdzeń nawiązujących do poziomu ambicji, ponieważ realizacja planów jest nakazana przez prawo, w tym przez konstytucję. Ponadto ich realizacja i osiąganie celów określonych w różnych planach jest regularnie monitorowane i oceniane […]” (13).

(20)

Jeśli chodzi o lit. c) oraz dalsze argumenty dotyczące zgodności konstruowania wartości normalnej z orzecznictwem WTO, Komisja zauważyła, że w przedmiotowej sprawie Komisja zastosowała odpowiednie przepisy zawarte w art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego. Komisja uznała, że przepisy art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego są w pełni zgodne ze zobowiązaniami Unii Europejskiej w ramach WTO i z orzecznictwem. W istocie, z uwagi na istnienie znaczących zakłóceń, koszty i ceny w kraju wywozu nie są właściwe do celów skonstruowania wartości normalnej. W tych okolicznościach w art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego przewidziano konstrukcję kosztów produkcji i sprzedaży na podstawie niezniekształconych cen lub wartości odniesienia, uwzględniając te w odpowiednim reprezentatywnym kraju o podobnym poziomie rozwoju co kraj wywozu. Jak wyraźnie wyjaśnił Stały Organ Apelacyjny w sprawie DS473 (14), prawo WTO zezwala na wykorzystanie danych z państwa trzeciego, należycie dostosowanych, jeżeli takie dostosowanie jest konieczne i uzasadnione. Komisja przypomniała w związku z tym, że po stwierdzeniu, iż ze względu na istnienie w kraju wywozu znaczących zakłóceń w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) rozporządzenia podstawowego nie jest właściwe stosowanie cen i kosztów krajowych w tym kraju, wartość normalną konstruuje się dla każdego producenta eksportującego na podstawie niezniekształconych cen lub wartości odniesienia w odpowiednim reprezentatywnym kraju zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego. Ten sam przepis rozporządzenia podstawowego dopuszcza również możliwość zastosowania kosztów krajowych, o ile ustalone zostało z całą pewnością, że koszty te nie są zniekształcone. W tym kontekście producenci eksportujący mieli możliwość przedstawienia dowodów na to, że ich indywidualne koszty nie zostały zniekształcone. Nie przedstawiono jednak żadnych konkretnych dowodów na to, że czynniki produkcji poszczególnych producentów eksportujących nie uległy zniekształceniu.

(21)

W sprawie sposobu konstruowania wartości normalnej zaproponowanego we wniosku o dokonanie przeglądu wygaśnięcia CCCLA argumentowała, że poprzez ujawnienie struktury kosztów i przedziałów cenowych wnioskodawcy naruszyli prawo CCCLA do obrony oraz że działanie takie było niezgodne z praktyką WTO. Ponadto CCCLA twierdziła, że poziom kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych oraz zysku ustalony przez wnioskodawców dowodzi, iż konstruowanej wartości normalnej ustalonej we wniosku o dokonanie przeglądu wygaśnięcia nie można porównywać z ceną sprzedaży stosowaną przez chińskich producentów/eksporterów.

(22)

Ponadto CCCLA zauważyła, że chociaż w poprzednich dochodzeniach do celów obliczenia konstruowanej wartości normalnej wnioskodawcy rozbili produkt objęty postępowaniem na różne typy produktu, w obecnym postępowaniu zastosowali uproszczone podejście i wartości zagregowane, wskutek czego uzyskano niereprezentatywną konstruowaną wartość normalną. Na poparcie tego twierdzenia CCCLA argumentowała ponadto, że:

(23)

W związku z tym CCCLA uznała podejście wnioskodawców za niedopuszczalne i argumentowała, że Komisja nie powinna była zaakceptować danych wykorzystanych w części wniosku o dokonanie przeglądu poświęconej ocenie marginesu dumpingu.

(24)

Jeśli chodzi o prawo CCCLA do obrony, Komisja uznała, że wersja skargi udostępniona do wglądu zainteresowanym stronom zawiera wszystkie istotne dowody oraz jawne streszczenia informacji przekazanych w trybie poufnym w celu umożliwienia zainteresowanym stronom skorzystania z prawa do obrony w trakcie całego postępowania. Streszczenia te były zatem wystarczająco szczegółowe, aby umożliwić prawidłowe zrozumienie istoty informacji przekazanych w trybie poufnym zgodnie z art. 19 ust. 2 rozporządzenia podstawowego.

(25)

Przypomina się ponadto, że w art. 19 ust. 2 rozporządzenia podstawowego i art. 6 ust. 5 porozumienia antydumpingowego WTO przewidziano ochronę informacji poufnych w sytuacji, w której ujawnienie takich informacji stworzyłoby znaczącą przewagę konkurencyjną konkurenta lub miałoby znacząco negatywne skutki dla osoby przekazującej informacje lub osoby, od której osoba przekazująca informacje otrzymała te informacje. Informacje przekazane jako poufne uznaje się za należące do tych kategorii. W związku z tym zgrupowanie odpowiednich danych liczbowych uznano za właściwe i wystarczające do zapewnienia zainteresowanym stronom prawa do obrony. W konsekwencji twierdzenie to zostało odrzucone.

(26)

Jeżeli chodzi o poziom kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych oraz zysku wykorzystany do skonstruowania wartości normalnej we wniosku o dokonanie przeglądu wygaśnięcia, CCCLA nie przedstawiła żadnego wyjaśnienia, dlaczego miałby on skutkować niereprezentatywnym porównaniem konstruowanej wartości normalnej i ceny eksportowej chińskiego produktu objętego postępowaniem. W związku z powyższym argument ten został odrzucony.

(27)

Ponadto w odniesieniu do twierdzeń, w których uznano, że wykorzystanie jednego typu produktu do skonstruowania wartości normalnej produktu objętego postępowaniem we wniosku było niedopuszczalne i Komisja nie powinna była tego zaakceptować, należy przypomnieć, że zgodnie z art. 5 ust. 3 rozporządzenia podstawowego Komisja w możliwym zakresie bada dokładność i adekwatność materiału dowodowego przedstawionego w skardze w celu ustalenia, czy informacje te są wystarczające do wszczęcia postępowania. W tym kontekście Komisja przypomniała CCCLA, że skarżący nie podlegają takim samym wymaganiom dowodowym, jakich musi przestrzegać Komisja w trakcie dochodzenia. Ponadto nie można wymagać od wnioskodawców wykorzystania informacji, do których nie mają dostępu. W tym przypadku Komisja dokładnie przeanalizowała wniosek o dokonanie przeglądu wygaśnięcia i potwierdziła, że istnieją wystarczające dowody wskazujące na prawdopodobieństwo istnienia dumpingu i szkody, które uzasadniają wszczęcie przeglądu wygaśnięcia. W związku z powyższym argument ten odrzucono.

(28)

Dochodzenie w sprawie dumpingu objęło okres od dnia 1 stycznia 2023 r. do dnia 31 grudnia 2023 r. („okres objęty dochodzeniem przeglądowym” lub „ODP”). Badanie tendencji mających znaczenie dla oceny prawdopodobieństwa kontynuacji lub ponownego wystąpienia szkody objęło okres od 1 stycznia 2020 r. do końca okresu objętego dochodzeniem przeglądowym („okres badany”).

(29)

CCCLA skrytykowała wybór zarówno okresu badanego, jak i ODP z uwagi na niezgodność z normą prawną określoną w art. 6 ust. 1 rozporządzenia podstawowego oraz istotne zniekształcenie potencjalnych ustaleń, skłaniające do stwierdzenia istnienia dumpingu i ponownego wystąpienia szkody, ze względu na dwa główne czynniki.

(30)

Po pierwsze, ustalenie ODP na okres od pierwszego do czwartego kwartału 2023 r. było niedopuszczalnie oddalone w czasie, skoro wniosek o wszczęcie dochodzenia przeglądowego złożono 27 maja 2024 r., a postępowanie wszczęto 12 lipca. Ponadto wykorzystanie 2020 r. jako punktu odniesienia do analizy tendencji w przywozie oraz obecnego stanu przemysłu Unii dało zniekształcony obraz sytuacji ze względu na duży wpływ środków administracyjnych przyjętych w reakcji na pandemię w 2020 r. i utrudniło obiektywne zbadanie sprawy na podstawie zebranych dowodów. CCCLA stwierdziła, że wnioskodawców należało zaprosić do ponownego złożenia wniosku z uwzględnieniem okresu badanego, w którym nie występowały zakłócenia, tj. od dnia 1 stycznia 2019 r., z wyłączeniem roku 2020, przy czym data zakończenia powinna przypadać jak najbliżej daty wszczęcia postępowania.

(31)

Przy określaniu okresu objętego dochodzeniem ogólne podejście Komisji jest zgodne z art. 6 ust. 1 akapit drugi rozporządzenia podstawowego (mającym zastosowanie do przeglądów na podstawie art. 11 ust. 5 akapit pierwszy rozporządzenia podstawowego), który stanowi, że „[…] określa się okres objęty dochodzeniem, który w przypadku dumpingu co do zasady obejmuje nie mniej niż sześć miesięcy bezpośrednio poprzedzających wszczęcie postępowania”. W obecnym przeglądzie, w przeciwieństwie do przypadków rozpatrywanych w normalnych okolicznościach, należało wziąć pod uwagę wyjątkowe okoliczności ze względu na strukturę unijnego przemysłu, która jest bardzo rozdrobniona i charakteryzuje się bardzo wysokim udziałem MŚP. Aby zapewnić tak zróżnicowanemu i rozdrobnionemu sektorowi dostęp do tego instrumentu ochrony handlu, Komisja zastosowała ostatni pełny rok kalendarzowy poprzedzający rok, w którym wszczęto dochodzenie. W małych i średnich przedsiębiorstwach powszechnie stosuje się rok obrotowy odpowiadający rokowi kalendarzowemu. Dopuszczając, aby okres objęty dochodzeniem przeglądowym pokrywał się z rokiem kalendarzowym, a w konsekwencji z rokiem obrotowym, jak określono w art. 6 ust. 9 ostatnie zdanie rozporządzenia podstawowego, Komisja pragnęła zmniejszyć obciążenia dla MŚP związane z przekazaniem informacji potrzebnych do przeprowadzenia dochodzenia. W związku z tym argument CCCLA został odrzucony.

(32)

W zawiadomieniu o wszczęciu Komisja wezwała wszystkie zainteresowane strony do udziału w dochodzeniu. O wszczęciu przeglądu wygaśnięcia Komisja powiadomiła w szczególności następujące strony: wnioskodawców, znanych producentów unijnych i ich odpowiednie stowarzyszenia, znanych producentów eksportujących w ChRL, znanych importerów niepowiązanych w Unii oraz władze ChRL.

(33)

Zainteresowane strony miały możliwość przedstawienia uwag na temat wszczęcia przeglądu wygaśnięcia oraz złożenia wniosku o posiedzenie wyjaśniające przed Komisją lub rzecznikiem praw stron w postępowaniach w sprawie handlu.

(34)

Wraz z wnioskiem o dokonanie przeglądu z dnia 14 kwietnia 2024 r. Komisja otrzymała wnioski o zachowanie anonimowości od sześciu producentów unijnych popierających wniosek o dokonanie przeglądu wygaśnięcia. Wszystkie strony, które zwróciły się o zachowanie anonimowości, przedstawiły uzasadnienia przemawiające za nieujawnieniem ich tożsamości. Przedsiębiorstwa te zgłosiły obawy o możliwość odwetu ze strony swoich klientów w Chinach, a także pośrednio ze strony chińskich konkurentów za pośrednictwem wspólnych klientów i dystrybutorów w Unii Europejskiej i w innych częściach świata. Aby uniknąć ryzyka działań odwetowych ze strony prywatnych chińskich podmiotów, które mogłyby mieć poważny negatywny wpływ na ich działalność gospodarczą, przedsiębiorstwa zwróciły się do Komisji o poufne traktowanie ich tożsamości.

(35)

Komisja przeprowadziła ocenę tych wniosków i przedstawionych dowodów potwierdzających. Komisja stwierdziła, że podniesione ryzyko działań odwetowych rzeczywiście istnieje, i na tej podstawie wyraziła zgodę na poufne traktowanie tożsamości przedmiotowych przedsiębiorstw (15).

(36)

W zawiadomieniu o wszczęciu postępowania Komisja oznajmiła, że może dokonać kontroli wyrywkowej zainteresowanych stron zgodnie z art. 17 rozporządzenia podstawowego.

(37)

W zawiadomieniu o wszczęciu postępowania Komisja ogłosiła, że wstępnie wybrała próbę producentów unijnych. Komisja wybrała próbę w oparciu o wielkość produkcji produktu podobnego osiąganą przez producentów, wielkość producentów i ich położenie geograficzne w Unii oraz segment produktów. Próba składała się z trzech producentów unijnych mających siedzibę w trzech państwach członkowskich, w tym w Portugalii i Rumunii (16), i obejmowała wszystkie najważniejsze typy produktu. Jeden z tych trzech producentów zaliczał się do małych i średnich przedsiębiorstw (MŚP (17)). Wstępna próba reprezentowała [19–24] % szacowanej całkowitej wielkości produkcji i [41–52] % szacowanej całkowitej sprzedaży produktu podobnego w Unii w 2023 r.

(38)

Po ustanowieniu wstępnej próby wybrane przedsiębiorstwo zaliczane do MŚP poinformowało Komisję, że ze względu na okoliczności o charakterze organizacyjnym i finansowym jego udział w dochodzeniu w charakterze producenta unijnego objętego próbą stał się obiektywnie niemożliwy. Po przeanalizowaniu argumentów przedstawionych w uwagach otrzymanych od Cerame-Unie/FEPF Komisja zmieniła skład wstępnej próby, włączając do niej inne przedsiębiorstwo z kategorii MŚP, aby zachować reprezentatywność próby (18). W związku z tym ostateczna próba obejmowała trzech producentów unijnych mających siedzibę w trzech państwach członkowskich, w tym w Portugalii i Rumunii, z których jeden zaliczał się do MŚP, dostarczających wszystkie najważniejsze typy produktu (19). Próba ta reprezentowała [16–21] % szacowanej całkowitej produkcji unijnej i [35–46] % szacowanej całkowitej wielkości unijnej sprzedaży produktu podobnego na rynku unijnym w 2023 r.

(39)

CCCLA przedstawiła uwagi dotyczące próby reprezentującej przemysł Unii i wyraziła obawy dotyczące potencjalnych strategii samoselekcji w obrębie przemysłu Unii, o czym świadczyła wspomniana wyżej odmowa współpracy ze strony przedsiębiorstwa z kategorii MŚP pod pretekstem okoliczności organizacyjnych i finansowych, a nie z powodów związanych z istotą próby (tj. wielkość produkcji, asortyment produktów, skala przedsiębiorstwa, zasięg geograficzny). Działanie takie można by powtarzać, aby umożliwić Komisji włączenie do próby przedsiębiorstw osiągających wyniki poniżej średniej dla całego przemysłu w Unii, co spowodowałoby zakłócenie ustaleń dotyczących wystąpienia szkody. W tym kontekście CCCLA odniosła się do sprawozdania Organu Apelacyjnego zawartego w dokumencie „Wspólnoty Europejskie – Ostateczne środki antydumpingowe nałożone na przywóz niektórych elementów złącznych z żeliwa lub stali z Chin” (art. 21 ust. 5), w którym stwierdzono, że organ prowadzący dochodzenie nie określa przemysłu krajowego w taki sposób, aby obejmował on, wyłącznie lub w przeważającej mierze, producentów uważających się za poszkodowanych w wyniku domniemanego przywozu po cenach dumpingowych (20).

(40)

Zgodnie z art. 17 ust. 1 rozporządzenia podstawowego Komisja musi dobrać statystycznie reprezentatywną próbę w oparciu o informacje dostępne w momencie jej doboru, a w przypadku braku współpracy ze strony jednego z podmiotów wybranych do próby, co może w znacznym stopniu wpłynąć na wynik dochodzenia, zgodnie z art. 17 ust. 4 rozporządzenia podstawowego, można wybrać nową próbę. Skorygowana próba była bardzo podobna do pierwotnej próby pod względem uwzględnionej wielkości produkcji i sprzedaży. Ponadto zgodnie z art. 17 ust. 2 rozporządzenia podstawowego ostateczny wybór stron na podstawie przepisów o doborze próby należy do Komisji, a nie do zainteresowanych stron. W związku z tym argument ten został odrzucony.

(41)

Aby podjąć decyzję co do konieczności przeprowadzenia kontroli wyrywkowej i, jeżeli konieczność taka zostanie stwierdzona, aby dokonać doboru próby, Komisja zwróciła się do importerów niepowiązanych o udzielenie informacji określonych w zawiadomieniu o wszczęciu.

(42)

Komisja Europejska nie otrzymała odpowiedzi zawierającej informacje wymagane w załączniku do zawiadomienia o wszczęciu od żadnego importera niepowiązanego w terminie określonym w zawiadomieniu o wszczęciu. W związku z tym nie wybrano próby importerów niepowiązanych.

(43)

Aby podjąć decyzję, czy dobór próby jest konieczny, i ewentualnie dokonać doboru, Komisja zwróciła się do wszystkich znanych producentów eksportujących z ChRL o udzielenie informacji określonych w zawiadomieniu o wszczęciu. Ponadto Komisja zwróciła się do Misji Chińskiej Republiki Ludowej w Unii Europejskiej o wskazanie innych producentów eksportujących, którzy ewentualnie byliby zainteresowani udziałem w dochodzeniu, lub skontaktowanie się z nimi.

(44)

Stu jeden (101) chińskich producentów eksportujących/grup producentów eksportujących przekazało wymagane informacje i wyraziło zgodę na włączenie ich do próby. Ci współpracujący chińscy producenci eksportujący reprezentowali łącznie około 21 % całkowitego przywozu z Chin w ODP i około 8 % całkowitej produkcji i mocy produkcyjnych w Chinach. Po przeanalizowaniu informacji przekazanych przez chińskich producentów eksportujących Komisja podjęła decyzję o ograniczeniu dochodzenia do rozsądnej liczby producentów eksportujących w drodze doboru próby zgodnie z art. 17 ust. 1 rozporządzenia podstawowego. 8 sierpnia 2024 r. Komisja dobrała próbę składającą się z trzech grup producentów eksportujących w oparciu o największą wielkość sprzedaży do Unii w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym. Trzy grupy objęte próbą odpowiadały za około 21 % całkowitej wielkości przywozu z Chin i około 8 % całkowitej produkcji w Chinach w ODP (21).

(45)

Komisja przesłała rządowi Chińskiej Republiki Ludowej („rząd ChRL”) kwestionariusz dotyczący istnienia znaczących zakłóceń w ChRL w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) rozporządzenia podstawowego. Rząd ChRL nie udzielił żadnych odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu.

(46)

Komisja wysłała kwestionariusze trzem objętym próbą grupom chińskich producentów eksportujących i rządowi ChRL oraz trzem producentom unijnym objętym próbą, a także Cerame-Unie/FEPF.

(47)

Tylko jeden z chińskich producentów eksportujących udzielił odpowiedzi na wszystkie pytania zawarte w kwestionariuszu. Wszyscy trzej producenci unijni objęci próbą oraz Cerame-Unie/FEPF również udzielili odpowiedzi na wszystkie pytania zawarte w kwestionariuszu.

(48)

Jedyny producent eksportujący, który udzielił odpowiedzi na wszystkie pytania zawarte w kwestionariuszu, reprezentował około [1–2] % całkowitej wielkości przywozu ceramicznych zastaw stołowych i naczyń kuchennych z ChRL do Unii Europejskiej w ODP. Służby Komisji uznały, że tak niski poziom przywozu nie dostarczał wystarczających informacji, by ocenić cenę eksportową i stwierdzić istnienie dumpingu w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym, i nie można go było uznać za reprezentatywny dla całkowitego przywozu z Chińskiej Republiki Ludowej. Ze względu na niewystarczający poziom współpracy Komisja poinformowała zainteresowane strony, że może oprzeć swoje ustalenia na dostępnych faktach, jak przewidziano w art. 18 rozporządzenia podstawowego (22).

(49)

Komisja zgromadziła i zweryfikowała wszystkie informacje uznane za niezbędne do ustalenia prawdopodobieństwa kontynuacji lub ponownego wystąpienia dumpingu i szkody oraz interesu Unii. Wizyty weryfikacyjne, o których mowa w art. 16, przeprowadzono w obiektach następujących producentów/stowarzyszeń unijnych:

(50)

Podobnie jak w przypadku wniosków złożonych przez producentów unijnych na etapie wszczęcia postępowania, jak przedstawiono w motywie 35 powyżej, jeśli chodzi o MŚP, z których jedno wybrano do wstępnej próby, a drugie wybrano do ostatecznej próby, oba zwróciły się z wnioskiem o zachowanie poufności ich tożsamości z obawy o możliwość odwetu ze strony klientów lub konkurentów, których dotyczy niniejsze dochodzenie, zgodnie z art. 19 ust. 1 rozporządzenia podstawowego. Po zbadaniu przesłanek merytorycznych w każdym przypadku z osobna Komisja uznała wszystkie wnioski o zachowanie poufności za uzasadnione i zgodziła się na nieujawnienie tożsamości tych przedsiębiorstw (23). Ponadto Komisja uznała, że nie należy ujawniać, w których państwach członkowskich mają siedzibę wspomniane MŚP, gdyż doprowadziłoby to do identyfikacji tych przedsiębiorstw.

(51)

CCCLA twierdziła, że nieujawnienie tożsamości producentów unijnych, którzy albo poparli wniosek o wszczęcie dochodzenia, albo współpracowali, zgadzając się na włączenie ich do próby, stanowi poważne naruszenie prawa do obrony innych zainteresowanych stron. Po pierwsze, CCCLA argumentowała, że w przypadku nieujawnienia tożsamości niektórych producentów unijnych objętych próbą/wstępnie objętych próbą zainteresowane strony nie mogą przedstawić istotnych uwag na temat reprezentatywności tej próby. Po drugie, ustalenia Komisji dotyczące istnienia szkody zawsze obejmują analizę pewnych „wskaźników mikroekonomicznych”, które odnoszą się wyłącznie do producentów unijnych objętych próbą. Gdyby którykolwiek z tych producentów miał pozostać anonimowy w trakcie całego postępowania, zainteresowane strony nie byłyby w stanie zweryfikować zasadności ustaleń Komisji dotyczących wystąpienia szkody ani przedstawić uwag na ich temat. Po trzecie, mając na względzie prawidłowe określenie marginesu szkody, utajnienie tożsamości producenta unijnego objętego próbą przez Komisję uniemożliwia również zainteresowanym stronom sprawdzenie, czy producent ten wytwarza produkty markowe czy też niemarkowe.

(52)

Zgodnie z orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości ochronę prawa do obrony należy w razie potrzeby pogodzić z obowiązkiem poszanowania informacji poufnych, który został wyraźnie określony w art. 19 rozporządzenia podstawowego, chociaż obowiązek ten nie może pozbawiać prawa do obrony jego istoty (24). Pogodzenie tych aspektów pozwala na otrzymanie nieopatrzonych klauzulą poufności streszczeń takich informacji (opracowanych np. w formie przedziałów lub indeksowanych elementów informacji). Należy jednak zawsze zadbać, aby podanie informacji, nawet w formie streszczenia, nie skutkowało ujawnieniem tajemnic handlowych.

(53)

Stosując się do zasady godzenia obowiązków, o której mowa we wspomnianym powyżej orzecznictwie, w toku całego prowadzonego dochodzenia Komisja zapewniła możliwość sprawdzenia i wyjaśnienia wszystkich istotnych kwestii na podstawie akt udostępnionych zainteresowanym stronom do wglądu. Akta te obejmują noty dotyczące doboru próby i jej reprezentatywności, jawne pisma producentów unijnych objętych próbą zawierające przedziały lub elementy indeksowane informacji, a także pozostałą istotną korespondencję z tymi przedsiębiorstwami i ich przedstawicielami, m.in. udział procentowy produktów markowych wytwarzanych przez poszczególne przedsiębiorstwa objęte próbą. Przy wyborze przedsiębiorstw objętych próbą lub ustalaniu szkody Komisja nie kierowała się żadnymi innymi informacjami oprócz informacji, których wersja nieobjęta klauzulą poufności została przedstawiona zainteresowanym stronom. Ujawnienie nazw tych przedsiębiorstw nie pozwoliłoby zatem zainteresowanym stronom na uzyskanie jakichkolwiek dodatkowych informacji przydatnych do weryfikacji prawidłowości ustaleń Komisji. Dlatego też Komisja uznała, że informacje zawarte w dokumentach przedstawionych do wglądu zainteresowanym stronom są wystarczające do zagwarantowania im prawa do obrony, a ujawnienie nazw producentów unijnych prawdopodobnie skutkowałoby poniesieniem przez nich nieodwracalnej i nieproporcjonalnej szkody ekonomicznej. Argument ten został zatem odrzucony.

(54)

Produkt objęty przeglądem stanowi produkt zdefiniowany w rozporządzeniu wykonawczym (UE) 2017/1932 w następstwie przeglądu zakresu produktu wszczętego 12 kwietnia 2017 r. (25), tj. są to ceramiczne zastawy stołowe i naczynia kuchenne, z wyłączeniem ceramicznych młynków do przypraw i ich ceramicznych części mielących, ceramicznych młynków do kawy, ceramicznych ostrzałek do noży, ostrzarek ceramicznych, ceramicznych narzędzi kuchennych używanych do cięcia, mielenia, tarcia, krojenia, skrobania i obierania oraz kamieni z ceramiki kordierytowej w rodzaju stosowanych do pieczenia pizzy lub chleba („produkt objęty przeglądem”), obecnie objęte kodami CN ex 6911 10 00 , ex 6912 00 21 , ex 6912 00 23 , ex 6912 00 25 i ex 6912 00 29 (kody TARIC 6911 10 00 90, 6912 00 21 11, 6912 00 21 91, 6912 00 23 10, 6912 00 25 10 i 6912 00 29 10) i pochodzące z Chińskiej Republiki Ludowej („produkt objęty postępowaniem” lub „ceramiczne zastawy stołowe i naczynia kuchenne”).

(55)

Ceramiczne zastawy stołowe i naczynia kuchenne mogą być wykonane z porcelany (w tym chińskiej/chińskiej porcelany kostnej), zwykłej ceramiki, kamionki, ceramiki porowatej lub wysokogatunkowej porcelany, lub innych materiałów. Końcowy produkt ceramiczny zależy od rodzaju i składu głównych surowców, którymi mogą być glina, kaolin, skaleń i kwarc.

(56)

Ceramiczne zastawy stołowe i naczynia kuchenne są sprzedawane w wielu różnych formach, które z czasem ewoluowały. Są stosowane w wielu różnych miejscach, np. gospodarstwach domowych, hotelach, restauracjach lub placówkach opieki.

(57)

Produktem objętym postępowaniem będącym przedmiotem niniejszego dochodzenia jest produkt objęty przeglądem pochodzący z Chińskiej Republiki Ludowej obecnie objęty kodami CN 6911 10 00 , ex 6912 00 21 , ex 6912 00 23 , ex 6912 00 25 i ex 6912 00 29 (kody TARIC 6911 10 00 90, 6912 00 21 11, 6912 00 21 91, 6912 00 23 10, 6912 00 25 10 i 6912 00 29 10).

(58)

W toku pierwotnego dochodzenia oraz poprzedniego dochodzenia w ramach przeglądu wygaśnięcia wykazano, a w przedmiotowym dochodzeniu w ramach przeglądu wygaśnięcia potwierdzono, że takie same podstawowe właściwości fizyczne i chemiczne, a także te same podstawowe zastosowania mają następujące produkty:

(59)

Uznaje się je zatem za produkty podobne w rozumieniu art. 1 ust. 4 rozporządzenia podstawowego.

(60)

W świetle wystarczających dowodów dostępnych na początku dochodzenia, które wykazują istnienie w ChRL znaczących zakłóceń w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) rozporządzenia podstawowego, Komisja uznała za właściwe wszczęcie dochodzenia na podstawie art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego.

(61)

W związku z tym w celu zebrania danych niezbędnych do ewentualnego zastosowania art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego, w zawiadomieniu o wszczęciu Komisja zwróciła się do wszystkich znanych producentów w ChRL o dostarczenie informacji wymaganych w załączniku III do zawiadomienia o wszczęciu w odniesieniu do materiałów stosowanych do produkcji produktu objętego przeglądem.

(62)

Komisja przesłała również kwestionariusz do rządu ChRL w celu uzyskania informacji uznanych za niezbędne dla jej dochodzenia w odniesieniu do rzekomych znaczących zakłóceń w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) rozporządzenia podstawowego. Nie otrzymano żadnej odpowiedzi od rządu ChRL.

(63)

W zawiadomieniu o wszczęciu Komisja wezwała również wszystkie zainteresowane strony do przedstawienia swoich opinii i informacji oraz do dostarczenia dowodów potwierdzających stosowność zastosowania art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego w terminie 37 dni od daty opublikowania tego zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

(64)

W zawiadomieniu o wszczęciu postępowania Komisja wskazała również, że w świetle dostępnych dowodów może zaistnieć potrzeba wyboru odpowiedniego reprezentatywnego kraju na podstawie art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego w celu określenia wartości normalnej na podstawie niezniekształconych cen lub wartości odniesienia.

(65)

W dniu 6 czerwca 2025 r. Komisja opublikowała notę do akt (26) („nota z dnia 6 czerwca”), w której zwróciła się o opinię zainteresowanych stron na temat odpowiednich źródeł, z których może skorzystać w celu określenia wartości normalnej zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. e) tiret drugie rozporządzenia podstawowego. Na podstawie informacji zawartych we wniosku o dokonanie przeglądu wygaśnięcia, zaktualizowanych w miarę dostępności, w połączeniu z innymi dostępnymi źródłami informacji uznanymi za odpowiednie zgodnie z odpowiednimi kryteriami określonymi w art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego, zgodnie z art. 18 ust. 5 rozporządzenia podstawowego Komisja przedstawiła wykaz wszystkich czynników produkcji, takich jak materiały, energia i siła robocza, wykorzystywanych przez producentów eksportujących do produkcji ceramicznych zastaw stołowych i naczyń kuchennych. Ponadto w oparciu o kryteria wyboru niezniekształconych cen lub wartości odniesienia Komisja zidentyfikowała trzy potencjalne reprezentatywne kraje: Brazylię, Tajlandię i Turcję oraz stwierdziła, że na tym etapie Turcja jest najbardziej odpowiednim reprezentatywnym krajem na podstawie art. 2 ust. 6a lit. a) tiret pierwsze rozporządzenia podstawowego.

(66)

Komisja dała wszystkim zainteresowanym stronom możliwość przedstawienia uwag. Komisja otrzymała uwagi od wnioskodawców.

(67)

Do uwag tych odniesiono się poniżej w sekcji 5.1.2 niniejszego rozporządzenia.

(68)

1 sierpnia 2025 r. Komisja ujawniła istotne fakty i ustalenia, na których podstawie zamierza utrzymać obowiązujące cła antydumpingowe („ujawnienie ostatecznych ustaleń”). Wszystkim stronom wyznaczono termin do zgłaszania uwag na temat ujawnionych informacji.

(69)

Komisja rozpatrzyła i w stosownych przypadkach uwzględniła uwagi przedstawione przez zainteresowane strony. Stronom, które wystąpiły z odpowiednim wnioskiem, umożliwiono przedstawienie argumentów.

(70)

Zgodnie z art. 2 ust. 1 rozporządzenia podstawowego „[p]odstawą obliczenia wartości normalnej są zwykle ceny uiszczone lub należne w zwykłym obrocie handlowym przez niezależnych nabywców w kraju wywozu”.

(71)

Zgodnie jednak z art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego „w przypadku stwierdzenia […], że ze względu na istnienie w kraju wywozu znaczących zakłóceń w rozumieniu lit. b) nie jest właściwe stosowanie cen i kosztów krajowych w tym kraju, wartość normalną konstruuje się wyłącznie na podstawie kosztów produkcji i sprzedaży odzwierciedlających niezniekształcone ceny lub wartości odniesienia” oraz „[wartość normalna] obejmuje niezniekształconą i odpowiednią kwotę kosztów administracyjnych, kosztów sprzedaży i kosztów ogólnych oraz zyski” („koszty sprzedaży, koszty ogólne i administracyjne” zwane są dalej również „kosztami SG&A”).

(72)

Jak wyjaśniono poniżej, w obecnym dochodzeniu Komisja stwierdziła, że w oparciu o dostępne dowody zastosowanie art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego było właściwe.

(73)

Komisja zbadała dowody zawarte w aktach sprawy, aby stwierdzić, czy w Chińskiej Republice Ludowej („ChRL”) występują znaczące zakłócenia w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) rozporządzenia podstawowego, które sprawiają, że stosowanie cen i kosztów krajowych w tym państwie jest niewłaściwe. Analiza ta obejmowała następujące elementy dowodowe dotyczące poszczególnych kryteriów istotnych dla ustalenia występowania znaczących zakłóceń.

(74)

Po pierwsze, dowody zawarte we wniosku obejmowały następujące elementy wskazujące na istnienie znaczących zakłóceń.

(75)

We wniosku wnioskodawcy podkreślili – jako istotną cechę „socjalistycznej gospodarki rynkowej” – obowiązujące wytyczne Komunistycznej Partii Chin („KPCh”) zarówno w publicznym, jak i prywatnym sektorze gospodarki. Ponadto wnioskodawcy podkreślili istnienie przekrojowych zakłóceń systemowych w Chinach i przeanalizowali interwencje rządowe na różnych poziomach gospodarki, w szczególności w sektorze ceramicznym oraz na rynku ceramicznych zastaw stołowych i naczyń kuchennych.

(76)

We wniosku stwierdzono również, że w chińskim sektorze ceramicznym, w tym na rynku produktu objętego przeglądem, funkcjonują przedsiębiorstwa będące własnością władz Chin, znajdujące się pod ich kontrolą lub nadzorem politycznym bądź działające zgodnie ze wskazówkami tych władz. W tym względzie wnioskodawcy zwrócili uwagę na ingerencję rządu Chin w gospodarkę w drodze ścisłych powiązań zarówno z podmiotami publicznymi, jak i prywatnymi, oraz stwierdzili, że cele polityki rządu ChRL są realizowane za pomocą szeregu środków, między innymi poprzez wykonywanie krajowych planów gospodarczych.

(77)

We wniosku wspomniano w szczególności o 13. pięcioletnim planie rozwoju na lata 2016–2020 – planie rozwoju przemysłu lekkiego – oraz o związanych z nim wytycznych, które mają na celu wzmocnienie i poprawę polityki wsparcia fiskalnego i finansowego dla tego sektora oraz wspieranie samorządów lokalnych w dążeniu do osiągnięcia celów wyznaczonych dla tego sektora również na szczeblu prowincji i gmin (27). Wnioskodawcy zauważyli, że ze względu na znaczenie w chińskim przemyśle lekkim przemysł ceramiczny podlega bieżącemu nadzorowi politycznemu i jest przedmiotem wytycznych rządu ChRL mających zagwarantować ścisłe przestrzeganie tych planów. Plan prac na rzecz stałego rozwoju przemysłu lekkiego (2023–2024), który obejmuje również sektor ceramiczny, stanowi kolejny dokument programowy rządu ChRL przedstawiony w celu ukierunkowania funkcjonowania tego sektora poprzez przyjęcie „skuteczniejszych środków […] mających na celu zwiększenie dynamiki rozwoju, optymalizację struktury gospodarczej i promowanie ciągłej odbudowy gospodarki” (28).

(78)

We wniosku zauważono również, że obecność przedstawicieli państwa w przedsiębiorstwach umożliwia ingerowanie w ceny i koszty produktu objętego przeglądem. Wnioskodawcy podkreślili wnioski Komisji z pierwszego przeglądu wygaśnięcia, w szczególności dotyczące stałej ingerencji Chin za pośrednictwem komórek KPCh ustanowionych zarówno w przedsiębiorstwach państwowych, jak i prywatnych. Wnioskodawcy odnieśli się do obecności przedstawicieli KPCh w przedsiębiorstwach takich jak Great Wall Group i Guandong Sitong, w których stanowiska kierownicze zajmują członkowie KPCh. We wniosku podkreślono także uwzględnienie surowców ceramicznych w planach opracowanych dla prowincji, np. w kompleksowym planie dotyczącym zasobów mineralnych w prowincji Jiangxi (2016–2020) oraz w centralnym planie dotyczącym zasobów mineralnych w prowincji Guangdong (2021–2025).

(79)

Ponadto wnioskodawcy zwrócili uwagę na istnienie dyskryminujących polityk lub działań publicznych, które faworyzują dostawców krajowych lub w inny sposób wpływają na działanie sił rynkowych. We wniosku podkreślono ustalenia z poprzednich dochodzeń antydumpingowych, w których Komisja stwierdziła, że zasoby przydzielane są sektorom uznanym za strategiczne lub z innych względów ważnym z gospodarczego punktu widzenia, w tym sektorowi ceramicznemu, oraz przypomniano, że rząd ChRL wdraża „strategię rozwoju klastrów przemysłowych” w celu stworzenia infrastruktury strategicznej i wyspecjalizowanych zakładów. W związku z tym wnioskodawcy stwierdzili, że państwo chińskie przydziela zasoby chińskiemu sektorowi ceramicznemu, zobowiązując zarazem przedsiębiorstwa do przestrzegania polityki państwa, co wpływa na działanie sił rynkowych w tym sektorze.

(80)

We wniosku podniesiono również brak przepisów prawa upadłościowego, prawa spółek lub prawa rzeczowego w sektorze ceramicznym i na rynku produktu objętego przeglądem, dyskryminacyjne stosowanie tych przepisów lub ich nieodpowiednie egzekwowanie. Wnioskodawcy zwrócili uwagę na ważną rolę rządu ChRL w postępowaniach upadłościowych, w tym na podporządkowanie chińskiego Sądu Ludowego rządowi Chin. Sąd ten odpowiada za wydanie uprzedniej zgody na podjęcie decyzji o przyjęciu lub odrzuceniu wniosków wskazanych przedsiębiorstw. Jeśli chodzi o prawo rzeczowe w Chinach, wnioskodawcy wskazali, że wszystkie grunty są własnością państwa, w związku z czym ich przyznanie zależy wyłącznie od rządu ChRL. Podkreślono również ustalenia z pierwszego przeglądu wygaśnięcia, w którym Komisja stwierdziła, że pomimo istnienia przepisów prawnych dotyczących przyznawania w przejrzysty sposób prawa do użytkowania gruntów, regularnie dochodzi do ich naruszenia.

(81)

Ponadto we wniosku zwrócono uwagę na zniekształcenie kosztów wynagrodzeń w Chinach, a konkretnie w sektorze ceramicznym i na rynku produktu objętego przeglądem. Istnienie tych zniekształceń stwierdzono już w pierwszym przeglądzie wygaśnięcia, a wnioskodawcy nie znaleźli dowodów wskazujących na ochronę sektora ceramicznych zastaw stołowych i naczyń kuchennych przed zniekształceniami kosztów wynagrodzeń.

(82)

Po drugie, w niedawno prowadzonym dochodzeniu dotyczącym sektora ceramicznego w ChRL (29) Komisja stwierdziła występowanie znaczących zakłóceń w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) rozporządzenia podstawowego. W toku tego dochodzenia Komisja ustaliła, że w ChRL dochodzi do istotnej interwencji rządowej, co zakłóca proces skutecznej alokacji zasobów zgodnie z zasadami rynkowymi (30). W szczególności Komisja stwierdziła, że w sektorze ceramicznym znaczna część przedsiębiorstw nadal stanowi własność rządu ChRL w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) tiret pierwsze rozporządzenia podstawowego (31), a ponadto rząd ChRL dysponuje możliwością ingerowania w ceny i koszty dzięki obecności przedstawicieli państwa w przedsiębiorstwach w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) tiret drugie rozporządzenia podstawowego (32). Komisja ustaliła również, że obecność i ingerencja przedstawicieli państwa na rynkach finansowych, a także w obszarze dostaw surowców i materiałów do produkcji wywołują dodatkowe zakłócenia działania rynku. Ogólnie rzecz biorąc, system planowania w ChRL rzeczywiście powoduje, że zasoby są przeznaczane na sektory uznane przez rząd ChRL za strategiczne lub z innego powodu ważne politycznie, a nie są przydzielane zgodnie z mechanizmami rynkowymi (33). Ponadto Komisja stwierdziła, że przepisy chińskiego prawa upadłościowego i chińskiego prawa rzeczowego nie funkcjonują w prawidłowy sposób w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) tiret czwarte rozporządzenia podstawowego, co prowadzi do zakłóceń wynikających w szczególności z utrzymywania niewypłacalnych przedsiębiorstw na rynku oraz z przydzielania praw użytkowania gruntów w ChRL (34). Podobnie Komisja ustaliła, że w sektorze ceramicznym występują zniekształcone koszty wynagrodzeń w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) tiret piąte rozporządzenia podstawowego (35), a także zakłócenia rynków finansowych w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) tiret szóste rozporządzenia podstawowego (36), w szczególności jeżeli chodzi o dostęp do kapitału dla przedsiębiorców w ChRL.

(83)

Po trzecie, w pierwszym przeglądzie wygaśnięcia dotyczącym produktu objętego przeglądem (37) Komisja stwierdziła, że występują znaczące zakłócenia w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) rozporządzenia podstawowego. Komisja nie ma wiedzy o żadnych istotnych zmianach strukturalnych w ChRL, w ujęciu ogólnym ani w odnośnym sektorze, które mogłyby wpłynąć na ten wniosek.

(84)

Po czwarte, dodatkowe dowody dostępne w sprawozdaniu na temat znaczących zakłóceń w gospodarce Chin („sprawozdanie”) (38), przygotowanym przez Komisję na podstawie art. 2 ust. 6a lit. c) rozporządzenia podstawowego i przywołanym powyżej, wskazywały na istnienie znaczących zakłóceń również w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym.

(85)

Po piąte, w obecnym dochodzeniu rząd ChRL ani producenci eksportujący nie przedstawili żadnych przeciwnych dowodów ani argumentów.

(86)

W związku z powyższym z dostępnych dowodów wynika, że ceny i koszty produktu objętego przeglądem, w tym koszty surowców, energii i pracy, nie wynikają z działania sił rynkowych, ponieważ wywiera na nie wpływ istotna interwencja rządowa w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) rozporządzenia podstawowego, na co wskazuje rzeczywisty lub potencjalny wpływ co najmniej jednego istotnego elementu spośród wymienionych. Na tej podstawie Komisja stwierdziła, że w celu ustalenia wartości normalnej w tym przypadku nie jest właściwe wykorzystanie cen i kosztów krajowych. W związku z tym Komisja przystąpiła do konstruowania wartości normalnej wyłącznie na podstawie kosztów produkcji i sprzedaży odzwierciedlających niezniekształcone ceny lub wartości odniesienia, czyli, w tym przypadku, na podstawie odpowiednich kosztów produkcji i sprzedaży w odpowiednim reprezentatywnym kraju, zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego.

(87)

Po ujawnieniu ustaleń CCCLA wezwała Komisję do akceptacji cen i kosztów krajowych przedstawionych przez współpracujących chińskich eksporterów oraz do uchylenia decyzji w sprawie znaczących zakłóceń. Na poparcie tego twierdzenia CCCLA argumentowała ponadto, że:

(88)

Komisja odsyła zainteresowane strony do oceny przedstawionej w motywach 17–19. Na tej podstawie i ponieważ CCCLA nie przedstawiła żadnych nowych dowodów, argument ten został odrzucony.

(89)

Po ustaleniu, że znaczące zakłócenia mają wpływ na ceny lub koszty w chińskim sektorze ceramicznych zastaw stołowych i naczyń kuchennych zgodnie art. 2 ust. 6a lit. b) rozporządzenia podstawowego, Komisja skonstruowała wartość normalną na podstawie kosztów produkcji i sprzedaży w odpowiednim reprezentatywnym kraju zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego.

(90)

Wyboru reprezentatywnego kraju dokonano na podstawie następujących kryteriów określonych w art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego:

(91)

Jak wyjaśniono w motywie 65, Komisja wydała notę do akt dotyczącą źródeł do celów określenia wartości normalnej, tj. notę z 6 czerwca. W nocie tej opisano fakty i dowody leżące u podstaw odpowiednich kryteriów. W nocie tej Komisja poinformowała zainteresowane strony o zamiarze rozważenia wykorzystania Turcji jako odpowiedniego reprezentatywnego kraju w niniejszej sprawie, jeżeli zostanie potwierdzone istnienie znaczących zakłóceń zgodnie z art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego.

(92)

Zarówno CCCLA, jak i wnioskodawcy przedstawili uwagi.

(93)

Brazylia, Tajlandia i Turcja są uznawane przez Bank Światowy za państwa o podobnym poziomie rozwoju gospodarczego co ChRL, tzn. wszystkie te kraje są sklasyfikowane jako kraje o wyższym średnim dochodzie.

(94)

Nie otrzymano żadnych uwag dotyczących wyboru krajów określonych w nocie.

(95)

Praktycznie wszystkie kraje świata produkują pewne ilości produktu objętego przeglądem. W wyniku analizy dostępnych danych, a w szczególności danych pochodzących z Global Trade Atlas (42) („GTA”) i Orbis Bureau van Dijk (43) („Orbis”), Komisja wskazała Brazylię, Tajlandię i Turcję jako potencjalne reprezentatywne kraje dla niniejszego dochodzenia.

(96)

Komisja dokładnie przeanalizowała wszystkie istotne dane dostępne w aktach dotyczące wszystkich czynników produkcji we wszystkich trzech potencjalnych reprezentatywnych krajach oraz zauważyła, co następuje:

(97)

Najnowsze zbadane sprawozdania finansowe producenta wskazanego w Turcji są publicznie dostępne, natomiast nie są one dostępne w przypadku przedsiębiorstw wskazanych w Brazylii i w Tajlandii. Sprawozdania finansowe, chociaż nie są warunkiem wstępnym dla tego rodzaju analizy, nadal stanowią korzyść, ponieważ umożliwiają Komisji zapewnienie, aby wykorzystano najbardziej odpowiednie dane liczbowe oraz aby wykluczono skutki ewentualnych zdarzeń nadzwyczajnych.

(98)

Turcja dysponuje szczegółowymi, publicznie dostępnymi informacjami na temat kosztów pracy w tym kraju, jak również szczegółowymi informacjami na temat godzin przepracowanych w danym sektorze (sektor minerałów niemetalicznych, w tym produkcja ceramiki, szkła, cementu i wapna). Dane pochodzące z Turcji obejmują świadczenia społeczne i inne koszty pracy ponoszone przez przedsiębiorstwa. Ważnym czynnikiem w omawianym przypadku są koszty pracy, ponieważ stanowią one średnio 45–55 % całkowitych kosztów produkcji.

(99)

Po wszczęciu postępowania CCCLA argumentowała, że wybór Turcji jako odpowiedniego reprezentatywnego kraju w przedmiotowej sprawie doprowadziłby do sztucznego zawyżenia marginesów dumpingu. CCCLA zauważa, że w 2023 r. w Turcji nastąpił znaczny wzrost cen energii, w stopniu nieporównywalnym do wzrostu cen w Chinach, co dowodzi, że koszty energii, będące jednym z głównych czynników kosztotwórczych, podlegały poważnym wstrząsom gospodarczym. Twierdzenie to ponownie podniesiono podczas posiedzenia wyjaśniającego na późniejszym etapie.

(100)

Komisja pragnie zwrócić uwagę, że chociaż energia rzeczywiście stanowi ważną część kosztów produkcji ceramicznych zastaw stołowych, zdecydowanie nie jest to główny czynnik kosztotwórczy, którym są nakłady pracy. Ponadto na poparcie swojego twierdzenia CCCLA przedstawiła dane potwierdzające wysokość cen energii elektrycznej, jednak energia elektryczna stanowi niewielką część koszyka energetycznego wykorzystywanego do wytwarzania produktu objętego dochodzeniem, którego to koszyka skład musiano ustalić, opierając się na dostępnych faktach ze względu na niewystarczającą współpracę ze strony producentów eksportujących z ChRL. W rzeczywistości koszty energii są uzależnione od cen gazu ziemnego, które znacznie wzrosły w 2022 r., ale na początku ODP odnotowywano już ich spadek (44).

(101)

Jeśli chodzi o argument dotyczący uznania cen energii za zniekształcone, ponieważ w Chinach nie nastąpił podobny wzrost cen, a tym samym Turcja nie spełnia warunku odpowiedniości do celów wyboru jako reprezentatywny kraj, Komisja zauważa, że ze względu na stwierdzenie istnienia znaczących zakłóceń w Chinach w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) rozporządzenia podstawowego zmiany cen w Chinach nie mają znaczenia dla oceny zakłóceń w potencjalnych reprezentatywnych krajach. Z tego powodu uwaga została odrzucona.

(102)

W oparciu o łączny wpływ wszystkich tych czynników Komisja uznała Turcję za najbardziej odpowiedni reprezentatywny kraj w tym dochodzeniu. W nocie z dnia 6 czerwca Komisja poinformowała zainteresowane strony o zamiarze wykorzystania Turcji jako reprezentatywnego kraju i zwróciła się do nich o przedstawienie uwag.

(103)

Wnioskodawcy z zadowoleniem przyjęli wybór reprezentatywnego kraju, zauważając, że spośród trzech możliwych reprezentatywnych krajów Turcja sprowadzała największe ilości głównych surowców potrzebnych do wytwarzania produktu objętego postępowaniem, a jednocześnie udział przywozu z Chin był tam minimalny. Wnioskodawcy dodali, że spośród wszystkich trzech możliwych reprezentatywnych krajów Turcja dysponowała najbardziej kompletnym zbiorem informacji dotyczących nakładów pracy, a także łatwo dostępnymi zbadanymi sprawozdaniami finansowymi.

(104)

Po ustaleniu na podstawie wszystkich powyższych elementów, że Turcja jest jedynym dostępnym odpowiednim reprezentatywnym krajem, nie było potrzeby przeprowadzenia oceny poziomu ochrony socjalnej i ochrony środowiska zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) tiret pierwsze zdanie ostatnie rozporządzenia podstawowego.

(105)

W świetle powyższej analizy oraz danych dostępnych w aktach Komisja wykorzystała dane dotyczące Turcji i tureckiego przedsiębiorstwa Kutahya Porselen Sanayi A.S. do ustalenia odpowiednich kosztów produkcji i sprzedaży w odpowiednim reprezentatywnym kraju zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego.

(106)

W pierwszej nocie Komisja podała wykaz czynników produkcji, takich jak materiały, energia i nakłady pracy, wykorzystywanych przez producentów eksportujących do produkcji produktu objętego przeglądem i wezwała zainteresowane strony do zgłaszania uwag i przedstawienia publicznie dostępnych informacji na temat niezniekształconych wartości każdego z czynników produkcji wymienionych w tej nocie.

(107)

Następnie w drugiej nocie Komisja stwierdziła, że na potrzeby skonstruowania wartości normalnej zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego skorzysta z bazy danych GTA w celu ustalenia poziomu niezniekształconych kosztów większości czynników produkcji, w szczególności surowców. Ponadto Komisja stwierdziła, że wykorzysta informacje przekazane przez Turecki Instytut Statystyczny („Turkstat”) (45) dotyczące nakładów pracy, informacje opublikowane przez turecki Urząd Regulacji Rynku Energii (46) do ustalenia niezniekształconych kosztów pracy i energii. Komisja poinformowała również zainteresowane strony, że wykorzysta dane finansowe tureckiego przedsiębiorstwa Kutahya Porselen Sanayii A.S. dotyczące kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych oraz zysku dostępne w zbadanych sprawozdaniach finansowych podanych do wiadomości publicznej na przeznaczonej do tego stronie internetowej.

(108)

Biorąc pod uwagę wszystkie informacje wynikające z poprzedniego dochodzenia w ramach przeglądu wygaśnięcia, w celu określenia wartości normalnej zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego zidentyfikowano następujące czynniki produkcji i ich źródła:

Tabela 2

Czynniki produkcji dotyczące ceramicznych zastaw stołowych i naczyń kuchennych

(109)

Aby ustalić niezniekształconą cenę surowców dostarczanych do zakładu producenta reprezentatywnego kraju, Komisja jako podstawę wykorzystała średnią ważoną ceny importowej stosowanej przy przywozie do reprezentatywnego kraju podanej w GTA. Aby ustalić niezniekształconą cenę surowców dostarczanych do zakładu producenta reprezentatywnego kraju, Komisja do ceny importowej i oszacowania kosztów transportu dodałaby zazwyczaj należności celne przywozowe obowiązujące w reprezentatywnym kraju. W takim przypadku jednak, biorąc pod uwagę fakt, że marginesy dumpingu, jak wyjaśniono w motywie 146 poniżej, były już tak wysokie, że potwierdziły istnienie dumpingu w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym, wzrost marginesu dumpingu w wyniku tego dostosowania jest zatem nieistotny dla wyniku tego przeglądu.

(110)

Cenę importową w reprezentatywnym kraju obliczono jako średnią ważoną cenę jednostkowych produktów przywożonych ze wszystkich państw trzecich z wyjątkiem ChRL i państw, które nie są członkami WTO, wymienionych w załączniku 1 do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/755 (52). Komisja postanowiła wykluczyć przywóz z ChRL do reprezentatywnego kraju, ponieważ w sekcji 3.4 powyżej uznała, że oparcie się na cenach i kosztach krajowych w ChRL nie jest odpowiednim rozwiązaniem z uwagi na występowanie znaczących zakłóceń w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) rozporządzenia podstawowego. Biorąc pod uwagę, że nie ma dowodów wskazujących na to, że te same zakłócenia nie mają w równym stopniu wpływu na produkty przeznaczone na wywóz, Komisja uznała, że te same zakłócenia miały wpływ na ceny eksportowe. Po wykluczeniu przywozu z ChRL do reprezentatywnego kraju wielkość przywozu z innych państw trzecich pozostała reprezentatywna.

(111)

Turecki Instytut Statystyczny publikuje szczegółowe informacje na temat wynagrodzeń w poszczególnych sektorach tureckiej gospodarki. Komisja wykorzystała zgłoszone informacje na temat wynagrodzeń w przemyśle wytwórczym za 2022 r. dla działalności gospodarczej C.23 (produkcja wyrobów z pozostałych mineralnych surowców niemetalicznych) (53), zgodnie z klasyfikacją NACE Rev. 2 (54), jako że są to najbardziej aktualne dane statystyczne. Wartości te skorygowano odpowiednio o inflację przy użyciu krajowego wskaźnika cen producenta publikowanego przez turecki urząd statystyczny (55). Średni godzinowy koszt pracy w przeliczeniu na EPC (56) wynosił 59,96 CNY/roboczogodzinę (57).

(112)

Komisja zamierza wykorzystać dane statystyczne dotyczące cen energii elektrycznej publikowane przez turecki Urząd Regulacji Rynku Energii (EMRA) (58) w regularnie wydawanych komunikatach prasowych zawierających omówienie tabel taryfowych w oparciu o rachunki za energię elektryczną, które są publikowane co kwartał lub dwa razy w roku (59). Komisja wykorzystała dane dotyczące przemysłowych cen energii elektrycznej wyrażonych w kuruszach/kWh dla sektora przemysłu za 2023 r., obejmujące okres objęty dochodzeniem przeglądowym, tj. 0,93 CNY/kWh.

(113)

Komisja wykorzystała cenę gazu dla odbiorców przemysłowych w Turcji opublikowaną przez Urząd Regulacji Rynku Energii (EMRA) (60) w sprawozdaniu dotyczącym sektora rynku gazu ziemnego z 2023 r (61). Komisja zamierza wykorzystać dane dotyczące cen gazu dla odbiorców przemysłowych w odpowiednim zakresie zużycia w TRY/Sm3 w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym. Odpowiedni koszt jednostkowy szacuje się na kwotę 3,40 CNY za sm3 (62).

(114)

W uwagach do noty z dnia 6 czerwca wnioskodawcy zauważyli, że link do źródła podanego dla cen gazu nie działał. Komisja zaktualizowała link i obecnie można z niego skorzystać w celu uzyskania dostępu do źródła.

(115)

Komisja zamierza wykorzystać obowiązujące ceny wody do celów przemysłowych opublikowane przez Biuro ds. Inwestycji przy Kancelarii Prezydenta Republiki Turcji w oparciu o źródła pochodzące z zakładu wodociągów i kanalizacji w Stambule, zakładu wodociągów i kanalizacji w Eskișehirze i zakładu wodociągów i kanalizacji w Antalyi (63). Komisja zamierza wykorzystać dane z regionu Eskișehiru, ponieważ tureckie przedsiębiorstwo wykorzystane do obliczenia kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych oraz zysku jest zlokalizowane w tym regionie. Odpowiedni koszt jednostkowy szacuje się na kwotę 1,63 CNY/m3 (64).

(116)

Zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) akapit drugi rozporządzenia podstawowego „[s]konstruowana wartość normalna obejmuje niezniekształconą i odpowiednią kwotę kosztów administracyjnych, kosztów sprzedaży i kosztów ogólnych oraz zyski”. Ponadto należy ustalić wartość pośrednich kosztów produkcji w celu pokrycia kosztów niewliczonych do czynników produkcji, o których mowa powyżej.

(117)

Poziom pośrednich kosztów produkcji dostosowano do najwyższych wartości odniesienia obliczonych powyżej na podstawie informacji wykorzystanych w poprzednim dochodzeniu w ramach przeglądu wygaśnięcia.

(118)

Aby ustalić niezniekształconą wartość kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych oraz zysk Komisja wykorzystała dane finansowe tureckiego przedsiębiorstwa Kutahya Porselen Sanayi A.S. Dokładniej rzecz ujmując, Komisja wykorzystała dane liczbowe dotyczące kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych oraz zysku podane w zbadanych sprawozdaniach finansowych przedsiębiorstwa za 2023 r. Na podstawie dostępnych informacji przedsiębiorstwa większość jego działalności gospodarczej dotyczyła produktu objętego postępowaniem. Przedsiębiorstwo skorygowało sprawozdanie finansowe zgodnie ze standardami określonymi przez Radę Międzynarodowych Standardów Rachunkowości (RMSR) zobowiązującymi tureckie przedsiębiorstwa do stosowania w sprawozdaniach finansowych korekt względem poziomu inflacji. Odsetek kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych oraz zysku skorygowano do poziomu ex-works, odejmując koszty pakowania i transportu od całkowitych kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych oraz zysku, a także od obrotu.

(119)

Na podstawie powyższego Komisja skonstruowała wartość normalną na podstawie ceny ex-works zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego.

(120)

Komisja obliczyła konstruowaną wartość normalną w dwóch opisanych poniżej etapach. Po pierwsze, Komisja ustaliła wartość niezniekształconych kosztów produkcji. W tym celu i ze względu na niewystarczający poziom współpracy Komisja pomnożyła współczynniki zużycia materiałów, pracy, energii elektrycznej i wody odnotowane w poprzednim przeglądzie wygaśnięcia przez niezniekształcone koszty jednostkowe odnotowane w reprezentatywnym kraju, tj. Turcji.

(121)

Po drugie, do podanych powyżej kosztów produkcji Komisja zastosowała wspomnianą wcześniej marżę kosztów sprzedaży oraz koszty ogólne i administracyjne oraz zysk przedsiębiorstwa Kutahya Porselen Sanayi A.S.

(122)

W rezultacie następujące pozycje zostały dodane do niezniekształconych kosztów produkcji:

(123)

Wobec braku wystarczającej współpracy Komisja obliczyła cenę eksportową na podstawie dostępnych danych statystycznych Eurostatu dotyczących przywozu, dostosowanych do poziomu ex-works, tak aby odzwierciedlała cenę faktycznie zapłaconą lub należną za produkt objęty postępowaniem sprzedawany na wywóz do Unii, zgodnie z art. 2 ust. 8 rozporządzenia podstawowego. W związku z tym cena CIF została obniżona o koszty frachtu (morskiego) i ubezpieczenia oraz koszty transportu krajowego oszacowane we wniosku o dokonanie przeglądu wygaśnięcia.

(124)

Na etapie wszczęcia postępowania CCCLA argumentowała, że ze względu na złożoność i dużą różnorodność typów produktu uwzględnionych w definicji produktu objętego postępowaniem oraz ich różnego ujmowania w oficjalnych statystykach handlowych ceny podane w takich statystykach nie stanowią odpowiedniej podstawy do określenia marginesu dumpingu.

(125)

Komisja przypomniała CCCLA, że niewystarczająca współpraca ze strony producentów eksportujących produkt objęty dochodzeniem z ChRL nie pozwoliła na wprowadzenie jakiegokolwiek rozróżnienia ze względu na PCN przy konstruowaniu wartości normalnej. W związku z tym Komisja mogła ograniczyć się tylko do obliczenia marginesu dumpingu przez porównanie średnich, dla których poziom specyfikacji stosowany w oficjalnych statystykach handlowych był całkowicie uzasadniony. W związku z powyższym argument ten odrzucono.

(126)

Po ujawnieniu ustaleń CCCLA argumentowała, że w cenach podawanych w narzędziach statystycznych dotyczących handlu (np. EUROSTAT) nie stosuje się rozróżnienia ze względu na PCN, a zatem podawane ceny „nie stanowią odpowiedniej podstawy do określenia marginesu dumpingu”.

(127)

Cerame-Unie wskazała, że Komisja oparła się na tej metodzie jedynie ze względu na niewystarczającą współpracę ze strony chińskich producentów eksportujących. Komisja skontaktowała się ze stu jeden (101) chińskimi producentami eksportującymi/grupami producentów eksportujących, z których tylko jeden udzielił odpowiedzi na wszystkie pytania zawarte w kwestionariuszu.

(128)

Ten jedyny producent eksportujący odpowiadał za około [1–2 %] całkowitej wielkości przywozu do Unii produktu objętego postępowaniem w ODP.

(129)

Jak słusznie stwierdziła Komisja, tak niskiego poziomu przywozu nie można było uznać za reprezentatywny dla całkowitego przywozu z Chin.

(130)

Cerame-Unie zwróciła uwagę na jednoznaczne brzmienie art. 18 ust. 6 rozporządzenia podstawowego: w przypadku braku współpracy „wynik dochodzenia może być mniej korzystny dla tej strony”. W związku z tym obliczenie marginesu dumpingu, którego Komisja dokonała w drodze porównania średnich, jest całkowicie uzasadnione i mieści się w granicach prawa Unii, biorąc pod uwagę okoliczności sprawy.

(131)

Przeprowadzając tę analizę, Cerame-Unie podkreśla ustalenia Komisji, w których stwierdzono margines dumpingu w ODP na poziomie „ponad 100 %”. Komisja zauważyła ponadto, że taki margines dumpingu był „znacznie zaniżony, ponieważ wartość normalna nie została skorygowana o transport i należności celne ujęte w cenie importowej surowców (zob. motyw 106), a cena eksportowa nie została skorygowana o zwrot VAT (zob. motyw 125)”.

(132)

W związku z powyższym Cerame-Unie podkreśliła, że dane wskazujące na kontynuację dumpingu w ODP potwierdzają potrzebę przedłużenia okresu obowiązywania środków antydumpingowych.

(133)

Po ujawnieniu ustaleń CCCLA nadal utrzymywała, że w cenach podawanych w narzędziach statystycznych dotyczących handlu (np. EUROSTAT) nie stosuje się rozróżnienia ze względu na PCN, a zatem podawane ceny „nie stanowią odpowiedniej podstawy do określenia marginesu dumpingu”. Ponieważ nie przedstawiono żadnych nowych informacji ani dowodów na poparcie tego twierdzenia, Komisja odsyła wszystkie strony do swojej wcześniejszej oceny tej kwestii przedstawionej również w motywie 125.

(134)

W art. 2 ust. 10 rozporządzenia podstawowego nałożono na Komisję obowiązek dokonania obiektywnego porównania wartości normalnej z ceną eksportową na tym samym poziomie handlu oraz uwzględnienia różnic w czynnikach wpływających na ceny i ich porównywalność. W omawianym przypadku Komisja postanowiła porównać wartość normalną i cenę eksportową objętych próbą producentów eksportujących na poziomie ex-works. Jak wyjaśniono dokładniej poniżej, w stosownych przypadkach wartość normalną i cenę eksportową dostosowano w celu: (i) wyrównania ich z powrotem do poziomu ex-works; oraz (ii) uwzględnienia różnic w czynnikach, co do których stwierdzono i wykazano, że mają wpływ na ceny i porównywalność cen.

(135)

Jak wyjaśniono w motywach 119–122, wartość normalną ustalono na poziomie handlu ex-works poprzez wykorzystanie kosztów produkcji wraz z kwotami kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych oraz zysku, które uznano za odpowiednie w odniesieniu do tego poziomu handlu.

(136)

Kwestii stosowności skorygowania wartości normalnej o zwrot VAT z tytułu wywozu nie oceniono, ponieważ – jak wykazano w następnej sekcji – marginesy dumpingu ustalone już w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym są wystarczająco wysokie (ponad 100 %), aby potwierdzić prawdopodobieństwo dalszego istnienia dumpingu. Wzrost marginesu dumpingu w wyniku korekty związanej z podatkiem VAT jest zatem nieistotny dla wyniku tego przeglądu, ponieważ nie przeczy temu wnioskowi.

(137)

Jak wyjaśniono w motywie 123, w celu wyrównania ceny eksportowej z powrotem do poziomu handlu ex-works dokonano dostosowań z tytułu: kosztu frachtu (morskiego) i ubezpieczenia oraz kosztu transportu krajowego oszacowanego we wniosku o dokonanie przeglądu wygaśnięcia.

(138)

Na tej podstawie średnie ważone marginesów dumpingu wyrażone jako odsetek ceny CIF na granicy Unii przed ocleniem wynosiły powyżej 100 %. Należy zauważyć, że uzyskany margines dumpingu był znacznie zaniżony, ponieważ wartość normalna nie została skorygowana o transport i należności celne ujęte w cenie importowej surowców (zob. motyw 109), a cena eksportowa nie została skorygowana o zwrot VAT (zob. motyw 136).

(139)

Stwierdzono zatem, że w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym dumping nadal miał miejsce.

(140)

Po ujawnieniu ustaleń CCCLA wyraziła zaskoczenie ustalonym poziomem dumpingu i stwierdziła, że wynikał on z zastosowania zawyżonych cen odniesienia oraz zawyżonego stosunku kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych do zysku, a tym samym uznała wybór Kütahya Porselen za niewłaściwy. W tym celu CCCLA porównała ceny surowców zastosowanych w poprzednim przeglądzie wygaśnięcia i w obecnym dochodzeniu, zwracając uwagę na ich ogólny wzrost. CCCLA nawiązała do kosztów pracy, które są jednym z głównych czynników kosztotwórczych w produkcji ceramicznych zastaw stołowych i naczyń kuchennych, i zasugerowała, że wzrost kosztów pracy między poprzednim przeglądem wygaśnięcia a obecnym dochodzeniem nie odzwierciedla rzeczywistego wzrostu kosztów pracy w Chinach.

(141)

Komisja zauważyła, że – jak przedstawiono w załączniku II do noty dotyczącej czynników produkcji z dnia 6 czerwca – ceny importowe w przywozie do Turcji były zbliżone do cen przywozu do Brazylii i Tajlandii. Ponadto Komisja zwróciła uwagę, że nie wszystkie czynniki produkcji mają taką samą wagę w strukturze kosztów produktu objętego dochodzeniem. W tym względzie wykorzystanie materiałów gipsowych do produkcji form, o czym CCCLA wspomniała w kontekście 37-krotnego wzrostu ceny tych materiałów, jest minimalne i praktycznie nie miało wpływu na obliczenia. Ponadto głównym surowcem wykorzystywanym do produkcji produktu objętego dochodzeniem jest kaolin, w przypadku którego zastosowana cena odniesienia także odpowiada cenom w Brazylii i Tajlandii.

(142)

Jeżeli chodzi o poziom kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych oraz zysku wykorzystanych do skonstruowania wartości normalnej, Komisja zauważyła, że koszty sprzedaży, koszty ogólne i administracyjne oraz zysk podane w zbadanych sprawozdaniach Kütahya Porselen są zgodne z poziomami odnotowanymi w szeroko rozumianym sektorze (NACE C-234), podanymi przez rząd Turcji.

(143)

Ponadto, jeśli chodzi o twierdzenie, że wzrost kosztów pracy nie jest reprezentatywny dla sytuacji w Chinach, Komisja zauważyła, że według dostępnych źródeł koszty pracy w Turcji wzrosły w wyniku niedawnego podniesienia płacy minimalnej przez turecki rząd, co miało na celu odbudowanie siły nabywczej tureckich obywateli. Oznacza to, że rząd Turcji dążył do przywrócenia kosztów pracy do poziomu współmiernego z poziomem ogólnego rozwoju gospodarczego w tym kraju, czyli do poziomu podobnego do Chin. W związku z tym nie ma powodu, aby uznać, że wzrost kosztów pracy był wyolbrzymiony. Ponadto zmiany kosztów pracy w Chinach, które uznano za podlegające znaczącym zniekształceniom stwierdzonym w niniejszym dochodzeniu, są nieistotne.

(144)

Co więcej, w pierwszej nocie dotyczącej czynników produkcji Komisja wezwała wszystkie strony do zaproponowania innych odpowiednich reprezentatywnych krajów, ale CCCLA nie przedstawiła żadnych sugestii. W związku z powyższym Komisja odrzuciła argumenty CCCLA.

(145)

Oprócz ustalenia, że w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym dumping miał miejsce, Komisja zbadała prawdopodobieństwo kontynuacji dumpingu w przypadku uchylenia środków. W związku z tym Komisja przeanalizowała następujące dodatkowe elementy: moce produkcyjne oraz wolne moce produkcyjne w ChRL, zachowania cenowe chińskich producentów eksportujących na innych rynkach oraz atrakcyjność rynku unijnego.

(146)

Chiny są największym na świecie eksporterem ceramicznych zastaw stołowych i naczyń kuchennych, posiadającym tysiące aktywnych producentów (65). W załącznikach do wniosku o dokonanie przeglądu wygaśnięcia wnioskodawcy przedstawili źródła wskazujące, że w ODP dzienne moce produkcyjne Chin plasowały się na poziomie 87,03 mld sztuk ceramiki do codziennego użytku, a wolne moce produkcyjne wynosiły tam 18,7 % (66). Moce produkcyjne w asortymencie ceramiki do codziennego użytku od czasu ostatniego przeglądu stale rosły, a ich wykorzystanie utrzymywało się na stabilnym poziomie około 81 %. Dzięki temu wolne moce produkcyjne wzrosły z 12,9 mld sztuk w 2019 r. do ponad 16 mld sztuk w ODP. Takiej wielkości wolne zdolności produkcyjne oznaczają, że Chiny mogłyby same wielokrotnie pokryć całkowitą konsumpcję w Unii, którą w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym oszacowano na około 491 264 ton (zob. motyw 161 poniżej). Problem nadwyżki mocy produkcyjnych znalazł potwierdzenie w sprawozdaniach finansowych niektórych dużych chińskich producentów (67), a także w kilku badaniach rynkowych (68) (69).

(147)

Po wprowadzeniu środków wywożone z Chin ceramiczne zastawy stołowe i naczynia kuchenne trafiały do Unii w dużych ilościach i nadal stanowiły prawie 60 % konsumpcji w Unii w ODP, co wyjaśniono bardziej szczegółowo w sekcji 4.3.1 poniżej. Wskazuje to, że chińscy producenci eksportujący ceramiczne zastawy stołowe i naczynia kuchenne nawiązali silne stosunki handlowe z klientami w Unii.

(148)

W związku z powyższym Komisja stwierdziła, że Chiny są jednym z największych na świecie producentów ceramicznych zastaw stołowych i naczyń kuchennych i posiadają znaczną ilość wolnych mocy produkcyjnych, które – biorąc pod uwagę silne stosunki handlowe – pozwoliłyby na łatwy wywóz takich wyrobów do Unii w jeszcze większych ilościach, gdyby środki uchylono.

(149)

Zgodnie z GTA wywóz Chin (70) wyniósł 2 094 958 ton, co dało 53 393 909 510 RMB lub średnią wartość CIF równą 25,48 RMB/kg.

(150)

Komisja porównała średnie ceny eksportowe ustalone na poziomie CIF na głównych rynkach eksportowych ceramicznych zastaw stołowych i naczyń kuchennych z Chin, podane w bazie danych GTA, z ceną eksportową przy wywozie do Unii na tym samym poziomie handlu. Komisja ustaliła, że chińskie ceny eksportowe stosowane na głównych rynkach eksportowych Chin (USA, Rosja) są podobne do cen stosowanych w UE lub są od nich niższe, co zwiększa atrakcyjność rynku unijnego dla chińskich eksporterów produktu objętego postępowaniem.

(151)

Unia jest jednym z największych światowych rynków zastaw stołowych i naczyń kuchennych. Jak wspomniano powyżej w motywie 147 po wprowadzeniu środków antydumpingowych w 2012 r. chiński wywóz produktu objętego dochodzeniem nadal trafiał do Unii w znacznych ilościach. W okresie objętym dochodzeniem przeglądowym chiński wywóz ceramicznych zastaw stołowych i naczyń kuchennych do Unii stanowił niemal 60 % konsumpcji w Unii (zob. motyw 181). Odzwierciedla to wyraźnie fakt, że Unia pozostała atrakcyjnym i ważnym rynkiem docelowym dla chińskich ceramicznych zastaw stołowych i naczyń kuchennych.

(152)

Ponadto badania rynkowe przedstawione przez wnioskodawców oraz sprawozdania przedsiębiorstw wskazują na spowolnienie wzrostu krajowego rynku ceramiki do codziennego użytku. Ponieważ moce produkcyjne i dzienna produkcja nadal rosną, przedsiębiorstwa będą odczuwały większą presję na zwiększenie wielkości wywozu, a atrakcyjność rynku Unii wzrośnie.

(153)

Wreszcie, środki ochrony handlu wobec chińskiego przywozu ceramicznych zastaw stołowych i naczyń kuchennych obowiązują w innych państwach trzecich, co pokazuje taki sam rodzaj polityki cenowej, jaki zaobserwowano w Unii (71). Te środki ochrony handlu utrudnią chińskim producentom eksportującym prowadzenie wywozu na te rynki i dodatkowo zwiększają atrakcyjność rynku unijnego, na który można przekierować te wywozy.

(154)

Kolejnym czynnikiem potwierdzającym atrakcyjność rynku unijnego jest strategia cenowa chińskich producentów eksportujących. Ceny eksportowe chińskich producentów eksportujących produkt objęty postępowaniem są znacznie niższe od cen przemysłu unijnego na rynku unijnym. Towary przywożone z Chin mają faktycznie najniższe ceny na rynku unijnym. Kilka państw trzecich, które prowadzą wywóz po niższych cenach, odpowiada zaledwie ułamkowi łącznego przywozu do Unii, a ich potencjał wzrostu gospodarczego nie może być porównywany z rozmiarami zakładów produkcyjnych w ChRL. Istnieją jednak podstawy, aby spodziewać się, że towary przywożone z Chin będą wprowadzane na rynek unijny po niższych cenach, jeżeli pozwoli się na wygaśnięcie środków, nawet biorąc pod uwagę wysokość obecnych ceł antydumpingowych.

(155)

Średnie ceny importowe w przywozie z Chin w okresie badanym wzrosły o 17 %. Pomimo tego wzrostu poziom ten nadal jest niższy o 18 % od średniej ceny sprzedaży przemysłu Unii. Bez ceł antydumpingowych różnica wynosiłaby 38 % (zob. motyw 169).

(156)

W okresie objętym dochodzeniem przeglądowym przywożony z Chin produkt objęty dochodzeniem nadal trafiał na rynek unijny po cenach dumpingowych. Komisja ustaliła także, że ChRL jest największym producentem i eksporterem ceramicznych zastaw stołowych i naczyń kuchennych na świecie i posiada znaczące wolne moce produkcyjne.

(157)

Ponadto Komisja stwierdziła, że takie zachowanie cenowe chińskich producentów eksportujących na rynkach państw trzecich potwierdza ustalenie wskazujące na prawdopodobieństwo kontynuacji lub ponownego wystąpienia dumpingu w Unii w przypadku wygaśnięcia środków.

(158)

Co więcej, Komisja ustaliła, że rynek unijny pozostaje atrakcyjnym rynkiem dla chińskich producentów eksportujących ceramiczne zastawy stołowe i naczynia kuchenne nawet po wprowadzeniu środków.

(159)

Biorąc pod uwagę powyższe, Komisja stwierdziła, że istnieje znaczne prawdopodobieństwo, iż uchylenie środków antydumpingowych skutkowałoby zwiększeniem przywozu ceramicznych zastaw stołowych i naczyń kuchennych po cenach dumpingowych z ChRL do Unii.

(160)

W okresie objętym dochodzeniem przeglądowym ponad 140 znanych producentów wytwarzało w Unii produkt podobny. Produkcja skupia się w Republice Czeskiej, Francji, Niemczech, Włoszech, Polsce, Portugalii i Rumunii. Na podstawie zweryfikowanych odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu, przedstawionych przez producentów unijnych objętych próbą oraz przez Cerame-Unie/FEPF, całkowitą produkcję unijną w ODP ustalono na 226 147 ton. Producenci unijni, których produkcja obejmuje całość produkcji unijnej, stanowią przemysł Unii w rozumieniu art. 4 ust. 1 i art. 5 ust. 4 rozporządzenia podstawowego.

(161)

Konsumpcję w Unii ustalono na podstawie statystyk Eurostatu dotyczących przywozu i wielkości sprzedaży unijnego przemysłu w Unii, przedstawionych przez Cerame-Unie/FEPF, oraz informacji od producentów unijnych objętych próbą, które zostały należycie zweryfikowane.

(162)

W okresie badanym konsumpcja w Unii kształtowała się w następujący sposób:

Tabela 3

(163)

W okresie badanym konsumpcja w Unii wzrosła o 23 % ze względu na trwający po pandemii COVID-19 efekt ponownego zainteresowania konsumentów europejskich ceramicznymi zastawami stołowymi i naczyniami kuchennymi. Konsumpcja stale rosła od 2020 r. do 2022 r., kiedy to osiągnęła szczytowy poziom 555 832 ton, ale spadła do 491 264 ton w ODP.

(164)

Na podstawie danych Eurostatu i makrodanych dostarczonych przez Cerame-Unie/FEPF sporządzono następujące zestawienie obrazujące wielkość przywozu, udział w rynku i średnie ceny przywozu produktu objętego dochodzeniem:

Tabela 4

(165)

Mimo obowiązywania środków antydumpingowych całkowita wielkość przywozu z ChRL wzrosła w okresie badanym o 26 %. Było to spowodowane stale rosnącą do 2022 r. konsumpcją w Unii, której spadek do 285 513 ton nastąpił w ODP. W kontekście rosnącego rynku udział przywozu z Chin w całkowitej konsumpcji w Unii (zob. tabela 3) wzrósł kosztem przemysłu unijnego, osiągając poziom 58,1 % w ODP.

(166)

W okresie badanym cena przywozu z ChRL do Unii kształtowała się następująco:

Tabela 5

(167)

W okresie badanym ceny towarów przywożonych z Chin wzrosły o 17 %, z 1 871 EUR/t do 2 188 EUR/t. Jest to średnia cena importowa na tonę całego przywozu produktu objętego dochodzeniem, a zatem na trend mógł mieć wpływ dalszy przywóz.

(168)

Komisja określiła podcięcie cenowe w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym przez porównanie:

(169)

Wynik porównania wyrażono jako odsetek obrotów objętych próbą producentów unijnych w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym. Na podstawie powyższej metodyki porównanie wykazało, że w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym przywóz produktu objętego dochodzeniem powodował podcięcie cenowe przemysłu Unii o 18 %. Bez ceł antydumpingowych podcięcie cenowe wyniosłoby 38 %.

(170)

W swoich uwagach dotyczących anonimowego traktowania przez Komisję niektórych producentów unijnych objętych i nieobjętych próbą (zob. motyw 51) CCCLA twierdziła również, że chińscy producenci sprzedają wyłącznie produkty niemarkowe, podczas gdy producenci unijni sprzedają produkty wysokiej klasy i produkty markowe. W związku z tym porównanie potencjalnie markowych produktów wytwarzanych w UE z produktami niemarkowymi wytwarzanymi w Chinach nieuchronnie miało prowadzić do zawyżenia obliczenia podcięcia cenowego.

(171)

Dochodzenie wykazało jednak, że producenci unijni objęci próbą, reprezentujący znaczny odsetek wielkości sprzedaży unijnej w okresie badanym, nie sprzedawali praktycznie żadnych produktów markowych. Jeśli wystąpił jakikolwiek wpływ na obliczenie podcięcia cenowego, był on bardzo ograniczony. W konsekwencji twierdzenie to zostało odrzucone.

(172)

Wielkość zagregowana przywozu do Unii oraz udział w rynku i trendy cenowe dotyczące przywozu ceramicznych zastaw stołowych i naczyń kuchennych z państw trzecich innych niż ChRL kształtowały się następująco:

Tabela 6

(173)

W ODP z państw trzecich, z wyłączeniem Chin, sprowadzono 69 802 tony ceramicznych zastaw stołowych i naczyń kuchennych. Głównymi eksporterami produktu objętego postępowaniem do Unii były Turcja i Tajlandia, których udział w wielkości przywozu w ODP wynosił odpowiednio 4,4 % i 2,6 %. Udział całkowitej wielkości przywozu z państw trzecich w unijnym rynku wynosił jednak jedynie 14,2 %, a tym samym nieznacznie wzrósł z 13,6 % na początku okresu badanego. W związku z tym można stwierdzić, że w okresie badanym Chiny były zdecydowanie największym eksporterem produktu objętego przeglądem do UE, a wielkość przywozu z Chin w ODP była ponad czterokrotnie większa niż łączna wielkość przywozu ze wszystkich pozostałych państw trzecich rozpatrywanych w ujęciu łącznym.

(174)

Średnie ceny importowe innych państw trzecich były przez cały czas istotnie wyższe od średniej chińskiej ceny importowej w okresie badanym.

(175)

Na podstawie art. 3 ust. 5 rozporządzenia podstawowego ocena wpływu przywozu towarów po cenach dumpingowych na przemysł Unii obejmuje ocenę wszystkich czynników i wskaźników ekonomicznych oddziałujących na stan przemysłu Unii w okresie badanym.

(176)

Na poziomie całego przemysłu Unii przeanalizowano wskaźniki makroekonomiczne (produkcję, moce produkcyjne, wykorzystanie mocy produkcyjnych, wielkość sprzedaży, udział w rynku, zatrudnienie, wydajność, wielkość marginesu dumpingu oraz poprawę sytuacji po wcześniejszym dumpingu). Ocenę oparto na informacjach dostarczonych przez Cerame-Unie/FEPF, zweryfikowanych odpowiedziach producentów unijnych objętych próbą na pytania zawarte w kwestionariuszu oraz statystykach przywozu.

(177)

Analizę wskaźników mikroekonomicznych (zapasów, cen sprzedaży, rentowności, przepływów pieniężnych, inwestycji, zwrotu z inwestycji, zdolności do pozyskania kapitału, płac i kosztów produkcji) przeprowadzono na poziomie producentów unijnych objętych próbą. Ocenę tę oparto na uzyskanych od producentów informacjach, które zostały należycie sprawdzone w trakcie wizyt weryfikacyjnych na miejscu.

(178)

Przemysł Unii jest bardzo rozdrobniony i ogólnie można go podzielić na dwa segmenty: MŚP oraz większe przedsiębiorstwa. W odniesieniu do niektórych wskaźników mikroekonomicznych (ceny sprzedaży, przepływów środków pieniężnych, inwestycji, średniego wynagrodzenia na pracownika, zapasów, rentowności i kosztów produkcji) wynikom przedsiębiorstw objętych próbą nadano wagi zgodnie z udziałem segmentu, do którego należało to konkretne przedsiębiorstwo. Podobnie jak w pierwotnym dochodzeniu i w ostatnim dochodzeniu w ramach przeglądu wygaśnięcia, w tym celu zastosowano określoną wagę dotyczącą wielkości produkcji każdego segmentu w odniesieniu do całego sektora ceramicznych zastaw stołowych i naczyń kuchennych (42 % w przypadku MŚP, 58 % w przypadku dużych przedsiębiorstw). Zapewniło to należyte uwzględnienie sytuacji mniejszych przedsiębiorstw i zapobiegło brakowi równowagi w ogólnej analizie szkody spowodowanemu wynikami dużych przedsiębiorstw.

(179)

W okresie badanym produkcja, moce produkcyjne i wykorzystanie mocy produkcyjnych przemysłu Unii kształtowały się następująco:

Tabela 7

(180)

Wynika z tego, że wraz z rosnącą konsumpcją w Unii w okresie badanym nastąpił wzrost wielkości produkcji (o 13 %). Jeżeli chodzi o konsumpcję, najwyższy poziom odnotowano w 2022 r., po czym nastąpił spadek w ODP. W wyniku wzrostu wydajności wynikającego z inwestycji w sprzęt produkcyjny (zob. motyw 193) moce produkcyjne wzrosły o 7 %. Jednak pomimo rosnącego rynku, ze względu na duże ilości przywozu z Chin, wykorzystanie mocy produkcyjnych w okresie badanym spadło z 73 % do 68 %.

(181)

W okresie badanym sprzedaż w Unii przez przemysł Unii kształtowała się następująco:

Tabela 8

(182)

Wielkość sprzedaży przemysłu Unii na rynku unijnym odpowiadała zmianom pod względem konsumpcji i wzrosła w 2021 r. i 2022 r., kiedy to odnotowano jej szczytowy poziom wynoszący 150 875 ton. Podobnie jak w przypadku konsumpcji, wielkość sprzedaży ponownie spadła w ODP. Ogółem w okresie badanym wielkość sprzedaży wzrosła jedynie o 15 %. Jednocześnie jednak udział przemysłu Unii w rynku spadł z 29,7 % do 27,7 %, ponieważ przemysł Unii nie był w stanie czerpać korzyści ze wzrostu rynku unijnego i stracił na wielkości sprzedaży na korzyść przywozu z Chin po cenach dumpingowych.

(183)

Poziom zatrudnienia i wydajność przemysłu Unii w okresie badanym kształtowały się następująco:

Tabela 9

(184)

Wraz ze wzrostem produkcji przemysłu Unii zatrudnienie w całym okresie badanym wzrosło o 13 %. Wydajność siły roboczej producentów unijnych, mierzona jako produkcja (w tonach) na osobę zatrudnioną w ciągu roku, pozostała w okresie badanym bez zmian.

(185)

W okresie badanym produkcja przemysłu unijnego wzrosła o 13 %, podczas gdy wielkość sprzedaży w Unii wzrosła o 15 % w odpowiedzi na rosnącą w Unii konsumpcję. Chociaż konsumpcja w Unii wzrosła o 23 %, przemysł unijny nie był w stanie odnieść z tego korzyści ze względu na przywóz z Chin po cenach dumpingowych, a tym samym nie był w stanie w pełni wykorzystać wzrostu mocy produkcyjnych swoich zakładów produkcyjnych wynikającego ze wzrostu wydajności osiągniętego dzięki dokonanym inwestycjom.

(186)

Dumping utrzymywał się w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym na znaczącym poziomie, jak wyjaśniono w sekcji 3 powyżej. Należy zauważyć, że chińscy producenci w znacznym stopniu podcinają ceny sprzedaży przemysłu Unii.

(187)

W okresie badanym przemysł Unii nie mógł w pełni wykorzystać wzrostu konsumpcji w Unii, któremu nie towarzyszył wzrost wielkości produkcji i sprzedaży przemysłu Unii w jednakowym stopniu. Ponadto, pomimo rosnącej produkcji i sprzedaży, w okresie badanym nastąpił wręcz spadek udziału producentów unijnych w rynku. Z kolei wielkość przywozu z ChRL rosła w tempie szybszym niż konsumpcja w Unii, co umożliwiło mu zwiększenie udziału w rynku w tym samym okresie. Komisja stwierdziła zatem, że w związku z obecnością przywozu z Chin przemysł Unii w rzeczywistości nie był w stanie zyskać większej przestrzeni gospodarczej na rozwijającym się rynku unijnym.

(188)

Średnie jednostkowe ceny sprzedaży do klientów niepowiązanych w Unii i średnie jednostkowe koszty produkcji producentów unijnych objętych próbą kształtowały się w okresie badanym następująco:

Tabela 10

(189)

W okresie badanym ceny przemysłu Unii ogólnie utrzymywały się na stałym poziomie w latach 2020 i 2021. Począwszy od 2022 r. nastąpił ich wzrost w wyniku wzrostu kosztów produkcji, spowodowanego zwiększeniem kosztów energii i inflacją. Niemniej jednak ceny przemysłu Unii były ogólnie niższe od kosztów produkcji w całym okresie badanym ze względu na stałą presję cenową wywieraną przez przywóz z Chin.

(190)

Poziomy zapasów producentów unijnych objętych próbą kształtowały się w okresie badanym w następujący sposób:

Tabela 11

(191)

Poziom stanu zapasów przemysłu Unii na koniec okresu sprawozdawczego wzrósł w okresie badanym o 85 % w ujęciu bezwzględnym. Gwałtowna tendencja wzrostowa, w szczególności między 2022 r. a ODP, budzi obawy, ponieważ przemysł zazwyczaj działa na podstawie produkcji na zamówienie, jak ustalono w pierwotnym dochodzeniu i potwierdzono w przypadku producentów unijnych objętych próbą w obecnym dochodzeniu przeglądowym.

(192)

Komisja określiła rentowność objętych próbą producentów unijnych, wyrażając zysk netto przed opodatkowaniem ze sprzedaży produktu podobnego klientom niepowiązanym w Unii jako odsetek obrotów z tej sprzedaży. W okresie badanym przemysł Unii stale przynosił straty, których wysokość stopniowo ulegała zmniejszeniu z -7,9 % do -6,2 %. Poziom ten wciąż plasował się poniżej niskiego poziomu rentowności osiąganego podczas pierwotnego dochodzenia (3,5 %), a zatem wynosił znacznie poniżej zysku docelowego, który uznano za zdrowy i bezpieczny w pierwotnym dochodzeniu (tj. 6,0 %).

(193)

W okresie badanym przepływy pieniężne w przemyśle Unii spadły niemal do zera. Z kolei poziom inwestycji wzrósł jednocześnie o 489 %. Należy jednak zauważyć, że inwestycje te były finansowane głównie z funduszy przeznaczonych na wsparcie publiczne przyznawane w celu złagodzenia skutków kryzysu związanego z COVID-19 w latach 2020 i 2021 oraz gwałtownego wzrostu kosztów energii w 2022 r. Te jednorazowe dotacje państwowe, związane z modernizacją urządzeń produkcyjnych, umożliwiły przedsiębiorstwom znaczne unowocześnienie sprzętu produkcyjnego, czego dowodem jest wzrost produkcji.

(194)

W okresie badanym stopa zwrotu z inwestycji, definiowana jako odsetek zysku w stosunku do wartości księgowej netto inwestycji, była stale ujemna.

(195)

W tym samym okresie średni poziom płac wzrósł o 25 %, tj. w większym stopniu niż ogólny wzrost jednostkowego kosztu produkcji.

(196)

Z analizy szkody wynika, że sytuacja przemysłu Unii pogorszyła się w okresie badanym pomimo działań zmierzających do dotrzymania kroku rosnącej konsumpcji. Chociaż moce produkcyjne i wielkość produkcji rosły odpowiednio do wielkości sprzedaży, udziału w rynku nie udało się utrzymać. W obliczu rosnących kosztów produkcji, w szczególności kosztów energii, przemysł Unii nie był w stanie podnieść odpowiednio cen sprzedaży. Wynikało to w dużej mierze z niskich cen przywozu z Chin, który pomimo obowiązujących środków w znaczący sposób podciął ceny przemysłu unijnego. W związku z powyższym Komisja stwierdziła, że przemysł Unii poniósł istotną szkodę w rozumieniu art. 3 ust. 5 rozporządzenia podstawowego w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym.

(197)

W związku z tym oczywiste jest, że przemysł unijny w okresie badanym nie był w stanie odrobić strat będących wynikiem wcześniejszej szkody. Utrzymująca się znaczna wielkość przywozu z ChRL po cenach, które podcinają ceny przemysłu Unii, które to ceny już plasowały się poniżej kosztów produkcji, ponownie spowodował szkodliwą sytuację dla przemysłu Unii.

(198)

Po ujawnieniu ustaleń Cerame-Unie wskazała, że 2 kwietnia 2025 r. administracja USA ogłosiła ogólny wzrost ceł dla większości partnerów handlowych. W przypadku chińskich towarów stawka amerykańskiego cła początkowo wynosiła 67 %. Chociaż ta wartość procentowa została zmniejszona w drodze negocjacji, Chiny są obecnie objęte stawką celną w wysokości 55 % (która nie weszła jeszcze w życie). Ponieważ Komisja ustaliła, że Stany Zjednoczone są jednym z głównych rynków eksportowych produktu objętego postępowaniem dla Chin, w przypadku skutecznego wdrożenia stawki celnej USA wielkość wywozu z Chin do Unii uległaby dalszemu zwiększeniu, co spowodowałoby dalszą szkodę dla unijnych producentów ceramicznych zastaw stołowych. W związku z tym Cerame-Unie argumentowała, że tzw. cła wzajemne stosowane przez USA mogłyby jeszcze bardziej zwiększyć atrakcyjność rynku unijnego dla chińskich eksporterów ceramicznych zastaw stołowych i naczyń kuchennych, w szczególności ze względu na znaczne wolne moce produkcyjne chińskiego przemysłu zastaw stołowych.

(199)

Komisja przeanalizowała ten argument i zgodziła się, że nałożenie takich ceł rzeczywiście mogłoby zwiększyć atrakcyjność rynku unijnego.

(200)

Po ujawnieniu ustaleń CCCLA zakwestionowała wnioski Komisji dotyczące szkody, twierdząc, że związek przyczynowy między przywozem z Chin a szkodą zaobserwowaną w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym nie jest poparty zebranymi dowodami.

(201)

Zdaniem CCCLA ustalenia Komisji dotyczące szkody niemal całkowicie opierają się na wskaźniku rentowności, podczas gdy kilka kluczowych wskaźników makroekonomicznych – w tym dotyczących konsumpcji, produkcji, wielkości sprzedaży, zatrudnienia i inwestycji w Unii – wykazało poprawę w okresie badanym.

(202)

Ponadto CCCLA twierdziła, że głównymi przyczynami spadku rentowności są również pewne wskaźniki mikroekonomiczne, takie jak jednostkowy koszt produkcji, inwestycje i koszty pracy, a nie przywóz z Chin.

(203)

Argument ten należało odrzucić. Prawdą jest, że w związku ze wzrostem konsumpcji w Unii nastąpił wzrost wielkości produkcji i sprzedaży unijnego przemysłu na skutek trwającego ożywienia gospodarczego po pandemii COVID-19 oraz ze względu na to, że przemysł Unii zainwestował w zwiększone moce produkcyjne, aby wykorzystać ponowne zainteresowanie konsumentów europejskich. Jak jednak wyjaśniono w motywie 182, pomimo tych działań przemysł Unii nie mógł odnieść korzyści z rozwijającego się rynku unijnego i stracił udział w rynku na rzecz przywozu z Chin, o czym świadczy wzrost zapasów i spadek wykorzystania mocy produkcyjnych.

(204)

Jeżeli chodzi o wskaźniki mikroekonomiczne, Komisja zgadza się, że wzrostu jednostkowych kosztów produkcji w przemyśle Unii nie można przypisać skutkom przywozu z Chin. Jak jednak przyznała sama CCCLA w swoich uwagach, średnia cena przemysłu unijnego w całym okresie badanym utrzymywała się poniżej kosztów. Jak wyjaśniono w motywie 189, stała presja cenowa wywierana przez chiński przywóz towarów po cenach dumpingowych nie pozwoliła przemysłowi Unii na podniesienie cen do opłacalnego poziomu w celu pokrycia wzrostu kosztów, takich jak koszty pracy i energii, oraz uzyskania korzyści z poczynionych inwestycji. W związku z tym twierdzenie to zostało odrzucone.

(205)

Zgodnie z art. 3 ust. 6 rozporządzenia podstawowego Komisja zbadała, czy przywóz towarów po cenach dumpingowych z państwa, którego dotyczy postępowanie, spowodował istotną szkodę dla przemysłu Unii. Zgodnie z art. 3 ust. 7 rozporządzenia podstawowego Komisja zbadała także, czy inne znane czynniki mogły w tym samym czasie również spowodować szkodę dla przemysłu Unii. Komisja dopilnowała, aby wszelkie szkody spowodowane przez inne czynniki niż przywóz po cenach dumpingowych z państwa, którego dotyczy postępowanie, nie były łączone z wpływem tego przywozu. Czynnikami tymi są przywóz z innych państw trzecich i wyniki wywozu przemysłu Unii.

(206)

Wielkość przywozu ceramicznych zastaw stołowych i naczyń kuchennych z ChRL wzrosła w okresie badanym o 26 % i w ODP osiągnęła udział w rynku unijnym na poziomie 58,1 %. Jednocześnie udział sprzedaży przemysłu unijnego w rynku, pomimo wzrostu jej wielkości, zmniejszył się w stosunku do przywozu z Chin. Średnia cena importowa z Chin utrzymywała się na stałym poziomie i była znacznie niższa od cen i kosztów przemysłu unijnego w całym okresie badanym. Średnie ceny importowe podcinały średnią cenę sprzedaży przemysłu Unii o 18 %. Bez ceł antydumpingowych różnica wynosiłaby 38 % (zob. motyw 169).

(207)

W związku z powyższym Komisja stwierdziła, że przywóz z Chin był znaczny i wywierał presję na obniżenie cen i wielkości sprzedaży przemysłu unijnego, a tym samym spowodował szkodę dla przemysłu Unii.

(208)

Ponadto Komisja uznała, że istniała wyraźna zbieżność w czasie między wzrostem przywozu z Chin a powstaniem szkody dla przemysłu Unii.

(209)

Wielkość przywozu z innych państw trzecich wzrosła w okresie badanym jedynie marginalnie, jak pokazano w motywie 173 powyżej. Przywóz ten pochodził głównie z Turcji (4,4 % udziału w rynku w ODP), Tajlandii (2,6 %), Zjednoczonego Królestwa (1,4 %), Bangladeszu (1,3 %) i Zjednoczonych Emiratów Arabskich (1,3 %).

(210)

W przypadku Turcji i Zjednoczonych Emiratów Arabskich przywóz ten odbywał się po cenach znacznie niższych niż ceny producentów unijnych w całym okresie badanym, choć znacznie wyższych niż ceny stosowane przez Chiny. Tylko w ODP ceny importowe Bangladeszu były niższe niż ceny sprzedaży producentów unijnych, ale zawsze były one wyższe niż ceny przywozu z Chin w okresie badanym. Z kolei przywóz z innych państw odbywał się po cenach znacznie wyższych niż ceny producentów unijnych.

(211)

W związku z powyższym Komisja stwierdziła, że ceny odnotowane w przypadku Turcji, Zjednoczonych Emiratów Arabskich i Bangladeszu, które były niższe od średnich cen przemysłu Unii, mogły przyczynić się do powstania szkody. Biorąc jednak pod uwagę niewielkie ilości tego przywozu, skutki takie byłyby ograniczone.

(212)

Po ujawnieniu ustaleń CCCLA argumentowała, że Komisja nie przeanalizowała należycie wpływu przywozu z innych państw trzecich, ponieważ jej zdaniem nawet drobni dostawcy mogą wpływać na ceny rynkowe, zwłaszcza w segmentach niszowych lub na rynkach regionalnych. CCCLA nie przedstawiła jednak żadnych dowodów na poparcie swojego twierdzenia, które w związku z tym zostało odrzucone.

(213)

Wywóz producentów unijnych kształtował się w okresie badanym następująco:

Tabela 14

(214)

Sprzedaż eksportowa stanowiła około 40 % całkowitej sprzedaży producentów unijnych. Chociaż w 2021 r. nastąpił znaczny wzrost sprzedaży eksportowej producentów unijnych, której wielkość wynosiła 29 %, dane liczbowe dotyczące wzrostu były niższe w porównaniu z danymi z rynku unijnego w 2022 r. i w ODP (zob. tabela 8, odpowiednio 2022 r.: 27 %, ODP: 15 %). Ogółem w okresie badanym sprzedaż eksportowa producentów unijnych wzrosła o 8 % w porównaniu z poziomem wzrostu wynoszącym 15 % na rynku unijnym. Ponadto niewystarczające wykorzystanie mocy produkcyjnych (zob. tabela 7) i rosnące poziomy zapasów (zob. tabela 10) nie wskazują na przekierowywanie towarów na sprzedaż eksportową w tym okresie. W związku z tym stwierdzono, że wyniki wywozu nie przyczyniły się do poniesienia szkody.

(215)

Po ujawnieniu ustaleń CCCLA stwierdziła, że lepsze wyniki dotyczące wywozu przemysłu unijnego przeczą wnioskowi Komisji dotyczącemu osłabienia przemysłu wskutek trudności wynikających głównie z konkurencyjnego przywozu z Chin. Komisja nie zgadza się z tą oceną. Jak wyjaśniono w poprzednim motywie powyżej, w okresie badanym sprzedaż eksportowa wzrosła w znacznie mniejszym stopniu niż sprzedaż na rynku unijnym, tj. o 8 % w porównaniu z 15 %. Zatem wyniki wywozu przemysłu unijnego nie spowodowały zerwania związku przyczynowego.

(216)

Wzrost kosztów energii spowodowany wojną w Ukrainie miał wpływ na koszty produkcji. W ODP tendencja ta uległa jednak odwróceniu. Mimo to w ODP przemysł unijny nadal nie był w stanie utrzymać nawet udziału w rynku ani podnieść cen sprzedaży powyżej kosztów produkcji ze względu na presję cenową i presję związaną z wielkością przywozu z Chin po cenach dumpingowych.

(217)

Uwzględniając powyższe, Komisja stwierdziła, że przywóz towarów pochodzących z ChRL po cenach dumpingowych wyrządził istotną szkodę przemysłowi Unii.

(218)

Pozostałe zidentyfikowane czynniki, takie jak przywóz z innych państw trzecich i wyniki sprzedaży eksportowej producentów unijnych oraz wzrost kosztów energii, rozpatrywane zarówno indywidualnie, jak i łącznie, nie osłabiły związku przyczynowego między przywozem towarów po cenach dumpingowych a istotną szkodą.

(219)

Jak określono w sekcji 3 powyżej, w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym przywóz z Chin realizowano po cenach dumpingowych oraz dalszy dumping jest prawdopodobny, gdyby dopuszczono do wygaśnięcia środków. Zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego Komisja zbadała zatem prawdopodobieństwo kontynuacji lub ponownego wystąpienia szkody w przypadku wygaśnięcia środków.

(220)

Aby ustalić prawdopodobieństwo kontynuacji szkody, wzięto pod uwagę następujące elementy: moce produkcyjne i wolne moce produkcyjne w ChRL, atrakcyjność rynku unijnego, w tym istnienie środków antydumpingowych i środków wyrównawczych dotyczących ceramicznych zastaw stołowych i naczyń kuchennych w innych państwach trzecich, zachowania cenowe chińskich producentów eksportujących na rynkach innych państw trzecich oraz wpływ na sytuację przemysłu Unii.

(221)

ChRL jest zdecydowanie największym eksporterem ceramicznych zastaw stołowych i naczyń kuchennych na świecie. Odpowiada ona za około 65 % łącznego światowego wywozu (72). UE jest dla ChRL drugim najważniejszym rynkiem wywozowym, jak wynika z łącznej wartości przeznaczonej na wywóz w ODP (73).

(222)

Jak wyjaśniono powyżej w motywach 146–148 producenci w ChRL posiadają znaczne moce produkcyjne, które znacznie przekraczają łączną konsumpcję w Unii w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym.

(223)

Jak stwierdzono w motywach 151–153 powyżej, rosnące poziomy konsumpcji na rynku unijnym, a także nałożenie środków na ceramiczne zastawy stołowe i naczynia kuchenne z Chin na rynkach państw trzecich przyczyniły się do zwiększenia atrakcyjności rynku unijnego.

(224)

Wzrost udziału przywozu z Chin w rynku w okresie badanym oraz znacząca wielkość tego przywozu, nawet przy obowiązujących środkach, potwierdza, że chińscy producenci eksportujący uważają rynek unijny za atrakcyjny i w dalszym ciągu będą prowadzić na nim sprzedaż.

(225)

W świetle strategii cenowej chińskich producentów, którą pokrótce omówiono w motywie 154, wykazującej stosowanie niższych cen na głównych rynkach przywozu z Chin, można racjonalnie oczekiwać, iż w przypadku wygaśnięcia środków towary przywożone z Chin będą wprowadzane na rynek unijny po niższych cenach.

(226)

Ze względu na duże wolne moce produkcyjne w ChRL, spowolnienie chińskiego rynku wewnętrznego, atrakcyjność rynku unijnego i politykę cenową chińskich producentów eksportujących, jak podsumowano powyżej w motywach 154–155, prawdopodobne jest, że w przypadku wygaśnięcia środków znaczne ilości tanich ceramicznych zastaw stołowych i naczyń kuchennych stałyby się dostępne do sprzedaży/przekierowania do Unii już w perspektywie krótkoterminowej, o czym świadczy ustalony na 38 % poziom podcięcia cenowego bez uwzględnienia ceł antydumpingowych (zob. motyw 169), co jest najbardziej prawdopodobnym wskaźnikiem zachowania cenowego chińskich eksporterów w przypadku braku środków.

(227)

Mając na uwadze powyższe ustalenia, a mianowicie ogromne wolne moce produkcyjne w ChRL, atrakcyjność rynku unijnego, poziom cen przywozu z ChRL w przypadku braku środków antydumpingowych oraz ich prawdopodobny wpływ na przemysł Unii, Komisja stwierdziła, że brak środków najprawdopodobniej doprowadziłby do znacznego wzrostu przywozu towarów po cenach dumpingowych z ChRL po wyrządzających szkodę cenach, a szkoda najpewniej by trwała.

(228)

Zgodnie z art. 21 rozporządzenia podstawowego Komisja zbadała, czy utrzymanie środków nie zaszkodzi interesom Unii jako całości. Interes Unii określono na podstawie analizy różnych zaangażowanych interesów, tj. interesu przemysłu Unii, z jednej strony, oraz importerów i innych podmiotów, z drugiej strony.

(229)

Komisja przypomniała, że w ramach pierwotnego dochodzenia uznano, że przyjęcie środków nie jest sprzeczne z interesem Unii. Co więcej, fakt, że obecne dochodzenie jest przeglądem, a więc obejmuje ono analizę sytuacji, w której środki antydumpingowe są już stosowane, umożliwia ocenę ewentualnego nadmiernie niekorzystnego wpływu aktualnie obowiązujących środków antydumpingowych na zainteresowane strony.

(230)

Na tej podstawie zbadano, czy mimo wniosków dotyczących prawdopodobieństwa kontynuacji dumpingu i szkody istnieją istotne powody pozwalające na stwierdzenie, że utrzymanie środków w tym konkretnym przypadku nie leży w interesie Unii.

(231)

W toku dochodzenia wykazano, że wygaśnięcie środków miałoby prawdopodobnie znaczny negatywny wpływ na przemysł Unii. Sytuacja przemysłu Unii uległaby dalszemu pogorszeniu w ujęciu realnym i cenowym, co spowodowałoby znaczny spadek rentowności. Z drugiej strony utrzymanie środków pozwoliłoby przemysłowi Unii na poprawę swojej sytuacji po szkodach spowodowanych przez dumpingowych przywóz oraz na dalsze wykorzystywanie swojego potencjału na rynku Unii, na który nie oddziałują nieuczciwe praktyki handlowe.

(232)

CCCLA stwierdziła i ponownie podkreśliła po ujawnieniu ustaleń, że przywóz z Chin ma pewien uzupełniający wpływ na produkcję unijną, co skutkuje powstaniem różnych interesów w przemyśle Unii. W związku z tym wydaje się, że przedłużenie środków nie leży w interesie producentów unijnych, mając na uwadze solidną kondycję ich wskaźników ekonomicznych (przywóz, produkcja, sprzedaż krajowa i eksportowa). Ponadto według CCCLA niektórzy producenci unijni nie produkują wszystkich rodzajów ceramicznych zastaw stołowych i naczyń kuchennych, co wskazuje na konieczność przywozu tych wyrobów z państw trzecich, w tym z Chin. Cła antydumpingowe podniosły cenę produktów pozyskiwanych od producentów z Chin, co wywiera stały niekorzystny wpływ na takich producentów unijnych.

(233)

Analiza szkody w sekcji 4 powyżej (motywy 160–197) pokazuje jednak, że w rzeczywistości przemysł Unii nadal doznaje szkody, pomimo obowiązywania środków, wskutek szkodliwego wpływu przywozu z ChRL po cenach dumpingowych. Przemysł Unii rzeczywiście doświadczył spadku udziału w rynku w okresie badanym, a jednocześnie nie był w stanie podnieść cen sprzedaży do poziomu przynoszącego zyski. Ponadto powyższe twierdzenie CCCLA nie zawierało popierających je dowodów, które można by poddać dalszej analizie, co skłoniło Komisję do odrzucenia tego twierdzenia.

(234)

Na podstawie powyższych ustaleń stwierdzono, że utrzymanie obowiązujących środków antydumpingowych leży w interesie przemysłu Unii.

(235)

Na początkowym etapie dochodzenia skontaktowano się z 51 znanymi importerami niepowiązanymi i zaproszono ich do współpracy. Nikt nie zgłosił się na etapie doboru próby. Tylko jeden importer na późniejszym etapie z własnej inicjatywy przekazał pewne ograniczone informacje na temat przywozu, ale nie zgłosił żadnych zastrzeżeń wobec ewentualnego przedłużenia obecnie obowiązujących środków.

(236)

Na tej podstawie i zgodnie z ustaleniami poczynionymi w toku poprzedniego przeglądu wygaśnięcia, który wykazał odpowiednie marże zysku importerów produktu objętego postępowaniem (74), stwierdzono, że utrzymanie obowiązujących środków nie miałoby znaczącego niekorzystnego wpływu na działalność importerów niepowiązanych produktu objętego dochodzeniem.

(237)

Podobnie jak w przypadku poprzedniego dochodzenia w ramach przeglądu wygaśnięcia żadna ze stron reprezentujących interesy użytkowników końcowych, takich jak stowarzyszenia konsumentów, nie zgłosiła się ani w żaden sposób nie współpracowała w ramach dochodzenia. Wobec ciągłego braku współpracy ze strony użytkowników w obecnym dochodzeniu w ramach przeglądu wygaśnięcia Komisja uznała, że jej ustalenia poczynione w pierwotnym dochodzeniu są nadal aktualne oraz że utrzymanie środków nie będzie miało negatywnego wpływu na konsumentów takich jak gospodarstwa domowe lub że wpływ ten nie będzie znaczący.

(238)

CCCLA stwierdziła i powtórzyła po ujawnieniu ostatecznych ustaleń, że ponieważ ceramiczne zastawy stołowe i naczynia kuchenne stanowią produkt końcowy, cła antydumpingowe wpływają bezpośrednio na unijnych konsumentów, jako że nie istnieje przemysł pośredni, który mógłby wchłonąć koszty.

(239)

Cerame-Unie/FEPF odpowiedziała na powyższy argument, wskazując, że pomimo obowiązujących obecnie środków antydumpingowych do Unii nadal trafiają ceramiczne zastawy stołowe i naczynia kuchenne z przywozu z Chin w dużych ilościach i po bardzo niskich cenach.

(240)

Komisja uznała za bardzo mało prawdopodobne, by uchylenie środków poskutkowało obniżeniem cen o pełną kwotę cła. Nawet przy założeniu mało prawdopodobnego scenariusza, w którym ceny konsumpcyjne zostałyby obniżone o pełną kwotę obowiązującego cła antydumpingowego, roczny koszt konsumentów zmniejszyłby się o mniej niż 1 EUR (75). Ponieważ środków nie można uznać za mające znaczący wpływ na konsumentów, Komisja odrzuciła te argumenty.

(241)

Dążąc do równoważenia różnych konkurencyjnych interesów w Unii, Komisja w szczególności uwzględniła potrzebę wyeliminowania zakłócającego handel dumpingu wyrządzającego szkodę oraz zapewnienia skutecznej uczciwej konkurencji. Z jednej strony utrzymanie środków zapewniłoby ochronę ważnemu sektorowi przemysłu unijnego, w tym wielu małym i średnim przedsiębiorstwom, przed prawdopodobną kontynuacją szkody. Z drugiej strony ocena sytuacji importerów i użytkowników w oparciu o dostępne informacje w sytuacji braku współpracy wskazuje, że utrzymanie środków zdecydowanie nie będzie miało nieproporcjonalnego niekorzystnego wpływu na te podmioty.

(242)

Komisja uznała zatem, że nie ma szczególnie ważnych wskazań z perspektywy interesu Unii przemawiających przeciwko utrzymaniu ostatecznych środków antydumpingowych wprowadzonych wobec przywozu zastaw stołowych i naczyń kuchennych pochodzących z ChRL.

(243)

Z powyższego wynika, że należy utrzymać środki antydumpingowe mające zastosowanie do przywozu ceramicznych zastaw stołowych i naczyń kuchennych pochodzących z Chin.

(244)

Do zminimalizowania ryzyka obchodzenia cła w związku z różnicą w stawkach celnych potrzebne są środki szczególne gwarantujące stosowanie indywidualnych ceł antydumpingowych. Indywidualne cła antydumpingowe stosuje się wyłącznie po przedstawieniu ważnej faktury handlowej organom celnym państwa członkowskiego. Faktura musi spełniać wymogi określone w art. 1 ust. 4 niniejszego rozporządzenia. Do czasu przedstawienia takiej faktury przywóz powinien podlegać cłu antydumpingowemu mającemu zastosowanie do „całego pozostałego przywozu pochodzącego z Chin”.

(245)

Mimo że przedstawienie tej faktury jest konieczne, aby organy celne państw członkowskich zastosowały indywidualne stawki cła antydumpingowego wobec przywozu, nie jest ona jedynym elementem branym pod uwagę przez organy celne. Organy celne państw członkowskich muszą bowiem przeprowadzić zwykłą kontrolę, nawet jeśli otrzymają fakturę spełniającą wszystkie wymogi określone w art. 1 ust. 4 niniejszego rozporządzenia, i podobnie jak we wszystkich innych przypadkach, mogą żądać dodatkowych dokumentów (dokumentów przewozowych itp.) do celów weryfikacji poprawności danych zawartych w oświadczeniu oraz zapewnienia zasadności późniejszego zastosowania niższej stawki celnej zgodnie z prawem celnym.

(246)

Jeżeli wywóz dokonywany przez jedno z przedsiębiorstw korzystających z niższej indywidualnej stawki celnej wzrośnie w znacznym stopniu po wprowadzeniu przedmiotowych środków, tego rodzaju wzrost wielkości wywozu może zostać uznany za stanowiący sam w sobie zmianę struktury handlu ze względu na wprowadzenie środków w rozumieniu art. 13 ust. 1 rozporządzenia podstawowego. W takich okolicznościach, o ile spełnione są odpowiednie warunki, można wszcząć dochodzenie w sprawie obejścia środków. Podczas tego dochodzenia można między innymi zbadać potrzebę zniesienia indywidualnych stawek celnych i nałożenia ogólnokrajowego cła.

(247)

Poszczególne stawki cła antydumpingowego określone w niniejszym rozporządzeniu mają zastosowanie wyłącznie do przywozu produktu objętego przeglądem pochodzącego z Chin i wytworzonego przez wymienione osoby prawne. Przywóz produktu objętego przeglądem wyprodukowanego przez jakiekolwiek inne przedsiębiorstwo, którego nie wymieniono w części normatywnej niniejszego rozporządzenia, w tym przez podmioty powiązane z przedsiębiorstwami w niej wymienionymi, powinien podlegać stawce celnej mającej zastosowanie do „całego pozostałego przywozu pochodzącego z Chin”. Nie powinny one być objęte żadną z indywidualnych stawek cła antydumpingowego.

(248)

Przedsiębiorstwo może zwrócić się o zastosowanie indywidualnych stawek cła antydumpingowego w przypadku zmiany nazwy przedsiębiorstwa. Wniosek w tej sprawie należy kierować do Komisji (76). Wniosek musi zawierać wszystkie istotne informacje, które pozwolą wykazać, że zmiana nie wpływa na prawo przedsiębiorstwa do korzystania ze stawki celnej, która ma wobec niego zastosowanie. Jeśli zmiana nazwy przedsiębiorstwa nie wpływa na prawo do korzystania ze stawki celnej, która ma wobec niego zastosowanie, zawiadomienie informujące o zmianie nazwy zostanie opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

(249)

Wszystkie zainteresowane strony poinformowano o istotnych faktach i ustaleniach, na podstawie których zamierza się zalecić utrzymanie obowiązujących środków. Wyznaczono im również termin do przedstawienia uwag dotyczących ujawnionych informacji.

(250)

Eksporter lub producent, który nie dokonywał wywozu produktu objętego postępowaniem do Unii w okresie wykorzystywanym do ustalenia poziomu cła mającego obecnie zastosowanie do wywozu tego produktu, może zwrócić się do Komisji o objęcie go stawką cła antydumpingowego ustaloną dla przedsiębiorstw współpracujących nieobjętych próbą. Komisja powinna przychylić się do tego wniosku, o ile spełnione są trzy warunki. Nowy producent eksportujący musiałby wykazać, że: (i) nie dokonywał wywozu produktu objętego postępowaniem do Unii w okresie wykorzystywanym do ustalenia poziomu cła mającego zastosowanie do jego wywozu; (ii) nie jest powiązany z przedsiębiorstwem, które dokonywało takiego wywozu i które w związku z tym jest objęte cłami antydumpingowymi; oraz (iii) dokonywał wywozu produktu objętego postępowaniem po okresie objętym dochodzeniem lub przyjął nieodwołalne zobowiązanie umowne do wywozu znacznej ilości tego produktu.

(251)

Zgodnie z art. 109 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) 2024/2509 (77), gdy kwotę należy zwrócić w następstwie wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, do wypłaty należnych odsetek stosuje się stopę oprocentowania stosowaną przez Europejski Bank Centralny w odniesieniu do jego głównych operacji refinansujących, opublikowaną w serii C Dziennika Urzędowego Unii Europejskiej, obowiązującą pierwszego kalendarzowego dnia każdego miesiąca.

(252)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią komitetu ustanowionego na mocy art. 15 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2016/1036,