(1)

Układ eurośródziemnomorski ustanawiający stowarzyszenie między Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Królestwem Marokańskim, z drugiej strony (1), (zwany dalej „układem o stowarzyszeniu”) wszedł w życie dnia 1 marca 2000 r.

(2)

W wyroku wydanym w sprawie C-104/16 P (2) w dniu 21 grudnia 2016 r. Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (zwany dalej „Trybunałem”) doprecyzował, że układ o stowarzyszeniu obejmuje jedynie terytorium Królestwa Marokańskiego, a nie obejmuje Sahary Zachodniej, która jest terytorium niesamodzielnym, odrębnym od Królestwa Marokańskiego.

(3)

W celu ustanowienia podstawy prawnej dla przyznania preferencji taryfowych określonych w układzie o stowarzyszeniu w odniesieniu do towarów pochodzących z Sahary Zachodniej Unia Europejska i Królestwo Marokańskie zawarły porozumienie w formie wymiany listów dotyczące zmiany protokołów 1 i 4 do układu o stowarzyszeniu (3) (zwane dalej „porozumieniem w formie wymiany listów”), które podpisano w dniu 25 października 2018 r.

(4)

W wyroku z dnia 4 października 2024 r. w sprawach połączonych C-779/21 P i C-799/21 P (4) Trybunał orzekł, że każda umowa z Marokiem dotycząca Sahary Zachodniej musi uzyskać zgodę ludu Sahary Zachodniej. Ponadto Trybunał orzekł, że można domniemywać istnienie takiej zgody, o ile dana umowa nie tworzy obowiązku ciążącego na tym ludzie oraz że lud ten uzyskuje określoną, konkretną, istotną i weryfikowalną korzyść wynikającą z eksploatacji zasobów naturalnych terytorium Sahary Zachodniej i proporcjonalną do zakresu tej eksploatacji. Korzyść ta musi być obwarowana gwarancjami, że eksploatacja ta odbywa się w warunkach zgodnych z zasadą zrównoważonego rozwoju.

(5)

W następstwie wyroku Trybunału w sprawie C-779/21 P decyzja Rady (UE) 2019/217 (5) wygasa w dniu 4 października 2025 r.

(6)

Ważne jest zapewnienie, aby rozwinięte na przestrzeni lat przepływy handlowe nie zostały zakłócone oraz aby preferencje taryfowe określone w układzie o stowarzyszeniu miały zastosowanie do towarów pochodzących z Sahary Zachodniej, przy pełnym poszanowaniu warunków zawartych w wyroku Trybunału w sprawach połączonych C-779/21 P i C-799/21 P.

(7)

Unia wspiera starania Organizacji Narodów Zjednoczonych zmierzające do znalezienia możliwego do zaakceptowania przez wszystkie strony rozwiązania politycznego, które zagwarantowałoby ludowi Sahary Zachodniej samostanowienie zgodnie z zasadami i celami Karty Narodów Zjednoczonych.

(8)

Należy podjąć negocjacje w celu zawarcia porozumienia w formie wymiany listów dotyczącego zmiany Porozumienia w formie wymiany listów zgodnie z warunkami określonymi przez Trybunał w wyroku w sprawach połączonych C-779/21 P i C-799/21 P,