(1)

W art. 40 rozporządzenia (UE) 2022/2065 ustanowiono zasady dostępu do danych, który ma być udzielany przez dostawców bardzo dużych platform internetowych i bardzo dużych wyszukiwarek internetowych. W szczególności umożliwia on badaczom, którzy pomyślnie przeszli proces wykazania, że spełniają warunki określone w ust. 8 tego artykułu („zweryfikowani badacze”), aby uzyskać taki dostęp.

(2)

Zgodnie z art. 40 ust. 4 rozporządzenia (UE) 2022/2065 zweryfikowanym badaczom zapewnia się dostęp do danych, aby pomóc im w badaniu ryzyka systemowego w Unii i ocenie skuteczności środków służących ograniczeniu tego ryzyka. Ich ustalenia mogą stanowić cenny wkład w egzekwowanie rozporządzenia (UE) 2022/2065 i sprzyjać rozliczalności dostawców bardzo dużych platform internetowych i bardzo dużych wyszukiwarek internetowych. Celem niniejszego rozporządzenia jest określenie warunków technicznych i procedur niezbędnych do umożliwienia takiego dostępu w sposób bezpieczny i skuteczny, spójny dla wszystkich koordynatorów ds. usług cyfrowych oraz zapewniający równe traktowanie badaczy i dostawców danych.

(3)

Aby zapewnić spójność procesu dostępu do danych przez wszystkich koordynatorów ds. usług cyfrowych oraz aby proces ten był jasny i przejrzysty dla wszystkich, konieczne jest stworzenie specjalnej infrastruktury cyfrowej („portal dostępu do danych na potrzeby DSA”). Portal dostępu do danych na potrzeby DSA powinien umożliwiać badaczom, dostawcom danych i koordynatorom ds. usług cyfrowych udział w procesie dostępu do danych, dostęp do odpowiednich informacji, takich jak dane specjalnych punktów kontaktowych, oraz ich rozpowszechnianie, a także komunikowanie się ze sobą. Portalu dostępu do danych na potrzeby DSA nie należy uznawać za jedną z form dostępu wykorzystywanych do zapewnienia dostępu do danych na uzasadniony wniosek.

(4)

Dostawcy danych i badacze pragnący uczestniczyć w procesie dostępu do danych powinni w tym celu utworzyć konto na portalu dostępu do danych na potrzeby DSA. Aby zapewnić koordynatorom ds. usług cyfrowych możliwość dostępu do informacji przekazywanych za pośrednictwem portalu dostępu do danych na potrzeby DSA bez konieczności tworzenia odrębnego konta w portalu, portal dostępu do danych na potrzeby DSA powinien być interoperacyjny z systemem wymiany informacji AGORA ustanowionym w rozporządzeniu wykonawczym Komisji (UE) 2024/607 (2).

(5)

Aby zapewnić przejrzystość procesu dostępu do danych przez wszystkie zaangażowane strony oraz monitorować skuteczność i efektywność procesu dostępu do danych oraz zgodność z art. 40 ust. 4 rozporządzenia (UE) 2022/2065 i niniejszym rozporządzeniem, portal dostępu do danych na potrzeby DSA powinien generować automatyczne powiadomienia dotyczące różnych etapów i aktualizacji procesu.

(6)

Aby zapewnić badaczom spójne informacje na temat procesu dostępu do danych, koordynatorzy ds. usług cyfrowych powinni udostępniać w ramach swoich interfejsów internetowych informacje dotyczące procesu dostępu do danych, w tym linki do portalu dostępu do danych na potrzeby DSA, i zapewnić do nich łatwy dostęp. Aby uniknąć tworzenia zbędnych obciążeń administracyjnych, zwiększyć skuteczność i ułatwić komunikację między wszystkimi stronami zaangażowanymi w proces dostępu do danych, zachęca się koordynatorów ds. usług cyfrowych, by ułatwiali zarządzanie informacjami związanymi z procesem dostępu do danych, również z perspektywy językowej.

(7)

Z myślą o umożliwieniu badaczom identyfikacji odpowiednich danych do celów określonych w art. 40 ust. 4 rozporządzenia (UE) 2022/2065 dostawcy danych powinni udostępniać katalogi danych DSA na potrzeby swoich usług. Należy zapewnić możliwość łatwego znalezienia takich katalogów i ich łatwą dostępność w ramach interfejsów internetowych dostawców danych oraz powinny one zawierać opis dostępnych zasobów danych, ich struktury danych i metadanych, do których dostęp można uzyskać na podstawie art. 40 ust. 4 rozporządzenia (UE) 2022/2065. Udostępniając katalogi danych DSA, dostawcy danych powinni brać pod uwagę zagrożenia dla poufności, bezpieczeństwa danych lub ochrony danych osobowych, które mogą wynikać z publicznego udostępnienia takich informacji.

(8)

Aby przyczynić się do rozwoju istotnych projektów badawczych do celów określonych w art. 40 ust. 4 rozporządzenia (UE) 2022/2065, katalogi danych DSA powinny zawierać w szczególności dane dotyczące ryzyka systemowego w Unii, które dostawcy danych zidentyfikowali w swoich rocznych ocenach ryzyka zgodnie z art. 34 tego rozporządzenia, a także dane dotyczące wszelkich środków zmniejszających ryzyko, o których mowa w art. 35 tego rozporządzenia. Aby zapewnić adekwatność i aktualność katalogów danych DSA, katalogi te powinny być regularnie aktualizowane z należytym uwzględnieniem nowo rozpoznanego ryzyka systemowego i ewolucji ryzyka systemowego. Na przykład powinny one odzwierciedlać pojawiające się ryzyka zidentyfikowane w wyniku doraźnej oceny ryzyka zgodnie z art. 34 rozporządzenia (UE) 2022/2065 lub w następstwie sprawozdania z audytu na podstawie art. 37 tego rozporządzenia. Aby zminimalizować obciążenia proceduralne dla dostawców danych, w stosownych przypadkach takie katalogi mogą opierać się na istniejących zasobach dokumentacji danych wykorzystywanych do innych celów i dla innych odbiorców, takich jak reklama, tworzenie treści lub opracowywanie aplikacji przez osoby trzecie. Katalogi danych DSA nie muszą być wyczerpujące i w związku z tym nie powinny ograniczać ani wiązać badaczy w kontekście wniosków o udzielenie dostępu do danych.

(9)

Aby ułatwić koordynatorowi ds. usług cyfrowych właściwemu dla miejsca siedziby określenie sposobów dostępu oraz zmniejszyć ogólne obciążenie związane z procesem dostępu do danych dla wszystkich zaangażowanych podmiotów, dostawcy danych powinni publikować swoje proponowane sposoby dostępu do danych opisanych w katalogach danych DSA. Te proponowane sposoby dostępu powinny być proporcjonalne do stopnia wrażliwości danych i obejmować informacje na temat możliwych warunków technicznych, organizacyjnych i prawnych uznanych przez dostawców danych za odpowiednie do umożliwienia dostępu do danych. Sposoby dostępu proponowane przez dostawców danych nie powinny być wiążące dla koordynatorów ds. usług cyfrowych właściwych dla miejsca siedziby, którzy powinni zachować kompetencje w zakresie określania odpowiednich sposobów dostępu.

(10)

Aby zapewnić równe traktowanie wniosków o udzielenie dostępu do danych, niezależnie od koordynatora ds. usług cyfrowych, do którego złożono wniosek o udzielenie dostępu do danych lub od którego pochodzi uzasadniony wniosek, należy określić ramy czasowe składania uzasadnionych wniosków, aby zapewnić spójność działań wszystkich koordynatorów ds. usług cyfrowych. Jeżeli sformułowanie uzasadnionego wniosku wymaga dodatkowego czasu, koordynator ds. usług cyfrowych właściwy dla miejsca siedziby powinien powiadomić głównego badacza i podać przyczyny opóźnienia. Takie powody mogą obejmować potrzebę przeprowadzenia dodatkowych weryfikacji przez koordynatora ds. usług cyfrowych organizacji badawczej lub właściwego dla miejsca siedziby, na przykład w przypadku gdy wnioski o udzielenie dostępu do danych wiążą się z międzynarodowym przekazywaniem danych lub gdy koordynator ds. usług cyfrowych właściwy dla miejsca siedziby zidentyfikował potencjalne zagrożenia dla bezpieczeństwa Unii w przypadku udostępnienia danych. W celu ujednolicenia również etapów procesu dostępu do danych poprzedzających sformułowanie uzasadnionych wniosków, w tym oceny wniosków o udzielenie dostępu do danych i przyznania statusu zweryfikowanego badacza, koordynatorów ds. usług cyfrowych zachęca się do opracowania spójnego i skoordynowanego sposobu pracy, w tym wspólnych kryteriów operacyjnych, w ramach Europejskiej Rady ds. Usług Cyfrowych.

(11)

Aby usprawnić procedury formułowania uzasadnionych wniosków, wszyscy koordynatorzy ds. usług cyfrowych właściwi dla miejsca siedziby powinni być zobowiązani do sprawdzenia, czy we wnioskach o udzielenie dostępu do danych zostały należycie uwzględnione określone wspólne elementy procesu dostępu do danych. W tym celu koordynatorzy ds. usług cyfrowych właściwi dla miejsca siedziby powinni sprawdzić, czy wszyscy badacze wymienieni we wniosku o udzielenie dostępu do danych wykazali swoją przynależność do organizacji badawczej, na przykład przez przedstawienie dokumentów potwierdzających umowę o pracę lub inną formę prawnego powiązania z organizacją badawczą. Koordynatorzy ds. usług cyfrowych właściwi dla miejsca siedziby powinni również sprawdzić, czy badacze składający wnioski wykazali swoją niezależność od interesów komercyjnych, na przykład w drodze stosownego oświadczenia.

(12)

Koordynator ds. usług cyfrowych właściwy dla miejsca siedziby powinien sprawdzić, czy finansowanie projektu badawczego, na potrzeby którego wnioskuje się o dane, zostało ujawnione we wniosku o udzielenie dostępu do danych. Informacje przekazywane przez badaczy składających wnioski powinny obejmować szczegółowe informacje dotyczące wkładu, takie jak podmiot finansujący, kwota, charakter i czas trwania wkładu, w tym informację, czy finansowanie zostało już przyznane, czy też wniosek o finansowanie jest nadal rozpatrywany, a także, w stosownych przypadkach, odpowiednie odniesienia do projektów finansowanych przez Unię. W miarę dostępności wniosek o udzielenie dostępu do danych powinien również zawierać wyniki ocen przeprowadzonych przez podmiot lub podmioty zapewniające finansowanie.

(13)

Koordynator ds. usług cyfrowych właściwy dla miejsca siedziby powinien sprawdzić, czy we wniosku o udzielenie dostępu do danych opisano sposób wyboru danych i formatu danych, w odniesieniu do wymogów dotyczących konieczności i proporcjonalności do celu planowanych badań. W przypadku gdy wnioskowane dane są również dostępne za pośrednictwem innych źródeł, koordynator ds. usług cyfrowych właściwy dla miejsca siedziby powinien ocenić, czy wniosek o udostępnienie takich danych zawarty we wniosku o udzielenie dostępu do danych jest należycie uzasadniony, biorąc pod uwagę informacje zawarte we wniosku o dostęp do danych. Możliwe uzasadnienia mogą obejmować dowody niskiej jakości lub niewiarygodności takich danych pochodzących z innych źródeł lub nieodpowiedniość formatu, w jakim dane te mogą być pozyskane z innych źródeł do celów projektu badawczego, co utrudniałoby realizację projektu badawczego. Dane, których można zażądać w celu badania ryzyka systemowego lub jego zmniejszenia w Unii, mogą w przyszłości ewoluować. Obecne przykłady takich danych obejmują dane dotyczące użytkowników usług, takie jak informacje profilowe, sieci kontaktów, ekspozycja treści na poziomie indywidualnym oraz historia zaangażowania; dane dotyczące interakcji, takie jak komentarze lub inna aktywność; dane związane z rekomendacjami treści, w tym dane wykorzystywane do personalizacji rekomendacji; dane związane z targetowaniem reklam i profilowaniem, w tym koszty za kliknięcie i inne miary cen reklam; dane związane z testowaniem nowych funkcji przed ich wdrożeniem, w tym wyniki testów A/B; dane związane z moderowaniem treści i zarządzaniem nimi, takie jak dane dotyczące algorytmicznych lub innych systemów i procesów moderowania treści, w tym dzienniki zmian, archiwa lub repozytoria dokumentujące moderowane treści, w tym konta, a także dane dotyczące cen, ilości i cech towarów lub usług dostarczanych przez dostawcę danych lub za jego pośrednictwem.

(14)

Koordynator ds. usług cyfrowych właściwy dla miejsca siedziby powinien sprawdzić, czy wniosek o udzielenie dostępu do danych zawiera wystarczające informacje potwierdzające, że badacz jest w stanie spełnić szczególne wymogi dotyczące poufności, bezpieczeństwa i ochrony danych osobowych w odniesieniu do danych, których dotyczy wniosek, identyfikuje możliwe ryzyko wynikające z dostępu do takich danych i ich przetwarzania do celów badań, a także dokumentuje wszelkie proponowane sposoby dostępu, w tym warunki prawne, organizacyjne i techniczne, które zostaną wprowadzone w celu zminimalizowania zidentyfikowanego ryzyka, na przykład w drodze pisemnego zobowiązania ze strony organizacji badawczej potwierdzającego dostęp do środków, które mogą stanowić odpowiednie zabezpieczenia, lub innych dokumentów potwierdzających.

(15)

W przypadku wniosku o udostępnienie danych osobowych koordynator ds. usług cyfrowych właściwy dla miejsca siedziby powinien sprawdzić, czy wniosek o udzielenie dostępu do danych zawiera informacje na temat podstawy prawnej przetwarzania danych osobowych, w tym w stosownych przypadkach szczególnych kategorii danych osobowych, oraz czy taka podstawa prawna jest zgodna z art. 6 ust. 1 lit. e) lub f) oraz, w stosownych przypadkach, art. 9 ust. 2 lit. g) lub j) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 (3). Ponadto koordynator ds. usług cyfrowych właściwy dla miejsca siedziby powinien sprawdzić, czy wniosek o udzielenie dostępu do danych zawiera wystarczające wskazania, że badacze ocenili ryzyko dla ochrony danych osobowych. Można to wykazać na przykład przez ocenę skutków dla ochrony danych w rozumieniu art. 35 tego rozporządzenia. Aby zapewnić dostęp do danych osobowych zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2016/679, koordynatorzy ds. usług cyfrowych powinni mieć możliwość konsultowania się z odpowiednimi organami nadzorczymi ustanowionymi na podstawie art. 51 tego rozporządzenia, które pozostają właściwe do oceny zgodności z rozporządzeniem (UE) 2016/679.

(16)

Aby ułatwić formułowanie uzasadnionego wniosku i zachować integralność informacji zawartych we wniosku o udzielenie dostępu do danych, koordynator ds. usług cyfrowych właściwy dla miejsca siedziby powinien sprawdzić, czy wniosek o udzielenie dostępu do danych obejmuje streszczenie. Takie streszczenie powinno zawierać przegląd informacji, które będą stanowić część uzasadnionego wniosku, publikowanego na portalu dostępu do danych na potrzeby DSA, w przypadkach gdy ocena wniosku o udzielenie dostępu do danych prowadzi do sformułowania uzasadnionego wniosku.

(17)

Aby zagwarantować, że sposoby dostępu określone przez koordynatora ds. usług cyfrowych właściwego dla miejsca siedziby są odpowiednie w odniesieniu do wrażliwości konkretnych danych, o które wnioskowano we wniosku o udzielenie dostępu do danych, koordynator ds. usług cyfrowych właściwy dla miejsca siedziby powinien przeprowadzać indywidualną ocenę każdego przypadku na podstawie informacji zawartych we wniosku o udzielenie dostępu do danych. Sposoby dostępu określone w uzasadnionym wniosku powinny być odpowiednie do spełnienia wymogów bezpieczeństwa danych, poufności danych i ochrony danych osobowych, a jednocześnie umożliwiać osiągnięcie celów badawczych projektu badawczego. Dostęp do danych może mieć miejsce na przykład przez przekazywanie danych zweryfikowanym badaczom za pośrednictwem odpowiedniego interfejsu i odpowiedniego systemu przechowywania danych; przekazywanie danych do bezpiecznego środowiska przetwarzania danych i przechowywanie ich w tym środowisku, zarządzanym przez dostawcę danych lub przez stronę trzecią, do którego dostęp mają zweryfikowani badacze, ale gdzie nie odbywa się przekazywanie danych do zweryfikowanych badaczy, lub inne sposoby dostępu, które zostaną ustalone lub ułatwione przez dostawcę danych. Określając sposoby dostępu, koordynator ds. usług cyfrowych właściwy dla miejsca siedziby powinien również wymienić wszelkie warunki prawne, techniczne lub organizacyjne, którym ma podlegać dostęp. W przypadkach gdy zapewnienie dostępu wiąże się z przekazaniem danych osobowych do państw trzecich lub organizacji międzynarodowych w rozumieniu rozdziału V rozporządzenia (UE) 2016/679, sposoby dostępu powinny również obejmować informacje na temat potrzeby wprowadzenia odpowiedniego mechanizmu przekazywania danych, aby zapewnić podjęcie przez dostawcę danych niezbędnych działań w celu zapewnienia zgodności z tym rozporządzeniem.

(18)

Aby dopilnować, żeby sposoby dostępu do danych były odpowiednie do uwzględnienia szczególnych kwestii wrażliwych w zakresie ochrony danych, bezpieczeństwa danych lub poufności, koordynator ds. usług cyfrowych właściwy dla miejsca siedziby powinien mieć możliwość, na podstawie informacji otrzymanych we wniosku o udzielenie dostępu do danych, zażądania, aby dostęp do danych był zapewniony za pośrednictwem bezpiecznych środowisk przetwarzania danych. W takich przypadkach koordynator ds. usług cyfrowych właściwy dla miejsca siedziby powinien zapewnić, aby wybrane środowisko działało zgodnie z najbardziej odpowiednią technologią i umożliwiało zweryfikowanym badaczom osiągnięcie celów ich badań.

(19)

Aby zapewnić spójność informacji przekazywanych dostawcom danych przez koordynatorów ds. usług cyfrowych właściwych dla miejsca siedziby, konieczne jest określenie treści uzasadnionych wniosków.

(20)

W celu ochrony interesów dostawców danych i z czasem ograniczenia częstotliwości składania wniosków o zmianę, a także ułatwienia badaczom składania odpowiednich wniosków o udzielenie dostępu do danych, koordynator ds. usług cyfrowych właściwy dla miejsca siedziby, który wydał odpowiednie uzasadnione wnioski, powinien podawać do wiadomości publicznej na portalu dostępu do danych na potrzeby DSA przegląd każdego uzasadnionego wniosku, w tym wszelkich jego zmian i aktualizacji.

(21)

W celu zapewnienia koordynatorowi ds. usług cyfrowych właściwemu dla miejsca siedziby dostępu do informacji istotnych dla oceny wniosku o zmianę oraz ułatwienia jednolitego podejścia do oceny wniosków o zmianę, dostawca danych powinien być zobowiązany do podania powodów złożenia takiego wniosku, zgodnie z art. 40 ust. 5 rozporządzenia (UE) 2022/2065. Dokładniej rzecz ujmując, podczas oceny wniosku o zmianę złożonego na podstawie braku dostępu dostawcy danych do danych, koordynator ds. usług cyfrowych właściwy dla miejsca siedziby powinien być w stanie zbadać, czy domniemana niemożność jest należycie uzasadniona, na przykład nieistnieniem żądanych danych lub ograniczeniami technicznymi, takimi jak szyfrowanie, oraz powinien dysponować informacjami niezbędnymi do ustalenia, czy brak dostępu ma charakter stały czy tymczasowy. W tym kontekście należy jasno stwierdzić, że względy komercyjne nie powinny stanowić podstawy do automatycznej odmowy dostępu do żądanych danych, ale raczej podstawę do zmiany sposobu zapewnienia dostępu do danych, co może skutkować nałożeniem dodatkowych wymogów w zakresie bezpieczeństwa i poufności danych.

(22)

Aby zapewnić skuteczne rozstrzyganie sporów i zachęcić do znalezienia rozwiązania możliwego do zaakceptowania przez obie strony, po złożeniu wniosku o zmianę dostawcy danych powinni mieć możliwość zwrócenia się do koordynatorów ds. usług cyfrowych właściwych dla miejsca siedziby o udział w mediacji. Taki udział powinien być dobrowolny w trakcie całego procesu mediacji i nie powinien skutkować żadnym wiążącym wynikiem dla koordynatora ds. usług cyfrowych właściwego dla miejsca siedziby, który pozostaje właściwy do podejmowania decyzji w sprawie wniosków o zmianę. Wszystkie strony uczestniczące w procesie mediacji powinny działać w dobrej wierze i dążyć do osiągnięcia sprawiedliwego i wzajemnie akceptowalnego porozumienia.

(23)

Aby uniknąć sytuacji, w której mediacja przedłuża proces dostępu do danych w nieskończoność, przekazanie pisemnego wniosku o mediację, wybór mediatora oraz sam proces mediacji powinny odbywać się w określonych terminach. Koordynatorzy ds. usług cyfrowych właściwi dla miejsca siedziby powinni wyznaczyć termin na przeprowadzenie procesu mediacji w odniesieniu do danego uzasadnionego wniosku, a mediator powinien być uprawniony do zakończenia postępowania mediacyjnego w szczególnych okolicznościach.

(24)

W celu utrzymania wzajemnego zaufania między stronami zaangażowanymi w mediację, koordynator ds. usług cyfrowych właściwy dla miejsca siedziby powinien zapewnić, aby proponowany mediator spełniał wymogi bezstronności, niezależności i posiadał odpowiednią wiedzę fachową na temat przedmiotu mediacji.

(25)

W celu ułatwienia świadomego i skutecznego podejmowania decyzji w odniesieniu do procesu dostępu do danych koordynatorzy ds. usług cyfrowych powinni mieć możliwość zwracania się o opinie ekspertów na temat konkretnych elementów procesu dostępu do danych, takich jak określenie sposobów dostępu, w tym odpowiednich interfejsów, sformułowanie uzasadnionego wniosku i wszelkich wniosków o zmianę złożonych przez dostawcę danych. Eksperci, z którymi prowadzone są konsultacje, powinni posiadać udokumentowaną wiedzę fachową na temat sprawy, co do której zwrócono się do nich o opinię, i powinni być niezależni. W szczególności nie powinni oni pozostawać w konflikcie interesów wynikającym na przykład z jakichkolwiek powiązań z badaczami składającymi wnioski lub z dostawcą danych.

(26)

Aby zwiększyć przejrzystość i umożliwić koordynatorom ds. usług cyfrowych wykorzystanie wiedzy fachowej zdobytej w miarę upływu czasu, każdy wniosek o konsultacje z ekspertami i wynikające z niego działania następcze powinny być rejestrowane w systemie AGORA.

(27)

Aby ułatwić skuteczny nadzór nad przestrzeganiem warunków określonych w uzasadnionym wniosku, dostawca danych powinien powiadomić koordynatora ds. usług cyfrowych właściwego dla miejsca siedziby w terminie trzech dni roboczych od dnia udzielenia dostępu zweryfikowanym badaczom i od dnia zakończenia dostępu.

(28)

Aby umożliwić zweryfikowanym badaczom wykorzystanie wnioskowanych danych do celów badań oraz zapewnić odpowiednie informacje kontekstowe, dostawcy danych powinni dostarczyć zweryfikowanym badaczom odpowiednie metadane i dokumentację opisującą udostępnione dane, takie jak książki kodów, dzienniki zmian i dokumentacja architektury.

(29)

Aby ułatwić zweryfikowanym badaczom przeprowadzenie rzetelnych badań, również przez umożliwienie łączenia żądanych danych z danymi dostępnymi za pośrednictwem innych źródeł, dostawcy danych nie powinni nakładać żadnych ograniczeń na narzędzia analityczne stosowane przez zweryfikowanych badaczy, w tym odpowiednie biblioteki oprogramowania, i nie powinni nakładać wymogów dotyczących archiwizacji, przechowywania, odświeżania i usuwania danych, chyba że są one wyraźnie wymienione w warunkach dostępu określonych w uzasadnionym wniosku.

(30)

W przypadku gdy dane przekazane zweryfikowanym badaczom obejmują dane osobowe w rozumieniu art. 4 rozporządzenia (UE) 2016/679, dostawca danych powinien przestrzegać przepisów określonych w tym rozporządzeniu. W szczególności art. 40 ust. 4 rozporządzenia (UE) 2022/2065 nakłada obowiązek prawny w rozumieniu art. 6 ust. 1 lit. c) rozporządzenia (UE) 2016/679 w odniesieniu do przetwarzania danych osobowych niezbędnego do zapewnienia przez dostawcę danych dostępu do danych określonych w uzasadnionym wniosku. W przypadku przetwarzania szczególnych kategorii danych osobowych w rozumieniu art. 9 rozporządzenia (UE) 2016/679 niniejsze rozporządzenie spełnia wymóg określony w art. 9 ust. 2 lit. g) rozporządzenia (UE) 2016/679.

(31)

Zgodnie z art. 42 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1725 (4) skonsultowano się z Europejskim Inspektorem Ochrony Danych, który wydał opinię 4 grudnia 2024 r.

(32)

Po konsultacji z Europejską Radą ds. Usług Cyfrowych zgodnie z art. 40 ust. 13 rozporządzenia (UE) 2022/2065 i po zatwierdzeniu przez nią,