(1)

W Porozumieniu EOG należy uwzględnić dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2012/27/UE z dnia 25 października 2012 r. w sprawie efektywności energetycznej, zmiany dyrektyw 2009/125/WE i 2010/30/UE oraz uchylenia dyrektyw 2004/8/WE i 2006/32/WE (1).

(2)

W Porozumieniu EOG należy uwzględnić dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/2002 z dnia 11 grudnia 2018 r. zmieniającą dyrektywę 2012/27/UE w sprawie efektywności energetycznej (2).

(3)

Państwa EFTA nie zostały uwzględnione w głównym celu UE w zakresie efektywności energetycznej, zgodnie z którym oszczędności energii do 2020 r. mają wynieść 20 %. Art. 3 dyrektywy 2012/27/UE powinien mieć zastosowanie do państw EFTA, z wyjątkiem przepisów art. 3 ust. 1 lit. a) i art. 3 ust. 5.

(4)

Państwa EFTA nie zostały uwzględnione w głównym celu UE w zakresie efektywności energetycznej na 2030 r., który wynosi co najmniej 32,5 %. Art. 1 ust. 1 dyrektywy 2012/27/UE zmienionej dyrektywą (UE) 2018/2002 nie powinien mieć zatem zastosowania do państw EFTA. Zamiast tego państwa EFTA powinny ustalić krajowe orientacyjne wartości docelowe w zakresie efektywności energetycznej na 2030 r.

(5)

Odstępstwa dla Islandii mają zapewnić, by wdrożenie środków efektywności energetycznej było racjonalne pod względem kosztów i odpowiednio dostosowane do jej odizolowanego i niemal wolnego od paliw kopalnych systemu energetycznego, który charakteryzuje się wysokim poziomem bezpieczeństwa dostaw i niezależnością energetyczną. W Islandii odnawialna energia geotermalna o szczególnych właściwościach wykorzystywana jest na szeroką skalę, co wymaga odstępstwa od niektórych wymogów w odniesieniu do opomiarowania określonych w art. 9a, 9b i 9c.

(6)

Art. 5 dyrektywy 2012/27/UE odnosi się do minimalnych norm charakterystyki energetycznej zawartych w art. 4 dyrektywy 2010/31/UE w sprawie charakterystyki energetycznej budynków. Zgodnie z decyzją Wspólnego Komitetu EOG nr 135/2022 Islandia jest zwolniona ze stosowania dyrektywy 2010/31/UE. W związku z tym obowiązki w zakresie minimalnych wymogów dotyczących charakterystyki energetycznej budynków powinny wynikać z ustawodawstwa krajowego Islandii.

(7)

Udział energochłonnego przemysłu Islandii jest nieproporcjonalnie wysoki, co skutkuje obowiązkiem oszczędności, który przewyższa kilkakrotnie średnią UE. 88 % energii pierwotnej w Islandii pochodzi ze źródeł odnawialnych, a koszt energii elektrycznej i ciepła jest niski, co oznacza mniejszy optymalny efekt oszczędnościowy. W związku z tym, zgodnie z art. 7 ust. 1, Islandia powinna osiągnąć nowe oszczędności w każdym roku od dnia 1 stycznia 2021 r. do dnia 31 grudnia 2030 r. równoważne 0,24 % rocznego zużycia energii końcowej, uśrednionego dla ostatnich trzech lat przed dniem 1 stycznia 2019 r.

(8)

Islandia nie posiada infrastruktury gazu ziemnego i zgodnie z decyzją Wspólnego Komitetu EOG nr 93/2017 jest wyłączona z zakresu stosowania dyrektywy 2009/73/WE dotyczącej wspólnych zasad rynku wewnętrznego gazu ziemnego. W związku z tym art. 9 i 10 dyrektywy 2012/27/UE w odniesieniu do opomiarowania gazu ziemnego i informacji o rozliczeniach gazu ziemnego nie powinny mieć zastosowania do Islandii.

(9)

Zgodnie z decyzją Wspólnego Komitetu EOG nr 151/2006 dyrektywa 2004/8/WE w sprawie wspierania kogeneracji w oparciu o zapotrzebowanie na ciepło użytkowe na rynku wewnętrznym energii nie ma zastosowania do kogeneracji opartej na energii geotermalnej w Islandii. Art. 14 i 15 dyrektywy 2012/27/UE zmienionej dyrektywą (UE) 2018/2002, dotyczące kogeneracji są powiązane z artykułami dotyczącymi kogeneracji zawartymi w dyrektywie 2004/8/WE. Islandia zaspokaja już 90 % całkowitego zapotrzebowania na ciepło za pomocą energii geotermalnej i nadal promuje rozwój kogeneracji opartej na energii geotermalnej w ramach krajowych ram prawnych tam, gdzie jest to technicznie wykonalne. W związku z tym art. 14 i 15 nie mają zastosowania do kogeneracji opartej na energii geotermalnej w odniesieniu do Islandii.

(10)

Przyznano dodatkową elastyczność stosowania art. 5 i 20 dyrektywy 2012/27/UE. W art. 20 ust. 5 odniesienie do art. 5 ust. 1 należy zastąpić odniesieniem do art. 5, aby umożliwić wypełnienie obowiązków wynikających z całego art. 5 za pomocą składek przekazywanych do funduszu.

(11)

Dyrektywa 2012/27/UE uchyla dyrektywę 2004/8/WE (3), która jest uwzględniona w Porozumieniu EOG i którą w związku z powyższym należy uchylić w ramach Porozumienia EOG.

(12)

Należy zatem odpowiednio zmienić załączniki II i IV do Porozumienia EOG,

-

Rząd Islandii wyznaczył krajowy cel zakładający zwiększenie efektywności zużycia energii do 2030 r. o 25 % w porównaniu z 2015 r. Cel ten jest celem międzysektorowym i zakłada zmniejszenie energochłonności, tj. stosunku zużycia energii (końcowej) do realnego PKB skorygowanego o PPS. Wskaźnik ten jest częścią prognozy dotyczącej energii publikowanej co roku przez islandzką Agencję Środowiska i Energii.

-

W dniu 6 listopada 2020 r. parlament Liechtensteinu (Landtag) przyjął strategię energetyczną na 2030 r., w której krajowa wartość docelowa w zakresie efektywności energetycznej wynosi 20 % w porównaniu z 2008 r. Głównymi elementami przyczyniającymi się do wzrostu efektywności w okresie do 2030 r. są renowacje budynków, wysoce energooszczędne nowe budynki oraz poprawa efektywności oświetlenia, napędów silnikowych i urządzeń gospodarstwa domowego. Zarówno wykorzystanie elektrycznych pomp ciepła na potrzeby zaopatrzenia w ciepło, jak i elektryfikacja transportu doprowadzą w przyszłości do znacznego zastąpienia paliw kopalnych. Co roku sporządzane jest sprawozdanie na temat realizacji celów (w ramach sprawozdania monitorującego dla parlamentu).

-

Parlament Norwegii (Storting) wyznaczył krajowy cel zakładający większą o 30 % efektywność zużycia energii do 2030 r. w porównaniu z 2015 r. [dokument rządu St. 25 (2015-2016)]. Cel ten jest celem międzysektorowym i zakłada zmniejszenie energochłonności, tj. stosunku energii wyjściowej (pierwotnej) do realnego PKB. Ministerstwo Energii przedstawia roczne sprawozdania dotyczące tego celu w sprawozdaniu dla parlamentu Norwegii (biała księga) na temat budżetu państwa.