(1)

Konwencja z Minamaty w sprawie rtęci (1) (zwana dalej „konwencją”) została zawarta przez Unię decyzją Rady (UE) 2017/939 (2) i weszła w życie w dniu 16 sierpnia 2017 r.

(2)

Zgodnie z art. 27 w związku z art. 26 konwencji Konferencja Stron jest upoważniona do przyjęcia decyzji w sprawie przyjęcia nowych załączników do konwencji i zmiany jej istniejących załączników.

(3)

Oczekuje się, że na szóstym posiedzeniu Konferencji Stron Konwencji (zwanym dalej „COP 6”), które ma się odbyć w dniach 3-7 listopada 2025 r., COP 6 przyjmie decyzję lub decyzje w sprawie zmiany załączników A i B do konwencji. Załącznik A zawiera wykaz produktów z dodatkiem rtęci, które podlegają zakazowi produkcji, przywozu i wywozu w określonym terminie albo środkom regulującym stosowanie rtęci. Załącznik B zawiera wykaz procesów produkcyjnych wykorzystujących rtęć lub związki rtęci (zwanych dalej „procesami rtęciowymi”), które podlegają obowiązkowi zaprzestania stosowania rtęci w określonym terminie lub wymogom regulującym stosowanie rtęci.

(4)

Należy ustalić stanowisko, jakie powinno zostać zajęte w imieniu Unii na COP 6, gdyż planowane akty COP 6 będą miały skutki prawne.

(5)

Stanowisko Unii na COP 6 powinno polegać na poparciu przyjęcia decyzji, które są zgodne z dorobkiem prawnym Unii i mają zatem na celu zmniejszenie rozbieżności między prawem Unii a konwencją. Powinno to obejmować poparcie zakazu stosowania amalgamatu stomatologicznego przy jednoczesnym utrzymaniu zwolnienia dotyczącego amalgamatu stomatologicznego niezbędnego do zaspokojenia szczególnych potrzeb medycznych, jak określono w art. 10 ust. 2a rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/852 (3). Unia powinna również poprzeć decyzje dotyczące procesów rtęciowych zakazanych już na podstawie rozporządzenia (UE) 2017/852. Decyzjami tymi należy stopniowo wycofywać te procesy w określonych terminach albo wprowadzić surowsze wymogi regulujące stosowanie rtęci dla tych procesów,