KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1224/2009 z dnia 20 listopada 2009 r. ustanawiające unijny system kontroli w celu zapewnienia przestrzegania przepisów wspólnej polityki rybołówstwa, zmieniające rozporządzenia (WE) nr 847/96, (WE) nr 2371/2002, (WE) nr 811/2004, (WE) nr 768/2005, (WE) nr 2115/2005, (WE) nr 2166/2005, (WE) nr 388/2006, (WE) nr 509/2007, (WE) nr 676/2007, (WE) nr 1098/2007, (WE) nr 1300/2008, (WE) nr 1342/2008 i uchylające rozporządzenia (EWG) nr 2847/93, (WE) nr 1627/94 oraz (WE) nr 1966/2006 (¹), w szczególności jego art. 6 ust. 4, art. 7 ust. 5, art. 7a ust. 2, art. 8 ust. 2 lit. a)–f), art. 9 ust. 8, art. 14 ust. 12, art. 15b ust. 2, art. 22 ust. 4, art. 24 ust. 5, art. 62 lit. b) i c), art. 66 ust. 6, art. 71 ust. 5, art. 76 ust. 4, art. 78 ust. 3, art. 79 ust. 8, art. 92 ust. 13, art. 93b ust. 4, art. 105 ust. 6, art. 106 ust. 4, art. 111a lit. a)–d) i f), art. 117 ust. 4 oraz art. 118 ust. 5,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Rozporządzenie (WE) nr 1224/2009, zmienione rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2023/2842 (²), ustanawia unijny system kontroli służący zapewnieniu przestrzegania przepisów wspólnej polityki rybołówstwa. Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 404/2011 (³) ustanawia przepisy wykonawcze do rozporządzenia Rady (WE) nr 1224/2009. Należy zaktualizować przepisy tego rozporządzenia wykonawczego, aby zapewnić spójność ze zmianami wprowadzonymi rozporządzeniem (UE) 2023/2842. Przepisy rozporządzenia (UE) nr 404/2011 należy zatem zastąpić przepisami przyjętymi na podstawie niniejszego rozporządzenia.

(2) Przepisy tych rozporządzeń są ze sobą ściśle powiązane i powinny być stosowane równolegle. Mając na względzie prostotę, a także, aby ułatwić stosowanie przepisów i uniknąć ich powielania, należy je zatem ustanowić w jednym akcie prawnym, a nie w szeregu odrębnych aktów prawnych zawierających liczne odniesienia i niosących ryzyko powielania.

(3) W celu zapewnienia spójnego stosowania powyższych szczegółowych przepisów należy ustanowić pewne definicje. Odnosi się to w szczególności do definicji „urządzenia do monitorowania statku”, która odzwierciedla zmiany wprowadzone rozporządzeniem (UE) 2023/2842 do rozporządzenia (WE) nr 1224/2009 dotyczące stosowania niesatelitarnych urządzeń lokacyjnych, które umożliwiają automatyczną lokalizację i identyfikację statków rybackich przez system monitorowania statków zgodnie z art. 9 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009.

(4) W art. 6 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009 przewidziano, że unijny statek łowczy może być wykorzystywany do komercyjnej eksploatacji morskich zasobów biologicznych tylko jeżeli posiada ważną licencję połowową. W art. 7 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009 przewidziano, że unijny statek łowczy jest upoważniony do prowadzenia konkretnego rodzaju działalności połowowej tylko wtedy, gdy jest ona wskazana na jego ważnym upoważnieniu do połowów. Art. 7a ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009 stanowi, że unijnym statkom rybackim innym niż statki łowcze należy zezwolić na prowadzenie działalności połowowej tylko wtedy, gdy otrzymały na to zezwolenie od swojego państwa członkowskiego bandery. Należy ustanowić wspólne przepisy dotyczące wydawania takich licencji połowowych, upoważnień do połowów i innych upoważnień dla unijnych statków rybackich innych niż statki łowcze, zarządzania nimi i ich cofnięcia, aby zapewnić wspólny standard dla informacji w nich zawartych.

(5) Art. 8 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009 zobowiązuje kapitana unijnego statku rybackiego do przestrzegania warunków i ograniczeń związanych z oznakowaniem i identyfikacją unijnych statków rybackich i ich narzędzi połowowych. Aby zapewnić skuteczne i zharmonizowane wdrożenie tych przepisów, należy przyjąć szczegółowe przepisy dotyczące oznakowania i identyfikacji unijnych statków rybackich, boi i boi znakowych, urządzeń do sztucznej koncentracji ryb (FAD), włoków, narzędzi biernych, pomocniczych jednostek pływających, linek i tabliczek do oznakowania, a także dokumentów identyfikacyjnych statków, które mają być przechowywane na unijnych statkach rybackich.

(6) Zgodnie z art. 9 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009 państwa członkowskie stosują systemy monitorowania statków w celu skutecznego monitorowania pozycji i ruchu statków rybackich, gdziekolwiek te statki się znajdują, a także statków rybackich na ich wodach. Art. 9 ust. 2 stanowi, że na każdym unijnym statku rybackim jest zainstalowane w pełni działające urządzenie lokacyjne, które dzięki automatycznemu przesyłaniu danych dotyczących pozycji statku w regularnych odstępach czasu pozwala na automatyczną lokalizację statku i jego identyfikację przez system monitorowania statków. Należy ustanowić na szczeblu Unii wspólne specyfikacje dotyczące takiego systemu monitorowania. W specyfikacjach tych należy określić w szczególności parametry techniczne urządzeń do monitorowania statku, format, treść i szczegóły dotyczące przesyłania danych dotyczących pozycji statku.

(7) Aby zapewnić skuteczne monitorowanie danych rejestracyjnych z połowów, należy stosować jednolite przepisy dotyczące wypełniania i elektronicznego przekazywania danych z dzienników połowowych, uprzednich powiadomień, deklaracji przeładunkowych i deklaracji wyładunkowych, zgodnie z art. 14, 15, 17, 19a, 21, 22, 23 i 24 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009. Konieczne jest zatem ustanowienie takich jednolitych przepisów dotyczących procedur i formularzy.

(8) W art. 14 ust. 10 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009 przewidziano, że w celu przeliczenia masy przechowywanych lub przetworzonych ryb na masę ryb w relacji pełnej kapitanowie unijnych statków łowczych muszą stosować współczynniki przeliczeniowe ustalone na szczeblu Unii. Należy zatem ustanowić te współczynniki przeliczeniowe.

(9) W art. 71 i 72 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009 zobowiązano państwa członkowskie do sprawowania nadzoru i zastosowania odpowiednich środków, jeżeli informacje uzyskane w wyniku obserwacji nie są zgodne z informacjami, którymi państwa te dysponują. Zgodnie z art. 76 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009 po każdej inspekcji urzędnicy sporządzają sprawozdanie z inspekcji i przekazują je drogą elektroniczną właściwym organom. Konieczne jest zatem ustanowienie przepisów dotyczących treści i formatu zarówno sprawozdań z nadzoru, jak i sprawozdań z inspekcji, a także sposobów ich przekazywania.

(10) Art. 79 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009 stanowi, że inspektorzy unijni mogą przeprowadzać inspekcje na terytorium państw członkowskich, na wodach Unii oraz na unijnych statkach rybackich poza wodami Unii. Należy zatem ustanowić przepisy dotyczące powiadamiania inspektorów unijnych, zakresu ich uprawnień i obowiązków, sprawozdań z inspekcji oraz rodzaju działań następczych podejmowanych w związku z takimi sprawozdaniami.

(11) Art. 92 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009 stanowi, że punkty przyznane właścicielowi licencji za poważne naruszenie przepisów powinny zostać przeniesione na nowego właściciela licencji połowowej w przypadku sprzedaży, przeniesienia lub innej zmiany własności statku łowczego lub licencji połowowej po dniu naruszenia, w tym w przypadku operatorów z innych państw członkowskich. Należy zatem ustanowić przepisy wykonawcze regulujące takie przenoszenie punktów i powiadamianie o decyzjach w sprawie przyznania punktów.

(12) Art. 92 ust. 6 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009 stanowi, że jeżeli licencja połowowa została cofnięta na stałe ze względu na przyznanie punktów, nie powinna być ujęta w odpowiednich rejestrach. Należy zatem ustanowić przepisy dotyczące usuwania takich licencji połowowych z odpowiednich wykazów.

(13) W art. 105, 106 i 107 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009 określono przepisy regulujące odliczanie przez Komisję kwot i nakładu połowowego w przypadkach, gdy państwa członkowskie nie przestrzegają wspólnej polityki rybołówstwa, co może stanowić poważne zagrożenie dla ochrony stad objętych uprawnieniami do połowów lub systemami zarządzania nakładem połowowym. Należy zatem ustanowić szczegółowe przepisy dotyczące odliczeń, przenoszenia kwot, ponownych przydziałów oraz procesu konsultacji związanego z odliczaniem uprawnień do połowów.

(14) Aby zapewnić skuteczne i zharmonizowane wdrożenie tytułu XII rozdział I rozporządzenia (WE) nr 1224/2009, należy ustanowić wspólne przepisy dotyczące zatwierdzania danych, dostępu do nich i ich wymiany. Przepisy te powinny wspierać właściwe przetwarzanie danych związanych z kontrolą, w tym obowiązki państw członkowskich w zakresie utworzenia elektronicznej bazy danych i systemu zatwierdzania, oraz zapewnić odpowiedni dostęp i wymianę danych. Procedury zatwierdzania danych i reguły biznesowe, o których mowa w niniejszym rozporządzeniu, mają służyć dokonywaniu niezbędnej analizy, takiej jak analiza statystyczna i kontrole spójności, a także kontrole krzyżowe i weryfikacja, w celu wykrywania potencjalnych naruszeń przepisów wspólnej polityki rybołówstwa, w szczególności poważnych naruszeń przepisów określonych w art. 90 ust. 2 i 3 rozporządzenia w sprawie kontroli.

(15) Zgodnie z art. 117 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009 należy ustanowić system wzajemnej pomocy w celu zapewnienia współpracy administracyjnej między państwami członkowskimi, państwami trzecimi, Komisją i EFCA. Taka współpraca administracyjna jest niezbędna, aby zapewnić równe warunki działania w państwach członkowskich oraz odpowiednio wykrywać i karać nielegalną działalność. Należy zatem opracować przepisy dotyczące systematycznej wymiany informacji inicjowanej na żądanie lub spontanicznie oraz przepisy przewidujące możliwość wnioskowania o środki i o powiadomienia administracyjne przez inne państwo członkowskie.

(16) W art. 93b i 118 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009 zobowiązano państwa członkowskie do przekazywania Komisji co roku i co pięć lat sprawozdań dotyczących stosowania tego rozporządzenia. Aby zapewnić spójność i porównywalność przekazywanych informacji, konieczne jest ustanowienie minimalnych wymogów informacyjnych i znormalizowanego formatu tych sprawozdań.

(17) W celu zapewnienia jasności i spójności ze zmianami wprowadzonymi rozporządzeniem (UE) 2023/2842 należy uchylić rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 404/2011 i zastąpić je niniejszym rozporządzeniem.

(18) Przepisy rozporządzenia (WE) nr 1224/2009 wdrożone niniejszym rozporządzeniem zaczynają obowiązywać od dnia 10 stycznia 2026 r. Niniejsze rozporządzenie należy zatem również zacząć stosować od tego samego dnia.

(19) Niektóre przepisy niniejszego rozporządzenia, w szczególności dotyczące oznakowania włoków, specyfikacji technicznych urządzeń do monitorowania statku, zatwierdzania danych oraz elektronicznego przekazywania dokumentów przewozowych, wymagają dodatkowego okresu, aby umożliwić państwom członkowskim i zainteresowanym stronom osiągnięcie pełnego i skutecznego wdrożenia. Należy zatem przewidzieć różne daty rozpoczęcia stosowania tych przepisów, aby zapewnić wystarczającą ilość czasu na przygotowanie. Ponadto należy ustanowić środki przejściowe w celu zapewnienia płynnego przejścia do stosowania niektórych nowych przepisów wykonawczych dotyczących statków o długości całkowitej poniżej 12 metrów, zwłaszcza że przepisy te odnoszą się do wymogów, które zaczną obowiązywać od dnia 10 stycznia 2028 r. lub później.

(20) Dane osobowe gromadzone i przetwarzane do celów kontroli na podstawie niniejszego rozporządzenia muszą być zgodne z przepisami o ochronie danych określonymi w art. 112 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009.

(21) Zgodnie z art. 42 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1725 (⁴) skonsultowano się z Europejskim Inspektorem Ochrony Danych, który wydał opinię w dniu 8 lipca 2025 r.

(22) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu ds. Rybołówstwa i Akwakultury,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

TYTUŁ I

POSTANOWIENIA OGÓLNE

Artykuł 1

Przedmiot

Niniejsze rozporządzenie ustanawia szczegółowe przepisy dotyczące wdrażania unijnego systemu kontroli rybołówstwa ustanowionego rozporządzeniem (WE) nr 1224/2009.

Artykuł 2

Definicje

Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:

1) „włok rozprzowy” oznacza narzędzie zdefiniowane w art. 6 pkt 16 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1241 (⁵);

2) „postać” oznacza formę obróbki, jakiej została poddana ryba na statku rybackim i przed wyładunkiem, zgodnie z opisem zawartym w tabeli 1 załącznika I;

3) „postać wieloczęściowa” oznacza postać składającą się z co najmniej dwóch części pochodzących z tej samej ryby;

4) „urządzenie do sztucznej koncentracji ryb” lub „FAD” oznacza obiekt, konstrukcję lub urządzenie o stałym, półstałym lub tymczasowym charakterze z dowolnego materiału, wytworzone przez człowieka lub naturalne, rozmieszczone lub monitorowane, które wykorzystuje się do sztucznej koncentracji ryb;

5) „właściciel licencji połowowej” oznacza osobę fizyczną lub prawną, której wydano licencję połowową;

6) „operator poddany inspekcji” oznacza osobę fizyczną odpowiedzialną za statek rybacki, pojazd, statek powietrzny, pojazd na poduszce powietrznej lub obiekt poddany inspekcji bądź osobę prowadzącą połowy bez statku i podlegającą inspekcji;

7) „inne upoważnienia” oznaczają upoważnienia do połowów dla unijnych statków rybackich innych niż statki łowcze, o których to upoważnieniach mowa w art. 7a rozporządzenia (WE) nr 1224/2009;

8) „narzędzie bierne” oznacza każde narzędzie połowowe, które nie jest ciągnione ani w inny sposób przemieszczane przez wodę energią ludzką, zwierzęcą lub mechaniczną, takie jak sieci skrzelowe, sieci oplątujące, drygawice, sieci pułapkowe, pławnice, liny, w tym takle, oraz narzędzia pułapkowe, w tym więcierze i kosze;

9) „zatwierdzanie” oznacza przeprowadzanie kontroli krzyżowych, analiz i weryfikacji w celu zapewnienia, aby dane były dokładne, kompletne, spójne i przekazywane w przewidzianych prawem ramach czasowych;

10) „reguły biznesowe” oznaczają zbiór wcześniej określonych reguł stosowanych do celów zatwierdzania;

11) „kontrola krzyżowa” oznacza porównanie danych z różnych źródeł lub zbiorów danych w celu zidentyfikowania i zbadania niespójności, błędów i brakujących informacji w danych;

12) „analiza” oznacza badanie i modelowanie danych w celu zidentyfikowania i zbadania wzorców, tendencji lub nieprawidłowości;

13) „weryfikacja” oznacza sprawdzenie i potwierdzenie, że dane spełniają normy dotyczące formatu, ilości i jakości;

14) „system zatwierdzania danych” oznacza system elektroniczny, w tym elektroniczną bazę danych, służący do zatwierdzania danych;

15) „wniosek o pomoc” oznacza wniosek skierowany przez jedno państwo członkowskie do drugiego państwa członkowskiego bądź przez Komisję lub EFCA do państwa członkowskiego dotyczący wykonania rozporządzenia (WE) nr 1224/2009 i niniejszego rozporządzenia, zgodnie z zasadą współpracy administracyjnej określoną w art. 117 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009;

16) „urządzenie do monitorowania statku” oznacza urządzenie lokacyjne, w tym niesatelitarne mobilne urządzenie lokacyjne, o którym mowa w art. 9 ust. 2 i 3 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009.

TYTUŁ II

OGÓLNE WARUNKI DOSTĘPU DO WÓD I ZASOBÓW

ROZDZIAŁ I

Licencje połowowe, upoważnienia do połowów i inne upoważnienia

Artykuł 3

Przepisy ogólne

1. Każde państwo członkowskie bandery zapewnia, aby informacje zawarte w licencji połowowej, upoważnieniu do połowów i innych upoważnieniach wydanych, zarządzanych i cofniętych przez nie były dokładne i zgodne z przepisami wspólnej polityki rybołówstwa.

2. Każde państwo członkowskie bandery zapewnia, aby dane dotyczące licencji połowowych, upoważnień do połowów i innych upoważnień wydanych, zarządzanych i cofniętych przez to państwo były przechowywane w formacie elektronicznym i regularnie aktualizowane.

3. Licencje połowowe, upoważnienia do połowów i inne upoważnienia mogą być zawarte w tym samym dokumencie.

Artykuł 4

Warunki ważności licencji połowowych

1. Licencja połowowa jest ważna wyłącznie dla jednego unijnego statku łowczego i zawiera co najmniej informacje określone w załączniku II.

2. Zgodnie z art. 38 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009 całkowita zdolność połowowa odpowiadająca wydanym przez państwo członkowskie licencjom połowowym, wyrażona w pojemności brutto (GT) i w kilowatach (kW), nie może być nigdy wyższa niż maksymalne poziomy zdolności połowowych dla tego państwa członkowskiego ustalone zgodnie z art. 22 ust. 7 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1380/2013 (⁶).

3. Licencja połowowa jest ważna wyłącznie jeżeli:

a) warunki jej wydania, w tym pojemność w GT, moc silnika w kW oraz inne kryteria, o których mowa w załączniku II, są nadal spełnione; oraz

b) danemu unijnemu statkowi łowczemu wydano nie więcej niż jedną licencję połowową.

Artykuł 5

Warunki ważności upoważnień do połowów dla unijnych statków łowczych

1. Upoważnienie do połowów jest ważne wyłącznie dla jednego unijnego statku łowczego i zawiera co najmniej informacje określone w załączniku III.

2. Upoważnienie do połowów jest ważne wyłącznie, jeżeli warunki, na podstawie których je wydano, są nadal spełniane.

Artykuł 6

Warunki ważności innych upoważnień

1. Inne upoważnienia są ważne tylko dla jednego unijnego statku rybackiego i zawierają co najmniej informacje określone w załączniku IV.

2. Inne upoważnienia są ważne wyłącznie, jeżeli warunki, na podstawie których je wydano, są nadal spełniane.

ROZDZIAŁ II

Oznakowanie i identyfikacja unijnych statków rybackich, narzędzi połowowych, narzędzi i jednostek

Sekcja 1

Oznakowanie i identyfikacja unijnych statków rybackich

Artykuł 7

Warunki dotyczące oznakowania unijnych statków rybackich

1. Unijny statek rybacki oznakowuje się nazwą statku, jeżeli jest dostępna, oraz niepowtarzalnym identyfikatorem statku (UVI) w następujący sposób:

a) litera(-y) portu lub okręgu, w którym unijny statek rybacki jest zarejestrowany, w stosownych przypadkach, i numer(-y) rejestracyjny(-e) są namalowane lub umieszczone z obydwu stron dziobu statku lub z jednej strony dziobu i z drugiej strony rufy możliwie jak najwyżej nad poziomem wody w taki sposób, aby były dobrze widoczne z morza i z powietrza, w kolorach kontrastujących z tłem, na którym są namalowane;

b) w przypadku unijnych statków rybackich o długości całkowitej powyżej 10 metrów i do 17 metrów wysokość liter i cyfr musi wynosić co najmniej 25 centymetrów przy grubości linii wynoszącej co najmniej 4 centymetry. W przypadku unijnych statków rybackich, których długość całkowita wynosi co najmniej 17 metrów, wysokość liter i cyfr nie może być mniejsza niż 45 centymetrów przy grubości linii wynoszącej co najmniej 6 centymetrów;

c) państwo członkowskie bandery może nałożyć wymóg, aby międzynarodowy radiowy sygnał wywoławczy (IRCS) lub oznaka rybacka były namalowane na dachu sterówki oraz aby były dobrze widoczne z powietrza, w kolorze kontrastującym z tłem, na którym są namalowane;

d) kolory kontrastujące to biały i czarny;

e) oznaka rybacka namalowana lub umieszczona na kadłubie unijnego statku rybackiego nie jest usuwalna, zamazywana, zmieniana, nieczytelna, przykrywana ani zasłaniana.

2. System numerów identyfikacyjnych statków Międzynarodowej Organizacji Morskiej (IMO), przyjęty rezolucją A.1117 (30) w dniu 6 grudnia 2017 r. oraz określony w rozdziale XI-1 prawidło 3 konwencji SOLAS 1974, ma zastosowanie do:

a) unijnych statków rybackich lub statków rybackich kontrolowanych przez unijne podmioty na podstawie umów czarterowych o pojemności brutto 100 ton lub 100 ton rejestrowych brutto i powyżej bądź o długości całkowitej 24 metrów i powyżej, działających wyłącznie w obrębie wód Unii;

b) unijnych statków rybackich lub statków rybackich kontrolowanych przez unijne podmioty na podstawie umów czarterowych o długości całkowitej co najmniej 12 metrów, działających poza wodami Unii;

c) statków rybackich państw trzecich upoważnionych do prowadzenia działalności połowowej na wodach Unii.

Artykuł 8

Dokumenty identyfikacyjne statku, które mają być przechowywane na unijnym statku rybackim

1. Kapitan unijnego statku rybackiego przechowuje na statku lub ma cyfrowy dostęp do dokumentów wydanych przez właściwy organ państwa członkowskiego, w którym statek jest zarejestrowany, i zawierających przynajmniej następujące elementy dotyczące statku:

a) nazwę statku rybackiego, jeżeli jest dostępna;

b) litery portu lub okręgu, w którym statek jest zarejestrowany, i numer(-y) rejestracyjny(-e);

c) numer w unijnym rejestrze floty rybackiej (numer CFR) lub, jeżeli nie ma zastosowania, numer IMO lub inny niepowtarzalny identyfikator statku rybackiego;

d) międzynarodowy radiowy sygnał wywoławczy, jeżeli jest dostępny;

e) imię i nazwisko oraz adres właściciela(-i) i w odpowiednim przypadku osoby czarterującej;

f) długość całkowitą w metrach, moc silnika w kW, pojemność brutto w GT oraz, w przypadku unijnych statków rybackich, które wprowadzono do użytku po dniu 1 stycznia 1987 r. – datę wprowadzenia do użytku, zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/1130 (⁷).

2. Kapitanowie unijnych statków rybackich o długości całkowitej co najmniej 17 metrów i posiadających co najmniej jedną ładownię przeznaczoną do przechowywania produktów rybołówstwa przechowują dokładne plany z opisem wszystkich ładowni przeznaczonych do przechowywania produktów rybołówstwa i miejsc przechowywania produktów rybołówstwa, włącznie ze wskazaniem wszystkich możliwości dostępu do nich oraz ich pojemności magazynowej w metrach sześciennych, lub mają cyfrowy dostęp do takich planów.

3. Kapitanowie unijnych statków rybackich posiadających zbiorniki z wodą morską, w tym zbiorniki ze schłodzoną wodą morską, przechowują aktualny dokument określający wymiary tych zbiorników w metrach sześciennych zaokrąglane do 10 cm lub mają do niego dostęp cyfrowy.

4. W stosownych przypadkach kapitanowie unijnych statków łowczych upoważnionych do przeprowadzania ważenia na pokładzie na podstawie art. 60 ust. 3 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 1224/2009 przechowują odpowiednie upoważnienia, wraz z dokumentami poświadczającymi dotyczącymi systemów ważenia stosowanych do ważenia produktów rybołówstwa na pokładzie, lub mają do nich dostęp cyfrowy.

5. Dokumenty, o których mowa w ust. 2, 3 i 4, są wydawane lub poświadczane przez właściwy organ państwa członkowskiego bandery. Wszelkie zmiany danych zawartych w dokumentach, o których mowa w ust. 1–4, są poświadczane przez właściwy organ państwa członkowskiego bandery.

6. Dokumenty, o których mowa w niniejszym artykule, są okazywane w celu kontroli i inspekcji na wniosek urzędników.

Sekcja 2

Oznakowanie i identyfikacja narzędzi połowowych, boi, urządzeń do sztucznej koncentracji ryb i jednostek

Artykuł 9

Warunki dotyczące oznakowania jednostek i FAD

1. Wszelkie jednostki pływające lub FAD znajdujące się na pokładzie unijnych statków łowczych muszą być oznakowane:

a) oznaką rybacką unijnych statków łowczych, które je stosują, lub innym identyfikatorem wymaganym zgodnie z mającymi zastosowanie przepisami regionalnej organizacji ds. zarządzania rybołówstwem (RFMO); oraz

b) niepowtarzalnym numerem identyfikacyjnym, jeżeli jest dostępny.

2. Zakazuje się prowadzenia działalności połowowej przy użyciu jednostek pływających lub FAD, których nie można zidentyfikować i które nie są oznakowane zgodnie z ust. 1.

Artykuł 10

Przepisy ogólne dotyczące oznakowania włoków, narzędzi biernych, boi znakowych i linek

1. Przepisy zawarte w art. 10–13 dotyczące oznakowania narzędzi mają zastosowanie do narzędzi stosowanych przez unijne statki łowcze we wszystkich wodach Unii.

2. Przepisy zawarte w art. 14–18 dotyczące boi znakowych i linek mają zastosowanie do unijnych statków łowczych prowadzących operacje połowowe na wodach poza 12 milami morskimi mierzonymi od linii podstawowej morza terytorialnego nadbrzeżnego państwa członkowskiego. O ile przepisy wspólnej polityki rybołówstwa nie stanowią inaczej, nadbrzeżne państwa członkowskie mogą rozszerzyć odpowiednie wymogi na wody w obrębie 12 mil morskich od ich linii podstawowej morza terytorialnego.

3. O ile przepisy Unii nie stanowią inaczej, zakazuje się:

a) prowadzenia działalności połowowej przy użyciu biernych narzędzi połowowych, boi znakowych lub włoków, które nie są oznakowane i możliwe do zidentyfikowania zgodnie z przepisami art. 11–18; oraz

b) posiadania na statku:

(i) włoków niespełniających warunków określonych w art. 11;

(ii) narzędzi biernych, które nie spełniają warunków określonych w art. 12 ust. 2; oraz

(iii) boi i linek łączących boje z narzędziami biernymi, które nie są oznakowane zgodnie z art. 14 i art. 15 ust. 3.

Artykuł 11

Przepisy dotyczące oznakowania włoków

Kapitan unijnego statku łowczego lub jego przedstawiciel zapewnia, aby każdy włok, w tym wyposażenie włoka, znajdujący się na statku lub wykorzystywany do prowadzenia operacji połowowych, był wyraźnie oznakowany oznaką rybacką tego statku łowczego na wszystkich wymienionych częściach:

a) rozprze każdego zestawu włoka rozprzowego, jeżeli występuje;

b) rozpornica, jeżeli występuje;

c) każdy nat górnej części worka włoka.

Artykuł 12

Przepisy dotyczące oznakowania narzędzi biernych

1. Kapitan unijnego statku łowczego lub jego przedstawiciel dopilnowuje, aby każde narzędzie bierne znajdujące się na statku lub wykorzystywane do połowów było wyraźnie oznakowane i identyfikowalne zgodnie z przepisami niniejszego artykułu.

2. Na każdym narzędziu biernym wykorzystywanym do połowów umieszcza się w trwały sposób oznakę rybacką widniejącą na kadłubie statku łowczego, do którego należy:

a) w przypadku sieci – w formie tabliczki przymocowanej do najwyższego rzędu oczek i na percie;

b) w przypadku lin – w formie tabliczki na głównej linie i na każdym pływaku;

c) w przypadku pułapek – w formie tabliczki przymocowanej do samej pułapki i do liny (lin), w szczególności w przypadku więcierzy, w formie tabliczki przymocowanej do podbory i na każdym więcierzu; oraz

d) w przypadku narzędzia biernego o długości przekraczającej jedną milę morską – w formie tabliczek przymocowanych zgodnie z lit. a), b) oraz c) w regularnych odstępach nie dłuższych niż jedna mila morska, tak aby każda część narzędzia biernego o długości przekraczającej jedną milę morską była oznakowana.

3. Na zasadzie odstępstwa od ust. 2 w przypadku statków łowczych o długości całkowitej do 15 metrów, poławiających wyłącznie na wodach ich państwa członkowskiego bandery i prowadzących działalność w obrębie czterech mil morskich od linii podstawowej, od której mierzy się szerokość morza terytorialnego, to państwo członkowskie bandery może ustanowić alternatywny system oznakowania w celu identyfikacji danego statku łowczego.

Artykuł 13

Przepisy dotyczące tabliczek do oznakowania narzędzi połowowych

1. Tabliczki służące do oznakowania narzędzi połowowych spełniają następujące warunki:

a) są wykonane z materiału o dużej trwałości;

b) są solidnie przymocowane do narzędzia;

c) są czytelne i możliwe do zidentyfikowania oraz

d) są przymocowane na stałe i nie są zamazywane, zmieniane, nieczytelne, przykrywane ani zasłaniane.

2. Na wodach podlegających ich zwierzchnictwu lub jurysdykcji nadbrzeżne państwa członkowskie mogą zezwolić na oznakowanie narzędzi połowowych tabliczkami, które można odczytać za pomocą urządzeń elektronicznych lub innych równoważnych środków, pod warunkiem że ich właściwe organy są wyposażone w narzędzia i technologie niezbędne do identyfikacji i odczytywania tych tabliczek oraz że spełnione są warunki określone w ust. 1.

Artykuł 14

Przepisy dotyczące oznakowania boi

1. Kapitan unijnego statku łowczego lub jego przedstawiciel dopilnowuje, aby dwie końcowe boje znakowe oraz pośrednie boje znakowe, wyposażone zgodnie z załącznikiem V, były przymocowane do każdego narzędzia biernego wykorzystywanego do połowów i rozmieszczone zgodnie z przepisami niniejszej sekcji, w stosownych przypadkach.

2. Każda końcowa boja znakowa i pośrednia boja znakowa jest trwale oznakowana oznaką rybacką widniejącą na kadłubie unijnego statku łowczego, do którego należy lub przez który została rozmieszczona, w następujący sposób:

a) litery i cyfry są umieszczone jak najwyżej nad poziomem wody, tak aby były wyraźnie widoczne; oraz

b) litery i cyfry kontrastują kolorem z tłem, na którym są umieszczone.

3. Litery i cyfry umieszczone na boi znakowej nie są zamazywane, zmieniane ani nieczytelne.

Artykuł 15

Przepisy dotyczące rozstawienia i oznakowania linek

1. Linki łączące boje z narzędziem biernym są wykonane z materiału samotonącego lub są obciążone w taki sposób, aby żadna część linki nie sięgała powierzchni wody.

2. Linki łączące końcowe boje znakowe z narzędziem biernym są przymocowane do końców tego narzędzia.

3. Linki łączące boje z narzędziem biernym są oznakowane tabliczką zgodnie z art. 13, która zawiera informacje, o których mowa w art. 14 ust. 2.

Artykuł 16

Przepisy dotyczące rozmieszczania końcowych boi znakowych

1. Końcowe boje znakowe są rozmieszczane w taki sposób, aby w każdej chwili możliwe było ustalenie położenia każdego końca narzędzia biernego.

2. Wysokość masztu każdej końcowej boi znakowej wynosi co najmniej 1 metr nad poziomem wody, mierząc od górnej krawędzi boi do dolnej krawędzi najniżej położonej chorągiewki.

3. Końcowe boje znakowe są kolorowe, ale nie mogą być czerwone ani zielone.

4. Każda końcowa boja znakowa jest wyposażona w:

a) jedną chorągiewkę prostokątną lub dwie chorągiewki prostokątne; jeżeli na tej samej boi wymagane są dwie chorągiewki, to odległość pomiędzy nimi wynosi co najmniej 20 centymetrów; chorągiewki wskazujące krańce tego samego narzędzia są takiego samego koloru, przy czym nie może to być kolor biały, i mają taką samą wielkość;

b) jedną latarnię, emitującą jeden błysk światła koloru żółtego co pięć sekund (F1 Y 5s) i widoczną z odległości co najmniej dwóch mil morskich, lub dwie takie latarnie.

5. Każda końcowa boja znakowa może obejmować znak topowy umieszczony na czubku boi, na którym umieszczono jeden pas taśmy odblaskowej o kolorze innym niż czerwony i zielony oraz o szerokości nie mniejszej niż 6 centymetrów lub dwa takie pasy.

Artykuł 17

Przepisy dotyczące mocowania końcowych boi znakowych

Końcowe boje znakowe są mocowane do narzędzia biernego w następujący sposób:

a) boja w sektorze zachodnim (rozumianym jako połowa okręgu kompasowego od południa przez zachód do północy włącznie) jest wyposażona w dwie chorągiewki, dwa pasy taśmy odblaskowej, dwie latarnie oraz tabliczkę zgodną z art. 13;

b) boja w sektorze wschodnim (rozumianym jako połowa okręgu kompasowego od północy przez wschód do południa włącznie) jest wyposażona w jedną chorągiewkę, jeden pas taśmy odblaskowej, jedną latarnię oraz tabliczkę, o której mowa w art. 13.

Artykuł 18

Przepisy dotyczące mocowania pośrednich boi znakowych

1. Do narzędzia biernego o długości przekraczającej pięć mil morskich mocuje się pośrednie boje znakowe w następujący sposób:

a) pośrednie boje znakowe rozmieszczane są w odstępach nie dłuższych niż pięć mil morskich, tak aby każda część narzędzia biernego o długości przekraczającej pięć mil morskich była oznakowana;

b) pośrednie boje znakowe są wyposażone w latarnię, emitującą jeden błysk światła koloru żółtego co pięć sekund (F1 Y 5s) i widoczną z odległości co najmniej dwóch mil morskich.

2. Pośrednie boje znakowe mają takie same cechy jak końcowe boje znakowe w sektorze wschodnim, z wyjątkiem tego, że chorągiewka jest biała.

3. W drodze odstępstwa od ust. 1 na Morzu Bałtyckim do narzędzia biernego o długości przekraczającej jedną milę morską przymocowuje się pośrednie boje znakowe. Pośrednie boje znakowe rozmieszczane są w odstępach nie dłuższych niż jedna mila morska, tak aby każda część narzędzia biernego o długości przekraczającej jedną milę morską była oznakowana. Co piąta pośrednia boja znakowa jest wyposażona w reflektor radarowy wysyłający echo o zasięgu co najmniej dwóch mil morskich.

TYTUŁ III

KONTROLA POŁOWÓW

ROZDZIAŁ I

Systemy monitorowania statków

Artykuł 19

Przepisy ogólne

Wszystkie statki rybackie podlegające wymogom systemu monitorowania statków (VMS) zgodnie z art. 9 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009 lub bardziej rygorystycznym przepisom określonym w innych przepisach wspólnej polityki rybołówstwa są wyposażone w urządzenie do monitorowania statku spełniające minimalne warunki techniczne określone w niniejszym rozdziale.

Artykuł 20

Minimalne wymogi dotyczące urządzeń do monitorowania statku i specyfikacji technicznych tych urządzeń

1. Bez uszczerbku dla bardziej rygorystycznych przepisów określonych w innych przepisach wspólnej polityki rybołówstwa, państwa członkowskie zapewniają, aby używane urządzenia do monitorowania statku:

a) były w stanie monitorować i rejestrować dane dotyczące pozycji statku z częstotliwością co najmniej raz na 10 minut;

b) umożliwiały przekazywanie zapisanych danych z częstotliwością i na warunkach określonych w art. 23;

c) umożliwiały przechowywanie zapisanych danych w okresach, w których przekazanie może nie być możliwe, przy czym przechowywane dane są przesyłane, gdy przekazanie staje się ponownie możliwe;

d) były wodoodporne co najmniej w stopniu ochrony IP67;

e) posiadały niepowtarzalny numer seryjny umożliwiający odróżnienie ich od innych urządzeń;

f) były zamocowane na stałe i zabezpieczone na statku rybackim; oraz

g) posiadały funkcję umożliwiającą kapitanowi monitorowanie statusu operacyjnego i wykrywanie wszelkich przypadków nieprawidłowego działania, w tym za pomocą powiadomień o błędach lub ostrzeżeń o błędach.

2. Ust. 1 lit. a) można nie stosować do statków rybackich, na których w momencie wejścia w życie niniejszego rozporządzenia już zainstalowano i wykorzystuje się urządzenie do monitorowania statku, które nie umożliwia monitorowania i rejestrowania danych dotyczących pozycji statku z częstotliwością co najmniej raz na 10 minut, pod warunkiem że urządzenie to umożliwia przekazywanie zapisanych danych z częstotliwością i na warunkach określonych w art. 23.

3. Ust. 1 lit. d) i f) można nie stosować do statków rybackich o długości całkowitej poniżej 12 metrów, które korzystają z mobilnego urządzenia do monitorowania statku.

4. Dane dotyczące pozycji statku, które mają być rejestrowane i przesyłane przez urządzenie do monitorowania statku, obejmują:

a) niepowtarzalny numer identyfikacyjny umożliwiający ośrodkowi monitorowania rybołówstwa (CMR) państwa członkowskiego bandery powiązanie danych dotyczących pozycji statku ze statkiem rybackim;

b) ostatnią pozycję geograficzną statku rybackiego podaną przy użyciu współrzędnych szerokości i długości geograficznej zgodnie ze Światowym Systemem Geodezyjnym 1984, wyrażonych w stopniach dziesiętnych z dokładnością do 4 miejsc po przecinku, z marginesem błędu pozycji poniżej 50 metrów i przedziałem ufności 99 %;

c) datę i godzinę każdej pozycji geograficznej zarejestrowanej dla statku rybackiego, wyrażonej w uniwersalnym czasie koordynowanym oraz

d) prędkość (w węzłach, z dokładnością do 2 miejsc po przecinku) i kurs (w stopniach, w przedziale 0–359,99 z dokładnością do 2 miejsc po przecinku) statku rybackiego.

Artykuł 21

Treść danych dotyczących pozycji statku

Dane dotyczące pozycji statku wymieniane przez państwo członkowskie bandery zgodnie z art. 111 ust. 1 i 3 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009 zawierają co najmniej następujące informacje:

a) numer CFR dla unijnych statków rybackich, jeżeli jest to wymagane rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2017/218 (⁸);

b) numer IMO, jeżeli statek posiada taki identyfikator;

c) IRCS, jeżeli statek posiada taki identyfikator;

d) oznakę rybacką statku rybackiego;

e) nazwę statku rybackiego, jeżeli jest dostępna;

f) dane dotyczące pozycji statku, w tym informacje wymienione w art. 20 ust. 4; oraz

g) typ pozycji, z zastrzeżeniem następujących warunków:

(i) automatycznie uzyskaną pozycję oznacza się jako POS;

(ii) pozycję zarejestrowaną ręcznie oznacza się jako MANUAL;

(iii) w stosownych przypadkach dane dotyczące pierwszej pozycji statku na obszarze wód państwa trzeciego oznacza się jako ENTRY; oraz

(iv) w stosownych przypadkach dane dotyczące pierwszej pozycji statku poza obszarem wód państwa trzeciego oznacza się jako EXIT.

Artykuł 22

Obowiązki kapitanów statków rybackich w zakresie eksploatacji urządzeń do monitorowania statku

1. Kapitan unijnego statku rybackiego jest odpowiedzialny za skuteczne i prawidłowe użytkowanie urządzenia do monitorowania statku oraz zapewnia, aby:

a) urządzenie do monitorowania statku było włączone przed rozpoczęciem rejsu i na czas jego trwania;

b) funkcjonalność urządzenia do monitorowania statku była ściśle monitorowana i podejmowane były szybkie działania w celu usunięcia wszelkich powiadomień o błędach lub nieprawidłowości;

c) urządzenie do monitorowania statku nie było ręcznie przełączane;

d) urządzenie do monitorowania statku nie było wykorzystywane do przekazywania fałszywych danych;

e) urządzenie do monitorowania statku nie zostało zniszczone, uszkodzone, unieruchomione, zakłócone lub usunięte ze statku rybackiego, z wyjątkiem statków o długości całkowitej mniejszej niż 12 metrów wyposażonych w przenośne urządzenia lokacyjne, w przypadku których urządzenie można usunąć po zakończeniu rejsu połowowego;

f) odpowiednie dane zawarte w urządzeniu do monitorowania statku nie zostały usunięte ani w inny sposób zmienione;

g) urządzenie do monitorowania statku i żadna podłączona antena (anteny) nie były zasłonięte ani w żaden inny sposób zakłócane, aby nie osłabić lub nie uniemożliwić skutecznego przekazywania danych lub ich dokładności;

h) dane dotyczące pozycji statku były przekazywane z częstotliwością określoną w art. 23;

i) zasilanie urządzenia do monitorowania statku nie zostało przerwane; oraz

j) pierwsza pozycja geograficzna unijnego statku rybackiego podana jako część danych dotyczących pozycji statku po ponownym włączeniu urządzenia była identyczna z ostatnią pozycją geograficzną zarejestrowaną przed wyłączeniem urządzenia, z marginesem błędu pozycji poniżej 500 metrów i wyłącznie w obrębie obszaru portowego, chyba że na mocy prawa krajowego wymagany jest niższy margines błędu.

2. Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 lit. a) kapitan unijnego statku rybackiego może wyłączyć urządzenie do monitorowania statku, gdy statek znajduje się w porcie lub w miejscu wyładunku, pod warunkiem że powiadomienie zostanie przekazane właściwym organom CMR państwa członkowskiego bandery przed wyłączeniem urządzenia. Powiadomienie to może być wygenerowane automatycznie lub ręcznie przez kapitana i musi wskazywać, że statek rybacki znajduje się w obrębie obszaru portowego lub w miejscu wyładunku.

3. O ile prawo krajowe nie stanowi inaczej, ust. 1 lit. j) nie ma zastosowania do unijnych statków rybackich o długości całkowitej poniżej 12 metrów wyposażonych w mobilne urządzenia do monitorowania statku, które są transportowane na lądzie na inny obszar przybrzeżny po wyłączeniu urządzenia.

Artykuł 23

Częstotliwość przekazywania danych dotyczących pozycji statku

1. Bez uszczerbku dla bardziej rygorystycznych przepisów określonych w innych przepisach wspólnej polityki rybołówstwa urządzenia do monitorowania statku przekazują dane dotyczące pozycji statku, w tym informacje wymienione w art. 20 ust. 4, do CMR państwa członkowskiego bandery:

a) od dnia 10 stycznia 2026 r. do dnia 10 lipca 2027 r. co najmniej raz na 2 godziny, z wyjątkiem sytuacji, gdy działalność połowowa prowadzona jest na obszarach ograniczonych połowów zdefiniowanych w art. 4 ust. 14 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009, w tym w promieniu 5 mil morskich od tych obszarów, gdzie częstotliwość transmisji wynosi co najmniej raz na 30 minut;

b) od dnia 10 lipca 2027 r. co najmniej raz na 30 minut.

2. Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 państwa członkowskie bandery mogą:

a) wymagać od unijnych statków rybackich pływających pod ich banderą przesyłania danych dotyczących pozycji statku, o których mowa w ust. 1, w krótszych odstępach czasu;

b) od dnia 10 lipca 2027 r. zezwolić statkom rybackim na przekazywanie danych dotyczących pozycji statku, o których mowa w ust. 1, co najmniej raz na 60 minut, w czasie gdy statek rybacki:

a) prowadzi operacje połowowe poza zewnętrznymi granicami morza terytorialnego oraz

b) nie prowadzi działalności połowowej w obrębie obszarów ograniczonych połowów zdefiniowanych w art. 4 ust. 14 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009, w tym w promieniu 5 mil morskich od tych obszarów.

3. Przekazywanie danych dotyczących pozycji statku odbywa się:

a) poprzez połączenie satelitarne lub, w miarę możliwości, za pośrednictwem naziemnej sieci ruchomej lub innej równoważnej technologii; oraz

b) przy zapewnieniu poufności, integralności, dostępności, autentyczności i niezaprzeczalności wszystkich przekazanych danych.

4. W przypadku unijnych statków rybackich o długości całkowitej poniżej 12 metrów, które korzystają z ruchomych urządzeń do monitorowania statku i nie są objęte zasięgiem sieci, dane dotyczące pozycji statku zapisuje się w odstępach czasu określonych w ust. 1 lub 2 niniejszego artykułu i przekazuje zgodnie z art. 9 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009.

Artykuł 24

Przekazywanie danych dotyczących pozycji statku do nadbrzeżnego państwa członkowskiego

1. CMR każdego państwa członkowskiego bandery natychmiast po otrzymaniu zapewnia automatyczne przekazywanie do ośrodka monitorowania rybołówstwa nadbrzeżnego państwa członkowskiego danych o pozycji statku dostarczonych zgodnie z art. 21, dotyczących statków rybackich pływających pod jego banderą w czasie, gdy znajdują się one na wodach nadbrzeżnego państwa członkowskiego.

2. Państwo członkowskie bandery udziela nadbrzeżnemu państwu członkowskiemu, na jego wniosek, dostępu do wszystkich danych o pozycji statków, jak określono w art. 21 niniejszego rozporządzenia, w odniesieniu do statków rybackich pływających pod jego banderą, gdy statki te znajdują się na wodach Unii nadbrzeżnego państwa członkowskiego. Dostęp ten zapewnia się przez co najmniej trzy lata od daty zarejestrowania każdej pozycji.

ROZDZIAŁ II

Dziennik połowowy, uprzednie powiadomienie, deklaracja przeładunkowa i deklaracja wyładunkowa

Artykuł 25

Minimalne wymogi dotyczące dziennika połowowego

1. Bez uszczerbku dla bardziej rygorystycznych przepisów określonych w innych przepisach wspólnej polityki rybołówstwa państwa członkowskie zapewniają, aby stosowany elektroniczny dziennik połowowy umożliwiał:

a) zapisywanie minimalnych danych z dziennika połowowego, o których mowa w art. 14 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009, oraz innych istotnych informacji, o których mowa w załączniku XV do niniejszego rozporządzenia;

b) przechowywanie zapisanych danych w okresach, w których przekazanie może nie być możliwe, przy czym przechowywane dane są przesyłane, gdy przekazanie stanie się ponownie możliwe;

c) odbieranie i przechowywanie komunikatów zwrotnych, o których mowa w art. 26 niniejszego rozporządzenia, oraz udostępnianie ich kapitanowi statku łowczego oraz

d) posiadał funkcję umożliwiającą użytkownikowi monitorowanie statusu operacyjnego i wykrywanie wszelkich przypadków nieprawidłowego działania, w tym za pomocą powiadomień o błędach lub ostrzeżeń o błędach.

2. Przekazywanie danych z dziennika połowowego, o których mowa w ust. 1, odbywa się:

a) za pośrednictwem naziemnej sieci ruchomej lub systemu łączności satelitarnej oraz

b) przy zapewnieniu poufności, integralności, dostępności, autentyczności i niezaprzeczalności wszystkich przekazanych danych.

Artykuł 26

Komunikaty zwrotne od organów państwa członkowskiego bandery

1. Państwa członkowskie bandery przekazują komunikat zwrotny do systemu elektronicznej rejestracji i elektronicznego raportowania znajdującego się na statku w odniesieniu do danych dotyczących działalności połowowej, o których mowa w art. 14, 21 i 23 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009. Komunikat zwrotny zawiera potwierdzenie odbioru oraz, w miarę możliwości, informację o przyjęciu lub odrzuceniu komunikatu, w tym powody odrzucenia.

2. System elektronicznej rejestracji i elektronicznego raportowania znajdujący się na unijnym statku rybackim zachowuje komunikaty zwrotne dotyczące wszystkich przekazywanych raportów z rejsu połowowego co najmniej do czasu rozpoczęcia nowego rejsu połowowego.

3. Jeżeli wymagają tego przepisy przyjęte przez RFMO, które są wiążące dla Unii, lub przepisy przyjęte w kontekście umów o partnerstwie w sprawie zrównoważonych połowów lub innych umów w sprawie połowów zawartych przez Unię z państwem trzecim, system elektronicznej rejestracji i elektronicznego raportowania na unijnym statku rybackim zachowuje wszystkie dodatkowe komunikaty zwrotne na potrzeby przekazywanych raportów z rejsu połowowego wydanych przez RFMO lub stronę trzecią do czasu rozpoczęcia nowego rejsu połowowego.

Artykuł 27

Wypełnianie i elektroniczne przekazywanie dziennika połowowego

1. Kapitan unijnego statku łowczego wypełnia i przekazuje w formie elektronicznej dane z dziennika połowowego zgodnie z wymogami określonymi w art. 14 i 15 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009 oraz instrukcjami określonymi w załączniku XV. Ponadto w przypadku statków łowczych o długości całkowitej co najmniej 12 metrów zgłasza się datę i godzinę przekazania informacji ze statku do CMR.

2. Kapitan unijnego statku łowczego przesyła raport z wyjścia z portu do CMR państwa członkowskiego bandery przed opuszczeniem portu lub miejsca wyładunku. Raport ten jest pierwszym raportem z rozpoczętego rejsu.

3. Przed przybyciem do portu lub miejsca wyładunku kapitan unijnego statku łowczego przesyła komunikat o powrocie do portu do CMR państwa członkowskiego bandery.

4. Przed wejściem do portu lub miejsca wyładunku kapitan może przekazać korekty danych z dziennika połowowego aż do ostatniego przekazania. Kapitanowie zapewniają, aby korekty były łatwe do zidentyfikowania przez właściwe organy. Wszelkie oryginalne dane z elektronicznego dziennika połowowego oraz korekty tych danych są przechowywane przez właściwe organy państwa członkowskiego bandery.

5. Na zasadzie odstępstwa od ust. 2 i 3 kapitanowie unijnych statków łowczych o długości całkowitej poniżej 12 metrów przekazują odpowiednie dane i komunikat o wyjściu z portu najpóźniej po zakończeniu ostatniej operacji połowowej i przed rozpoczęciem wyładunku.

6. Do wskazywania wykorzystywanych narzędzi połowowych w odpowiednich pozycjach dziennika połowowego stosuje się kody podane w załączniku XVI.

ROZDZIAŁ III

Wspólne przepisy dotyczące określania masy w relacji pełnej

Artykuł 28

Stosowanie współczynników przeliczeniowych

1. Do celów wypełnienia dziennika połowowego, deklaracji przeładunkowej i deklaracji wyładunkowej do przeliczenia masy ryb przechowywanych lub przetworzonych na masę ryb w relacji pełnej stosuje się unijne współczynniki przeliczeniowe określone w załącznikach XII, XIII i XIV zgodnie z art. 14 ust. 10, art. 21 ust. 5 i art. 23 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009. Mają one zastosowanie do produktów rybołówstwa znajdujących się na unijnych statkach rybackich lub przeładowywanych lub wyładowywanych przez unijne statki rybackie.

2. Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 współczynniki przeliczeniowe inne niż ustanowione w załącznikach XII, XIII i XIV stosuje się w przypadku gdy:

a) w przepisach przyjętych przez regionalne organizacje ds. zarządzania rybołówstwem, które są wiążące dla Unii, lub w przepisach przyjętych w kontekście umów o partnerstwie w sprawie zrównoważonych połowów zawartych przez Unię z państwami trzecimi ustanowiono współczynniki przeliczeniowe;

b) dla danego gatunku lub postaci nie istnieją współczynniki przeliczeniowe, o których mowa w ust. 1 lub lit. a) niniejszego ustępu – w takim przypadku stosuje się współczynnik przeliczeniowy przyjęty przez państwo członkowskie bandery.

3. Nie naruszając przepisów ust. 2, właściwe organy państw członkowskich stosują unijne współczynniki przeliczeniowe, o których mowa w ust. 1, przy obliczaniu masy przeładunków i wyładunków w relacji pełnej w celu monitorowania wykorzystania kwoty.

Artykuł 29

Metoda obliczeniowa

1. Masę ryb w relacji pełnej otrzymuje się, mnożąc masę ryb przetworzonych przez współczynnik przeliczeniowy określony w art. 28 dla każdego gatunku i postaci.

2. W przypadku postaci wieloczęściowej stosuje się tylko jeden współczynnik przeliczeniowy, odnoszący się do jednej części składowej postaci wieloczęściowej ryby.

Artykuł 30

Przepisy ogólne dotyczące stosowania marginesu tolerancji w wartościach szacunkowych zapisanych w dzienniku połowowym

1. Marginesy tolerancji, o których mowa w art. 14 ust. 3 i 4 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009, wyraża się jako odsetek wartości wykazanych w dzienniku połowowym.

2. W przypadku połowów wyładowywanych bez sortowania margines tolerancji można obliczyć na podstawie reprezentatywnych próbek lub przy użyciu technologii umożliwiających dokładniejsze oszacowanie całkowitych ilości zatrzymanych na statku.

3. Do celów stosowania art. 14 ust. 3 i 4 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009 gatunki złowione w celu wykorzystania jako żywa przynęta uznaje się za gatunki złowione i zatrzymane na statku.

Artykuł 31

Margines tolerancji w deklaracji przeładunkowej

W celu oszacowania ilości w kilogramach masy w relacji pełnej dla każdego gatunku przeładowywanego lub przyjętego margines tolerancji, o którym mowa w art. 21 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009, wyraża się jako odsetek danych liczbowych z deklaracji przeładunkowej.

Artykuł 32

Zakończenie wyładunku produktów rybołówstwa po transporcie w ramach planów kontroli i wspólnych programów kontroli

Jeżeli produkty rybołówstwa są transportowane z miejsca wyładunku przed ich zważeniem zgodnie z planem kontroli lub wspólnym programem kontroli na podstawie, odpowiednio, art. 60 ust. 3 lit. c) i d) rozporządzenia (WE) nr 1224/2009, wyładunek uznaje się za zakończony do celów stosowania art. 23 ust. 2 lit. f) i g), art. 24 ust. 1 i 2 oraz art. 66 ust. 1, 3 i 4 lit. c) rozporządzenia (WE) nr 1224/2009 wyłącznie w przypadku, gdy produkty rybołówstwa zostały zważone.

Artykuł 33

Operacje połowowe z udziałem co najmniej dwóch unijnych statków łowczych

Bez uszczerbku dla przepisów szczególnych w przypadku operacji połowowych z udziałem co najmniej dwóch unijnych statków łowczych wyładowany połów z takich operacji połowowych przypisuje się unijnemu statkowi łowczemu, który wyładowuje produkty rybołówstwa:

– z różnych państw członkowskich lub

– z tego samego państwa członkowskiego, gdy połowy wyładowywane są w państwie członkowskim niebędącym państwem bandery tych statków.

ROZDZIAŁ IV

Dokumenty sprzedaży

Artykuł 34

Przepisy ogólne

1. Bez uszczerbku dla wyłączeń ustanowionych na mocy art. 65 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009 i o ile przepisy wspólnej polityki rybołówstwa nie stanowią inaczej, zarejestrowani nabywcy zarejestrowane ośrodki aukcyjne lub organizacje producentów wypełniają i przedkładają drogą elektroniczną dokument sprzedaży zgodnie z wymogami określonymi w art. 62 i 64 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009 oraz instrukcjami określonymi w załączniku XIX.

2. Rodzaj prezentacji, o którym mowa w art. 64 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009, obejmuje stan przetwarzania określony w tabeli 2 załącznika I do niniejszego rozporządzenia.

3. Cenę, o której mowa w art. 64 ust. 1 lit. n) rozporządzenia (WE) nr 1224/2009, podaje się w walucie stosowanej w państwie członkowskim, w którym dokonuje się sprzedaży.

TYTUŁ IV

NADZÓR, INSPEKCJA I EGZEKWOWANIE

ROZDZIAŁ I

Sprawozdania z nadzoru i sprawozdania z inspekcji

Artykuł 35

Treść i format sprawozdań z nadzoru i sprawozdań z inspekcji

1. Sprawozdania z nadzoru, o których mowa w art. 71 ust. 3 i 4 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009, sporządza się i przedkłada, w miarę możliwości drogą elektroniczną, zgodnie z instrukcjami i przepisami określonymi w załączniku VI do niniejszego rozporządzenia.

2. Sprawozdania z inspekcji, o których mowa w art. 76 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009, sporządza się i przedkłada drogą elektroniczną zgodnie z instrukcjami i przepisami określonymi w odpowiednim module ustanowionym w załączniku VII do niniejszego rozporządzenia.

3. Jeżeli w trakcie nadzoru lub inspekcji stwierdzi się domniemane naruszenie przepisów, w odpowiednim sprawozdaniu z nadzoru lub w sprawozdaniu z inspekcji uwzględnia się jego elementy prawne i materialne wraz z wszelkimi innymi informacjami dotyczącymi naruszenia przepisów. Jeżeli podczas nadzoru lub inspekcji wykryto kilka domniemanych naruszeń, w odpowiednim sprawozdaniu z nadzoru lub sprawozdaniu z inspekcji odnotowuje się odpowiednie elementy każdego naruszenia.

4. Dane ze sprawozdań z nadzoru lub sprawozdań z inspekcji przechowuje się w bazie danych przez co najmniej trzy lata.

Artykuł 36

Przepisy dotyczące elektronicznej bazy danych

Państwa członkowskie wprowadzają dane zawarte w swoich sprawozdaniach z nadzoru i sprawozdaniach z inspekcji do elektronicznej bazy danych, o której mowa w art. 78 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009, która umożliwia co najmniej sporządzanie wykazów, sortowanie, filtrowanie i przeglądanie danych oraz tworzenie statystyk w oparciu o sprawozdania z inspekcji i z nadzoru. Minimum informacji odnotowywanych w powyższej bazie danych stanowią informacje określone odpowiednio w załączniku VI i załączniku VII.

Artykuł 37

Wypełnianie sprawozdań z inspekcji

1. Sprawozdanie z inspekcji jest wypełniane w sposób czytelny i wyraźny. Nie wymazuje się ani nie zmienia żadnego wpisu. Jeżeli w sprawozdaniu popełniono błąd, odpowiedni urzędnik wyraźnie odnotowuje i rejestruje błędny wpis.

2. Urzędnik odpowiedzialny za inspekcję podpisuje lub wydaje sprawozdanie. Poddanemu inspekcji operatorowi umożliwia się podpisanie lub przyjęcie sprawozdania. W przypadku gdy operator poddany inspekcji nie jest w stanie przyjąć lub podpisać sprawozdania z inspekcji lub odmawia jego przyjęcia lub podpisania, inspektor odnotowuje to w sekcji sprawozdania dotyczącej uwag. Jeżeli urzędnicy nie posługują się tym samym językiem co operator podany inspekcji, podejmują odpowiednie działania, aby ich ustalenia były dla niego zrozumiałe.

3. Bez uszczerbku dla prawa krajowego, podpis lub akceptacja operatora poddanego inspekcji stanowią potwierdzenie sporządzenia sprawozdania i nie są traktowane jako akceptacja jego treści.

4. Na żądanie operator poddany inspekcji ma prawo skontaktować się ze swoim przedstawicielem lub właściwymi organami swojego państwa członkowskiego bandery.

ROZDZIAŁ II

Inspektorzy unijni

Artykuł 38

Zgłaszanie EFCA wykazu inspektorów unijnych

W ciągu trzech miesięcy po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia państwa członkowskie oraz Komisja zgłaszają EFCA drogą elektroniczną wykaz urzędników, których należy ująć w wykazie inspektorów unijnych, o którym mowa w art. 79 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009.

Artykuł 39

Przyjęcie i utrzymanie wykazu inspektorów unijnych

1. Na podstawie informacji przekazanych przez państwa członkowskie i Komisję na podstawie art. 38 niniejszego rozporządzenia EFCA sporządza wykaz inspektorów unijnych, w tym urzędników EFCA, który ma zostać przedłożony Komisji do przyjęcia w terminie sześciu miesięcy od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

2. Urzędnicy ujęci w wykazie inspektorów unijnych, o którym mowa w art. 38:

a) mają duże doświadczenie w dziedzinie kontroli i inspekcji rybołówstwa;

b) posiadają dogłębną wiedzę na temat prawodawstwa Unii Europejskiej dotyczącego rybołówstwa;

c) doskonale władają jednym z języków urzędowych Unii Europejskiej, a drugim z tych języków w sposób zadowalający;

d) są odpowiednio sprawni fizycznie, by wykonywać swoje obowiązki oraz

e) w stosownych przypadkach przeszli odpowiednie szkolenie w zakresie bezpieczeństwa na morzu.

3. Po przyjęciu wstępnego wykazu, o którym mowa w ust. 1, państwa członkowskie i Komisja powiadamiają EFCA o wszelkich zmianach w wykazie, które zamierzają wprowadzić na następny rok kalendarzowy, do dnia 30 września każdego roku. EFCA powiadamia o tych zmianach Komisję, która odpowiednio aktualizuje wykaz do dnia 31 grudnia każdego roku. W zależności od liczby otrzymanych zmian Komisja może aktualizować wykaz w krótszych odstępach czasu.

4. Wykaz i wszelkie zmiany do niego publikuje się na oficjalnej stronie internetowej EFCA.

Artykuł 40

Przekazywanie wykazu inspektorów unijnych regionalnym organizacjom ds. rybołówstwa

EFCA przekazuje sekretariatowi regionalnej organizacji ds. rybołówstwa, której Unia lub jej państwa członkowskie są stroną, wykaz inspektorów unijnych, którzy mają przeprowadzać inspekcje w ramach tej organizacji.

Artykuł 41

Uprawnienia i obowiązki inspektorów unijnych

1. Wypełniając swoje zadania, inspektorzy unijni przestrzegają prawa Unii Europejskiej oraz – w takim zakresie, w jakim ma ono zastosowanie – prawa krajowego państwa członkowskiego, w którym przeprowadza się inspekcję, lub – jeżeli inspekcję przeprowadza się poza wodami Unii – prawa krajowego państwa członkowskiego bandery statku rybackiego poddanego inspekcji oraz odpowiednich przepisów międzynarodowych.

2. Inspektorzy unijni okazują legitymację służbową, potwierdzającą ich tożsamość i uprawnienia w momencie inspekcji każdej zainteresowanej osobie, która wymaga ich identyfikacji. W tym celu EFCA wydaje im dokument potwierdzający ich tożsamość i uprawnienia.

3. Państwa członkowskie ułatwiają inspektorom unijnym wykonywanie obowiązków i udzielają im pomocy potrzebnej do wypełniania ich zadań.

Artykuł 42

Sprawozdania inspektorów unijnych

1. Inspektorzy unijni przedkładają dzienne podsumowanie działań inspekcyjnych, obejmujące rodzaj przeprowadzonej inspekcji oraz nazwę i numer identyfikacyjny każdego statku rybackiego lub jednostki poddanych inspekcji, właściwym organom państwa członkowskiego, na którego wodach lub terytorium przeprowadzono inspekcję, lub – jeżeli inspekcję przeprowadzono poza wodami Unii – państwu członkowskiemu bandery unijnego statku rybackiego poddanego inspekcji oraz Europejskiej Agencji Kontroli Rybołówstwa.

2. Jeżeli w trakcie inspekcji inspektorzy unijni stwierdzą naruszenie przepisów, niezwłocznie przedkładają skrócone sprawozdanie z inspekcji właściwym organom nadbrzeżnego państwa członkowskiego lub – jeżeli inspekcję przeprowadzono poza wodami Unii – właściwym organom państwa bandery statku rybackiego poddanego inspekcji oraz Europejskiej Agencji Kontroli Rybołówstwa. Takie skrócone sprawozdanie z inspekcji zawiera co najmniej datę i miejsce inspekcji, dane identyfikacyjne jednostki inspekcyjnej, dane identyfikacyjne przedmiotu inspekcji oraz rodzaj stwierdzonego naruszenia przepisów.

3. Inspektorzy unijni przedkładają kopię pełnego sprawozdania z inspekcji, zgodnie z art. 76 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009, w którym uzupełniono właściwe pozycje określone w odpowiednim module inspekcji w sprawozdaniu z inspekcji w załączniku VII, właściwym organom państwa członkowskiego bandery statku rybackiego lub jednostki poddanych inspekcji oraz właściwym organom państwa członkowskiego, na którego wodach przeprowadzono inspekcję, w ciągu siedmiu dni od daty inspekcji.

Artykuł 43

Działania następcze w związku ze sprawozdaniami

1. Państwa członkowskie podejmują działania w związku ze sprawozdaniami przedłożonymi przez inspektorów unijnych zgodnie z art. 42 niniejszego rozporządzenia w taki sam sposób, w jaki podejmują działania w związku ze sprawozdaniami własnych urzędników.

2. Państwo członkowskie, które wyznaczyło inspektora unijnego, lub, w stosownych przypadkach, Komisja lub Europejska Agencja Kontroli Rybołówstwa współpracują z państwem członkowskim, które podejmuje działania w związku ze sprawozdaniem przedłożonym przez inspektora unijnego, w celu ułatwienia postępowania sądowego i administracyjnego.

3. Na żądanie inspektor unijny uczestniczy i przedstawia dowody w postępowaniu w sprawie naruszenia przepisów wszczętym przez dowolne państwo członkowskie.

ROZDZIAŁ III

System punktów za poważne naruszenia przepisów

Artykuł 44

Powiadomienia o decyzjach dotyczących przyznania punktów

1. Jeżeli właściwe organy krajowe wyznaczone zgodnie z art. 92 ust. 10 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009 nie są tożsame z jednym organem, o którym mowa w art. 5 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009, państwa członkowskie zapewniają, aby ten ostatni był informowany o wszelkich decyzjach podjętych na podstawie niniejszego rozdziału.

2. Właściciel licencji połowowej i kapitan są informowani przez zainteresowane państwo członkowskie bandery o wszelkich punktach przyznanych im zgodnie z art. 92 ust. 2 i 4 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009.

3. Państwa członkowskie ustanawiają procedury na mocy prawa krajowego w celu zapewnienia szybkiego powiadamiania o odpowiednich decyzjach właściciela licencji połowowej i kapitana.

Artykuł 45

Przeniesienie punktów

W przypadku sprzedaży, przeniesienia lub innej zmiany własności statku łowczego lub licencji połowowej właściciel statku lub właściciel licencji połowowej informuje potencjalnego przyszłego właściciela lub posiadacza licencji o liczbie punktów, które są nadal przypisane. Informacje te przekazuje się za pomocą poświadczonej kopii uzyskanej od właściwych organów.

Artykuł 46

Wykreślanie licencji połowowych z odpowiednich wykazów

1. Jeżeli licencję połowową zawieszono lub cofnięto na stałe zgodnie z art. 92 ust. 6 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009, statek łowczy, którego dotyczy zawieszona lub cofnięta na stałe licencja połowowa, określa się w krajowym rejestrze floty rybackiej, o którym mowa w art. 24 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013, jako statek bez licencji połowowej. Taki statek łowczy określa się również w podobny sposób w unijnym rejestrze floty rybackiej UE, o którym mowa w art. 24 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013.

2. Wykreślenie licencji połowowej z odpowiedniego wykazu zgodnie z art. 92 ust. 6 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009 nie wpływa na limity zdolności połowowej państwa członkowskiego wydającego licencję połowową, o których mowa w art. 22 ust. 7 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013.

TYTUŁ V

ODLICZANIE KWOT I NAKŁADÓW POŁOWOWYCH

Artykuł 47

Przepisy ogólne dotyczące odliczania kwot i nakładów połowowych z powodu ich przekroczenia

Obliczenia dotyczące wielkości przekroczenia uprawnień do połowów opierają się na uprawnieniach do połowów dostępnych państwu członkowskiemu na koniec każdego odpowiedniego okresu. W ocenie uwzględnia się wymianę uprawnień do połowów zgodnie z art. 16 ust. 8 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013, przeniesienia kwot zgodnie z art. 4 ust. 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 847/96 lub art. 15 ust. 9 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013, a także przeniesienia i wymiany kwot z państwami trzecimi lub regionalnymi organizacjami ds. rybołówstwa. Ponadto w obliczeniach uwzględnia się również ponowny przydział dostępnych uprawnień do połowów zgodnie z art. 37 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009 oraz odliczenie uprawnień do połowów zgodnie z art. 105, 106 i 107 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009.

Artykuł 48

Konsultacje dotyczące odliczenia uprawnień do połowów

W przypadku odliczeń uprawnień do połowów zgodnie z art. 105 ust. 2, 2a, 4 i 5 oraz art. 106 ust. 1, 2 i 3 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009 Komisja konsultuje się z odnośnym państwem członkowskim w związku z proponowanymi środkami. Odnośne państwo członkowskie odpowiada na konsultację Komisji w ciągu 10 dni roboczych.

TYTUŁ VI

DANE I INFORMACJE

ROZDZIAŁ I

Zatwierdzanie danych

Artykuł 49

Definicje

Do celów niniejszego rozdziału „elektroniczna baza danych” oznacza co najmniej jedną bazę danych utworzoną przez państwa członkowskie na potrzeby zatwierdzania danych na podstawie art. 109 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009.

Artykuł 50

Zatwierdzanie danych

1. Każde państwo członkowskie posiada i wdraża system zatwierdzania danych umożliwiający jego właściwym organom przestrzeganie art. 109 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009.

2. System zatwierdzania danych, o którym mowa w ust. 1, spełnia następujące minimalne wymogi:

a) obejmuje elektroniczną bazę danych służącą do przechowywania wszystkich zatwierdzonych danych i danych, które mają zostać zatwierdzone;

b) przewiduje procedury zatwierdzania, o których mowa w art. 52;

c) przewiduje procedury dostępu do danych, o których mowa w art. 53 oraz

d) zapewnia, aby wszystkie dane przechowywane w elektronicznej bazie danych, o której mowa w art. 51 niniejszego rozporządzenia, spełniały normy dotyczące formatu, ilości i jakości wymagane na mocy rozporządzenia (WE) nr 1224/2009, w tym normy dotyczące dokładności, kompletności, spójności i terminowego przekazywania danych.

3. System zatwierdzania, o którym mowa w ust. 1, jest w pełni zautomatyzowany i wykorzystuje algorytmy i inne automatyczne mechanizmy, w tym funkcje ostrzegania, które umożliwiają właściwym organom szybkie wykrywanie i badanie niespójności, błędów i brakujących informacji, zgodnie z art. 109 ust. 3 i 5 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009.

Artykuł 51

Elektroniczna baza danych do celów zatwierdzania danych

1. Elektroniczna baza danych obejmuje funkcje niezbędne do zatwierdzania. Ponadto elektroniczna baza danych umożliwia sporządzanie wykazów, sortowanie, filtrowanie i przeglądanie następujących danych:

a) data otrzymania danych przez właściwe organy;

b) data wprowadzenia danych do elektronicznej bazy danych, jeżeli jest inna niż data określona w lit. a);

c) data kontroli krzyżowych, analiz i weryfikacji, jeżeli różni się ona od daty określonej w lit. a) lub b), zgodnie z art. 109 ust. 1 i 2a rozporządzenia (WE) nr 1224/2009;

d) data stwierdzenia niespójności danych, błędów i brakujących informacji oraz podjętych działań następczych, jeżeli różni się ona od daty określonej w lit. c), zgodnie z art. 109 ust. 3 i 5 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009;

e) data i powód korekty zapisanych danych, jeżeli różni się ona od daty określonej w lit. d), zgodnie z art. 109 ust. 4 i 9 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009 oraz

f) data zatwierdzenia danych zgodnie z art. 109 ust. 2a rozporządzenia (WE) nr 1224/2009.

2. Państwa członkowskie zapewniają, aby elektroniczna baza danych była bezpieczna, regularnie aktualizowana, zdolna do skalowania w celu uwzględnienia rosnących ilości danych oraz, w miarę możliwości, interoperacyjna z innymi systemami w celu ułatwienia wymiany i integracji danych.

3. Państwa członkowskie zapewniają niezbędne szkolenie i wsparcie techniczne ich właściwych organów odpowiedzialnych za obsługę elektronicznej bazy danych, w celu skutecznego wykonywania ich zadań.

4. Dane zawarte w elektronicznej bazie danych są przechowywane przez co najmniej trzy lata, chyba że przepisy wspólnej polityki rybołówstwa stanowią inaczej lub gdy przechowywanie jest niezbędne do celów inspekcji, weryfikacji, audytów i postępowań wyjaśniających, w tym dotyczących skarg i naruszeń, lub postępowań sądowych lub administracyjnych.

5. W przypadku gdy dane nie są automatycznie przechowywane w bazie danych zgodnie z art. 109 ust. 7 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009, państwa członkowskie zapewniają ręczne wprowadzanie lub digitalizację w ciągu 20 dni od ich otrzymania.

Artykuł 52

Procedury zatwierdzania

1. Państwa członkowskie stosują, utrzymują i poddają przeglądowi procedury zatwierdzania ustanowione na mocy prawa krajowego oraz zapewniają zgodność z tymi procedurami. Te procedury zatwierdzania obejmują co najmniej reguły biznesowe wymienione w ust. 2, które mają zostać uzupełnione dodatkowymi regułami biznesowymi opartymi na zarządzaniu ryzykiem, zawartymi w krajowym planie wdrożenia systemu zatwierdzania, zgodnie z art. 109 ust. 8 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009.

2. Przy zatwierdzaniu danych zapisanych na mocy rozporządzenia (WE) nr 1224/2009 wszystkie państwa członkowskie wdrażają następujące reguły biznesowe:

a) dokonują automatycznej weryfikacji wszystkich terminów przekazywania danych określonych w rozporządzeniu (WE) nr 1224/2009 i w niniejszym rozporządzeniu;

b) zatwierdzanie danych przeprowadza się w celu zapewnienia przekazywania danych dotyczących pozycji statku do CMR z częstotliwością określoną w art. 4 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2025/1766 (⁹) i w art. 23 niniejszego rozporządzenia;

c) dane dotyczące pozycji statku podlegają kontroli krzyżowej przez porównanie z:

1) danymi z dziennika połowowego w celu sprawdzenia, czy dla każdego dnia kalendarzowego, kiedy statek znajduje się poza portem, dziennik połowowy zawiera co najmniej jeden wpis;

2) danymi AIS w celu wykrycia wszelkich rozbieżności w lokalizacji lub działalności statku;

d) dane dotyczące pozycji statku poddaje się analizie w celu określenia, kiedy statki wchodzą na obszary nakładu połowowego lub obszary ograniczonych połowów, oraz w celu identyfikacji statków, których prędkość i ruch wskazują, że mogą prowadzić niedozwoloną działalność połowową w obszarze ograniczonych połowów;

e) dane z dziennika połowowego dotyczące obszarów połowowych, nakładu połowowego, narzędzi połowowych i połowów poddaje się kontroli krzyżowej przez porównanie z obowiązującymi licencjami połowowymi i upoważnieniami do połowów, w tym upoważnieniami wydanymi na podstawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/2403 (¹⁰) i innymi upoważnieniami do połowów, o których mowa w art. 7a rozporządzenia (WE) nr 1224/2009, w celu wykrycia i zbadania wszelkich niezgodności;

f) deklarację powrotu do portu poddaje się kontroli krzyżowej przez porównanie z uprzednimi powiadomieniami o przybyciu w celu zapewnienia, aby w przypadkach, w których jest to prawnie wymagane, istniało odpowiednie uprzednie powiadomienie dla każdego zadeklarowanego powrotu do portu;

g) czas przekazania informacji z dziennika połowowego, w tym wszelkie ich korekty, poddaje się kontroli krzyżowej przez porównanie z danymi dotyczącymi pozycji statku w celu sprawdzenia, czy kapitan przekazał dane przed wejściem do portu lub, w przypadku statków rybackich o długości całkowitej poniżej 12 metrów, najpóźniej w czasie przebywania w porcie i przed rozpoczęciem wyładunku;

h) dane dotyczące połowów w odniesieniu do każdego gatunku, w tym odpowiedniego obszaru geograficznego, na którym dokonano połowów, zapisane w dziennikach połowowych i deklaracjach wyładunkowych, poddaje się kontroli krzyżowej w celu zidentyfikowania i zbadania potencjalnych niespójności danych; do celów tej kontroli krzyżowej odpowiednim obszarem geograficznym jest obszar połowu, szczegółowo opisany co najmniej w stopniu wymaganym do monitorowania wykorzystania kwot i nakładu połowowego;

i) dane dotyczące połowów w odniesieniu do każdego gatunku, w tym odpowiedniego obszaru geograficznego, na którym dokonano połowów, zapisane w deklaracjach wyładunkowych, dokumentach sprzedaży oraz, w stosownych przypadkach, w deklaracjach przejęcia i dokumentach przewozowych, poddaje się kontroli krzyżowej w celu zidentyfikowania i zbadania potencjalnych niespójności danych; do celów tej kontroli krzyżowej odpowiednim obszarem geograficznym jest obszar połowu, szczegółowo opisany co najmniej w stopniu wymaganym przez przepisy dotyczące identyfikowalności określone w art. 58 ust. 5 lit. e) rozporządzenia (WE) nr 1224/2009; w przypadku gdy państwa członkowskie stosują dokumenty sprzedaży do celów sprawozdawczości połowowej zgodnie z art. 33 ust. 1 i 3 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009, obszar połowu spełnia minimalny poziom szczegółowości niezbędny do monitorowania wykorzystania kwot i nakładu połowowego;

j) dane dotyczące połowów każdego gatunku zarejestrowanego w dziennikach połowowych, deklaracjach wyładunkowych i deklaracjach przeładunkowych poddaje się kontroli krzyżowej w celu zidentyfikowania i zbadania potencjalnych niespójności danych i naruszeń dozwolonych marginesów tolerancji, o których mowa w art. 14 i 21 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009 oraz

k) deklaracje przeładunkowe poddaje się kontroli krzyżowej przez porównanie z obowiązującymi upoważnieniami do połowów, aby sprawdzić, czy statki są upoważnione do prowadzenia działalności przeładunkowej.

3. W przypadku gdy ilości produktów rybołówstwa z jednego rejsu połowowego są zgłaszane w wielu deklaracjach wyładunkowych lub deklaracjach przeładunkowych lub gdy ilości produktów rybołówstwa z pojedynczego wyładunku są zgłaszane w wielu dokumentach sprzedaży, dokumentach przewozowych lub deklaracjach przejęcia, w procedurach zatwierdzania, o których mowa w ust. 1, uwzględnia się to poprzez użycie dowolnego dostępnego niepowtarzalnego numeru identyfikacyjnego rejsu połowowego.

4. Komisja może, na wniosek co najmniej jednego państwa członkowskiego, opracować wytyczne techniczne dotyczące zatwierdzania danych.

Artykuł 53

Dostęp Komisji i EFCA do danych

Państwa członkowskie zapewniają, aby Komisja i EFCA miały, na wniosek, dostęp do:

a) wszystkich reguł biznesowych, z uwzględnieniem sposobu ich określania, odpowiednich przepisów oraz miejsc przechowywania wyników zatwierdzania oraz

b) wszystkich wyników zatwierdzania oraz działań następczych, z zaznaczeniem, czy pozycje danych poprawiano, oraz z powiązaniem z postępowaniami w związku z naruszeniem przepisów, jeżeli dotyczy.

ROZDZIAŁ II

Przepisy dotyczące wymiany danych między państwami członkowskimi, Komisją i EFCA

Artykuł 54

Zakres

W niniejszym rozdziale ustanawia się szczegółowe przepisy dotyczące wymiany danych między państwami członkowskimi, a także między państwami członkowskimi a Komisją lub EFCA, o których mowa w art. 111 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009. Zawiera on również przepisy dotyczące przekazywania Komisji zagregowanych danych dotyczących połowów i nakładu połowowego, o których mowa w art. 33 ust. 2 i 4 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009.

Artykuł 55

Definicje

Do celów niniejszego rozdziału stosuje się następujące definicje:

a) „warstwa transportowa” oznacza elektroniczną sieć służącą do wymiany danych dotyczących rybołówstwa, udostępnioną przez Komisję wszystkim państwom członkowskich i EFCA do wymiany danych w sposób znormalizowany;

b) „raport” oznacza informacje zapisane w formie elektronicznej;

c) „komunikat” oznacza raport w formacie jego transmisji;

d) „wniosek” oznacza wiadomość elektroniczną zawierającą żądanie dotyczące zestawu raportów;

e) „dokument wykonawczy” oznacza dokument opisujący szczegółowe zasady wdrażania poszczególnych domen normy UN/FLUX (wymiana danych na temat rybołówstwa) na potrzeby elektronicznej wymiany danych, w tym procedury przekazywania i zatwierdzania danych, zgodnie z ustaleniami Komisji po konsultacjach z państwami członkowskimi.

Artykuł 56

Przepisy ogólne

1. Wymiana wszystkich komunikatów opiera się na normie UN/FLUX Centrum Narodów Zjednoczonych ds. Ułatwiania Handlu i Elektronicznego Biznesu (UN/CEFACT). Formaty raportów, które mają być stosowane w odniesieniu do każdej domeny danych, opierają się na odpowiednich normach domeny UN/FLUX, o których mowa w załączniku XVII.

2. Przy wymianie komunikatów dla każdej domeny danych państwa członkowskie oraz, w stosownych przypadkach, Komisja i EFCA stosują formaty raportów oparte na odpowiednich normach domeny UN/FLUX, o których mowa w załączniku XVII. W odniesieniu do wszystkich komunikatów korzystają one z odpowiednich plików XSD (standard XSD), a także z wykazów kodów i kodów dostępnych na stronie rejestru danych referencyjnych w portalu Komisji Europejskiej poświęconej rybołówstwu.

3. Do wymiany komunikatów państwa członkowskie, Komisja i EFCA wykorzystują najnowsze dokumenty wykonawcze dostępne na stronie internetowej Komisji Europejskiej poświęconej rybołówstwu.

4. Państwa członkowskie, Komisja i EFCA zapewniają, aby wszystkie przekazywane raporty i komunikaty były opatrzone niepowtarzalnym identyfikatorem. Wszystkie daty i godziny przekazuje się w formacie uniwersalnego czasu koordynowanego (UTC).

5. W przypadku gdy raporty zawierają informacje na temat unijnych statków rybackich, numer CFR należy umieszczać każdorazowo przy przekazywaniu danych dotyczących danego statku rybackiego między państwem członkowskim a Komisją, zgodnie z wymogami art. 8 ust. 4 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2017/218.

6. Bez uszczerbku dla zobowiązań wynikających z innych aktów prawnych Unii państwa członkowskie:

a) zapewniają, aby dane otrzymane zgodnie z niniejszym rozdziałem były rejestrowane w formie nadającej się do odczytu elektronicznego i bezpiecznie przechowywane w elektronicznych bazach danych przez co najmniej trzy lata, chyba że przepisy wspólnej polityki rybołówstwa stanowią inaczej lub gdy przechowywanie jest niezbędne do celów inspekcji, weryfikacji, audytów i postępowań wyjaśniających, w tym dotyczących skarg i naruszeń, lub postępowań sądowych lub administracyjnych;

b) podejmują wszelkie niezbędne działania w celu zapewnienia, aby dane były wykorzystywane tylko do celów określonych w niniejszym rozporządzeniu; oraz

c) stosują wszelkie niezbędne środki techniczne w celu ochrony takich danych przed ich przypadkowym lub nielegalnym zniszczeniem, przypadkową utratą, pogorszeniem jakości, rozpowszechnieniem lub nieuprawnionym dostępem.

7. Komisja zapewnia EFCA dostęp, w stosownych przypadkach, do wszystkich danych przekazywanych przez państwa członkowskie na podstawie niniejszego rozdziału. Przepis ten pozostaje bez uszczerbku dla obowiązków państw członkowskich w zakresie elektronicznej wymiany danych z EFCA, jeżeli jest to wymagane na mocy innych aktów prawnych Unii.

Artykuł 57

Jeden organ

1. W każdym państwie członkowskim jeden organ, o którym mowa w art. 5 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009, jest odpowiedzialny za przekazywanie i otrzymywanie wszystkich danych z dziennika połowowego oraz, w miarę możliwości, wszelkich innych danych objętych niniejszym rozdziałem, zarządzanie nimi i ich przetwarzanie, zgodnie z art. 27 niniejszego rozporządzenia.

2. Państwa członkowskie dokonują wymiany danych kontaktowych jednego organu, a także informują Komisję i EFCA o tych danych kontaktowych.

3. Wszelkie zmiany danych i danych kontaktowych, o których mowa odpowiednio w ust. 1 i 2, są przekazywane Komisji, EFCA i innym państwom członkowskim zanim staną się one skuteczne.

Artykuł 58

Przekazywanie komunikatów

1. Wszystkie przekazy są w pełni automatyczne i bezpośrednie i odbywają się za pośrednictwem warstwy transportowej.

2. Przed przekazaniem komunikatu nadawca przeprowadza automatyczną kontrolę, aby sprawdzić, czy komunikat jest prawidłowy zgodnie z minimalnymi zasadami zatwierdzania opisanymi w odpowiednich dokumentach wykonawczych.

3. Odbiorca informuje nadawcę o odbiorze komunikatu, przekazując komunikat zwrotny oparty na UN/FLUX P1000-1: Zasady ogólne. Komunikat zwrotny musi być zgodny ze specyfikacjami opisanymi w odpowiednich dokumentach wykonawczych i musi wskazywać co najmniej, czy komunikat został przyjęty, czy odrzucony. Jeżeli odbiorca odrzuci komunikat, nadawca bada przyczyny odrzucenia i, w razie potrzeby, niezwłocznie koryguje dane. Następnie nadawca wysyła nowy komunikat zawierający skorygowane dane, zgodnie z procedurami opisanymi w dokumentach wykonawczych. Komunikaty zwrotne nie wymagają dalszej odpowiedzi.

4. W przypadku usterki technicznej po stronie nadawcy i braku możliwości dalszej wymiany komunikatów, nadawca powiadamia wszystkich odbiorców o problemie i niezwłocznie podejmuje odpowiednie działania w celu jego rozwiązania. Wszystkie komunikaty, które muszą być dostarczone do odbiorców, są przechowywane do momentu usunięcia problemu. Po naprawie takiej usterki technicznej nadawca możliwie najszybciej przekazuje niewysłane komunikaty.

5. W przypadku wystąpienia usterki technicznej po stronie odbiorcy i braku możliwości dalszego odbierania przez niego komunikatów, odbiorca powiadamia wszystkie strony związane z warstwą transportową o problemie i niezwłocznie podejmuje odpowiednie działania w celu jego rozwiązania. Po naprawie takiej usterki technicznej nadawca udostępnia na żądanie wszystkie brakujące komunikaty.

6. W przypadku awarii warstwy transportowej uniemożliwiającej wymianę danych Komisja powiadamia o tym wszystkie zainteresowane strony. Nadawcy przechowują wszystkie niedostarczone komunikaty do czasu rozwiązania problemu. Po naprawie awarii Komisja informuje wszystkie połączone strony, a nadawcy możliwie najszybciej przekazują wszelkie oczekujące na wysłanie komunikaty.

7. Państwa członkowskie i Komisja ustanawiają procedury przejmowania funkcji w celu zapewnienia ciągłości działania.

Artykuł 59

Korekty

Państwa członkowskie przesyłają korekty do raportów zgodnie z art. 58 oraz specyfikacjami i procedurami opisanymi w odpowiednich dokumentach wykonawczych. Raporty korygujące muszą być wyraźnie oznaczone i możliwe do zidentyfikowania, tak aby można je było powiązać z oryginalnym raportem, który korygują lub zastępują.

Artykuł 60

Wymiana danych dotyczących pozycji statku

1. Państwa członkowskie ustanawiają i stosują systemy umożliwiające wymianę danych zgodnie z niniejszym artykułem.

2. Państwo członkowskie bandery stosuje format pozycji statku w standardzie XSD opartym na normie UN/FLUX P1000-7 jako format przekazywania danych dotyczących pozycji statku innym państwom członkowskim, Komisji lub EFCA.

3. Niezwłocznie po otrzymaniu państwa członkowskie bandery zapewniają automatyczne przekazywanie Komisji danych dotyczących pozycji statku przekazanych zgodnie z art. 21 niniejszego rozporządzenia. Nadbrzeżne państwa członkowskie wspólnie monitorujące dany obszar mogą określić wspólne miejsce przeznaczenia do celów przekazywania danych, które należy zapewniać zgodnie z art. 21 niniejszego rozporządzenia. Powiadamiają o tym Komisję i pozostałe zainteresowane państwa członkowskie.

4. Państwa członkowskie przekazują Komisji dane dotyczące pozycji statków rybackich pływających pod ich banderą, o których mowa w art. 111 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009. Dostęp jest utrzymywany przez co najmniej trzy lata od daty zarejestrowania każdej pozycji, chyba że przepisy wspólnej polityki rybołówstwa stanowią inaczej lub gdy dane są niezbędne do celów inspekcji, weryfikacji, audytów i postępowań wyjaśniających, w tym dotyczących skarg i naruszeń, lub postępowań sądowych lub administracyjnych.

Artykuł 61

Wymiana danych dotyczących działalności połowowej

1. Państwa członkowskie ustanawiają i stosują systemy umożliwiające wymianę danych zgodnie z niniejszym artykułem.

2. Państwo członkowskie bandery stosuje format działalności połowowej w standardzie XSD opartym na normie UN/FLUX P1000-3 jako format przekazywania danych z dzienników połowowych, uprzednich powiadomień, deklaracji przeładunkowych i deklaracji wyładunkowych innym państwom członkowskim, Komisji lub EFCA, o których mowa w art. 14, 17, 19a, 21 i 23 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009, zgodnie z załącznikiem XV do niniejszego rozporządzenia.

3. Po ich otrzymaniu państwa członkowskie bandery niezwłocznie przekazują dane z dzienników połowowych i wszelkie ich korekty ze statków rybackich pływających pod ich banderą za każdy rejs połowowy, począwszy od ostatniego wyjścia z portu, do nadbrzeżnego państwa członkowskiego, na którego wodach prowadzona jest działalność połowowa, oraz do Komisji.

4. Po ich otrzymaniu państwa członkowskie bandery niezwłocznie przekazują dane z deklaracji wyładunkowych lub przeładunkowych oraz wszelkie ich korekty ze statków rybackich pływających pod ich banderą, nadbrzeżnemu państwu członkowskiemu, w którego porcie dokonano odpowiednich wyładunków lub przeładunków, oraz Komisji.

5. Po ich otrzymaniu państwa członkowskie bandery niezwłocznie przekazują uprzednie powiadomienia i wszelkie korekty tych powiadomień ze statków rybackich pływających pod ich banderą do nadbrzeżnego państwa członkowskiego, do którego portu te statki rybackie zamierzają wpłynąć, oraz do Komisji.

6. Po ich otrzymaniu państwa członkowskie bandery niezwłocznie przekazują Komisji dane z dzienników połowowych i wszelkie ich korekty ze statków rybackich pływających pod ich banderą za każdy rejs połowowy, począwszy od ostatniego wyjścia z portu, które działają na wodach podlegających zwierzchnictwu lub jurysdykcji ich państw członkowskich bandery lub poza wodami Unii.

7. Po ich otrzymaniu państwa członkowskie bandery niezwłocznie przekazują Komisji dane z deklaracji wyładunkowych lub przeładunkowych oraz wszelkie ich korekty ze statków rybackich pływających pod ich banderą, niezależnie od tego, czy wyładunek lub przeładunek nastąpił w porcie państwa członkowskiego bandery czy państwa trzeciego.

8. Po ich otrzymaniu państwa członkowskie bandery niezwłocznie przekazują Komisji uprzednie powiadomienia i wszelkie korekty tych powiadomień ze statków rybackich pływających pod ich banderą, które wpływają do ich portów lub do portu państwa trzeciego.

9. W przypadku gdy statek rybacki pływający pod banderą państwa członkowskiego wpływa na wody Unii innego nadbrzeżnego państwa członkowskiego podczas rejsu połowowego, państwo członkowskie bandery udziela nadbrzeżnemu państwu członkowskiemu dostępu do wszystkich danych dotyczących działalności połowowej i wymienia je, zgodnie z art. 110 i art. 111 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009, w odniesieniu do całego rejsu połowowego od wyjścia z portu do wyładunku. Dostęp ten jest utrzymywany przez co najmniej trzy lata od rozpoczęcia rejsu połowowego, chyba że przepisy wspólnej polityki rybołówstwa stanowią inaczej lub jeżeli dane są niezbędne do celów inspekcji, weryfikacji, audytów i postępowań wyjaśniających, w tym dotyczących skarg i naruszeń, lub postępowań sądowych lub administracyjnych.

10. Państwa członkowskie przekazują Komisji wszystkie dane dotyczące działalności połowowej statków rybackich pływających pod ich banderą, zgodnie z art. 111 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009, obejmujące cały rejs połowowy od wyjścia z portu do zakończenia wyładunku. Dostęp ten jest utrzymywany przez co najmniej trzy lata od rozpoczęcia rejsu połowowego, chyba że przepisy wspólnej polityki rybołówstwa stanowią inaczej lub jeżeli dane są niezbędne do celów inspekcji, weryfikacji, audytów i postępowań wyjaśniających, w tym dotyczących skarg i naruszeń, lub postępowań sądowych lub administracyjnych.

11. Państwo członkowskie bandery statku rybackiego, kontrolowanego przez inne państwo członkowskie zgodnie z art. 80 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009, przekazuje na wniosek państwa członkowskiego dokonującego kontroli elektroniczne dane dotyczące działalności połowowej, o których mowa w art. 110 i art. 111 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009, w odniesieniu do bieżącego rejsu połowowego danego statku od wyjścia z portu do momentu wystąpienia z wnioskiem.

12. Wnioski, o których mowa w niniejszym artykule, muszą wskazywać, czy należy dostarczyć oryginalne dane z korektami, czy jedynie dane skonsolidowane. Odpowiedź na wniosek zostanie wygenerowana automatycznie i przekazana bezzwłocznie przez wezwane państwo członkowskie.

13. Kapitanowie unijnych statków rybackich mają zawsze bezpieczny dostęp do informacji z własnego dziennika połowowego, danych z deklaracji przeładunkowych, danych z uprzednich powiadomień i danych z deklaracji wyładunkowych przechowywanych w bazie danych państwa członkowskiego bandery.

Artykuł 62

Wymiana danych dotyczących sprzedaży

1. Państwa członkowskie ustanawiają i stosują systemy zapewniające wymianę danych zgodnie z niniejszym artykułem.

2. Państwa członkowskie stosują format sprzedaży w standardzie XSD opartym na normie UN/FLUX P1000-5 jako format przekazywania danych z dokumentów sprzedaży i danych z deklaracji przejęcia, o których mowa w art. 62 i 66 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009, innym państwom członkowskim, Komisji lub EFCA.

3. Jeżeli pierwsza sprzedaż lub przejęcie ma miejsce na terytorium państwa członkowskiego innego niż państwo członkowskie bandery, państwo członkowskie, na którego terytorium miała miejsce pierwsza sprzedaż lub przejęcie, niezwłocznie po otrzymaniu przekazuje państwu członkowskiemu bandery i Komisji dane z dokumentów sprzedaży i deklaracji przejęcia, o których mowa w art. 64 i 66 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009. Dokumenty sprzedaży są również przekazywane państwu członkowskiemu, na którego terytorium produkty rybołówstwa zostały wyładowane.

4. Jeżeli pierwsza sprzedaż ma miejsce na terytorium państwa członkowskiego bandery, państwo członkowskie bandery niezwłocznie po otrzymaniu przekazuje dane z dokumentów sprzedaży państwu członkowskiemu, na którego terytorium wyładowano produkty rybołówstwa, oraz Komisji.

5. Jeżeli pierwsza sprzedaż ma miejsce poza Unią, państwo członkowskie bandery niezwłocznie po otrzymaniu przekazuje Komisji dane z dokumentów sprzedaży.

6. W przypadku gdy przejęcie ma miejsce na terytorium państwa członkowskiego bandery lub poza Unią, państwo członkowskie bandery niezwłocznie po otrzymaniu przekazuje Komisji dane z deklaracji przejęcia.

7. Dokumenty sprzedaży i dane z deklaracji przejęcia, o których mowa w ust. 3 i 4, są udostępniane, na wniosek, przez państwo członkowskie, na którego terytorium miała miejsce pierwsza sprzedaż lub przejęcie, państwu członkowskiemu bandery, państwu członkowskiemu, na którego terytorium wyładowano produkty rybołówstwa, oraz Komisji. Dostęp ten jest utrzymywany przez co najmniej trzy lata po pierwszej sprzedaży lub przejęciu, chyba że przepisy wspólnej polityki rybołówstwa stanowią inaczej lub gdy dane są niezbędne do celów inspekcji, weryfikacji, audytów i postępowań wyjaśniających, w tym dotyczących skarg i naruszeń, lub postępowań sądowych lub administracyjnych.

8. Dokumenty sprzedaży i dane z deklaracji przejęcia, o których mowa w ust. 5 i 6, są udostępniane Komisji przez państwo członkowskie bandery. Dostęp ten jest utrzymywany przez co najmniej trzy lata po pierwszej sprzedaży lub przejęciu, chyba że przepisy wspólnej polityki rybołówstwa stanowią inaczej lub gdy dane są niezbędne do celów inspekcji, weryfikacji, audytów i postępowań wyjaśniających, w tym dotyczących skarg i naruszeń, lub postępowań sądowych lub administracyjnych.

9. Wniosek, o którym mowa w niniejszym artykule zostanie wygenerowany automatycznie i przekazany bezzwłocznie przez wezwane państwo członkowskie.

Artykuł 63

Wymiana danych dotyczących dokumentów przewozowych

1. Państwa członkowskie ustanawiają i stosują systemy, które umożliwiają:

a) przekazywanie komunikatów dotyczących dokumentów przewozowych;

b) odbieranie komunikatów o dokumentach przewozowych dotyczących produktów rybołówstwa:

(i) pochodzących ze statków pływających pod ich banderą lub działających na wodach podlegających ich zwierzchnictwu lub jurysdykcji;

(ii) transportowanych z ich terytoriów lub na ich terytoria;

(iii) przewożonych tranzytem przez ich terytoria;

c) odpowiadanie na wnioski Komisji lub EFCA;

d) odpowiadanie na wnioski innych państw członkowskich.

2. Państwa członkowskie stosują format sprzedaży w standardzie XSD opartym na normie UN/FLUX P1000-5 do przekazywania danych dotyczących dokumentów przewozowych, o których mowa w art. 68 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009, innym państwom członkowskim, Komisji lub EFCA.

Artykuł 64

Wymiana danych dotyczących inspekcji i nadzoru

1. Państwa członkowskie ustanawiają i stosują systemy umożliwiające wymianę danych zgodnie z niniejszym artykułem.

2. Państwa członkowskie stosują format inspekcji i nadzoru w standardzie XSD opartym na normie UN/FLUX P1000-8 jako format przekazywania danych ze sprawozdań z inspekcji i z nadzoru, o których mowa w art. 71, 76, 78, 83, 110 i 111 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009, innym państwom członkowskim, Komisji lub EFCA.

3. W przypadku gdy inspekcje lub nadzór są przeprowadzane przez państwo członkowskie inne niż państwo członkowskie bandery, państwo członkowskie przeprowadzające inspekcję niezwłocznie przekazuje odnośne dane ze sprawozdań z inspekcji i z nadzoru państwu członkowskiemu bandery, nadbrzeżnemu państwu członkowskiemu (jeżeli nie jest to państwo członkowskie przeprowadzające inspekcję) oraz Komisji, po ich otrzymaniu.

4. W przypadku przeprowadzenia inspekcji dotyczącej połowów operatora dokonującego połowów bez statku, zgodnie z załącznikiem VII moduł 7, lub inspekcji miejsca hodowli lub tuczu tuńczyka błękitnopłetwego, zgodnie z załącznikiem VII moduł 8, państwo członkowskie przeprowadzające inspekcję niezwłocznie przekazuje Komisji dane ze sprawozdania z inspekcji po jego otrzymaniu.

5. W przypadku gdy inspekcja dotycząca rynku, przeprowadzana zgodnie z załącznikiem VII moduł 4, odbywa się w pomieszczeniach, w których przetwarza się produkty rybołówstwa z państwa członkowskiego innego niż państwo członkowskie bandery, państwo członkowskie przeprowadzające inspekcję niezwłocznie przekazuje dane ze sprawozdania z inspekcji państwu członkowskiemu bandery, nadbrzeżnemu państwu członkowskiemu, państwu członkowskiemu wyładunku (jeżeli nie jest to nadbrzeżne państwo członkowskie) oraz Komisji, po jego otrzymaniu.

6. Jeżeli inspekcja dotycząca transportu, zgodnie z załącznikiem VII moduł 5, przeprowadzana jest w państwie członkowskim innym niż państwo członkowskie bandery, państwo członkowskie przeprowadzające inspekcję niezwłocznie przekazuje dane ze sprawozdania z inspekcji państwu członkowskiemu bandery, państwu członkowskiemu wyładunku, nadbrzeżnemu państwu członkowskiemu (jeżeli nie jest to państwo członkowskie przeprowadzające inspekcję), państwu członkowskiemu (państwom członkowskim) tranzytu, państwu członkowskiemu przeznaczenia produktów rybołówstwa oraz Komisji, po jego otrzymaniu.

7. W przypadku gdy państwo członkowskie bandery przeprowadza inspekcję lub nadzór, to państwo członkowskie niezwłocznie przekazuje Komisji dane ze sprawozdania z inspekcji i z nadzoru po ich otrzymaniu.

8. Dane ze sprawozdań z inspekcji i z nadzoru są udostępniane:

a) przez państwo członkowskie bandery i państwo lub państwa członkowskie przeprowadzające inspekcję, na wniosek, każdemu państwu członkowskiemu zaangażowanemu w inspekcję i nadzór;

b) przez państwo członkowskie bandery, na wniosek, państwu członkowskiemu zamierzającemu przeprowadzić inspekcję;

c) przez państwo członkowskie przeprowadzające inspekcję i państwo członkowskie bandery, na wniosek, Komisji lub EFCA; oraz

d) jeżeli są przeprowadzane w ramach wspólnego planu rozmieszczenia– przez EFCA, na wniosek, odpowiedniemu państwu członkowskiemu uczestniczącemu w tym wspólnym planie rozmieszczenia.

Dostęp do tych danych jest utrzymywany przez co najmniej trzy lata po przeprowadzeniu inspekcji lub nadzoru, chyba że przepisy wspólnej polityki rybołówstwa stanowią inaczej lub gdy dane są niezbędne do celów inspekcji, weryfikacji, audytów i postępowań wyjaśniających, w tym dotyczących skarg i naruszeń, lub postępowań sądowych lub administracyjnych.

9. Bez uszczerbku dla umów międzynarodowych, które są wiążące dla Unii:

a) w przypadku gdy inspekcję lub nadzór statku państwa trzeciego prowadzi państwo członkowskie, to państwo członkowskie niezwłocznie przekazuje dane ze sprawozdania z inspekcji i z nadzoru zainteresowanemu państwu trzeciemu, państwu członkowskiemu lub państwu trzeciemu, w którym przeprowadzono inspekcję lub nadzór (jeżeli jest to inne państwo), oraz Komisji, po ich otrzymaniu;

b) dane ze sprawozdań z inspekcji i z nadzoru dotyczące statków państw trzecich poddanych inspekcji lub zaobserwowanych przez państwo członkowskie są udostępniane przez okres co najmniej trzech lat od inspekcji lub obserwacji przez to państwo członkowskie, na wniosek, nadbrzeżnemu państwu członkowskiemu (jeżeli jest to inne państwo), każdemu państwu członkowskiemu zamierzającemu przeprowadzić inspekcję, Komisji lub EFCA;

c) dane ze sprawozdań z inspekcji i z nadzoru dotyczące statków rybackich państwa członkowskiego bandery, które zostały poddane inspekcji lub zaobserwowane przez państwo trzecie, są udostępniane przez okres co najmniej trzech lat od inspekcji lub obserwacji przez państwo członkowskie bandery, na wniosek, nadbrzeżnemu państwu członkowskiemu (jeżeli jest to inne państwo), każdemu państwu członkowskiemu zamierzającemu przeprowadzić inspekcję, Komisji lub EFCA.

10. Odpowiedzi na wszelkie wnioski złożone na podstawie niniejszego artykułu są generowane automatycznie i niezwłocznie przekazywane przez państwo członkowskie, do którego skierowano wniosek.

Artykuł 65

Przekazywanie zagregowanych danych dotyczących połowów i nakładu połowowego

1. Państwa członkowskie stosują standard XSD oparty na normie UN/FLUX P1000-12 w celu przekazywania Komisji zagregowanych danych dotyczących połowów i nakładu połowowego, o których mowa w art. 33 ust. 2 i 4 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009.

2. Uwzględniony w raportach połów oparty jest na wyładowanych ilościach. Jeżeli połowy nie zostały jeszcze wyładowane, należy podać szacunkową ilość połowu, ze wskazaniem „zatrzymano na statku” lub ze wskazaniem „przeładowano”, w odniesieniu do połowów przeładowanych i zatrzymanych na statku po przeładunku. Korektę z dokładnym wskazaniem masy i państwa wyładunku przekazuje się przed 15. dniem miesiąca następującego po wyładunku.

3. Jeśli przepisy unijne nakładają wymóg wykazywania stad lub gatunków w raportach z połowów wielogatunkowych na różnych poziomach agregacji, stada te i gatunki zgłasza się w najbardziej szczegółowym z wymaganych sprawozdań.

TYTUŁ VII

WDROŻENIE

ROZDZIAŁ I

Wzajemna pomoc

Sekcja 1

Przepisy ogólne

Artykuł 66

Zakres

1. W niniejszym rozdziale ustanawia się warunki wzajemnej współpracy na szczeblu administracyjnym między państwami członkowskimi, państwami trzecimi, Komisją i EFCA, służącej zapewnieniu skutecznego stosowania rozporządzenia (WE) nr 1224/2009 oraz niniejszego rozporządzenia. Niniejszy rozdział nie stanowi przeszkody dla wprowadzania innych form współpracy administracyjnej przez państwa członkowskie, w stosownych przypadkach.

2. W ramach niniejszego rozdziału nie zobowiązuje się państw członkowskich do udzielania wzajemnej pomocy w przypadkach, w których mogłoby to narazić ich krajowe systemy prawne, porządek publiczny, bezpieczeństwo lub inne fundamentalne interesy na szkodę. Przed odrzuceniem wniosku o pomoc państwo członkowskie, do którego zwrócono się o pomoc, konsultuje się z wnioskującym o pomoc państwem członkowskim w celu ustalenia, czy możliwe jest częściowe udzielenie pomocy przy zachowaniu pewnych warunków. W przypadku braku możliwości udzielenia pomocy zgodnie z wnioskiem, o fakcie tym i o przyczynach jego zaistnienia niezwłocznie informowane są wnioskujące o pomoc państwo członkowskie oraz Komisja lub EFCA.

3. Niniejszy rozdział nie wpływa na stosowanie w państwach członkowskich przepisów dotyczących postępowań karnych i pomocy prawnej w sprawach karnych, w tym na przepisy dotyczące tajemnicy dochodzenia sądowego.

Artykuł 67

Koszty

Państwa członkowskie same ponoszą koszty realizacji wniosku o pomoc i zrzekają się wszelkich roszczeń z tytułu zwrotu kosztów poniesionych w wyniku stosowania niniejszego rozdziału.

Artykuł 68

Jeden organ państw członkowskich

Jeden organ, o którym mowa w art. 5 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009, stanowi centralny urząd koordynacyjny odpowiedzialny za stosowanie niniejszego rozdziału.

Artykuł 69

Informowanie o działaniach następczych

1. Jeżeli organy krajowe podejmą decyzję, w odpowiedzi na wniosek o pomoc wystosowany na podstawie niniejszego rozdziału lub w wyniku spontanicznej wymiany informacji, o podjęciu działań następczych, których wdrożenie możliwe jest jedynie za zgodą lub na wniosek organu administracyjnego lub sądowego, przekazują one zainteresowanemu państwu członkowskiemu i Komisji lub EFCA wszelkie informacje na temat tych działań, które mają związek z nieprzestrzeganiem przepisów wspólnej polityki rybołówstwa.

2. Wszelka komunikacja, o której mowa w ust. 1, wymaga uprzedniego zezwolenia organu administracyjnego lub sądowego, jeżeli wymaga tego prawo krajowe.

Sekcja 2

Wnioski o pomoc

Artykuł 70

Przekazywanie wniosków i odpowiedzi

1. Wnioski przesyłane są jedynie przez jeden organ państwa członkowskiego wnioskującego o pomoc, przez Komisję lub EFCA, jednemu organowi państwa członkowskiego proszonego o pomoc. Wszystkie odpowiedzi na wniosek przesyłane są w ten sam sposób.

2. Wnioski o wzajemną pomoc i odpowiedzi na nie przekazywane są na piśmie i, jeśli to możliwe, drogą elektroniczną.

3. Odpowiednie jedne organy uzgadniają, w jakim języku przesyłane są wnioski i odpowiedzi jeszcze przed wystosowaniem wniosku. W przypadku braku porozumienia wnioski przekazywane są w języku urzędowym (językach urzędowych) państwa członkowskiego wnioskującego o pomoc, a odpowiedzi w języku urzędowym (językach urzędowych) państwa członkowskiego proszonego o pomoc.

Artykuł 71

Wnioski o udzielenie informacji

1. Na wniosek państwa członkowskiego wnioskującego o pomoc, na wniosek Komisji lub EFCA państwo członkowskie dostarcza wszelkich istotnych informacji niezbędnych do ustalenia, czy doszło do naruszenia przepisów wspólnej polityki rybołówstwa lub czy istnieje uzasadnione podejrzenie, że może ono zostać popełnione. Informacje te przekazywane są za pośrednictwem jednego organu, o którym mowa w art. 68.

2. Na wniosek państwa członkowskiego wnioskującego o pomoc, wniosek Komisji lub wniosek EFCA państwo członkowskie proszone o pomoc przeprowadza odpowiednie dochodzenie administracyjne dotyczące operacji, które stanowią lub wydają się stanowić naruszenie przepisów wspólnej polityki rybołówstwa, w szczególności poważne naruszenia przepisów, o których to naruszeniach mowa w art. 90 ust. 2 i 3 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009. Państwo członkowskie proszone o pomoc powiadamia państwo członkowskie wnioskujące o pomoc i Komisję lub EFCA o wynikach przedmiotowego dochodzenia administracyjnego.

3. Na wniosek państwa członkowskiego wnioskującego o pomoc, na wniosek Komisji lub EFCA państwo członkowskie proszone o pomoc może zezwolić właściwemu urzędnikowi państwa członkowskiego wnioskującego o pomoc na towarzyszenie urzędnikom państwa członkowskiego proszonego o pomoc, Komisji lub EFCA w trakcie dochodzenia administracyjnego, o którym mowa w ust. 2. W przypadku gdy możliwość realizacji określonych czynności została w ramach krajowych przepisów dotyczących postępowania karnego ograniczona do urzędników specjalnie wyznaczonych przez prawo krajowe, urzędnicy organu wnioskującego o pomoc nie uczestniczą w takich czynnościach. Zabrania się im również uczestniczenia w przeszukiwaniu pomieszczeń oraz formalnym przesłuchiwaniu osób przeprowadzanym zgodnie z prawem karnym. Urzędnicy państwa członkowskiego wnioskującego o pomoc, przebywający w państwie członkowskim proszonym o pomoc, zobowiązani są każdorazowo do przedstawiania pisemnego upoważnienia określającego ich tożsamość oraz oficjalną funkcję.

4. Na wniosek państwa członkowskiego wnioskującego o pomoc państwo członkowskie proszone o pomoc przekazuje wszelkie dokumenty lub kopie poświadczone za zgodność z oryginałem, znajdujące się w jego posiadaniu i mające związek z nieprzestrzeganiem przepisów wspólnej polityki rybołówstwa.

5. Wnioski o udzielenie informacji oraz odpowiedzi na nie sporządza się przy użyciu standardowego formularza określonego w załączniku VIII.

Artykuł 72

Informacje przekazywane bez uprzedniego wniosku

Każde nadbrzeżne państwo członkowskie przekazuje pozostałym państwom członkowskim i Komisji, w formacie elektronicznym (ustrukturyzowany plik wartości rozdzielanych przecinkami lub inny znormalizowany format pliku do wymiany danych przestrzennych umożliwiający automatyczne przetwarzanie przez systemy innych państw członkowskich i Komisję), wyczerpujący wykaz współrzędnych geograficznych (szerokość i długość geograficzną, wyrażone w stopniach dziesiętnych przy użyciu Światowego Systemu Geodezyjnego 1984), które wyznaczają jego wyłączną strefę ekonomiczną lub inną strefę połowową podlegającą jego suwerennym prawom i jurysdykcji. Powiadamia również w odpowiednim czasie pozostałe państwa członkowskie i Komisję o wszelkich zmianach w tych współrzędnych, zanim zmiana stanie się skuteczna.

Artykuł 73

Termin udzielenia odpowiedzi na wnioski o udzielenie informacji

1. Państwo członkowskie proszone o pomoc przekazuje informacje, o których mowa w art. 71 ust. 1, niezwłocznie, przy czym nie później niż 4 tygodnie od dnia otrzymania wniosku. Państwo członkowskie proszone o pomoc i wnioskujące o pomoc oraz Komisja lub EFCA mogą uzgodnić różne terminy.

2. Jeżeli państwo członkowskie proszone o pomoc nie jest w stanie udzielić odpowiedzi w terminie, informuje ono państwo członkowskie wnioskujące o pomoc, Komisję lub EFCA na piśmie o przyczynach niemożności dotrzymania terminu oraz o możliwym terminie udzielenia odpowiedzi.

Artykuł 74

Wnioski o powiadomienie administracyjne

1. Na wniosek państwa członkowskiego wnioskującego o pomoc oraz zgodnie z przepisami krajowymi regulującymi kwestię powiadamiania o podobnych instrumentach i decyzjach państwo członkowskie proszone o pomoc powiadamia osobę fizyczną lub prawną wskazaną przez państwo członkowskie wnioskujące o pomoc o wszelkich instrumentach i decyzjach związanych z rozporządzeniem (WE) nr 1224/2009, które pochodzą od organów administracyjnych państwa członkowskiego wnioskującego o pomoc i mają zastosowanie na terytorium państwa członkowskiego proszonego o pomoc.

2. Państwo członkowskie proszone o pomoc przekazuje swoją odpowiedź państwu członkowskiemu wnioskującemu o pomoc niezwłocznie po dokonaniu powiadomienia za pośrednictwem jednego organu, o którym mowa w art. 68 niniejszego rozporządzenia.

3. Wnioski o powiadomienie i odpowiedzi na nie sporządza się przy użyciu standardowych formularzy określonych w załączniku IX i załączniku X.

Sekcja 3

Stosunki państw członkowskich z Komisją i EFCA

Artykuł 75

Wymiana informacji między państwami członkowskimi i Komisją lub EFCA

1. Każde państwo członkowskie niezwłocznie powiadamia Komisję, a w miarę możliwości EFCA, o wszelkich informacjach, które uzna za istotne, a które dotyczą metod, praktyk lub pojawiających się tendencji mających zastosowanie lub przypuszczalnie mających zastosowanie w przypadkach nieprzestrzegania przepisów wspólnej polityki rybołówstwa, w szczególności w przypadku poważnych naruszeń przepisów, o których to naruszeniach mowa w art. 90 ust. 2 i 3 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009.

2. Komisja i, w stosownych przypadkach, EFCA niezwłocznie przekazują państwom członkowskim wszelkie informacje, które mogą być pomocne w skuteczniejszym wdrażaniu i egzekwowaniu przepisów rozporządzenia (WE) nr 1224/2009 lub niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 76

Koordynacja ze strony Komisji lub EFCA

1. W przypadku gdy państwo członkowskie dowiaduje się o działaniach stanowiących lub wydających się stanowić nieprzestrzeganie przepisów wspólnej polityki rybołówstwa, w szczególności poważne naruszenia przepisów, o których to naruszeniach mowa w art. 90 ust. 2 i 3 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009, i mających znaczenie na szczeblu unijnym, niezwłocznie powiadamia ono Komisję lub EFCA o wszelkich stosownych informacjach niezbędnych do ustalenia stanu faktycznego. Komisja lub EFCA przekazuje te informacje pozostałym zainteresowanym państwom członkowskim.

2. Do celów ust. 1 działania stanowiące naruszenie przepisów wspólnej polityki rybołówstwa, w szczególności poważne naruszenia przepisów, o których mowa w art. 90 ust. 2 i 3 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009, uznaje się za działania istotne na szczeblu Unii, w szczególności jeżeli:

a) działania te są lub mogą być powiązane z działaniami w przynajmniej dwóch państwach członkowskich; lub

b) zdaniem państwa członkowskiego możliwe jest, że podobne działania podjęte zostały również w innych państwach członkowskich.

3. Jeżeli Komisja lub EFCA uzna, że działania stanowiące naruszenie przepisów wspólnej polityki rybołówstwa, w szczególności poważne naruszenia przepisów, o których to naruszeniach mowa w art. 90 ust. 2 i 3 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009, zostały podjęte w przynajmniej dwóch państwach członkowskich, powiadamia o tym fakcie zainteresowane państwa członkowskie, które możliwie najszybciej przeprowadzają dochodzenia. Zainteresowane państwa członkowskie bezzwłocznie powiadamiają Komisję lub EFCA o ustaleniach poczynionych w ramach tych dochodzeń.

Sekcja 4

Stosunki państw członkowskich z państwami trzecimi

Artykuł 77

Wymiana informacji z państwami trzecimi

1. Jeżeli państwo członkowskie otrzyma od państwa trzeciego lub regionalnej organizacji ds. rybołówstwa informacje istotne dla zapewnienia skutecznego wdrożenia rozporządzenia (WE) nr 1224/2009 i niniejszego rozporządzenia, państwo to przekazuje te informacje pozostałym zainteresowanym państwom członkowskim, Komisji i, w stosownych przypadkach, EFCA za pośrednictwem jednego organu, o którym mowa w art. 68 niniejszego rozporządzenia w granicach dopuszczalnych na mocy umów dwustronnych zawartych z danym państwem trzecim lub przepisów regionalnej organizacji ds. rybołówstwa.

2. Państwa członkowskie mogą przekazywać informacje otrzymane na mocy niniejszego rozdziału państwu trzeciemu lub regionalnej organizacji ds. rybołówstwa za pośrednictwem jednego organu na mocy umowy dwustronnej zawartej z tym państwem trzecim lub zgodnie z przepisami tej regionalnej organizacji ds. rybołówstwa. Przekazanie to następuje po wcześniejszej konsultacji z państwem członkowskim, które udostępniło te informacje jako pierwsze, oraz zgodnie z prawodawstwem unijnym i krajowym dotyczącym ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych.

3. Komisja lub EFCA może, w ramach umów o partnerstwie w sprawie zrównoważonych połowów zawieranych między Unią a państwami trzecimi lub w ramach regionalnych organizacji ds. rybołówstwa lub podobnych porozumień, w których Unia jest umawiającą się stroną lub współpracującym podmiotem niebędącym stroną, przekazywać pozostałym stronom przedmiotowych umów, organizacji lub porozumień istotne informacje dotyczące naruszenia przepisów wspólnej polityki rybołówstwa, pod warunkiem udzielenia zgody przez państwo członkowskie, które dostarczyło tych informacji i zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2018/1725.

ROZDZIAŁ II

Obowiązki w zakresie sprawozdawczości

Artykuł 78

Treść i format sprawozdań państw członkowskich

1. Do celów sprawozdania rocznego z kontroli i inspekcji, o którym mowa w art. 93b rozporządzenia (WE) nr 1224/2009 państwa członkowskie wykorzystują minimalne informacje określone w załączniku XVIII.

2. Do celów sprawozdania za okres pięcioletni, o którym mowa w art. 118 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009 państwa członkowskie wykorzystują minimalne informacje określone w załączniku XI.

TYTUŁ VIII

PRZEPISY KOŃCOWE

Artykuł 79

Uchylenie rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 404/2011

1. Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 404/2011 traci moc.

2. Na zasadzie odstępstwa od ust. 1:

a) art. 10 i art. 71–77 nadal stosuje się do dnia 10 stycznia 2027 r.;

b) art. 61, 62 i 63 nadal stosuje się do dnia 10 stycznia 2028 r.

Artykuł 80

Środki przejściowe

W przypadku gdy przepisy rozporządzenia (WE) nr 1224/2009 zaczną mieć zastosowanie do statków o długości całkowitej poniżej 12 metrów w terminie późniejszym niż w dniu 10 stycznia 2026 r., przepisy rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 404/2011, które mają zastosowanie do takich statków, mają nadal do nich zastosowanie do dnia rozpoczęcia stosowania przepisów niniejszego rozporządzenia do tych statków.

Artykuł 81

Ochrona i przetwarzanie danych osobowych

Państwa członkowskie zapewniają, aby dane osobowe gromadzone na podstawie niniejszego rozporządzenia przetwarzano wyłącznie zgodnie z art. 112 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009.

Artykuł 82

Wejście w życie i rozpoczęcie stosowania

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie siódmego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 10 stycznia 2026 r.

Jednak:

a) art. 11, 49, 50, 51, 52, 53 i 63 stosuje się od dnia 10 stycznia 2027 r.;

b) art. 20 ust. 1 stosuje się od dnia 10 stycznia 2028 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 17 października 2025 r.

ZAŁĄCZNIK I

Treść załącznika w formie PDF do pobrania tutaj

ZAŁĄCZNIK II

MINIMALNY ZAKRES INFORMACJI WYMAGANYCH NA POTRZEBY LICENCJI POŁOWOWYCH

Treść załącznika w formie PDF do pobrania tutaj

ZAŁĄCZNIK III

MINIMALNY ZAKRES INFORMACJI WYMAGANYCH NA POTRZEBY UPOWAŻNIEŃ DO POŁOWÓW

Treść załącznika w formie PDF do pobrania tutaj

ZAŁĄCZNIK IV

MINIMALNY ZAKRES INFORMACJI WYMAGANYCH NA POTRZEBY UPOWAŻNIEŃ DLA UNIJNYCH STATKÓW RYBACKICH INNYCH NIŻ STATKI ŁOWCZE

Treść załącznika w formie PDF do pobrania tutaj

ZAŁĄCZNIK V

CECHY BOI ZNAKOWYCH

Treść załącznika w formie PDF do pobrania tutaj

ZAŁĄCZNIK VI

WYKAZ INFORMACJI WYMAGANYCH PRZY WYPEŁNIANIU SPRAWOZDAŃ Z NADZORU DOTYCZĄCYCH OBSERWACJI NA MORZU I WYKRYWANIA STATKÓW RYBACKICH

Treść załącznika w formie PDF do pobrania tutaj

ZAŁĄCZNIK VII

SPRAWOZDANIA Z INSPEKCJI

Treść załącznika w formie PDF do pobrania tutaj

ZAŁĄCZNIK VIII

STANDARDOWY FORMULARZ SŁUŻĄCY DO WYMIANY INFORMACJI W ODPOWIEDZI NA WNIOSEK, ZGODNIE Z ART. 71 UST. 5 NINIEJSZEGO ROZPORZĄDZENIA

Treść załącznika w formie PDF do pobrania tutaj

ZAŁĄCZNIK IX

STANDARDOWY FORMULARZ WNIOSKU O POWIADOMIENIE ADMINISTRACYJNE ZGODNIE Z ART. 74 UST. 3 NINIEJSZEGO ROZPORZĄDZENIA

Treść załącznika w formie PDF do pobrania tutaj

ZAŁĄCZNIK X

STANDARDOWY FORMULARZ ODPOWIEDZI NA WNIOSEK O POWIADOMIENIE ADMINISTRACYJNE ZGODNIE Z ART. 74 UST. 3 NINIEJSZEGO ROZPORZĄDZENIA

Treść załącznika w formie PDF do pobrania tutaj

ZAŁĄCZNIK XI

WYKAZ NIEZBĘDNEGO MINIMUM INFORMACJI, NA PODSTAWIE KTÓRYCH SPORZĄDZA SIĘ PIĘCIOLETNIE SPRAWOZDANIA DOTYCZĄCE STOSOWANIA ROZPORZĄDZENIA (WE) NR 1224/2009

Treść załącznika w formie PDF do pobrania tutaj

ZAŁĄCZNIK XII

UNIJNE WSPÓŁCZYNNIKI PRZELICZENIOWE DLA RYB ŚWIEŻYCH

Treść załącznika w formie PDF do pobrania tutaj

ZAŁĄCZNIK XIII

UNIJNE WSPÓŁCZYNNIKI PRZELICZENIOWE DLA ŚWIEŻYCH RYB SOLONYCH

Treść załącznika w formie PDF do pobrania tutaj

ZAŁĄCZNIK XIV

UNIJNE WSPÓŁCZYNNIKI PRZELICZENIOWE DLA RYB MROŻONYCH

Treść załącznika w formie PDF do pobrania tutaj

ZAŁĄCZNIK XV

INSTRUKCJE DOTYCZĄCE DZIENNIKA POŁOWOWEGO, DEKLARACJI WYŁADUNKOWEJ I DEKLARACJI PRZEŁADUNKOWEJ

Treść załącznika w formie PDF do pobrania tutaj

ZAŁĄCZNIK XVI

KODY NARZĘDZI I OPERACJI POŁOWOWYCH

Treść załącznika w formie PDF do pobrania tutaj

ZAŁĄCZNIK XVII

STANDARDY ELEKTRONICZNEJ WYMIANY DANYCH

Treść załącznika w formie PDF do pobrania tutaj

ZAŁĄCZNIK XVIII

WYKAZ NIEZBĘDNEGO MINIMUM INFORMACJI, NA PODSTAWIE KTÓRYCH SPORZĄDZA SIĘ SPRAWOZDANIA ROCZNE Z KONTROLI I INSPEKCJI NA PODSTAWIE ART. 93b ROZPORZĄDZENIA (WE) NR 1224/2009

Treść załącznika w formie PDF do pobrania tutaj

ZAŁĄCZNIK XIX

INSTRUKCJE WYPEŁNIANIA I PRZEDKŁADANIA DOKUMENTU SPRZEDAŻY

Treść załącznika w formie PDF do pobrania tutaj