Imię i nazwisko

Informacje identyfikacyjne

Uzasadnienie

Data umieszczenia w wykazie

„53.

Andrey Viktorovich POLYAKOV

(Андрей Викторович ПОЛЯКОВ)

Stanowisko: szef Głównej Dyrekcji Federalnej Służby Więziennej Federacji Rosyjskiej dla obwodu rostowskiego, generał dywizji w Służbie Wewnętrznej

Data urodzenia: 17.6.1970

Obywatelstwo: rosyjskie

Płeć: mężczyzna

Numer paszportu: seria 1815 nr 112026

INN (rosyjski numer identyfikacji podatkowej): 343517128461

Andriej Polakow jest szefem Głównej Dyrekcji Federalnej Służby Więziennej Federacji Rosyjskiej dla obwodu rostowskiego, której podlegają: areszt śledczy w Taganrogu (SIZO-2), areszt śledczy nr 1 w Rostowie nad Donem (SIZO-1) i kolonia karna nr 12 w Kamieńsku Szachtyńskim.

Zajmując to stanowisko, odpowiada za zapewnianie ochrony praw osób osadzonych i ich bezpieczeństwa oraz za utrzymywanie porządku publicznego w podległych mu jednostkach penitencjarnych, które nadzoruje. W podległych mu jednostkach ukraińscy osadzeni, zarówno cywilni, jak i wojskowi, a także inni osadzeni byli regularnie bici przez strażników, cierpieli z powodu poważnych niedoborów żywności i mieli niewielki dostęp - lub nie mieli w ogóle dostępu - do opieki medycznej lub pomocy prawnej. Podczas przesłuchań stosowano wobec nich zarówno przymus psychologiczny, jak i fizyczny, w tym brutalne pobicia, wstrząsy elektryczne i groźby, w celu zmuszenia ich do przyznania się do zarzucanych im zbrodni wojennych, zbrodni terroryzmu lub innych przestępstw. Udokumentowane przypadki tortur i złego traktowania obejmują sprawę ukraińskiej dziennikarki śledczej Wiktoriji Wołodymyriwnej Roszczyny, która zmarła we wrześniu 2024 r. w wyniku złego traktowania w areszcie śledczym nr 2 w Taganrogu podlegającym Głównej Dyrekcji Federalnej Służby Więziennej dla obwodu rostowskiego.

Andriej Polakow jest zatem odpowiedzialny za poważne pogwałcenia praw człowieka, takie jak tortury i inne okrutne, nieludzkie lub poniżające traktowanie, za represje wobec społeczeństwa obywatelskiego oraz za działania poważnie podważające praworządność w Rosji.

20.11.2025

54.

Andrey Vadimovich MIKHAILICHENKO

(Андрей Вадимович МИХАЙЛИЧЕНКО)

Stanowisko: zastępca dyrektora ds. bezpieczeństwa i pracy operacyjnej w areszcie śledczym nr 2 Głównej Dyrekcji Federalnej Służby Więziennej dla obwodu rostowskiego, Federacja Rosyjska

Data urodzenia: 31.3.1992

Obywatelstwo: rosyjskie

Płeć: mężczyzna

Numer paszportu: seria 6012 nr 175625

INN (rosyjski numer identyfikacji podatkowej): 615490520223

Andriej Michajliczenko jest zastępcą dyrektora ds. bezpieczeństwa i pracy operacyjnej w areszcie śledczym nr 2 w rosyjskim Taganrogu (SIZO-2) podlegającym Głównej Dyrekcji Federalnej Służby Więziennej dla obwodu rostowskiego. Jako członek kierownictwa SIZO-2 Andriej Michajliczenko jest odpowiedzialny za powszechne i systematyczne stosowanie tortur oraz za inne okrutne, nieludzkie i poniżające traktowanie ukraińskich osadzonych - zarówno cywilnych, jak i wojskowych - a także innych osadzonych przetrzymywanych w tej jednostce.

Osadzeni przebywający w SIZO-2 są regularnie bici przez strażników, cierpią z powodu poważnych niedoborów żywności i mają niewielki dostęp - lub nie mają w ogóle dostępu - do opieki medycznej lub pomocy prawnej. Podczas przesłuchań stosuje się wobec nich zarówno przymus psychologiczny, jak i fizyczny, w tym brutalne pobicia, wstrząsy elektryczne i groźby, w celu zmuszenia ich do przyznania się do zarzucanych im zbrodni wojennych, zbrodni terroryzmu lub innych przestępstw - wszystkie te działania służą złamaniu oporu wobec rosyjskiej agresji na Ukrainę. Traktowanie to stanowi poważne pogwałcenie lub naruszenie praw człowieka i jest pogwałcenie zasady praworządności. W wyniku złego traktowania, do którego dochodziło w jednostce, zmarło co najmniej 15 osadzonych, w tym ukraińska dziennikarka śledcza Wiktorija Wołodymyriwna Roszczyna.

Jako zastępca dyrektora ds. bezpieczeństwa i pracy operacyjnej w SIZO-2 Andriej Michajliczenko odpowiada za działania podejmowane w tej jednostce. Jest zatem odpowiedzialny za poważne pogwałcenia praw człowieka, represje wobec społeczeństwa obywatelskiego i działania w istotny sposób podważające praworządność w Rosji.

20.11.2025

55.

Andrey Sergeevich SAPITSKIY

(Андрей Сергеевич САПИЦКИЙ)

Stanowisko: zastępca dyrektora ds. personelu i pracy edukacyjnej w areszcie śledczym nr 2 Głównej Dyrekcji Federalnej Służby Więziennej dla obwodu rostowskiego, Federacja Rosyjska

Obywatelstwo: rosyjskie

Płeć: mężczyzna

Andriej Sapicki jest zastępcą dyrektora ds. personelu i pracy edukacyjnej w areszcie śledczym nr 2 w rosyjskim Taganrogu (SIZO-2) podlegającym Głównej Dyrekcji Federalnej Służby Więziennej dla obwodu rostowskiego. Jako członek kierownictwa SIZO-2 Andriej Sapicki jest odpowiedzialny za powszechne i systematyczne stosowanie tortur oraz za inne okrutne, nieludzkie i poniżające traktowanie ukraińskich osadzonych - zarówno cywilnych, jak i wojskowych - a także innych osadzonych przetrzymywanych w tej jednostce.

Osadzeni przebywający w SIZO-2 są regularnie bici przez strażników, cierpią z powodu poważnych niedoborów żywności i mają niewielki dostęp - lub nie mają w ogóle dostępu - do opieki medycznej lub pomocy prawnej. Podczas przesłuchań stosuje się wobec nich zarówno przymus psychologiczny, jak i fizyczny, w tym brutalne pobicia, wstrząsy elektryczne i groźby, w celu zmuszenia ich do przyznania się do zarzucanych im zbrodni wojennych, zbrodni terroryzmu lub innych przestępstw - wszystkie te działania służą złamaniu oporu wobec rosyjskiej agresji na Ukrainę. Traktowanie to stanowi to poważne pogwałcenie lub naruszenie praw człowieka i jest pogwałceniem zasady praworządności. W wyniku złego traktowania, do którego dochodziło w jednostce, zmarło co najmniej 15 osadzonych, w tym ukraińska dziennikarka śledcza Wiktorija Wołodymyriwna Roszczyna.

Jako zastępca dyrektora ds. personelu i pracy edukacyjnej w SIZO-2 Andriej Sapicki odpowiada za działania podejmowane w tej jednostce. Jest zatem odpowiedzialny za poważne pogwałcenia praw człowieka, represje wobec społeczeństwa obywatelskiego i działania w istotny sposób podważające praworządność w Rosji.

20.11.2025

56.

Aleksandr Aleksandrovich SHTODA

(Александр Александрович ШТОДА)

Stanowisko: dyrektor aresztu śledczego nr 2 podlegającego Głównej Dyrekcji Federalnej Służby Więziennej dla obwodu rostowskiego, Federacja Rosyjska

Data urodzenia: 19.11.1980

Obywatelstwo: rosyjskie

Numer paszportu: seria 6001 nr 419633

INN (rosyjski numer identyfikacji podatkowej): 611903638423

Aleksandr Sztoda jest dyrektorem aresztu śledczego nr 2 w rosyjskim Taganrogu (SIZO-2) podlegającego Głównej Dyrekcji Federalnej Służby Więziennej dla obwodu rostowskiego. Aleksandr Sztoda jest odpowiedzialny za powszechne i systematyczne stosowanie tortur oraz za inne okrutne, nieludzkie i poniżające traktowanie ukraińskich osadzonych - zarówno cywilnych, jak i wojskowych - a także innych osadzonych przetrzymywanych w kierowanej przez siebie jednostce.

Osadzeni przebywający w SIZO-2 są regularnie bici przez strażników, cierpią z powodu poważnych niedoborów żywności i mają niewielki dostęp - lub nie mają w ogóle dostępu - do opieki medycznej lub pomocy prawnej. Podczas przesłuchań stosuje się wobec nich zarówno przymus psychologiczny, jak i fizyczny, w tym brutalne pobicia, wstrząsy elektryczne i groźby, w celu zmuszenia ich do przyznania się do zarzucanych im zbrodni wojennych, zbrodni terroryzmu lub innych przestępstw - wszystkie te działania służą złamaniu oporu wobec rosyjskiej agresji na Ukrainę. Traktowanie to stanowi poważne pogwałcenie lub naruszenie praw człowieka i jest pogwałceniem zasady praworządności. W wyniku złego traktowania, do którego dochodziło w jednostce, zmarło co najmniej 15 osadzonych, w tym ukraińska dziennikarka śledcza Wiktorija Wołodymyriwna Roszczyna.

Jako dyrektor SIZO-2 Aleksandr Sztoda sprawuje nadzór nad działaniami podejmowanymi w tej jednostce. Jest zatem odpowiedzialny za poważne pogwałcenia praw człowieka, represje wobec społeczeństwa obywatelskiego i działania w istotny sposób podważające praworządność w Rosji.

20.11.2025

57.

Timur Savelevich VAKHRAMEEV

(Тимур Савельевич ВАХРАМЕЕВ)

Stanowisko: sędzia Sądu Rejonowego dla Rejonu Basmannyj, Moskwa; były sędzia (sędzia pokoju) w moskiewskim rejonie Taganskij

Data urodzenia: 13.5.1990

Obywatelstwo: rosyjskie

Płeć: mężczyzna

Timur Wachramiejew jako sędzią Sądu Rejonowego dla Rejonu Basmannyj w Rosji jest zaangażowany w szereg politycznie umotywowanych postępowań karnych, podczas których wydał nieproporcjonalnie surowe wyroki wobec kilku osób i przedłużył tymczasowe aresztowanie innych osób.

Uczestniczył w niesprawiedliwych i politycznie umotywowanych procesach dziennikarzy Kiryła Martynowa i Dmitrija Kolezewa oraz działaczki Lusji Sztejn, skazując każdego z nich na kilka lat więzienia w celu tłumienia niezależnego dziennikarstwa i społeczeństwa obywatelskiego w Rosji. Przedłużył również tymczasowy areszt prawników: Wadima Kobziewa i Aleksieja Lipcera oraz dziennikarzy: Konstantina Gabowa i Siergieja Karelina, w politycznie umotywowanych sprawach związanych z represjami wobec osób związanych z Fundacją Walki z Korupcją lub z samym Aleksiejem Nawalnym. Ponadto przedłużył tymczasowe aresztowanie Grigorija Mielkonjanca, współprzewodniczącego ruchu »Gołos« - kluczowej rosyjskiej inicjatywy na rzecz niezależnej obserwacji wyborów - w ramach ewidentnej próby wywarcia dodatkowej presji na publiczne monitorowanie wyborów w tym kraju. We wszystkich wyżej wymienionych sprawach zastosowano kontrowersyjne artykuły rosyjskiego kodeksu karnego odnoszące się do niepożądanych organizacji, dyskredytowania rosyjskiej armii lub ekstremizmu.

Ponadto na początku 2023 r. Timur Wachramiejew, pełniąc funkcję sędziego pokoju w moskiewskim rejonie Taganskij, odgrywał również aktywną rolę w nakładaniu kar na międzynarodowe przedsiębiorstwa, takie jak Wikimedia i Google, za to, że nie usunęły opartych na faktach informacji na temat rosyjskiej wojny napastniczej przeciwko Ukrainie.

Timur Wachramiejew jest zatem odpowiedzialny za poważne pogwałcenia praw człowieka, za represje wobec społeczeństwa obywatelskiego i demokratycznej opozycji oraz za działania w istotny sposób podważające demokrację i praworządność w Rosji.

20.11.2025

58.

Artemy Alexeevich TELMINOV

(Артемий Алексеевич ТЕЛЬМИНОВ)

Stanowisko: śledczy w Komitecie Śledczym Federacji Rosyjskiej

Data urodzenia: 30.12.1994

Obywatelstwo: rosyjskie

Płeć: mężczyzna

Artemij Telminow pełni funkcję śledczego w Komitecie Śledczym Federacji Rosyjskiej i był zaangażowany w szereg politycznie umotywowanych postępowań karnych w sprawach osób powiązanych z Aleksiejem Nawalnym, w tym dziennikarzy Antoniny Faworskiej, Olgi Komlewy, Konstantina Gabowa i Siergieja Karelina oraz prawników: Wadima Kobziewa, Aleksieja Lipcera i Igora Sergunina. Opowiadając się za nałożeniem lub przedłużeniem ich aresztu, aktywnie przyczyniał się do wysiłków rosyjskiego reżimu na rzecz tłumienia sprzeciwu w kraju.

Wobec wszystkich wyżej wymienionych osób wszczęto śledztwa, w wyniku których zostały one oskarżone o udział w społeczności lub organizacji ekstremistycznej lub o zaangażowanie w działania takiej społeczności lub organizacji. W rzeczywistości oskarżenia dotyczyły wyłącznie zgodnych z prawem działań, które osoby te podejmowały w ramach współpracy z Aleksiejem Nawalnym i jego Fundacją Walki z Korupcją. Nadużywanie przepisów związanych z terroryzmem i ekstremizmem w celu tłumienia opozycji politycznej i pokojowych działań społeczeństwa obywatelskiego związanych z Aleksiejem Nawalnym stało się w Rosji powszechną praktyką. We wszystkich wyżej wymienionych sprawach powtarza się stały schemat politycznie umotywowanych postępowań karnych, obejmujący przedłużanie tymczasowego aresztowania, i, w niektórych przypadkach, prowadzenie postępowań sądowych przy drzwiach zamkniętych.

Artemij Telminow odegrał aktywną rolę w aranżowaniu bezpodstawnego ścigania Antoniny Faworskiej, Olgi Komlewy, Konstantina Gabowa, Sergieja Karelina, Wadima Kobziewa, Aleksieja Lipcera i Igora Sergunina, co stanowi poważne pogwałcenie praw człowieka. Jest on zatem bezpośrednio odpowiedzialny za poważne naruszenia praw człowieka oraz za represje wobec społeczeństwa obywatelskiego i demokratycznej opozycji w Rosji.

20.11.2025

59.

Boris Ashirbaevich KOZHEVNIKOV

(Борис Аширбаевич КОЖЕВНИКОВ)

Stanowisko: zastępca przewodniczącego Apelacyjnego Sądu Wojskowego Rosji

Data urodzenia: 31.8.1964

Obywatelstwo: rosyjskie

Płeć: mężczyzna

Boris Kożewnikow jest zastępcą przewodniczącego Apelacyjnego Sądu Wojskowego Rosji.

Jako zastępca przewodniczącego Apelacyjnego Sądu Wojskowego Rosji odrzucił odwołanie Aleksieja Gorinowa - byłego deputowanego samorządowego w moskiewskim rejonie Krasnosielski - od politycznie umotywowanego wyroku. W wyniku obarczonego wadami proceduralnymi procesu Aleksiej Gorinow został skazany na trzy lata pozbawienia wolności w kolonii karnej o rygorystycznym reżimie na mocy art. 205 ust. 2 rosyjskiego kodeksu karnego, który uznaje »uzasadnianie terroryzmu« za przestępstwo. Wyrok w sprawie Aleksieja Gorinowa opierał się na jego wypowiedziach sformułowanych w rozmowie ze współwięźniami, podczas której miał on stwierdzić, że Krym należy do terytorium Ukrainy, a pułk »Azow« stanowi część ukraińskiej armii. Boris Kożewnikow utrzymał w mocy wyroki skazujące na pozbawienie wolności Andrieja Bojarszinowa, Ibragima Orudzhewa, Aleksieja Nuriewa i Romana Nasrjewa, oparte na politycznie umotywowanych zarzutach w sprawach mających mieć związek z terroryzmem.

Boris Kożewnikow jest zatem odpowiedzialny za poważne pogwałcenia praw człowieka, w tym pogwałcenie prawa do wolności opinii i wypowiedzi, za represje wobec społeczeństwa obywatelskiego i demokratycznej opozycji oraz za działania, które w istotny sposób podważają praworządność w Rosji.

20.11.2025

60.

Maxim Alexandrovich PANIN

(Максим Александрович ПАНИН)

Stanowisko: sędzia Apelacyjnego Sądu Wojskowego Rosji (skład orzekający w sprawach karnych)

Data urodzenia: 22.2.1982

Obywatelstwo: rosyjskie

Płeć: mężczyzna

Maksim Panin jest sędzią Apelacyjnego Sądu Wojskowego Rosji.

Jako członek Apelacyjnego Sądu Wojskowego Rosji odrzucił odwołanie Aleksieja Gorinowa - byłego deputowanego samorządowego w moskiewskim rejonie Krasnosielski - od politycznie umotywowanego wyroku. W wyniku procesu, który był dotknięty uchybieniami proceduralnymi, Aleksiej Gorinow został skazany na trzy lata pozbawienia wolności w kolonii karnej o rygorystycznym reżimie na mocy art. 205 ust. 2 rosyjskiego kodeksu karnego, który uznaje »uzasadnianie terroryzmu« za przestępstwo. Wyrok w sprawie Aleksieja Gorinowa opierał się na jego wypowiedziach sformułowanych w rozmowie ze współwięźniami, podczas której miał on stwierdzić, że Krym jest terytorium Ukrainy, a pułk »Azow« stanowi część ukraińskiej armii.

Ponadto Maksim Panin uczestniczył w umotywowanych politycznie procesach dotyczących innych osób. Jako członek apelacyjnego składu orzekającego utrzymał w mocy wyrok skazujący w sprawie Jeleny Kotienoczkiny, która w związku z zamieszczonym przez siebie postem w mediach społecznościowych została oskarżona o »uzasadnianie terroryzmu« i skazana zaocznie na sześć lat i jedenaście miesięcy w kolonii karnej. Maksim Panin zatwierdził również przedłużenie okresu tymczasowego aresztowania w sprawie Poliny Jewtuszenko, oskarżonej o rozpowszechnianie »fałszywych informacji« na temat rosyjskiej armii i o »rehabilitowanie nazizmu«, oraz w sprawach Enwera Krosza, Rinata Aliewa i Wilena Temerjanowa - tatarów krymskich oskarżonych o uczestnictwo w islamskim ugrupowaniu, którego działalność jest w Rosji zakazana.

Maksim Panin jest zatem odpowiedzialny za poważne pogwałcenia praw człowieka, w tym pogwałcenie prawa do wolności opinii i wypowiedzi, za represje wobec społeczeństwa obywatelskiego i demokratycznej opozycji oraz za działania, które w istotny sposób podważają praworządność w Rosji.

20.11.2025

61.

Marina Viktorovna USHAKOVA

(Марина Викторовна УШАКОВА)

Stanowisko: sędzia Apelacyjnego Sądu Wojskowego Rosji (skład orzekający w sprawach karnych)

Data urodzenia: 2.5.1979

Obywatelstwo: rosyjskie

Płeć: kobieta

Marina Uszakowa jest sędzią Apelacyjnego Sądu Wojskowego Rosji.

Jako członek apelacyjnego składu orzekającego Apelacyjnego Sądu Wojskowego Rosji odrzuciła odwołanie Aleksieja Gorinowa - byłego deputowanego samorządowego w moskiewskim rejonie Krasnosielski w Moskwie - od politycznie umotywowanego wyroku. W wyniku procesu, który był dotknięty uchybieniami proceduralnymi, Aleksiej Gorinow został skazany na trzy lata pozbawienia wolności w kolonii karnej o rygorystycznym reżimie na mocy art. 205 ust. 2 rosyjskiego kodeksu karnego, który uznaje »uzasadnianie terroryzmu« za przestępstwo. Wyrok w sprawie Aleksieja Gorinowa opierał się na jego wypowiedziach sformułowanych w rozmowie ze współwięźniami, podczas której miał on stwierdzić, że Krym jest terytorium Ukrainy, a pułk »Azow« stanowi część ukraińskiej armii. Ponadto Marina Uszakowa utrzymała w mocy wyroki skazujące w sprawie Nikity Tuszkanowa, Daniila Bondarenki i Stanisława Szewczenki, opierające się na umotywowanych politycznie zarzutach dotyczących »uzasadniania terroryzmu« w opiniach zamieszczanych przez te osoby w mediach społecznościowych lub formułowanych w ich prywatnych rozmowach dotyczących wysadzenia mostu krymskiego.

Marina Uszakowa jest zatem odpowiedzialna za poważne pogwałcenia praw człowieka, w tym pogwałcenie prawa do wolności opinii i wypowiedzi, za represje wobec społeczeństwa obywatelskiego i demokratycznej opozycji oraz za działania, które w istotny sposób podważają praworządność w Rosji.

20.11.2025

62.

Svetlana Sergeevna RYGALOVA

(Светлана Сергеевна РЫГАЛОВА)

Stanowisko: prokurator Wydziału Karnego Prokuratury dla Obwodu Włodzimierskiego, młodszy doradca ds. sądownictwa

Obywatelstwo: rosyjskie

Płeć: kobieta

Swietłana Rygałowa jako prokurator w Prokuraturze dla Obwodu Włodzimierskiego, uczestniczyła w umotywowanym politycznie oskarżeniu Aleksieja Gorinowa, byłego deputowanego samorządowego w moskiewskim rejonie Krasnosielski, w związku z wyrażanymi przez niego opiniami na temat rosyjskiej wojny napastniczej przeciwko Ukrainie.

Zatwierdziła akt oskarżenia w sprawie karnej i popierała ten akt przed sądem w sprawie przeciwko Aleksiejowi Gorinowowi na podstawie art. 205 ust. 2 rosyjskiego kodeksu karnego - uznającego »uzasadnianie terroryzmu« za przestępstwo - żądając skazania go na trzy i pół roku pozbawienia wolności. Akt oskarżenia opierał się na wypowiedziach Aleksieja Gorinowa sformułowanych w rozmowie ze współwięźniami, podczas której miał on stwierdzić, że Krym jest terytorium Ukrainy, a pułk »Azow« stanowi część ukraińskiej armii. Na podstawie sporządzonego przez nią aktu oskarżenia Aleksiej Gorinow został skazany na trzy lata pozbawienia wolności.

Swietłana Rygałowa jest zatem odpowiedzialna za poważne pogwałcenia praw człowieka, w tym naruszenia prawa do wolności opinii i wypowiedzi, za represje wobec społeczeństwa obywatelskiego i opozycji demokratycznej oraz za działania, które w istotny sposób podważają praworządność w Rosji.

20.11.2025”