(1)

28 października 2025 r. do Komisji wpłynął wniosek o rejestrację europejskiej inicjatywy obywatelskiej „Wezwanie do całkowitego zawieszenia układu o stowarzyszeniu między UE a Izraelem w związku z łamaniem przez Izrael praw człowieka”.

(2)

Jest on kontynuacją wcześniejszego wniosku o rejestrację europejskiej inicjatywy obywatelskiej „Zawieszenie umów handlowych w przypadku naruszenia praw człowieka i prawa międzynarodowego”, który wpłynął do Komisji 30 lipca 2025 r.

(3)

Pismem z dnia 28 sierpnia 2025 r. (C(2025) 5818 final), na podstawie art. 6 ust. 4 rozporządzenia (UE) 2019/788, Komisja poinformowała grupę organizatorów, że w odniesieniu do wniosku o rejestrację złożonego dnia 30 lipca 2025 r. wymogi dotyczące rejestracji określone w art. 6 ust. 3 akapit pierwszy lit. a), d) i e) tego rozporządzenia są spełnione oraz że jego art. 6 ust. 3 akapit pierwszy lit. b) nie ma zastosowania. Komisja wyjaśniła jednak również, że inicjatywa nie spełnia wymogu określonego w art. 6 ust. 3 akapit pierwszy lit. c) rozporządzenia (UE) 2019/788. W szczególności Komisja wyjaśniła, że chociaż może zaproponować jeden horyzontalny akt prawny przewidujący możliwość zawieszenia pewnej kategorii istniejących umów, Unia zgodnie z art. 218 ust. 6 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, przez analogię, może rozwiązać umowę wyłącznie na podstawie decyzji Rady odnoszącej się do każdej konkretnej umowy.

(4)

W związku z tym Komisja poinformowała organizatorów zgodnie z art. 6 ust. 4 akapit pierwszy rozporządzenia (UE) 2019/788, że mogą oni albo dokonać zmiany inicjatywy w celu uwzględnienia oceny Komisji, albo utrzymać pierwotną inicjatywę, albo ją wycofać, zgodnie z art. 6 ust. 4 akapit drugi rozporządzenia (UE) 2019/788.

(5)

28 października 2025 r. grupa organizatorów przedłożyła zmienioną inicjatywę.

(6)

Według organizatorów celem zmienionej inicjatywy jest wezwanie Komisji do przedstawienia Radzie wniosku w sprawie całkowitego zawieszenia układu o stowarzyszeniu między UE a Izraelem. W załączniku do zmienionej inicjatywy przedstawiono dalsze szczegóły dotyczące kontekstu, przedmiotu i celów inicjatywy.

(7)

Komisja uważa, że mogłaby przyjąć wniosek dotyczący decyzji Rady w sprawie zawieszenia stosowania układu o stowarzyszeniu między UE a Izraelem zgodnie z art. 218 ust. 9 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej.

(8)

Z tego względu Komisja uważa, że żadna z części inicjatywy nie wykracza w sposób oczywisty poza kompetencje Komisji do przedłożenia wniosku dotyczącego aktu prawnego Unii w celu wprowadzenia w życie Traktatów.

(9)

Konkluzja ta nie ma wpływu na ocenę, czy w tym przypadku spełnione są konkretne warunki merytoryczne wymagane do podjęcia działań przez Komisję, w tym zgodność z zasadami proporcjonalności i pomocniczości oraz z prawami podstawowymi.

(10)

Grupa organizatorów przedstawiła odpowiednie dowody na to, że inicjatywa spełnia wymogi określone w art. 5 ust. 1 i 2 rozporządzenia (UE) 2019/788, i wskazała osoby wyznaczone do kontaktów zgodnie z art. 5 ust. 3 akapit pierwszy tego rozporządzenia.

(11)

Inicjatywa nie jest oczywistym nadużyciem i nie jest w sposób wyraźny niepoważna lub dokuczliwa, nie jest też w sposób oczywisty sprzeczna z wartościami Unii określonymi w art. 2 Traktatu o Unii Europejskiej ani z prawami zapisanymi w Karcie praw podstawowych Unii Europejskiej.

(12)

Należy zatem zarejestrować proponowaną inicjatywę „Wezwanie do całkowitego zawieszenia układu o stowarzyszeniu między UE a Izraelem w związku z łamaniem przez Izrael praw człowieka”.

(13)

Konkluzja, że warunki rejestracji określone w art. 6 ust. 3 rozporządzenia (UE) 2019/788 są spełnione, nie oznacza, że Komisja w jakikolwiek sposób potwierdza poprawność treści inicjatywy pod względem merytorycznym, za co wyłączną odpowiedzialność ponosi grupa organizatorów inicjatywy. Treść inicjatywy wyraża jedynie poglądy grupy organizatorów i w żaden sposób nie może być rozumiana jako odzwierciedlenie poglądów Komisji,