UNIA EUROPEJSKA,

oraz

KSIĘSTWO LIECHTENSTEINU, zwane dalej „Liechtensteinem”,

oboje zwani dalej indywidualnie „Umawiającą się Stroną”, a łącznie „Umawiającymi się Stronami”,

MAJĄC NA UWADZE, że Umawiające się Strony utrzymują od dawna bliskie stosunki w odniesieniu do wzajemnej pomocy w kwestiach podatkowych, które początkowo polegały na stosowaniu środków równoważnych środkom ustanowionym w dyrektywie Rady 2003/48/WE (1), a następnie przybrały formę Umowy między Unią Europejską a Księstwem Liechtensteinu w sprawie automatycznej wymiany informacji finansowych w celu poprawy wypełniania międzynarodowych obowiązków podatkowych (2) (zwaną dalej „Umową”), zmienionej Protokołem zmieniającym do Umowy między Wspólnotą Europejską a Księstwem Liechtensteinu ustanawiającej środki równoważne środkom ustanowionym w dyrektywie Rady 2003/48/WE w sprawie opodatkowania dochodów z oszczędności w formie wypłacanych odsetek (3), w oparciu o wzajemną automatyczną wymianę informacji poprzez wdrożenie standardu w zakresie automatycznej wymiany informacji finansowych opracowanego przez Organizację Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD) (zwanego dalej „globalnym standardem”),

MAJĄC NA UWADZE, że w następstwie pierwszego kompleksowego przeglądu globalnego standardu przeprowadzonego przez OECD Komitet do Spraw Fiskalnych OECD zatwierdził w sierpniu 2022 r. zmiany globalnego standardu, a w dniu 8 czerwca 2023 r. Rada OECD przyjęła je w drodze zmienionego zalecenia w sprawie międzynarodowych standardów automatycznej wymiany informacji w sprawach podatkowych (zwanego dalej „aktualizacją globalnego standardu”),

MAJĄC NA UWADZE, że w ramach kompleksowego przeglądu OECD stwierdzono rosnącą złożoność instrumentów finansowych oraz pojawianie się i wykorzystywanie nowych rodzajów aktywów cyfrowych, a także uznano konieczność dostosowania globalnego standardu w celu zapewnienia kompleksowego i skutecznego przestrzegania przepisów podatkowych,

MAJĄC NA UWADZE, że aktualizacja globalnego standardu rozszerzyła zakres sprawozdawczości o nowe cyfrowe produkty finansowe, takie jak specyficzne produkty z zakresu pieniądza elektronicznego i cyfrowe waluty banku centralnego, które zapewniają wiarygodne alternatywy dla tradycyjnych rachunków finansowych podlegających już sprawozdawczości w ramach globalnego standardu,

MAJĄC NA UWADZE, że nowe ramy sprawozdawczości OECD w zakresie kryptoaktywów (CARF), które wprowadzono równolegle z aktualizacją globalnego standardu, służą jako mechanizm uzupełniający na poziomie globalnym i zostały specjalnie opracowane, aby sprostać szybkiemu rozwojowi i wzrostowi rynku kryptoaktywów,

MAJĄC NA UWADZE, że uznano za konieczne zapewnienie skutecznej interakcji między tym dwojgiem ram, w szczególności w celu ograniczenia przypadków powielania sprawozdawczości, poprzez: (i) wyłączenie z zakresu CARF specyficznych produktów z zakresu pieniądza elektronicznego i cyfrowych walut banku centralnego, gdyż wchodzą one w zakres zaktualizowanego globalnego standardu; (ii) uznawanie kryptoaktywów objętych zakresem zaktualizowanego globalnego standardu za aktywa finansowe do celów raportowania rachunków powierniczych, udziałów kapitałowych lub dłużnych w jednostkach inwestycyjnych (z wyjątkiem przypadków świadczenia usług polegających na realizacji transakcji wymiany na rzecz lub w imieniu klientów, które są objęte CARF), inwestycji pośrednich w kryptoaktywa za pośrednictwem innych tradycyjnych produktów finansowych lub tradycyjnych produktów finansowych emitowanych w formie krypto; oraz (iii) wprowadzenie opcjonalnego przepisu, zgodnie z którym raportujące instytucje finansowe wyłączają sprawozdawczość dotyczącą przychodów brutto w odniesieniu do aktywów, które są klasyfikowane jako kryptoaktywa na podstawie obojga ram, w przypadku gdy takie informacje są zgłaszane w ramach CARF, przy jednoczesnym dalszym raportowaniu, zgodnie z globalnym standardem, wszystkich innych informacji, takich jak saldo na rachunku,

MAJĄC NA UWADZE, że CARF został wdrożony w Unii Europejskiej dyrektywą Rady (UE) 2023/2226 (4), którą zmieniono dyrektywę Rady 2011/16/UE (5), a przepisy te mają zastosowanie od dnia 1 stycznia 2026 r., oraz że Liechtenstein zobowiązał się do wdrożenia CARF do swojego prawodawstwa krajowego i stosowania tych przepisów począwszy od tej samej daty,

MAJĄC NA UWADZE, że w celu ograniczenia przypadków powielania sprawozdawczości Umawiające się Strony powinny stosować rozgraniczenie między Umową, CARF i dyrektywą (UE) 2023/2226 w sposób spójny z rozgraniczeniem między zaktualizowanym globalnym standardem a CARF,

MAJĄC NA UWADZE, że w wyniku aktualizacji globalnego standardu wprowadzono bardziej szczegółowe obowiązki sprawozdawcze oraz wzmocnione procedury należytej staranności, aby poprawić wiarygodność i wykorzystanie wymienianych informacji,

MAJĄC NA UWADZE, że w wyniku aktualizacji globalnego standardu dodano nową kategorię „rachunek wyłączony” dla kont wkładów kapitałowych oraz próg de minimis na potrzeby raportowania rachunków depozytowych, na których deponowane są produkty z zakresu pieniądza elektronicznego,

MAJĄC NA UWADZE, że w komentarzach do aktualizacji globalnego standardu przewidziano nową fakultatywną kategorię „nieraportujących instytucji finansowych” dla podmiotów inwestujących, które są rzeczywistymi organizacjami nienastawionymi na zysk (zwanych dalej „kwalifikowanymi podmiotami nienastawionymi na zysk”), oraz określono, że aby zapobiegać ryzyku potencjalnego obchodzenia obowiązku sprawozdawczego, stosowanie tej opcji powinno w odniesieniu do każdego podmiotu podlegać odpowiednim procedurom weryfikacji przez administrację podatkową jurysdykcji, w której podmiot ten z innego tytułu podlega obowiązkowi sprawozdawczemu jako podmiot inwestujący,

MAJĄC NA UWADZE, że Liechtenstein skorzysta z możliwości włączenia nowej kategorii „kwalifikowany podmiot nienastawiony na zysk” oraz ustanowi mechanizmy prawne i administracyjne w celu zapewnienia, aby każdy podmiot ubiegający się o status „kwalifikowanego podmiotu nienastawionego na zysk” został potwierdzony jako spełniający odpowiednie warunki, zanim będzie traktowany w Liechtensteinie jako nieraportująca instytucja finansowa, oraz mając na uwadze, że państwa członkowskie, zgodnie z dyrektywą (UE) 2023/2226, nie skorzystają z tej możliwości,

MAJĄC NA UWADZE, że komentarze do opracowanego przez OECD modelu umowy między właściwymi organami i do wspólnego standardu do wymiany informacji, zmienionego w drodze aktualizacji globalnego standardu, powinny być wykorzystywane jako źródła przykładów lub interpretacji w celu zapewnienia spójności stosowania,

MAJĄC NA UWADZE, że Unia Europejska, jej państwa członkowskie i Liechtenstein są Umawiającymi się Stronami Porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym (zwanego dalej „Porozumieniem EOG”),

MAJĄC NA UWADZE, że w konkluzjach w sprawie jednolitego rozszerzonego rynku wewnętrznego i stosunków UE z krajami Europy Zachodniej spoza UE, przyjętych przez Radę Unii Europejskiej w czerwcu 2024 r., doceniono konstruktywną, przejrzystą i otwartą współpracę z Liechtensteinem oraz uznano wysokie i wiarygodne wskaźniki transpozycji osiągane przez Liechtenstein w ramach EOG, a także wprowadzone przez ten kraj ramy prawne dotyczące przejrzystości i wymiany informacji do celów podatkowych,

MAJĄC NA UWADZE, że Liechtenstein i państwa członkowskie Unii Europejskiej są od dawna wiarygodnymi partnerami w dziedzinie współpracy podatkowej, w tym wymiany informacji do celów podatkowych, oraz globalnych zasad minimalnego opodatkowania. Liechtenstein przewiduje środki odpowiadające środkom określonym w prawodawstwie Unii Europejskiej, w szczególności w zakresie automatycznej wymiany informacji finansowych,

MAJĄC NA UWADZE, że celem dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/849 (6) jest zapobieganie niewłaściwemu wykorzystywaniu jednolitego rynku do prania pieniędzy i finansowania terroryzmu oraz że dyrektywa ta jest, w stosownych przypadkach, dostosowywana do międzynarodowych standardów w zakresie przeciwdziałania praniu pieniędzy i finansowania terroryzmu oraz proliferacji, przyjętych przez Grupę Specjalną ds. Przeciwdziałania Praniu Pieniędzy (FATF) w lutym 2012 r. (zwanych dalej „zmienionymi rekomendacjami FATF”), oraz do późniejszych zmian tych standardów,

MAJĄC NA UWADZE, że Liechtenstein, na podstawie swojego członkostwa w EOG, wdrożył dyrektywę (UE) 2015/849 ustawą o należytej staranności zawodowej w celu zapobiegania praniu pieniędzy, przestępczości zorganizowanej i finansowaniu terroryzmu z dnia 11 grudnia 2008 r.  (7) oraz rozporządzeniem w sprawie należytej staranności zawodowej w celu zapobiegania praniu pieniędzy, przestępczości zorganizowanej i finansowaniu terroryzmu z dnia 17 lutego 2009 r.  (8),

MAJĄC NA UWADZE, że z dniem 10 lipca 2027 r. dyrektywa (UE) 2015/849 zostanie zastąpiona dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2024/1640 (9) oraz rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2024/1624 (10),

MAJĄC NA UWADZE, że dyrektywa (UE) 2024/1640 i rozporządzenie (UE) 2024/1624 ustanawiają podstawy solidnych i zharmonizowanych ram zapewniających spójne i kompleksowe podejście w celu skuteczniejszej walki z praniem pieniędzy, związanych z nim przestępstw źródłowych oraz finansowaniem terroryzmu w Unii Europejskiej,

MAJĄC NA UWADZE, że dyrektywa (UE) 2024/1640 i rozporządzenie (UE) 2024/1624 będą wdrażane i stosowane w Liechtensteinie zgodnie z procedurami przewidzianymi w Porozumieniu EOG,

MAJĄC NA UWADZE, że rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 (11) ustanowiono szczegółowe przepisy o ochronie danych, które mają również zastosowanie do wymiany informacji objętej niniejszym protokołem zmieniającym,

MAJĄC NA UWADZE, że Liechtenstein, na podstawie swojego członkostwa w EOG, wdrożył rozporządzenie (UE) 2016/679 ustawą o ochronie danych z dnia 4 października 2018 r.,

MAJĄC NA UWADZE, że państwa członkowskie i Liechtenstein dysponują: (i) odpowiednimi zabezpieczeniami, które zapewniają utrzymanie poufności informacji otrzymywanych na podstawie Umowy oraz ich wykorzystywanie wyłącznie do celów związanych z wymiarem podatku, jego poborem lub odzyskiwaniem wierzytelności podatkowych, egzekwowaniem przepisów lub ściganiem, lub rozpatrywaniem odwołań w zakresie podatków lub nadzorem nad tymi działaniami, a także do wszelkich innych zatwierdzonych celów, oraz ich wykorzystywanie wyłącznie przez osoby i organy zajmujące się tymi działaniami; oraz (ii) infrastrukturą umożliwiającą skuteczną współpracę w zakresie wymiany informacji (w tym sprawdzonymi procedurami zapewniającymi terminową, prawidłową, bezpieczną i poufną wymianę informacji, skuteczną i bezzakłóceniową komunikację oraz zdolnościami do szybkiego rozwiązywania problemów i reagowania na zgłaszane zastrzeżenia dotyczące wymiany informacji lub wniosków o taką wymianę oraz do stosowania postanowień art. 4 Umowy),

MAJĄC NA UWADZE, że raportujące instytucje finansowe, właściwe organy przesyłające i właściwe organy otrzymujące, jako administratorzy danych, powinny zatrzymywać informacje przetwarzane zgodnie z Umową przez okres nie dłuższy, niż jest to konieczne do osiągnięcia jej celów, oraz mając na uwadze, że ze względu na różnice w prawodawstwie państw członkowskich i Liechtensteinu maksymalny okres zatrzymywania powinien zostać ustalony poprzez odniesienie do okresu przedawnienia przewidzianego w krajowych przepisach podatkowych każdego administratora danych,

MAJĄC NA UWADZE, że przetwarzanie informacji na podstawie Umowy jest niezbędne i proporcjonalne do tego, aby umożliwić administracjom podatkowym państw członkowskich i Liechtensteinu prawidłowe i jednoznaczne identyfikowanie odnośnych podatników, stosowanie i egzekwowanie ich przepisów podatkowych w sytuacjach transgranicznych, w celu oceny prawdopodobieństwa uchylania się od opodatkowania, a także uniknięcia zbędnych dalszych dochodzeń,

UZGADNIAJĄ, CO NASTĘPUJE:

WSPÓLNA DEKLARACJA UMAWIAJĄCYCH SIĘ STRON W SPRAWIE ART. 5 UMOWY

Umawiające się Strony zgadzają się, że art. 5 Umowy jest dostosowany do najnowszego standardu OECD dotyczącego przejrzystości i wymiany informacji podatkowych zapisanego w art. 26 modelowej konwencji podatkowej OECD. W związku z tym Umawiające się Strony postanawiają, że - w kwestii stosowania art. 5 Umowy - źródłem interpretacji powinien być komentarz do art. 26 Modelowej konwencji OECD w sprawie podatku od dochodu i majątku w wersji obowiązującej w chwili podpisania protokołu zmieniającego.

W przypadku gdy OECD przyjmie w późniejszych latach nowe wersje komentarza do art. 26 Modelowej konwencji OECD w sprawie podatku od dochodu i majątku każde państwo członkowskie lub Liechtenstein - działając jako jurysdykcja, do której zwrócono się o informacje - może stosować te nowe wersje jako źródło interpretacji zastępujące wcześniejsze wersje. Państwa członkowskie Liechtenstein, a Liechtenstein powiadamia Komisję Europejską o stosowaniu zdania poprzedniego. Komisja Europejska może koordynować przekazywanie wiadomości kierowanych przez państwa członkowskie do Liechtensteinu oraz przekazuje wiadomości Liechtensteinu do wszystkich państw członkowskich. Stosowanie staje się skuteczne od daty powiadomienia.

WSPÓLNA DEKLARACJA UMAWIAJĄCYCH SIĘ STRON W SPRAWIE WEJŚCIA W ŻYCIE I SKUTECZNOŚCI PROTOKOŁU ZMIENIAJĄCEGO

Umawiające się Strony oświadczają, że oczekują terminowego spełnienia wymogw konstytucyjnych Liechtensteinu i wymogów prawa Unii Europejskiej dotyczących przystępowania do umów międzynarodowych, aby umożliwić wejście w życie i skuteczność protokołu zmieniającego w pierwszym dniu stycznia 2026 r. Strony podejmą wszelkie dostępne im środki, aby osiągnąć ten cel.