(1)

Z chwilą wprowadzenia euro Unia ma wyłączne kompetencje dotyczące prawa walutowego.

(2)

Rada ma określić ustalenia dotyczące zmiany w mowach dotyczących kwestii reżimu pieniężnego lub kursowego.

(3)

Układ monetarny między Unią Europejską a Księstwem Andory (2) oraz układ monetarny między Unią Europejską a Republiką San Marino (3) (zwane dalej „układami monetarnymi”) zostały podpisane, odpowiednio, w dniach 30 czerwca 2011 r. i 27 marca 2012 r.

(4)

W następstwie zakończenia negocjacji w grudniu 2023 r. Unia ma podpisać układ ustanawiający stowarzyszenie między Unią Europejską a – odpowiednio – Księstwem Andory i Republiką San Marino (zwany dalej „układem o stowarzyszeniu”). Na mocy układu o stowarzyszeniu i dołączonego do niego protokołu ramowego 3 w sprawie usług finansowych Andora i San Marino będą stopniowo przystępować do jednolitego rynku usług finansowych. Andora i San Marino powinny zatem transponować dorobek prawny i nowe przepisy Unii w sprawie zwalczania prania pieniędzy i finansowania terroryzmu oraz w sprawie usług finansowych.

(5)

Układy monetarne i układ o stowarzyszeniu przewidują wdrożenie przez Andorę i San Marino aktów prawnych Unii. Te akty prawne Unii wymieniono w załącznikach do układów monetarnych i do układu o stowarzyszeniu.

(6)

Akty prawne Unii dotyczące zwalczania prania pieniędzy lub finansowania terroryzmu, które mają zostać wdrożone na podstawie układów monetarnych i układu o stowarzyszeniu, są identyczne. Natomiast akty prawne Unii dotyczące usług finansowych pokrywają się jedynie częściowo. Akty prawne Unii mające zastosowanie na mocy układów monetarnych dotyczą głównie prawa bankowego i finansowego związanego z nadzorem nad instytucjami finansowymi, które są istotne dla euro, podczas gdy wszystkie akty prawne Unii dotyczące usług finansowych wchodzą w zakres stosowania układu o stowarzyszeniu.

(7)

Układy monetarne i układ o stowarzyszeniu są od siebie niezależne oraz mają różne cele i różne podstawy prawne. Podstawę prawną układów monetarnych stanowi art. 219 ust. 3 Traktatu o Funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE), zgodnie z którym Rada – reprezentująca tylko te państwa członkowskie, które przyjęły euro jako swoją walutę krajową – stanowi zgodnie z domyślną zasadą większości kwalifikowanej na zalecenie Komisji i po konsultacji z Europejskim Bankiem Centralnym. Podstawą prawną układu o stowarzyszeniu jest art. 218 TFUE, zgodnie z którym Rada – reprezentująca wszystkie państwa członkowskie – może przyjąć, po uzyskaniu zgody Parlamentu Europejskiego, decyzję w sprawie zawarcia układu o stowarzyszeniu. W związku z tym układy monetarne są niezależne od układu o stowarzyszeniu i nie mogą zostać włączone do układu o stowarzyszeniu.

(8)

Należy ustanowić mechanizm mający na celu rozwiązanie problemu częściowego pokrywania się identycznych obowiązków w ramach układów monetarnych i układu o stowarzyszeniu oraz zapewnienie płynnej interakcji między nimi. Realnym i prostym rozwiązaniem jest zmiana układów monetarnych.

(9)

Do układów monetarnych należy dodać klauzule przewidujące włączenie do układu o stowarzyszeniu wszystkich nowych aktów prawnych Unii dotyczących zwalczania prania pieniędzy i finansowania terroryzmu oraz wszystkich nowych aktów prawnych Unii dotyczących bankowości i finansów, które są istotne dla euro, gdy te akty prawne Unii zaczną obowiązywać na mocy układu o stowarzyszeniu. Ocena wdrożenia tych aktów prawnych Unii, zarówno tych przyjętych w przeszłości, jak i tych, które mają zostać przyjęte w przyszłości, po tym jak stały się one częścią układu o stowarzyszeniu, powinna być przeprowadzana w ramach układu o stowarzyszeniu i może mieć znaczenie dla stosowania układów monetarnych.

(10)

Wdrożenie aktów prawnych Unii dotyczących prawa walutowego powinno nadal podlegać wyłącznie układom monetarnym.

(11)

W układach monetarnych należy dodać klauzule zapewniające niezależność układów monetarnych i układu o stowarzyszeniu.

(12)

Akty prawne Unii dotyczące bankowości i finansów istotne dla euro oraz akty prawne Unii dotyczące zwalczania prania pieniędzy i finansowania terroryzmu, które stały się częścią układu o stowarzyszeniu, powinny zostać automatycznie włączone do układów monetarnych, jeżeli układ o stowarzyszeniu zostanie częściowo lub całkowicie zawieszony lub jeżeli zostanie wypowiedziany,