Sądy wymagają przedłożenia pełnomocnictwa w postępowaniu sądowym

Sądy administracyjne interpretują przepisy ustawy o postępowaniu przed sądami administracyjnymi w taki sposób, że dopiero przedłożenie pełnomocnictwa w postępowaniu sądowym obliguje sąd do dokonywania doręczeń pełnomocnikowi, nawet jeśli ten reprezentował stronę na etapie postępowania administracyjnego, a udzielone mu pełnomocnictwo obejmowało umocowanie do reprezentowania klienta również przed sądami wszelkich instancji.

Przykład z praktyki

Typowa sprawa: klient jest reprezentowany w postępowaniu administracyjnym przed organami administracji publicznej przez pełnomocnika. Pełnomocnictwo obejmuje umocowanie do reprezentowania klienta zarówno przed organami administracji publicznej (w postępowaniu administracyjnym) jak i przed sądami wszelkich instancji (także w postępowaniu sądowo administracyjnym). Decyzja organu I i II instancji jest zgodnie z art. 40 § 2 kodeksu postępowania administracyjnego doręczana pełnomocnikowi ustanowionemu w sprawie. Następnie jednak na decyzję organu II instancji zostaje wniesiona skarga przez inną stronę postępowania. Organ II instancji przekazuje skargę wraz z przygotowaną przez siebie odpowiedzą na skargę do wojewódzkiego sądu administracyjnego. Nie informuje o tym fakcie pozostałych stron czy ich pełnomocników. Sąd z kolei przesyła odpis skargi, często wraz z zawiadomieniem o wyznaczeniu terminu rozprawy bezpośrednio pozostałym stronom, a nie pełnomocnikom stron. Czy takie działanie organów i sądów administracyjnych należy uznać za prawidłowe?