Artykuł aktualny

na dzień 05.12.2025

od 30 maja 2021 r. kierownik ośrodka pomocy społecznej albo dyrektor centrum usług społecznych, o którym mowa w ustawie z dnia 19 lipca 2019 r. o realizowaniu usług społecznych przez centrum usług społecznych, ustala w drodze umowy z małżonkiem, zstępnymi przed wstępnymi mieszkańca domu wysokość wnoszonej przez nich opłaty za pobyt tego mieszkańca w domu pomocy społecznej, biorąc pod uwagę wysokość dochodów i możliwości. Zmiana wysokości opłaty ustalonej w drodze umowy, o której mowa w ust. 2, lub w drodze decyzji, o której mowa w art. 61 ust. 2d i 2e, z mocy prawa lub z powodów, o których mowa w art. 64, art. 64a albo art. 64b, nie może powodować zwiększenia kwoty opłaty ustalonej od innych osób, o których mowa w art. 61 ust. 1 pkt 2 i ust. 2a. art. 112 ust 4 uchylony.

Jednostki organizacyjne pomocy społecznej

Ustawa o pomocy społecznej przewiduje, że zadania gminy z zakresu pomocy społecznej będą wykonywały wyspecjalizowane w tym zakresie jednostki organizacyjne, tj. ośrodki pomocy społecznej (art. 110 ust. 1 ustawy o pomocy społecznej).

W powiatach zadania pomocy społecznej wykonują powiatowe centra pomocy rodzinie (art. 112 ust. 1 ustawy o pomocy społecznej). Zadania tych jednostek organizacyjnych w miastach na prawach powiatu realizują miejskie ośrodki pomocy społecznej, które mogą być nazwane „miejskimi ośrodkami pomocy rodzinie”.

Ustawa o pomocy społecznej przewiduje, że zadania gminy z zakresu pomocy społecznej będą wykonywały wyspecjalizowane w tym zakresie jednostki organizacyjne, tj. ośrodki pomocy społecznej (art. 110 ust. 1 ustawy o pomocy społecznej). Ośrodek pomocy społecznej, wykonując zadania własne gminy w zakresie pomocy społecznej, kieruje się ustaleniami wójta (burmistrza, prezydenta miasta). Natomiast gmina, realizując zadania zlecone z zakresu administracji rządowej, kieruje się ustaleniami przekazanymi przez wojewodę.