Właściwość miejscowa w postępowaniu z zakresu pomocy społecznej

Zgodnie z art. 101 ustawy o pomocy społecznej właściwość miejscową gminy ustala się według miejsca zamieszkania osoby ubiegającej się o świadczenie. Przy czym ustawa o pomocy społecznej samodzielnie nie definiuje pojęcia „miejsca zamieszkania”. W celu ustalenia znaczenia tego sformułowania należy więc sięgnąć do ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny, gdzie zgodnie z art. 25 miejscem zamieszkania osoby fizycznej jest miejscowość, w której osoba ta przebywa z zamiarem stałego pobytu.

Zgodnie z art. 101 ustawy o pomocy społecznej właściwość miejscową gminy ustala się według miejsca zamieszkania osoby ubiegającej się o świadczenie. Przy czym ustawa o pomocy społecznej samodzielnie nie definiuje pojęcia „miejsca zamieszkania”. W celu ustalenia znaczenia tego sformułowania należy więc sięgnąć do ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny, gdzie zgodnie z art. 25 miejscem zamieszkania osoby fizycznej jest miejscowość, w której osoba ta przebywa z zamiarem stałego pobytu. Warto podkreślić, że miejsce zamieszkania nie musi być tożsame z miejscem chwilowego czy tymczasowego pobytu ani z adresem wynikającym z obowiązku meldunkowego.