Ewidencja gruntów i budynków w wymiarze podatku od nieruchomości

Zapisy ewidencji gruntów i budynków mają decydujące znaczenie w zakresie wymiaru podatku od nieruchomości. Odstępstwa od tej zasady dotyczą jedynie dwóch sytuacji: kiedy dane tam zawarte byłyby sprzeczne z informacjami zamieszczonymi w innych rejestrach publicznych mających pierwszeństwo przed tą ewidencją, a także wówczas, gdy wykorzystanie jedynie danych z ewidencji wiązałoby się z pominięciem przepisów prawa zawartych w ustawie podatkowej.

Zasada związania organów podatkowych danymi zawartymi w ewidencji gruntów i budynków została określona w art. 21 ust. 1 ustawy z 17 maja 1989 r. - Prawo geodezyjne i kartograficzne (dalej: u.p.g.k.). Zgodnie z tą regulacją zapisy ewidencji stanowią podstawę wymiaru podatków. Organy w pierwszej kolejności zobligowane są uwzględniać dane w niej zapisane w ramach podejmowanych czynności, w tym podatkowych. Dodatkowo mają obowiązek współdziałać w zakresie tworzenia i finansowania dostępu i przepływu danych pomiędzy rejestrami i innymi ewidencjami prowadzonymi przez te organy.