Dane z ewidencji gruntów i budynków jako podstawa wymiaru podatku od nieruchomości

Dane z ewidencji gruntów stanowią podstawę wymiaru podatku od nieruchomości. W wyjątkowych sytuacjach orzecznictwo sądów administracyjnych sugeruje, że organy podatkowe mogą badać i uwzględniać rzeczywisty stan nieruchomości (np. metraż, czy sposób wykorzystania), jeżeli mają wiedzę, że jest inny od uwidocznionego w ewidencji. NSA dość konsekwentnie jednak stoi na stanowisku, że organy podatkowe są związane danymi widniejącymi w ewidencji gruntów i budynków. I dopóki zawarte w ewidencji zapisy nie ulegną zmianie, to organ podatkowy nie ma podstaw do przyjęcia innych danych na potrzeby wymiaru podatku od nieruchomości.

Dane stanowiące podstawę wymiaru podatku od nieruchomości

Ewidencja gruntów i budynków

Na podstawie art. 21 ust. 1 ustawy z 17 maja 1989 r. Prawo geodezyjne i kartograficzne (dalej: Pgk), podstawę wymiaru m.in. podatków i świadczeń (także podatku od nieruchomości) stanowią dane zawarte w ewidencji gruntów i budynków.

Warto wspomnieć, że w myśl art. 20. ust. 1 Pgk ewidencja gruntów i budynków obejmuje informacje dotyczące:

1. gruntów - ich położenia, granic, powierzchni, rodzajów użytków gruntowych oraz ich klas bonitacyjnych, oznaczenia ksiąg wieczystych lub zbiorów dokumentów, jeżeli zostały założone dla nieruchomości, w skład której wchodzą grunty;
2. budynków - ich położenia, przeznaczenia, funkcji użytkowych i ogólnych danych technicznych;
3. lokali - ich położenia, funkcji użytkowych oraz powierzchni użytkowej.

Ponadto w ewidencji gruntów i budynków wykazuje się także (art. 20. ust. 2 Pgk):

1) właścicieli nieruchomości, a w przypadku:

a) nieruchomości Skarbu Państwa lub jednostek samorządu terytorialnego - oprócz właścicieli inne podmioty, w których władaniu lub gospodarowaniu, w rozumieniu przepisów o gospodarowaniu nieruchomościami Skarbu Państwa, znajdują się te nieruchomości,

b) gruntów, dla których ze względu na brak księgi wieczystej, zbioru dokumentów albo innych dokumentów nie można ustalić ich właścicieli - osoby lub inne podmioty, które władają tymi gruntami na zasadach samoistnego posiadania;

2) miejsce pobytu stałego lub adres siedziby podmiotów, o których mowa w pkt 1.