Właściwość miejscowa gminy w sprawie pomocy społecznej

Rozstrzygnięcie kwestii właściwości miejscowej organu zobowiązanego do udzielenia świadczenia w zakresie pomocy społecznej polega na prawidłowym ustaleniu zarówno miejsca zamieszkania, jak i miejsca zameldowania w odpowiednim kontekście sytuacyjnym. Tu szczególnie ważna jest instytucja zamiaru stałego pobytu.

Wątpliwości interpretacyjne budzi regulacja zawarta w przepisie art. 101 ustawy z 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (dalej: u.p.s.). Stan niepewności powoduje specyfika zestawienia zastosowanych przez ustawodawcę pojęć odnoszących się do miejsca. I tak w art. 101 ust. 1 u.p.s. ustawodawca posłużył się pojęciem miejsca zamieszkania w rozumieniu prawa cywilnego. Dalej w art. 101 ust. 2 u.p.s. - w kontekście osoby bezdomnej zdefiniowanej odpowiednio w art. 6 pkt 8 u.p.s. - zastosował pojęcie miejsca zameldowania w znaczeniu administracyjnoprawnym, tj. w rozumieniu przepisów o ewidencji ludności i dowodach.