Decyzja wójta o wykorzystaniu samochodu na potrzeby wojska

Na urzędy, instytucje państwowe, przedsiębiorców oraz inne jednostki organizacyjne, a także na osoby fizyczne może zostać nałożony obowiązek świadczeń rzeczowych polegających na oddaniu do używania posiadanych nieruchomości i rzeczy ruchomych na cele przygotowania obrony państwa. Obowiązek taki nakładany jest decyzją. Jej wzór stanowi załącznik do rozporządzenia w sprawie świadczeń rzeczowych na rzecz obrony w czasie pokoju.

Podstawą prawną nałożenia omawianego obowiązku jest art. 208 ustawy z 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (dalej: u.p.o.o.). Z kolei na podstawie art. 210 u.p.o.o. wójt lub burmistrz (prezydent miasta) wydaje decyzję administracyjną o przeznaczeniu nieruchomości lub rzeczy ruchomej na cele świadczeń rzeczowych - w tym planowanych do wykonania w razie ogłoszenia mobilizacji i w czasie wojny.

Oba powołane przepisy znajdują się w rozdziale 2 działu VII u.p.o.o. Jest on zatytułowany „Świadczenia rzeczowe w czasie pokoju”. Odnosi się do zespołu czynności organizacyjno-prawnych organów administracji podejmowanych w czasie pokoju w zakresie zabezpieczenia świadczeń rzeczowych.

Prawo do odwołania

Od decyzji wójta, burmistrza, prezydenta miasta (dalej: wójt) przysługuje posiadaczowi nieruchomości lub rzeczy ruchomej (oraz wnioskodawcy) w terminie 14 dni od dnia doręczenia decyzji. Decyzja ta może być zmieniona przez wojewodę również z urzędu - jeżeli została wydana z naruszeniem przepisów prawa.