Interpretacja indywidualna z dnia 15.10.2021, sygn. 0111-KDIB1-3.4010.352.2021.1.IZ, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-3.4010.352.2021.1.IZ

1. Czy różnice inwentaryzacyjne dot. wyrobów strefowych, jak również surowców i półproduktów służących do produkcji wyrobów strefowych, mogą stanowić odpowiednio przychód strefowy (nadwyżki inwentaryzacyjne) lub też koszt strefowy (w przypadku niezawinionych niedoborów inwentaryzacyjnych), w przypadku możliwości dokonania ich bezpośredniej alokacji do działalności strefowej? 2. Czy w przypadku różnic inwentaryzacyjnych, gdzie nie da się przeprowadzić ich bezpośredniej alokacji do działalności opodatkowanej i zwolnionej możliwe jest zastosowanie metody per saldo, a po dokonaniu saldowania: • w przypadku nadwyżki różnic inwentaryzacyjnych w danym okresie - wyłącznie „nieskompensowana” część będzie stanowić tzw. przychód wspólny, podlegający w całości opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych, • w przypadku niedoborów w danym okresie - wyłącznie „nieskompensowana” część stanowi tzw. koszt wspólny, podlegający w całości przypisaniu do wyniku na działalności strefowej i pozastrefowej poprzez przychodowy klucz alokacji, o którym mowa w art. 15 ust. 2 UPDOP?

Na podstawie art. 13 § 2a i art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 12 lipca 2021 r. (data wpływu 15 lipca 2021 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

- ustalenia, czy różnice inwentaryzacyjne dot. wyrobów strefowych, jak również surowców i półproduktów służących do produkcji wyrobów strefowych, mogą stanowić odpowiednio przychód strefowy (nadwyżki inwentaryzacyjne) lub też koszt strefowy (w przypadku niezawinionych niedoborów inwentaryzacyjnych), w przypadku możliwości dokonania ich bezpośredniej alokacji do działalności strefowej – jest prawidłowe,