Unieważnienie postępowania i obowiązek poinformowania o wszczęciu kolejnego
Każde postępowanie o udzielenie zamówienia, wszczynane przez podmiot zobowiązany do stosowania przepisów Prawa zamówień publicznych, kończy się zawarciem umowy w sprawie zamówienia publicznego, albo jego unieważnieniem. Co do zasady zamawiający nigdy nie planują unieważnienia rozpoczętej procedury, jednak jeśli ziszczą się przesłanki wskazujące na taką konieczność – wówczas muszą unieważnić postępowanie. Przepisy Pzp przewidują dodatkowo, że jeśli zamawiający po unieważnieniu postępowania podejmie decyzję o jego ponownym wszczęciu (gdyż zakup, jaki planował w jego wyniku uzyskać, jest ciągle jego zamierzeniem) – musi poinformować wykonawców o takiej decyzji.
Podstawy unieważnienia postępowania, określone Prawie zamówień publicznych (dalej: Pzp), można podzielić na obligatoryjne i fakultatywne. W przypadku podstaw obligatoryjnych postępowanie, które ma zakończyć się unieważnieniem, musi wykazywać cechy powodujące konieczność takiego działania po stronie zamawiającego.
Procedura podlega obowiązkowemu unieważnieniu, gdy:
1) nie złożono żadnego wniosku o dopuszczenie do udziału w postępowaniu albo żadnej oferty, 2) wszystkie złożone wnioski o dopuszczenie do udziału w postępowaniu albo oferty podlegały odrzuceniu, 3) cena lub koszt najkorzystniejszej oferty lub oferta z najniższą ceną przewyższa kwotę, którą zamawiający zamierza przeznaczyć na sfinansowanie zamówienia – chyba że zamawiający może zwiększyć tę kwotę do ceny lub kosztu najkorzystniejszej oferty, 4) w przypadkach, o których mowa w art. 248 ust. 3, art. 249 i art. 250 ust. 2 Pzp, zostały złożone oferty dodatkowe o takiej samej cenie lub koszcie, |
