Umowa o dożywocie nie wyklucza świadczenia pielęgnacyjnego

Fakt istnienia umowy o dożywocie zawartej między osobą wymagającą opieki a jedną z osób wskazanych przez ustawodawcę jako ta, której potencjalnie przysługuje świadczenie pielęgnacyjne, nie ma wpływu na ocenę spełniania przez inną z tych osób przesłanek uprawniających do świadczenia pielęgnacyjnego. Taką tezę postawił Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku. 

Świadczenie pielęgnacyjne z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej przysługuje między innymi tzw. innym osobom, na których ciąży obowiązek alimentacyjny wobec osoby, która wymaga stałej lub długotrwałej opieki lub pomocy innej osoby w związku ze znacznie ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji. Przykładowo – w kontekście obowiązku alimentacyjnego – uprawnione do pobierania tego świadczenia będą dzieci, a dokładnie to spośród dzieci, które faktycznie sprawuje opiekę nad rodzicem. 

Obowiązek alimentacyjny a świadczenie pielęgnacyjne

Obowiązek alimentacyjny, tzn. obowiązek dostarczania środków utrzymania, co do zasady obciąża krewnych w linii prostej oraz rodzeństwo. Tu jednak obowiązuje reguła pierwszeństwa. W pierwszej kolejności obowiązkiem tym obciążeni są zstępni, dalej wstępni, a po nich rodzeństwo. Co istotne, obowiązek alimentacyjny zobowiązanego w dalszej kolejności powstaje dopiero wtedy, gdy nie ma osoby zobowiązanej w bliższej kolejności albo gdy osoba ta nie jest w stanie wywiązać się z tego obowiązku lub gdy uzyskanie od niej na czas potrzebnych uprawnionemu środków utrzymania jest niemożliwe lub połączone z nadmiernymi trudnościami.