Wyrok NSA z dnia 4 stycznia 2022 r., sygn. I OSK 1715/20

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Jolanta Rudnicka (spr.) Sędziowie sędzia NSA Iwona Bogucka sędzia del. WSA Arkadiusz Blewązka po rozpoznaniu w dniu 4 stycznia 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej A. K. – H. i M. H. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 17 marca 2020 r. sygn. akt II SA/Wr 821/19 w sprawie ze skargi A. K. – H. i M. H. na zarządzenie Wójta Gminy [...] z dnia [...] października 2018 r. nr [...] w przedmiocie zbycia nieruchomości stanowiącej własność Gminy [...] oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu wyrokiem z 17 marca 2020 r., sygn. akt II SA/Wr 821/19, oddalił skargę A. K. – H. i M. H. na zarządzenie Wójta Gminy [...] z [...] października 2018 r. nr [...] w przedmiocie zbycia nieruchomości stanowiącej własność Gminy [...].

Wyrok zapadł w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy:

W dniu [...] października 2018 r. Wójt Gminy [...] – na podstawie § 8 uchwały Nr [...] Rady Gminy w [...] z [...] maja 2011 r. w sprawie określenia zasad nabywania, zbywania i obciążania nieruchomości stanowiących własność Gminy [...] oraz ich wydzierżawiania lub najmu na okres dłuższy niż 3 lata nie wchodzących w skład mieszkaniowego zasobu gminy, zarządził o przeznaczeniu do zbycia w trybie przetargowym nieruchomości stanowiącej działkę nr ew. [...] w [...].

A. K.-H. i M. Ha., powołując się na art. 101 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, pismem z 10 lutego 2019 r. wnieśli do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu skargę na powyższe zarządzenie, któremu zarzucili naruszenie art. 37 ust. 2 pkt 6 ustawy z 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2018 r., poz. 2204 ze zm.– dalej "u.g.n.")

W motywach skargi wyjaśniono, że pomimo podejmowanych przez skarżących starań o zbycie w trybie bezprzetargowym na ich rzecz działki nr [...], Wójt Gminy zarządził na podstawie art. 40 ust 2a u.g.n. o zbyciu tej nieruchomości w drodze przetargu, co narusza ich uprawnienia określone w art. 37 ust. 2 u.g.n. W ocenie skarżących jest bezspornym i oczywistym, że zbywana nieruchomość może poprawić jedynie zagospodarowanie ich nieruchomości, przyległej do nieruchomości zbywanej, co wykazali szczegółowo w pismach kierowanych do organu. Tym samym, pomimo tego, że istnieją inne jeszcze nieruchomości przyległe do zbywanej działki, to nabycie jej przez ich właścicieli, w żaden sposób nie poprawi warunków ich zagospodarowania. Wskazali, że w tym konkretnym przypadku nie chodzi o równe szanse zainteresowanych nabyciem zbywanej nieruchomości, ale o pogorszenie sytuacji skarżących, poprzez pozbawienie ich możliwości samodzielnego i bezpośredniego dostępu do drogi publicznej i jest przejawem wyłącznie konfliktu sąsiedzkiego. Podnieśli, że poprawa warunków zagospodarowania, o której mowa w art. 37 ust. 2 pkt 6 u.g.n. jest rzeczywista i aktualna tylko odnośnie należącej do nich nieruchomości. Brak jest natomiast jakiegokolwiek aktualnego, funkcjonalnego związku między działką sprzedawaną a innymi działkami przyległymi.