Wyrok NSA z dnia 2 lutego 2022 r., sygn. II GSK 2704/21

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Andrzej Kuba Sędzia NSA Krystyna Anna Stec (spr.) Sędzia del. WSA Jacek Czaja po rozpoznaniu w dniu 2 lutego 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej L. Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w G.W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 15 września 2021 r., sygn. akt II SA/Go 506/21 w sprawie ze skargi B. Sp. z o.o. z siedzibą w G.W. na decyzję L. Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w G.W. z dnia [...] marca 2021 r. nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej za naruszenie obowiązku czasowego ograniczenia prowadzenia działalności przez przedsiębiorców 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od L. Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w G.W. na rzecz B. Sp. z o.o. z siedzibą w G.W. kwotę 917 (dziewięćset siedemnaście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w G.W. wyrokiem z dnia 15 września 2021 r, sygn. akt II SA/Go 506/21, rozpoznając skargę B. sp. z o.o. w G.W. w pkt. 1 uchylił zaskarżoną decyzję Lubuskiego Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego z dnia [...] marca 2021 r. nr [...] oraz poprzedzającą ją decyzję Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w G.W. z dnia [...] stycznia 2021 r. nr [...]; w pkt. 2 umorzył postępowanie administracyjne w przedmiocie wymierzenia kary pieniężnej za naruszenie zakazu prowadzenia określonej działalności.

Sąd pierwszej instancji orzekał w następującym stanie sprawy.

W trakcie wykonywania czynności dochodzeniowych przez funkcjonariuszy Komisariatu Policji I w G.W. w dniu 25 sierpnia 2020 r. zabezpieczono nagrania z monitoringu z dnia 1 sierpnia 2020 r. z lokalu "V.D." przy ul. M. 4 w G.W., z nagrań wynikało, że od godziny [...] r. do [...] w lokalu przebywały osoby, które tańczyły, widać efekty świetlne (mrugające, błyskające światła, emitowanie ruchomych wiązek światła o różnych kształtach), widoczny był efekt zadymienia w miejscu tańczących osób. Powyższe nagrania - w ocenie organu pierwszej instancji - wskazują jednoznacznie, że lokal w nocy z [...] r. na [...] r. był przygotowany i funkcjonował jako dyskoteka, tj. stworzył warunki umożliwiające klientom zabawę taneczną. Ponadto w 40 minucie filmu nr 1 utrwalona została osoba rozmawiająca przez telefon komórkowy, która wolną dłonią zasłaniała drugie ucho, co świadczyło o dużym natężeniu dźwięku wewnątrz pomieszczenia (np. głośna muzyka).