Wyrok WSA w Szczecinie z dnia 31 marca 2022 r., sygn. II SA/Sz 91/22

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Arkadiusz Windak Sędziowie Sędzia WSA Katarzyna Grzegorczyk-Meder, Asesor WSA Krzysztof Szydłowski (spr.) po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 31 marca 2022 r. sprawy ze skargi Gminy K. na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności uchwały w sprawie upoważnienia Dyrektora Zakładu Oświaty w K. do załatwiania indywidualnych spraw z zakresu administracji publicznej dotyczącej opłat za wyżywienie oddala skargę.

Uzasadnienie

Wojewoda Zachodniopomorski rozstrzygnięciem nadzorczym z dnia 2 grudnia 2021 r. nr P-1.4131.293.2021.AA, na podstawie art. 91 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2021 r. poz. 1372, poz. 1834) stwierdził nieważność uchwały Nr XL/407/21 Rady Miejskiej w Karlinie z dnia 9 października 2021 r. w sprawie upoważnienia Dyrektora Zakładu Oświaty w Karlinie do załatwiania indywidualnych spraw z zakresu administracji publicznej dotyczącej opłat za wyżywienie.

Wojewoda wskazał, że w §1 powyższą uchwałą Rada upoważniono Dyrektora Zakładu Oświaty w Karlinie do załatwiania indywidualnych spraw z zakresu administracji publicznej dotyczących postępowań i wydawania decyzji administracyjnych w sprawie opłat za korzystanie z pobytu i wyżywienia w przedszkolu.

Jako materialnoprawną podstawę uchwały Rada wskazała art. 39 ust. 4 ustawy o samorządzie gminnym, zgodnie z którym do załatwiania indywidualnych spraw z zakresu administracji publicznej rada gminy może upoważnić również organ wykonawczy jednostki pomocniczej oraz organy jednostek i podmiotów, o których mowa w art. 9 ust. 1.

Jak wyjaśnił Wojewoda powyższa regulacja stanowi lex specialis w stosunku do art. 39 ust. 1 oraz ust. 2, które stanowią odpowiednio, że to wójt wydaje decyzje w indywidualnych sprawach z zakresu administracji publicznej (ust. 1), a także, że może on upoważnić do działania w tym zakresie zastępców lub innych pracowników urzędu gminy. Chodzi tu o sprawy ściśle oznaczone, określone w sposób jednoznaczny treścią uchwały rady i dostosowane do zadań danej jednostki lub podmiotu, a wynikających z postanowień ustawy o samorządzie gminnym, ustaw szczególnych oraz obowiązujących statutów (regulaminów organizacyjnych) regulujących byt prawny danej jednostki lub podmiotu. Przepis dopuszcza co prawda możliwość udzielania przez rady gmin upoważnień do załatwiania indywidualnych spraw z zakresu administracji publicznej, nie określając ich przedmiotu, jednakże norma wynikająca z powyższego przepisu nie stanowi podstawy dla organu stanowiącego do przenoszenia kompetencji w sprawach, w których przepisy prawa materialnego wyraźnie określają organ wykonawczy jako uprawniony do udzielenia upoważnienia. Dodatkowo trzeba mieć na względzie, że skorzystanie przez radę gminy z możliwości scedowania na określony w art. 39 ust. 4 ustawy o samorządzie gminnym podmiot kompetencji do załatwiania indywidualnych spraw z zakresu administracji publicznej w drodze decyzji administracyjnej jest dopuszczalne wyłącznie wtedy, gdy załatwienie danej sprawy następuje w drodze decyzji administracyjnej.