Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 12 maja 2022 r., sygn. I SA/Wr 823/21

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Tadeusz Haberka, Sędziowie: Sędzia WSA Marta Semiczek, Sędzia WSA Dagmara Stankiewicz – Rajchman (sprawozdawca), , Protokolant: Starszy specjalista Edyta Luniak, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 12 maja 2022 r. sprawy ze skargi: A. S. A. w W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] maja 2021 r. nr SKO [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2017 r.: I. uchyla zaskarżoną decyzję w całości oraz poprzedzającą ją decyzję Wójta Gminy W. z dnia [...] stycznia 2021 r., nr [...]; II. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. na rzecz Strony skarżącej kwotę 880,00 zł (słownie złotych: osiemset osiemdziesiąt złotych 00/100) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi A S. A. z siedzibą w W. (dalej jako: spółka, skarżąca, strona) jest decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Wałbrzychu (dalej jako: SKO, organ odwoławczy, organ drugiej instancji) z dnia 4 maja 2021 r., nr [...], którą utrzymana została w mocy decyzja Wójta Gminy W. (dalej jako Wójt, organ pierwszej instancji) z dnia 25 stycznia 2021 r., nr [...], wymierzająca spółce podatek od nieruchomości za 2017 r. w wysokości 241.469,00 zł. Wymiar podatku obejmował:

– grunty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej: 247.071,00 m2 x 0,89 zł = 219.893,19 zł;

– grunty pozostałe: 1.642,00 m2 x 0,47 zł = 771,74 zł;

- grunty niezabudowane objęte obszarem rewitalizacji o powierzchni 5. 229 m2 x 2, 98 zł/m2 = 15. 582, 42 zł;

– budynki mieszkalne: 438,23 m2 x 0,75 zł = 328,67 zł;

– budynki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej: 203,30 m2 x 21,85 zł = 4.442,11 zł;

– budynki pozostałe: 30,00 m2 x 7,62 zł = 228,60 zł;

– budowle: 11.099,00 zł x 2% = 221,98 zł.

Różnica między zadeklarowanym przez spółkę rozliczeniem podatku, a przyjętym w rozstrzygnięciu Wójta dotyczyła w pierwszej kolejności gruntu związanego z prowadzeniem działalności gospodarczej, albowiem spółka wykazała tego rodzaju przedmiot opodatkowania o powierzchni 2.392 m2 i podatek wynikający z przemnożenia stawki 0,89 zł w wysokości 2.128,88 zł. Do opodatkowania jako grunty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej organ pierwszej instancji przyjął oprócz zadeklarowanych przez skarżącą działek nr [...],[...],[...],[...] (część), grunty w ciągu zlikwidowanej linii kolejowej nr [...] i rozebranej linii kolejowej J. – W. zgodnie z numerami działek: [...],[...],[...],[...],[...],[...],[...],[...],[...],[...],[...],[...],[...],[...],[...] (pozostała). Wójt wypowiedział się w zakresie możliwości zastosowania do przedmiotowych działek zwolnienia z podatku od nieruchomości regulowanego przepisem art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy z 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (tekst jedn. Dz. U. z 2016 r., poz. 716 ze zm., dalej: u.p.o.l.) uznając, że zwolnienie to nie ma zastosowania albowiem linia kolejowa nr [...] została zlikwidowana decyzją Ministra Infrastruktury z dnia [...] kwietnia 2004 r., a odcinek J. – W. został rozebrany w 1984 r. Ponadto wskazano na brak chociażby teoretycznej możliwości udostępniania przez zarządcę infrastruktury, wskazanych linii licencjonowanym przewoźnikom kolejowym (udostępnienie może dotyczyć jedynie istniejącej infrastruktury kolejowej, a ponadto spółka nie jest licencjonowanym przewoźnikiem kolejowym). Wskazano, że nawet gdyby istniała formalno – prawna podstawa udostępniania zlikwidowanych (rozebranych) linii kolejowych to ich stan techniczny uniemożliwiałby prowadzenie ruchu kolejowego. Podniesiono, że umowa o odpłatne korzystanie z linii kolejowych oraz innych nieruchomości nr [...] z dnia 27 września 2001 r. nie obejmowała gruntów zajętych pod wskazane linie na terenie Gminy W. Zwrócono również uwagę, że decyzję o wygaśnięciu decyzji likwidacyjnej z dnia 26 kwietnia 2004 r., w części dotyczącej linii nr [...] wydano dopiero w 2018 r. - decyzja wygaszająca pozostaje bez znaczenia dla rozliczenia podatku za rok 2017, albowiem nie wywołuje skutków wstecz. Zdaniem Wójta również obecnie prowadzona modernizacja linii pozostaje bez wpływu na sposób opodatkowania za rok 2017. W zakresie zastosowania stawki opodatkowania, w decyzji pierwszoinstancyjnej uznano, że sporne grunty nie korzystają z wyłączenia z opodatkowania stawką właściwą dla gruntów związanych z działalnością gospodarczą. W tym zakresie organ pierwszej instancji wskazał, iż od dnia 1 stycznia 2016 r. usunięto z przepisu art. 1a ust. 1 pkt 3 u.p.o.l. fragment dotyczący niewykorzystywania gruntów, budynków lub budowli ze względów technicznych oraz doprecyzowano w nowowprowadzonym przepisie art. 1a ust. 2a u.p.o.l. w pkt 3, iż dla uznania budynków, budowli lub ich części jako niezwiązanych z prowadzeniem działalności gospodarczej niezbędna jest stosowna ostateczna decyzja nadzoru budowlanego lub ostateczna decyzja nadzoru górniczego. Następnie Wójt stwierdził, iż ostateczna decyzja organu nadzoru budowlanego, o której mowa w przepisie art. 1a ust. 2a pkt 3 u.p.o.l. może odnosić się wyłącznie do obiektów budowlanych, tj. do budynków lub budowli oraz ich części, tym samym w ogóle nie może odnosić się do gruntów. Z tych względów organ pierwszej instancji uznał sporne grunty za związane z prowadzeniem działalności gospodarczej przez spółkę, podkreślając jednocześnie, iż podatnik posiada możliwości wyzbycia się majątku w oparciu o który nie jest już możliwe prowadzenie transportu kolejowego.