Wyrok WSA w Opolu z dnia 12 lipca 2022 r., sygn. II SA/Op 7/22

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Elżbieta Kmiecik Sędziowie Sędzia WSA Beata Kozicka (spr.) Sędzia WSA Krzysztof Sobieralski Protokolant St. inspektor sądowy Joanna Szyndrowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 lipca 2022 r. sprawy ze skargi D. K. na czynność Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w Strzelcach Opolskich z dnia 8 grudnia 2021 r. w przedmiocie nałożenia obowiązku poddania się kwarantannie 1) stwierdza bezskuteczność zaskarżonej czynności, 2) zasądza od Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w Strzelcach Opolskich na rzecz skarżącego D. K. kwotę 200 (dwieście) złotych, tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Pismem z 9 grudnia 2021 r., uzupełnionym pismem z 3 lutego 2022 r., D. K. (dalej: strona, skarżący), złożył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu skargę na czynność Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w Opolu (dalej: PPIS) o nałożeniu na niego kwarantanny w okresie od 8 do 16 grudnia 2021 r.

Zaskarżonej czynności autor skargi zarzucił naruszenie:

a) art. 7, art. 8 § 1, art. 77 i art. 80 ustawy z 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2021 r., poz. 735 ze zm.), dalej: Kpa przez – jak wskazał – nałożenie obowiązku kwarantanny bez uprzedniego zbadania i wyjaśnienia okoliczności rzekomej jego styczności z osobą zakażoną wirusem SARS-CoV-2;

b) art. 33 ust. 1 i art. 34 ustawy z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi (tekst jedn. Dz. U. z 2020 r., poz. 1845 ze zm.), dalej: ustawa o zwalczaniu chorób zakaźnych lub ustawa, a także art. 104 § 1 Kpa przez nałożenie obowiązku kwarantanny bez wydania decyzji w tym przedmiocie;

d) art. 31 ust. 1, art. 52 ust. 1-3, Konstytucji RP oraz art. 2 Protokołu nr 4 z 16 września 1963 r. do Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności (Dz. U. z 1995 r., nr 36, poz. 175/2) przez bezprawne i nieuzasadnione ograniczenie wolności poruszania się skarżącej po terytorium RP i wykonywania pracy;