Wyrok NSA z dnia 16 stycznia 2024 r., sygn. I OSK 152/21

Naruszenie prawa materialnego może zostać uznane za mające wpływ na wynik sprawy jedynie wówczas, gdy stwierdzona wada przepisów procesowych przez sąd I instancji miała istotny wpływ na zaskarżone rozstrzygnięcie, co musi być uzasadnione przez skarżącego. Oddalone skargi kasacyjne nie zawsze świadczą o braku naruszeń w procesie administracyjnym, lecz mogą wynikać z oceny, że ewentualne błędy nie wpłynęły na ostateczny wynik sprawy.

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Karol Kiczka Sędziowie: sędzia NSA Piotr Przybysz (spr.) sędzia del. WSA Anna Wesołowska Protokolant: starszy asystent sędziego Anna Kuklińska po rozpoznaniu w dniu 16 stycznia 2024 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skarg kasacyjnych E.H. i A.P. i E.P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 11 lutego 2020r., sygn. akt II SA/Rz 901/19 w sprawie ze skarg I.S., A.P., E.H., E.P., J.W. i T.B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Rzeszowie z dnia [...] czerwca 2019r. nr [...] w przedmiocie scalenia gruntów oddala skargi kasacyjne.

Uzasadnienie

Wyrokiem z 11 lutego 2020 r., sygn. akt II SA/Rz 901/19, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie po rozpoznaniu sprawy ze skarg I.S., A.P., E.H., E.P., J.W. i T.B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Rzeszowie z [...] czerwca 2019 r. znak [...] w przedmiocie scalenia gruntów oddalił skargi.

Skargę kasacyjną na powyższe rozstrzygnięcie złożyła E.H., zastępowana przez radcę prawnego, zaskarżając wyrok w części oddalającej jej skargę.

W skardze kasacyjnej E.H. zarzucono Sądowi I instancji:

I. istotne i mające bezpośredni wpływ na wynik naruszenie prawa materialnego przez jego błędną wykładnię i niewłaściwe zastosowanie w zakresie:

a) art. 7 ust. 2 pkt 1 w zw. z art. 7 ust. 6 ustawy z dnia 26 marca 1982 r. o scalaniu i wymianie gruntów (u.s.w.g.) przez przyjęcie, że dopuszczalne jest rozszerzenie granic i powierzchni obszaru scalenia ustalonych ostatecznym postanowieniem Starosty Rzeszowskiego z [...] sierpnia 2010 r. w drodze wydania kolejnych postanowień tego organu z [...] marca 2012 r. oraz z [...] kwietnia 2012 r., zmieniających bez podstawy prawnej ostateczne postanowienie w ten sposób, że granice i obszar scalenia został powiększony z 352,34 ha do powierzchni 354,3295 ha, a wada ta nie ma znaczenia dla oceny legalności działań organów z tego względu, że skarżąca nie wykazała jakichkolwiek praw do działek objętych rozszerzeniem granic i powierzchni obszaru scalenia;