Wyrok WSA w Warszawie z dnia 5 września 2023 r., sygn. V SA/Wa 2617/22

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Jadwiga Smołucha (spr.), Sędzia WSA - Piotr Kraczowski, Asesor WSA - Agnieszka Dauter-Kozłowska, , Protokolant specjalista - Marcin Wacławek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 września 2023 r. sprawy ze skargi [...] S.A. w P. na decyzję Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów - Delegatura UOKiK w Warszawie z dnia 31 sierpnia 2022 r. nr DWZ-2/2022 w przedmiocie kary pieniężnej za stwierdzenie nadmiernego opóźniania się ze spełnianiem świadczeń pieniężnych oddala skargę.

Uzasadnienie

Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów (dalej również jako "Prezes UOKiK", "organ") decyzją z 26 października 2021 r., nr DZP-15/2021, działając na podstawie art. 13v ust. 1 ustawy z 8 marca 2013 r. o przeciwdziałaniu nadmiernym opóźnieniom w transakcjach handlowych (Dz.U. z 2022 r., poz. 893, dalej również jako: "ustawa") stwierdził nadmierne opóźnianie się ze spełnianiem świadczeń pieniężnych w okresie luty, marzec i kwiecień 2020 r. przez [...] z siedzibą w [...] (dalej: "strona", "skarżąca", "Spółka"), to jest działanie naruszające zakaz, o którym mowa w art. 13 b ust. 1 i ust. 2 ustawy o przeciwdziałaniu nadmiernym opóźnieniom w transakcjach handlowych. Na stronę nałożono administracyjną karę pieniężną w wysokości 313 785,13 zł oraz obciążono ją kosztami postępowania administracyjnego w wysokości 556,73 zł. W uzasadnieniu decyzji Prezes UOKiK powołał się na art. 13v ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu nadmiernym opóźnieniom w transakcjach handlowych. Organ wyjaśnił, że wysokość kary została obliczona jest jako suma jednostkowych kar za każde niespełnione oraz spełnione po terminie świadczenie pieniężne, które było wymagalne w okresie objętym postępowaniem, z pominięciem świadczeń pieniężnych, w przypadku których termin ich spełnienia upłynął wcześniej niż 2 lata przed dniem wszczęcia postępowania. Organ ustalił, że suma wartości świadczeń pieniężnych nieotrzymanych lub otrzymanych po terminie przez stronę w okresie objętym postępowaniem wyniosła 8 547 656,96 zł oraz 1 184 850,01 euro (po przewalutowaniu 5 201 978,91 zł), czyli łącznie 13 749 635,87 zł i jest niższa od ustalonej sumy wartości świadczeń pieniężnych niespełnionych oraz spełnionych po terminie przez stronę w tym samym okresie, którą organ ustalił na kwotę 111 165 402,52 zł. Organ uznał brak podstaw do odstąpienia od wymierzenia administracyjnej kary pieniężnej w oparciu o treść art. 13v ust. 6 ustawy. W ocenie organu do nadmiernego opóźnienia się ze spełnianiem świadczeń pieniężnych przez stronę nie doszło na skutek działania siły wyższej w postaci stanu pandemii, dlatego brak było podstaw do odstąpienia od wymierzenia kary na podstawie art. 13v ust. 7 ustawy. Prezes Urzędu nie znalazł podstaw do uznania, że w sprawie zachodził uzasadniony przypadek stanowiący podstawę odstąpienia od wymierzenia kary pieniężnej poprzez zastosowanie art. 13v ust. 8 Ustawy. Organ wskazał, że suma jednostkowych kar za każde niespełnione przez stronę postępowania oraz spełnione po terminie świadczenie pieniężne, które było wymagalne w okresie objętym postępowaniem, wyniosła łącznie 313 785,13 zł i w tej wysokości nałożono na stronę administracyjną karę pieniężną.