Wyrok WSA w Łodzi z dnia 29 maja 2024 r., sygn. III SA/Łd 105/24

Dnia 29 maja 2024 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi – Wydział III w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Alberciak (spr.), Sędziowie Sędzia NSA Janusz Nowacki, Sędzia WSA Paweł Dańczak, po rozpoznaniu w dniu 29 maja 2024 roku na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym sprawy ze skargi Wojewody Łódzkiego na uchwałę Rady Miasta Kutno z dnia 7 listopada 2023 roku nr LXXVI/687/23 w sprawie uchwalenia Miejskiego Programu Profilaktyki i Rozwiązywania Problemów Alkoholowych oraz Przeciwdziałania Narkomanii na 2024 rok 1. stwierdza nieważności zaskarżonej uchwały w całości; 2. zasądza od Miasta Kutno na rzecz Wojewody Łódzkiego kwotę 480,- (czterysta osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Rada Miasta Kutno podjęła 7 listopada 2023 r. uchwałę nr LXXVI/687/23 w sprawie uchwalenia Miejskiego Programu Profilaktyki i Rozwiązywania Problemów Alkoholowych oraz Przeciwdziałania Narkomanii na 2024 rok. Podstawę zaskarżonej uchwały stanowił art. 18 ust. 2 pkt 15 ustawy z 8 maca 1990 r. o samorządzie gminnym oraz art. 4¹ ust. 2 ustawy z 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (Dz. U. 2023 r. poz. 2151) w związku z art. 10 ust. 2 ustawy z 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. z 2023 r. poz. 1939).

Wojewoda Łódzki wniósł skargę na powyższą uchwałę zarzucając jej istotne naruszenie prawa, a mianowicie art. 7 Konstytucji RP w zw. z art. 4¹ ust. 2 ustawy z 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi przez brak jednoznacznego wskazania jednostki realizującej gminny program. Wojewoda wniósł o stwierdzenie nieważności zaskarżonej uchwały w całości oraz zasądzenie na rzecz strony skarżącej kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa radcy prawnego, według norm przepisanych.

W ocenie Wojewody gminny program powinien zatem zawierać obligatoryjny element jakim jest wskazanie jednostki realizującej program. Pominięcie elementów obligatoryjnych oznaczać będzie niewypełnienie delegacji ustawowej, które (tak w orzecznictwie sądowoadministracyjnym, jak i w literaturze przedmiotu), uznawane jest za istotne naruszenie prawa. Uchybienie wymogom zawarcia w uchwale pełnej regulacji, poprzez brak w treści uchwały chociażby jednego z elementów obligatoryjnych, skutkuje bezwzględną nieważnością całej uchwały - co ma miejsce w niniejszej sprawie.